Sadzenie i pielęgnacja różnorodnego derenia w ogrodzie
Pstrokaty dereń to roślina ozdobna, która szybko zyskuje popularność wśród ogrodników. Jest niezwykle bezpretensjonalny, a jednocześnie wygląda bardzo efektownie. Kultura jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu. W rzeczywistości ogrodnik jest tutaj ograniczony tylko własną wyobraźnią. Roślina wygląda atrakcyjnie o każdej porze roku, nawet tracąc liście zimą. Mrozoodporność kultury pozwala na sadzenie jej na większości terytorium Rosji, w tym w regionach o surowym klimacie kontynentalnym, a sadzenie i pielęgnacja nie zajmują dużo czasu.
Opis urozmaiconej murawy
Ta roślina to osiągnięcie hodowców. Taka roślina nie istnieje w naturze. Został wyprowadzony na podstawie White Derain z rodziny Cornel. Ta roślina ma solidne zielone liście. Hodowcy dodali kolory - teraz mają nierówną granicę bieli, kremu, żółci, limonki, złotych odcieni. Liście sercowate, z gładką krawędzią i wyraźną żyłką środkową.
Nazwa pochodzi od greckiego „rogu”. Wynika to z faktu, że murawa ma bardzo mocne i ciężkie drewno. Ojczyzną „oryginału” są północne Chiny, Półwysep Koreański, Japonia. Roślina występuje również na Dalekim Wschodzie. Optymalna temperatura dla jego wzrostu i rozwoju to 17–20 ° С.
To małe drzewo lub krzew, osiągające 2,5-3 m wysokości. Średnica korony wynosi 4–5 m. Kora jest pomalowana na niezwykle jasny kolor koralowy lub ceglasty, połyskuje w słońcu. Dlatego roślina nie traci swojej atrakcyjności nawet po utracie liści. Jego gałęzie prezentują się bardzo efektownie zimą na tle białych zasp.
Kultura kwitnie i owocuje dwa razy w sezonie. Gdy pąki otwierają się po raz pierwszy w maju lub czerwcu, jagody pojawiają się po około półtora miesiąca. Druga fala kwitnienia to druga połowa sierpnia lub września. Jagody wyglądają wtedy bardzo pięknie na tle czerwono-pomarańczowych i fioletowych liści. Kwiaty śnieżnobiałe, zebrane w kwiatostany corymbose o średnicy 4-5 cm, owoce niebieskawo-białe lub zielonkawe, niejadalne.
Wideo: jak wygląda różnorodny dereń
Dereń różnobarwny wyróżnia się tempem wzrostu, bez większych uszkodzeń sobie znosi przycinanie, nawet radykalne. Im częściej zabieg jest wykonywany, tym grubszy staje się krzew. Ta cecha sprawia, że nadaje się do tworzenia żywopłotów. Przycinanie rośliny jest ściśle obowiązkową procedurą. Krzew rosnący w niekontrolowany sposób w różnych kierunkach wygląda bardzo nieporządnie.
Niewymagająca kultura opieki jest po prostu niesamowita. Dereń różnobarwny dostosowuje się do prawie każdych warunków klimatycznych, niewymagających jakości gleby, oświetlenia. Mrozoodporność umożliwia sadzenie go praktycznie w całej Rosji, w tym na Uralu, Syberii, gdzie surowe zimy nie są rzadkością. Krzew dobrze znosi mrozy do -40 ° С.
Dereń jest szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu. Bezpretensjonalność rośliny pozwala na sadzenie jej w parkach miejskich, gdzie warunki środowiskowe z reguły są dalekie od ideału. Doceniają go również ogrodnicy-amatorzy.. Różnobarwny krzew darniowy można umieścić prawie w dowolnym miejscu na osobistej działce, nawet tam, gdzie inne rośliny ozdobne po prostu nie przetrwają.
Najprostszym zastosowaniem, jakie można znaleźć dla derenia, jest uformowanie żywopłotu, równego lub schodkowego. Ale są też inne możliwości korzystania z niego. W rzeczywistości ogrodnik jest tutaj ograniczony tylko własną wyobraźnią. Odmiany o zielono-białych liściach „rozrzedzają” nasadzenia o bogatej ciemnozielonej barwie, na przykład drzewa iglaste, dodając do kompozycji orzeźwiającą nutę, jakby „promień światła”.
Rozległy gęsty krzew dobrze pokrywa nieestetyczne ściany, ogrodzenia i inne konstrukcje.
Dereń można sadzić przed większymi drzewami z wysoką koroną i „nagim” pniem. To jest tak zwany podkład. Całość wizualnie „pogłębia się”, staje się obszerniejsza, wygląda bardziej harmonijnie. Dereń jest dobry w pojedynczych nasadzeniach, ale w połączeniu z innymi roślinami wygląda jeszcze bardziej spektakularnie. Jeśli posadzisz do niego róże, jałowiec, berberys, Kalinę Buldenezh, otrzymasz bardzo jasną kompozycję, niezmiennie przyjemną dla oka.
Roślina jest nie tylko dekoracyjna, ale także użyteczna. Różnorodna murawa ma potężny system korzeniowy. Sadzona jest na obszarach, które charakteryzują się erozją gleby, osuwiskami. Obszar, na którym wieje wiatr, może być otoczony „zielonym pierścieniem”. Gęstość pstrych krzewów darniowych chroni nasadzenia znajdujące się wewnątrz przed zimnymi przeciągami.
Wideo: miejsce rośliny w projektowaniu krajobrazu
Najpopularniejsze odmiany ze zdjęciami
Nie oznacza to, że istnieje wiele różnorodnych odmian murawy, ale wśród dostępnych, każdy ogrodnik z pewnością znajdzie odmianę, która mu odpowiada. Wszystkie są bezpretensjonalne w utrzymaniu i bardzo skuteczne..
- Elegantissima. Jedna z najpopularniejszych odmian na działkach ogrodowych. Dobrze nadaje się do pojedynczych lądowań. Wysokość krzewu 2,5 m. Pędy proste, jasne, koralowe. Liście ze spiczastym końcem są lekko wklęsłe wzdłuż środkowej żyły. Główny kolor jest zielony z niebieskawym odcieniem, obwódka jest biała lub blada, raczej wąska. Kwiaty są białe lub pastelowo różowe.
- Sibirica Variegata. Wysokość bardzo gęstego krzewu wynosi 1,2–1,5 m. Gałęzie jasne, prawie krwistoczerwone. Liście są płaskie, wydłużone, zielonkawe. Obrzeże jest śnieżnobiałe. Jesienią zmieniają swój odcień na bogaty fiolet z fioletowym odcieniem. Kwiaty są zielonkawo-kremowe. Jagody są niebiesko-niebieskie, pokryte grubą warstwą nalotu „woskowego”.
- Gouchaultii. Bardzo „masywny” przysadzisty krzew. Jego wysokość to zaledwie 1,5 m. Pędy są ciemnoszkarłatne, długie, giętkie, matowe. Na liściach szeroka, nierówna obwódka w kolorze cytrynowożółtym. Jeśli roślina jest sadzona na otwartych, nasłonecznionych obszarach, zaczyna rzucać różowawe. Kwiaty słomkowo-żółte, owoce niebieskawe.
- Krakersy do śmietany. Bardzo wdzięczny krzew z koroną skierowaną ku górze. Z niego możesz łatwo utworzyć standardowe drzewo. Obramowanie liści jest jasnobeżowe lub kremowe. Jesienią zmienia swój odcień na limonkowy.
- Spaethii. Wyhodowany ponad sto lat temu. Różnorodna urozmaicona murawa z jasnozłotożółtą obwódką na liściach. Czasami może pokrywać większość blaszki liściowej. Te, które dopiero kwitną, są pomarańczowo-czerwone. Jesienią są pomalowane na różne odcienie fioletu, fioletowo-fioletowego, prawie fioletowego. Wysokość rośliny - do 3 m, rozłożysta korona, szeroka. Kwiaty są żółtawe, mają odcień masła. Doskonale znosi upały, suszę, mróz. Wyróżnia się tempem wzrostu, dodając co roku 20 cm.
- Argenteomarginata. Wysokość krzewu około 3 m, korona rozłożysta. Pędy bez przycinania lekko skinieniem głowy. Liście są wydłużone, do 10 cm długości, główny ton jest szarozielony ze srebrzystym połyskiem, brzegi są kremowobiałe. Mogą występować plamy i smugi tego samego koloru. Jesienią kolor liści zmienia się od złotej cytryny do ceglastoczerwonej. Kwiaty są żółtawo-białe, jagody tego samego odcienia, z niebieskawym odcieniem. Barwny kolor nie ginie w cieniu, ale znika w jasnym słońcu.
- Ivory Halo. Jedna z nowości hodowlanych. Wysokość krzewu dochodzi do 1,5 m. Korona nawet bez przycinania przybiera kształt prawie regularnej kuli. Liście są jasnozielone, brzeg jest w kolorze kości słoniowej, jak z macicy perłowej. Kora młodych pędów jest jaskrawoczerwona, następnie stopniowo zmienia kolor na ceglasty.
- Kernii. Dorasta do 2 m wysokości. Liście z obwódką i cytrynowożółtymi plamkami różnej wielkości. Kora młodych pędów ma niezwykły czerwono-bordowy kolor.
- Westonbirt. Wysokość krzewu ok. 1,5 m. Kora na młodych pędach jest koralowo-różowa, następnie stopniowo ciemnieje. Liście też są różowe.
- Behnschii. Dorasta do 1,5–2 m wysokości. Młode pędy są jasno szkarłatne. Liście są usiane małymi białymi, kremowymi, a czasem matowo czerwonymi plamkami. Wzdłuż krawędzi jest wąska granica.
- Aurea. Bardzo uderzający kontrast między cytrynowożółtymi liśćmi i jaskrawoczerwonymi gałęziami. Krzew dość zwarty, do 2 m wysokości, korona kulista.
- Aurea Elegantissima. Krzew dorasta do 2 m. Młode liście o ceglastym odcieniu, następnie żółkną. Są szersze niż inne odmiany, prawie okrągłe, matowe. Jesienią nabierają lekko czerwonawego odcienia, ale ogólny ton się nie zmienia. W przypadku uprawy na słońcu na krawędzi liścia może pojawić się beżowo-brązowa smuga. W porównaniu z innymi odmianami wykazuje mniejszą mrozoodporność.
Galeria zdjęć: odmiany popularne wśród ogrodników
Procedura sadzenia i przygotowanie do niej
Bezpretensjonalność dotyczy warunków sadzenia i pielęgnacji różnorodnego derenia. Roślina toleruje prawie wszystkie jakościowe podłoża, w tym słone, kwaśne i zasadowe. Jedyną rzeczą, która kategorycznie mu nie odpowiada, są wody gruntowe znajdujące się bliżej niż półtora metra od powierzchni gleby. Może to wywołać rozwój zgnilizny korzeni. Z tego samego powodu niepożądane jest sadzenie derenia na podłożu gliniastym, torfowym lub mulistym, które łatwo kwaśnie. Idealny na krzewy - żyzną glebę, która dobrze przepuszcza wodę i powietrze.
Roślina dobrze czuje się w cieniu, w półcieniu oraz w jasnym słońcu. Nie wpływa to na jego rozwój.. Ale z biegiem czasu, szczególnie przy braku odpowiedniej pielęgnacji, różnorodność liści może blaknąć do jednolitości zarówno w bezpośrednim świetle słonecznym, jak i przy braku światła..
System korzeni urozmaiconej murawy jest dość silny i rozwinięty. Dlatego wskazane jest umieszczenie krzewu z dala od roślin o powierzchownych, włóknistych korzeniach. Może je po prostu „udusić” lub pozbawić pożywienia, czerpiąc z gleby wodę, niezbędne makro- i mikroelementy.
Procedura sadzenia jest najczęściej planowana na wiosnę.. W regionach o klimacie umiarkowanym jest to na ogół jedyna możliwa opcja. Tylko w tym przypadku można zagwarantować, że roślina przystosuje się do nowych warunków siedliskowych przed pierwszymi przymrozkami i utworzy wystarczająco rozwinięty system korzeniowy, który zapewni jej wszystko, co niezbędne do zimowania..
Kultura jest zasłużenie uważana za mrozoodporną, ale przy sadzeniu zaleca się poczekać, aż powietrze ogrzeje się do 12-15 ° С, a gleba - do 8-10 ° С na głębokości 10-12 cm. Konkretny czas zejścia na ląd zależy od klimatu w regionie. Może to być połowa kwietnia lub koniec maja. Możesz skupić się na znakach ludowych - liście brzozy, które zaczęły kwitnąć, kwitną mlecze.
Lądowisko jest przygotowywane z wyprzedzeniem, co najmniej dwa do trzech tygodni przed zabiegiem. I lepiej jest go wykopać jesienią, dodając wszystkie niezbędne nawozy. Jego optymalna głębokość to 55-60 cm, średnica około pół metra. Jeśli jakość podłoża jest taka, że wilgoć wyraźnie w nim stagnuje, na dno wylewa się wiadro (lub trochę więcej) keramzytu, kamyków, tłucznia, małych odłamków ceramicznych, wiórów cegieł. To będzie drenaż. Konieczne jest uformowanie warstwy o grubości min. 4-5 cm.
Należy dodać zgniły kompost lub humus - około 10 kg na dół. Należy go wymieszać z górną warstwą (10-15 cm) wydobytej z niego żyznej gleby. Z wdzięcznością urozmaicony dereń przyjmie również nawozy mineralne - wystarczy 50–70 g superfosfatu prostego, 25–30 g siarczanu potasu i 40–50 g mocznika. Ci, którzy wolą obejść się bez chemii, mogą je zastąpić przesianym popiołem drzewnym. Wystarczy litr puszki.
Gotowy dół do sadzenia jest pokryty dowolnym materiałem, który nie przepuszcza wody, aby mieszanina składników odżywczych na dnie nie była wymywana. Nadaje się na przykład kawałek łupka, pokrycia dachowe.
Jeśli planujesz sadzić kilka pojedynczych okazów, minimalna odległość między dołami do sadzenia wynosi 1,7–2 m. Podczas formowania żywopłotu odstęp między sąsiednimi krzewami zmniejsza się o 2–2,5 razy.
Do sadzenia wybiera się rośliny w wieku do czterech lat. Dorosłe osobniki zapuszczają korzenie znacznie gorzej. Kupowane są (jednak jak sadzonki) tylko od sprawdzonych, godnych zaufania dostawców o dobrej reputacji. Zakupy na targach, targach, na wyciągnięcie ręki to duże ryzyko. Ogrodnik, zwłaszcza niedoświadczony, może sprzedać wszystko pod pozorem pożądanej kultury. Pożądane jest, aby szkółka, w której uprawiane są sadzonki, znajdowała się na tym samym obszarze lub w pobliżu. Rośliny z niego są już zaznajomione ze specyfiką lokalnego klimatu, co przyczynia się do jak najszybszej adaptacji w nowym miejscu..
Wybierając sadzonkę, zwróć uwagę na system korzeniowy. Powinien być rozwinięty, długość korzenia palowego powinna wynosić co najmniej 20 cm U zdrowych roślin nie ma wysuszonych i zgniłych korzeni. Po przecięciu powinny być giętkie, kremowobiałe lub bladozielone. Kora takich okazów jest gładka, elastyczna, monochromatyczna, bez plam podejrzanie przypominających pleśń lub zgniliznę..
Nie ma nic skomplikowanego w sadzeniu rośliny w ziemi. Poradzi sobie z tym nawet początkujący ogrodnik. Niewiele różni się od podobnej procedury dla innych drzew owocowych i krzewów jagodowych..
- W sadzonkach z otwartym systemem korzeniowym korzenie moczy się przez 2-3 godziny w wodzie o temperaturze pokojowej. Okazy doniczkowe należy obficie podlać około pół godziny przed sadzeniem. W pierwszym przypadku do wody dodaje się trochę nadmanganianu potasu (w celu zapobiegania chorobom grzybiczym) i / lub dowolnego biostymulatora (w celu wzmocnienia układu odpornościowego i przyspieszenia wzrostu). Następnie korzenie pokrywa się kleikiem ze sproszkowanej gliny rozcieńczonej wodą i świeżym krowim łajnem. Konsystencją ta masa powinna przypominać gęstą śmietanę. Może wyschnąć na świeżym powietrzu. Wystarczy kilka godzin.
- Mieszanka składników odżywczych na dnie dołu jest umiarkowanie podlewana i rozluźniana, tworząc z niej rodzaj kopca. Jeśli planowane jest pojedyncze sadzenie, po raz pierwszy będziesz potrzebować podpory - kołka o 25-30 cm wyżej niż sadzonka, biorąc pod uwagę głębokość dołu. Jest wbity w ziemię na dnie, nieznacznie cofając się od środka kopca..
- Sadzonka jest umieszczana na dnie dołu tak, aby jej korzenie były skierowane w dół i nie wystawały do góry ani na boki. Następnie przykrywa się ją małymi porcjami gleby, okresowo lekko potrząsając rośliną, aby wypełnić powstałe „kieszenie powietrzne”. Należy tak ustawić sadzonkę, aby po całkowitym wypełnieniu dołka szyjka korzeniowa znajdowała się 2–3 cm nad powierzchnią gruntu. Jeśli ją pogłębisz, roślina umrze. A gdy jest umiejscowiony zbyt wysoko, zamiast zdrowych pędów bocznych powstają słabe „odgałęzienia”.
- Po posadzeniu gleba w kole pnia jest dobrze nawilżona, zużywając 20–25 litrów wody ogrzanej do temperatury pokojowej. Po wchłonięciu wilgoci jest delikatnie rozluźniana i mulczowana..
Film o sadzeniu i dalszej pracy z kulturą
Młode osobniki urozmaiconej murawy dobrze znoszą adaptację do nowych siedlisk i związany z tym stres jest dość łatwy. Ale w przypadku roślin dorosłych proces ten jest dość trudny.. Przeszczep przeprowadza się tylko wtedy, gdy nie można się bez niego obejść. Na przykład, jeśli miejsce na krzak zostanie wybrane wyjątkowo słabo, uciska inne nasadzenia, liście straciły pstrokaty kolor właściwy dla odmiany. Ponadto trudno jest wyodrębnić dorosłą roślinę z ziemi ze względu na rozwinięty system korzeniowy..
Zabieg przeprowadza się późną jesienią, kiedy dereń całkowicie zrzucił liście lub wczesną wiosną, kiedy pąki wzrostu nie są jeszcze „przebudzone” i nie są spuchnięte. Roślinę usuwa się z ziemi wraz z grudką ziemi na korzeniach, starając się jak najmniej ją uszkodzić. Średnica systemu korzeniowego w przybliżeniu pokrywa się z koroną krzewu. Ziemną bryłę należy ostrożnie owinąć w plastik lub płótno, przenieść w nowe miejsce. Po przesadzeniu dereni należy je obficie podlać, glebę ściółkować humusem zmieszanym z wiórkami torfowymi.
Zamiast kupować materiał do sadzenia, możesz go zdobyć sam, jeśli na stronie są już okazy różnobarwnej murawy. Roślina dobrze rozmnaża się zarówno wegetatywnie (sadzonki, podział krzewu, ukorzenienie sadzonek), jak i generatywnie (kiełkujące nasiona). Ostatnia metoda hodowli jest najbardziej czasochłonna i czasochłonna. Ponadto nie można zagwarantować, że pozostanie główna cecha odmianowa - barwny kolor liści..
Ważne niuanse pielęgnacji różnorodnego derenia
Dereń różnobarwny - roślina z kategorii „zasadzone i zapomniane”. Wielu ogrodników właśnie to robi. Ale aby krzew zachował swój efekt dekoracyjny i rozwijał się normalnie, trzeba będzie poświęcić mu minimum czasu i wysiłku.
Najważniejsze, czego potrzebuje roślina, to regularne przycinanie.. Okazy z pogrubionymi, „łysymi” gałęziami wystającymi w różnych kierunkach wyglądają bardzo nieprzedstawialnie. Dereń dobrze znosi zabieg, nawet jeśli ogrodnik trochę go przesadza. W trakcie aktywnego sezonu wegetacyjnego, w zależności od warunków wzrostu derenia, dodaje 30-100% zielonej masy.
Pierwsze przycinanie przeprowadza się na początku trzeciego sezonu po posadzeniu w otwartym terenie. Nie więcej niż jedna trzecia wszystkich pędów jest usuwana, pozostawiając najsilniejsze i najbardziej rozwinięte.
Zabieg przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem aktywnego przepływu soków, ale zawsze w temperaturach powyżej zera. Wyjątkiem są żywopłoty, które powstają dwa razy w roku, w lipcu i wrześniu. Do tego używają niezwykle czystych, ostro naostrzonych i zdezynfekowanych narzędzi - noży, nożyczek, sekatorów. Wszystkie „rany” należy dokładnie pokryć lakierem ogrodowym, po przemyciu 2% siarczanem miedzi lub jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu z dodatkiem pokruszonej kredy i dowolnego fungicydu.
Jeśli chodzi o konfigurację, tutaj ogrodnik jest ograniczony wyłącznie własną wyobraźnią. Różnorodnemu krzewowi darniowemu można nadać dowolny, najbardziej niesamowity kształt. Nie tylko za to doceniają go projektanci krajobrazu. Chociaż wiele osób woli tylko nieznacznie poprawić naturalny kształt.
Pamiętaj, aby pozbyć się złamanych, bezlistnych, wysuszonych, zdeformowanych, poskręcanych pędów. Te, które rosną do wewnątrz, pogrubiając koronę lub w dół, również wyglądają źle.
Dereń barwny należy do kategorii roślin - „chimery”. Ich komórki tkankowe różnią się na poziomie genetycznym. Dlatego czasami ogrodnik może znaleźć monochromatyczne zielone liście na krzewach o początkowo pstrokatym kolorze.. Wraz z pędami należy je usunąć w odpowiednim czasie, ponieważ są silniejsze genetycznie.. Jeśli nie przycinasz na czas, wkrótce różnorodność całkowicie zniknie..
Wideo: przycinanie murawy
Młode rośliny i przesadzone dorosłe osobniki wymagają codziennego umiarkowanego podlewania w pierwszym tygodniu po zabiegu. Ogólnie rzecz biorąc, różnobarwny dereń toleruje suszę i upał bez większego uszczerbku na sobie. Silne korzenie pozwalają na pobieranie wilgoci z głębokich warstw gleby. Dorosłe rośliny podlewa się u nasady raz w miesiącu. Jeśli przez długi czas panuje silne upały i nie ma opadów, odstępy między zabiegami skracają się do 5-8 dni. Wskaźnik zużycia wody - 20-25 litrów. Podlewanie jest stopniowo zmniejszane do jesieni.
Top dressing w okresie wegetacji nakłada się dwukrotnie, wiosną i jesienią. W pierwszym przypadku stosuje się złożony nawóz mineralny zawierający azot, fosfor i potas (Azofoska, Diammofoska, Nitrofoska). W przypadku dorosłej rośliny wystarczy 200 g. Raz na 3-4 lata można pod krzak wlać wiadro próchnicy lub zgniłego kompostu, mieszając go z glebą w procesie poluzowania.
Jesienią drzewo potrzebuje fosforu i potasu. Naturalnym źródłem tych makroskładników jest popiół drzewny. Wylewa się do sucha do korzeni, jeśli jest deszczowa pogoda. Gdy przez długi czas nie ma opadów, przygotowuje się napar - półlitrową puszkę surowców na 3 litry wrzącej wody. Możesz także użyć złożonych nawozów bez azotu, na przykład ABA, jesień.
W trakcie aktywnego sezonu wegetacyjnego, w razie potrzeby, mniej więcej raz w miesiącu, można karmić różnorodne krzewy darni naturalną materią organiczną. Do tego nadają się napary ze świeżego krowiego łajna, odchodów kurczaka, zieleni pokrzywy, liści mniszka lekarskiego. Ogólnie rzecz biorąc, wszelkie chwasty rosnące w ogrodzie można wykorzystać jako surowiec. Są zmiażdżone, wypełnione około jedną trzecią głębokiego pojemnika. Pozostałości uzupełnia się wodą. Pojemnik jest szczelnie zamknięty i pozostawiony na kilka dni na słońcu. O przygotowaniu nawozu świadczy charakterystyczny „aromat”. Przed użyciem jest filtrowany i rozcieńczany wodą w stosunku 1: 8. Jeśli produkt został przygotowany na bazie odchodów, zajmie dwa razy więcej.
Aby przyspieszyć tempo wzrostu, młode (1-2 letnie) rośliny są przydatne do karmienia zakupionymi w sklepie złożonymi nawozami mineralnymi, naprzemiennie dokarmiając korzenie i liście. Roztwór przygotowuje się zgodnie z instrukcjami producenta podanymi w instrukcji..
Jedynie młode, barwne rośliny darniowe w wieku poniżej pięciu lat wymagają specjalnego przygotowania na zimę. Dorosłe osobniki tolerują nawet silne mrozy uralskie i syberyjskie bez większego uszczerbku na sobie..
Gleba w kręgu blisko łodygi jest oczyszczana z resztek roślinnych, rozluźniana. Warstwa ściółki zostaje odnowiona. Wskazane jest użycie humusu lub okruchów torfu. U korzeni jego grubość wynosi 10-15 cm, na pozostałej powierzchni wystarczy 5-6 cm. Jeśli pozwala na to wielkość krzewu, przykrywa się go kartonowym pudełkiem o odpowiedniej wielkości. Pędy można delikatnie unieść i zawiązać od dołu, aby uzyskać większą zwartość. Pudełko jest wypchane słomą, opadłymi liśćmi, zrębkami, zmiętym papierem gazetowym.
Inną opcją jest zbudowanie konstrukcji takiej jak chata. Jako ramy stosowane są słupy o odpowiedniej wysokości. Nakłada się na nie kilka warstw płótna lub innego przepuszczającego powietrze materiału pokryciowego (agril, lutrasil, spunbond).
Wideo: doświadczenie uprawy różnorodnej murawy
Możliwe narastające problemy
Dereń pstrokaty to roślina niezwykle bezproblemowa. Aby to zepsuć, musisz bardzo się postarać. Praktycznie nie cierpi na chorobotwórcze grzyby. Jedynym wyjątkiem jest zgnilizna korzeni, której rozwój najczęściej wywołuje sam ogrodnik, zbyt często i / lub obficie podlewając nasadzenia. Szkodniki na krzewie również nie zwracają szczególnej uwagi. Tylko mszyce mogą mu zaszkodzić.
Innym możliwym problemem jest to, że liście tracą ton, są zdrętwiałe. Wynika to z niedoboru wilgoci w glebie i najczęściej występuje podczas długotrwałych upałów i suszy. Wystarczy kilkakrotnie obficie podlać roślinę, a jej stan wróci do normy..
Mszyce skutecznie odpychają wszelkie napary o ostrym zapachu. Wystarczy dwa razy w miesiącu przetwarzać krzewy. Jako surowiec możesz użyć dowolnych pikantnych ziół, piołunu, krwawnika, pomidorów i ziemniaków, nagietków, strzał cebuli i czosnku.
W przypadku znalezienia szkodników krzew darni spryskuje się pianą mydlaną, po około pół godzinie zmywa się wodą z węża. W przypadku braku pożądanego efektu stosuje się te same wlewy, ale odstęp między zabiegami jest skrócony do 6-8 godzin. Innymi skutecznymi środkami są soda oczyszczona lub soda kalcynowana rozcieńczona wodą, proszek musztardowy. W przypadku masowej inwazji szkodnika stosuje się wszelkie środki owadobójcze o ogólnym działaniu.
Zgnilizna korzeni jest niebezpieczna, ponieważ patogenny grzyb rozwija się przez długi czas bez manifestacji. Kiedy pierwsze objawy są zauważalne na nadziemnej części krzewu, zwykle jest za późno, aby uratować roślinę. Podstawy pędów miękną, czernieją, w dotyku stają się śluzowate i mogą pokryć się warstwą pleśni. Wydzielają nieprzyjemny zgniły zapach. Liście tracą ton, opadają, rozmazują się na nich ciemne plamy.
Aby zapobiec rozwojowi zgnilizny, do wody okresowo dodaje się nadmanganian potasu w celu nawadniania na jasnoróżowy kolor. Do korzeni wlewa się pokruszoną kredę lub popiół drzewny. Po znalezieniu charakterystycznych znaków podlewanie zmniejsza się do wymaganego minimum, wszystkie dotknięte pędy są odcinane. Do gleby dodaje się granulki Trichodermin, Glyokladin. Samą roślinę opryskuje się 3-4 razy roztworem dowolnego fungicydu. Ale te środki mogą nie działać. Następnie krzak darni można tylko wykopać i spalić. Do dezynfekcji glebę w tym miejscu rozlewa się 5% roztworem nadmanganianu potasu lub płynu Bordeaux. Warstwy i sadzonki można pobrać z zaatakowanej rośliny, ale tylko ze zdrowych pędów.
Recenzje ogrodników
Różnorodny dereń jest ceniony przez ogrodników za łatwość uprawy i atrakcyjny wygląd. Można go umieścić tam, gdzie warunki dla innych roślin ozdobnych są niedopuszczalne. Ponadto krzew wyróżnia się tempem wzrostu, łatwo toleruje przycinanie i rzadko cierpi na choroby i szkodniki. Nawet początkujący ogrodnik może go wyhodować. Jasne, różnorodne liście i niezwykły kolor kory niezmiennie zachwycą oko.