Mięta: rośnie na parapecie i na otwartym polu

Mięta pieprzowa (łac. Mentha piperita),

lub zimna mięta, lub mięta angielska, lub mięta pieprzowa, lub chłód - bylina zielna, gatunek z rodzaju Mint z rodziny Lamb lub Lipocyty, wyhodowany przez hybrydyzację mięty ogrodowej (kłoska) i mięty wodnej. W starożytnym Rzymie mięta pieprzowa była uważana za cenną roślinę: do wycierania mebli używano liści mięty, a pokoje spryskiwano wodą z dodatkiem mięty. W starożytnym Egipcie miętę umieszczano w grobowcach faraonów, a swoją nazwę otrzymała na cześć nimfy Menty, która została zamieniona w roślinę o cudownym, delikatnym, ale zimnym aromacie. Mięta jest bardzo popularna w kuchni angielskiej jako przyprawa do sosu jagnięcego. Amerykanie używają mięty jako składnika sałatek owocowo-warzywnych oraz jako dodatek do soku pomidorowego i napojów mieszanych. Mięta pieprzowa jest uprawiana do produkcji leków o różnym działaniu.

Mięta - opis

Kłącze mięty pieprzowej jest poziome, rozgałęzione, o cienkich, włóknistych korzeniach, pędy o wysokości od 30 do 100 cm, wyprostowane, puste, proste, czworościenne, pokryte krótkimi włoskami. Liście mięty pieprzowej na krótkich ogonkach, podłużne, jajowate, przeciwległe, skierowane ku wierzchołkowi i sercowate u nasady, z ostro ząbkowanym brzegiem. Górna strona blaszki liściowej jest ciemnozielona, ​​dolna jest jaśniejsza. Długość liści od 3 do 5 cm, szerokość od 1,5 do 2 cm Małe kwiatostany bzu tworzą kwiatostany w kształcie kolców. Mięta kwitnie od końca czerwca do września. Owoc mięty - składający się z czterech orzechów koenobu, jednak owoc mięty powstaje bardzo rzadko. Mięta to cenna roślina miododajna, z niej miód okazuje się mieć bursztynowy kolor z wyraźnym miętowym aromatem.

Jak uprawiać miętę w domu? Jak mięta rośnie z nasion i sadzi miętę na zewnątrz? Jakie rodzaje i odmiany mięty nadają się do uprawy na parapecie? Jakie są zalety mięty? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w naszym artykule..

Uprawa mięty na parapecie

Wysiew nasion mięty

Na pytania, jak wyhodować miętę na parapecie i jak wyhodować miętę z nasion, odpowiadamy: bardzo proste. Możesz właściwie umieścić pojemnik z uprawami na parapecie lub możesz użyć ogrzewanej loggii lub werandy do uprawy mięty.

Uprawę mięty pieprzowej należy rozpocząć od przygotowania podłoża: wymieszać równe części próchnicy, torfu, piasku i ziemi ogrodowej i podgrzać tę mieszankę w piecu. Nasiona mięty do siewu można kupić w każdym sklepie ogrodniczym lub przygotować samodzielnie. Miętę wysiewa się na wilgotne podłoże w rowkach o głębokości 5 cm, po czym bruzdy dokładnie uszczelnia się, a plony przykrywa folią i umieszcza w ciepłym, jasnym miejscu.

Domowa pielęgnacja mięty

Jak uprawiać miętę w domu? Sadzenie mięty i pielęgnacja jej w okresie sadzenia nie różni się niczym od sadzenia i pielęgnacji innych sadzonek. Jak tylko pojawią się pędy, aw normalnych warunkach nastąpi to w ciągu dwóch do trzech tygodni, przesuń uprawy jak najbliżej światła, aby sadzonki nie rozciągały się. Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła dla sadzonek, zorganizuj sztuczne oświetlenie. Optymalna temperatura dla rozwoju sadzonek to 20-25 ºC, ale jeśli mięta rośnie na parapecie w warunkach niedostatecznego oświetlenia, temperatura jej zawartości powinna mieścić się w granicach 15-17 ºC. Kiedy sadzonki dorosną, możesz sadzić je w ogrodzie lub kontynuować uprawę w domu..

Mennica w domu wymaga dostosowania środków pielęgnacyjnych na różnych etapach sezonu wegetacyjnego. Na przykład latem, w okresie maksymalnej aktywności roślin, wysychanie gleby jest niedopuszczalne, ponieważ może prowadzić do śmierci mięty. Ponadto brak wilgoci zwiększa ryzyko wystąpienia szkodliwych owadów. Zimą podlewanie rośliny wymaga ostrożności, ponieważ podlewanie jest znacznie bardziej niebezpieczne dla mięty o tej porze roku niż sucha gleba. O wiele ważniejsze jest zimą, gdy urządzenia grzewcze osuszające powietrze w pomieszczeniu pracują na pełnych obrotach, aby jak najczęściej spryskiwać miętę wodą o temperaturze pokojowej..

Chroń roślinę przed przeciągami, chroń ją przed szkodnikami i monitoruj jej stan zdrowia. Jak widać, sadzenie i pielęgnacja mięty w domu nie jest trudne, a nawet przyjemne dla wielu..

Sadzenie mięty na zewnątrz

Kiedy sadzić miętę

W tej sekcji odpowiemy na pytania czytelników „Jak posadzić miętę? Jak posadzić miętę na wsi? Jak uprawiać miętę? ”

Miętę wysiewa się wiosną, w kwietniu, a latem na początku sierpnia. Jeśli zdecydujesz się na rozmnażanie nasion metodą sadzonkową lub sadzonki roślin, to miętę sadzi się w drugiej połowie maja. Dobrze oświetlone lub lekko zacienione miejsce nadaje się do uprawy roślin. Pożądane jest, aby w promieniu 60-80 cm od mięty nie było kwiatów, jagód i warzyw, w przeciwnym razie nie będzie można wyhodować rośliny wysokiej jakości. Postaraj się odłożyć miejsce na miętę jak najdalej od roślin, takich jak ogórki, kapusta lub buraki, ponieważ na liściach mięty z tej okolicy mogą pojawić się ciemne plamy..

Ziemia miętowa

Gdzie posadzić miętę? Na jakiej glebie rośnie lepiej? Mięta dobrze rośnie na glebach, do których wprowadzono obornik pod poprzednimi uprawami. Gleba jest preferowana luźna, wilgotna i żyzna - na przykład czarna. Mięta, rosnąca w glebie wapiennej, nie jest tak pachnąca, a na glebie bagiennej kwaśnej roślina będzie słaba.

Oczyść teren z chwastów i pod kopaniem na głębokość 20 cm dodaj 3 kg próchnicy, 15 g superfosfatu, azotanu amonu i chlorku potasu oraz 2 łyżki popiołu na każdy m². Jeśli woda gruntowa jest blisko powierzchni, ustaw wyższe łóżka dla mięty. Kop w łupkach lub plastikowych ogranicznikach na obwodzie miejsca, ponieważ mięta, podobnie jak chwast, może pełzać po całym ogrodzie.

Jak sadzić miętę

Sadzenie mięty w ziemi odbywa się w rowkach o głębokości około 5 cm, znajdujących się w odległości 40 cm, odległość między sadzonkami jest utrzymywana 30-50 cm, rowki są pokryte ziemią, lekko zdeptane i podlewane.

Pielęgnacja mięty

Jak wyhodować miętę

Uprawa mięty nie wymaga dużego wysiłku z Twojej strony. Dbanie o miętę obejmuje zwykłe procedury dla każdego ogrodnika: podlewanie, spulchnianie i odchwaszczanie terenu, karmienie mięty i ochrona przed szkodnikami i chorobami.

Podlewanie mięty

Mięta jest podlewana wieczorami i początkowo, aż do przejmowania władzy przez sadzonki, konieczne jest bardzo częste podlewanie. Po podlaniu wygodnie jest poluzować glebę na miejscu i usunąć chwasty.

Top dressing miętowy

Miętę karmi się raz w sezonie wiosną: działkę ściółkuje się torfem lub kompostem zmieszanym z popiołem.

Zbieranie mięty pieprzowej

Miętę zbiera się w okresie masowego kwitnienia - w tym czasie zawiera najwięcej olejku eterycznego. Po zebraniu mięta odrasta i daje drugi plon.

Co sadzić po mięcie

Po zbiorze liści najlepiej uprawiać na miejscu rośliny okopowe warzyw, takich jak rzepa, rzepa, buraki, marchew. Można uprawiać po miętowych ziemniakach.

Szkodniki i choroby mięty

Choroby mięty

Najbardziej szkodliwą chorobą mięty jest rdza. Jest to choroba grzybicza, której rozwój wywołują niskie temperatury z wysoką wilgotnością powietrza, nadmiarem azotu w glebie i nieprzestrzeganiem płodozmianu. Objawy choroby to pojawienie się kasztanowych poduszek na spodniej stronie liści..

Szkodliwy dla rośliny i mączniak, co można rozpoznać po białawym nalocie pajęczyny na liściach i łodygach, który pojawia się w drugiej połowie lata. Możesz ochronić miętę przed mączniakiem prawdziwym, wykopując jesienią obszar na głębokość 20 cm i przetwarzając miętę 1% roztworem siarki koloidalnej.

Więdnięcie pionowe - kolejna choroba grzybicza, w wyniku której kilka górnych par liści mięty czernieje, co prowadzi do śmierci rośliny. Jako środki agrotechniczne do walki z więdnięciem można rozważyć przestrzeganie płodozmianu, niszczenie resztek roślinnych po zbiorach i uprawę odpornych na choroby odmian mięty - na przykład Prilukskaya 6.

Choroba antraknozowa można rozpoznać po brązowych plamach na liściach rośliny. Grzyb jest niszczony przez trzy- lub czterokrotne przetwarzanie mięty z 1% płynem Bordeaux, a jako środek zapobiegawczy przeprowadza się jesienne wykopanie terenu.

Plamienie, lub septoria, pojawia się na liściach rośliny w postaci czarnych kropek i kanciastych brązowych plam o wielkości do 8 mm, otoczonych czarną obwódką. Metody radzenia sobie z tym typem grzyba są takie same jak w przypadku antraknozy: wielokrotne przetwarzanie mięty z 1% płynem Bordeaux.

Najbardziej niebezpieczna choroba mięty jest słusznie rozważana przerost, wywołane przez mykoplazmy: roślina przestaje się rozwijać, jej liście nabierają nietypowego dla gatunku koloru, zatrzymuje się rozwój systemu korzeniowego. Problem polega na tym, że nie ma lekarstwa na tę plagę, a jedyne, co możesz zrobić, to jak najszybciej usunąć chore okazy z ogrodu i zniszczyć zdrowe rośliny oraz pilnie przeszczepić zdrowe rośliny w inne miejsce. Jako środek zapobiegawczy można rozważyć walkę ze szkodliwymi owadami, z powodu których zwykle dochodzi do choroby..

Szkodniki mięty

Mięta przyciąga dużą liczbę owadów, z których większość jest szkodliwa. Pomiędzy nimi pchła miętowa - mały żółty chrząszcz o długości zaledwie 1,5 mm, robiącym okrągłe otwory w liściach rośliny. Ten szkodnik jest najbardziej irytujący w przypadku suchej, ciepłej wiosny. W przybliżeniu to samo zachowuje się chrząszcz zielony tarczowy, który nie tylko gryzie dziury w liściach, ale także zjada je na krawędziach. Robi dziury w liściach mięty i chrząszczu liściowym.

Uwzględniono najbardziej niebezpiecznego szkodnika ze wszystkich roślin mszyca - najmniejszy owad, który może spowodować poważne szkody. Osiada w całych koloniach na spodniej stronie liści i wysysa z nich sok, z którego roślina spowalnia wzrost i rozwój, przestaje tworzyć pełnoprawne liście. Co najgorsze, mszyce są nosicielami nieuleczalnych chorób wirusowych. Do szkodników ssących należą również skoczki, na które zwykle cierpią młode rośliny..

Wołkowate chrząszcze uderzaj w dwóch kierunkach jednocześnie: dorośli gryzą brzegi liści mięty, a larwy żywią się korzeniami rośliny.

Jak szkodnik miętowy ćma łąkowa, w stanie samodzielnie zniszczyć cały krzak.

W regionach południowych roślina może być zirytowana roztocz mięty, który hibernuje w ziemi na głębokości około 10 cm, a od maja do końca lata żywi się sokiem z wierzchołków pędów.

Dorosłe osobniki i larwy slobbery grosz zdeformować pędy mięty, pozostawiając pieniste grudki w kątach liści i na łodygach.

Jeśli trawa pszeniczna gwałtownie rośnie w miejscu mięty lub ziemniaki uprawiano na tej stronie w zeszłym roku, będziesz musiał poradzić sobie z drutowcami - larwami chrząszcza klikającego, gryzącego korzenie.

Oprócz opisanych szkodników mięta może zostać uszkodzona przez niedźwiedzia, gąsienice gałki kapusty, ćmy okrągłoskrzydłej, łopianu i ćmy łąkowej.

Aby zwalczyć wszystkie te pasożyty, należy przede wszystkim podjąć środki zapobiegawcze: raz na dwa lata zmienić miejsce na miętę, a na pustym miejscu przeprowadzić głębokie kopanie gleby - po zbiorach, zbiorze i spaleniu resztek roślinnych. Jeśli znajdziesz szkodniki, spróbuj sobie z nimi poradzić, traktując miętę skoncentrowanym bulionem z glistnika, do przygotowania którego należy wlać 200 g suchych liści roślin wiadrem z wodą, pozostawić na jeden dzień i dodać do naparu starte mydło. Ale jeśli środek ludowy nie pomógł, spędź kilka sesji opryskiwania obszaru Decisem, próbując zakończyć cykl przetwarzania na miesiąc przed zbiorem.

Rodzaje i odmiany mięty

W naturze występuje około 25 gatunków mięty i 10 podgatunków mięty pieprzowej, z których najsłynniejszy przedstawimy Wam.

Mięta ogrodowa

- mocna roślina o wysokości do 90 cm Ten rodzaj mięty nie ma chłodzącego działania mięty pieprzowej, ponieważ głównym składnikiem olejku z mięty ogrodowej jest karwon. Gatunek ten służy do aromatyzowania past do zębów, dodatków do herbaty i napojów bezalkoholowych..

Kędzierzawa mięta

- krzew osiągający 80-90 cm wysokości. Roślina ta różni się od innych gatunków mrozoodpornością i kędzierzawymi liśćmi, którym brakuje ostrego mentolowego posmaku mięty pieprzowej. Ten rodzaj jest częściej stosowany w kuchni, aw medycynie ludowej gotowane liście mięty są używane jako środek uspokajający, do kąpieli leczniczych i do łagodzenia bólu po urazach.

Mięta jabłkowa

- krzew o wysokości do 60 cm z aksamitnie zaokrąglonymi liśćmi o ciemnozielonym kolorze. Aromat tego gatunku nie jest tak intensywny jak mięty pieprzowej. Dodawany jest do zup, dań mięsnych, sałatek i różnych napojów, a także do deserów i wypieków..

Mięta długolistna

- potężna roślina o wysokości do 150 cm z pełzającym kłączem, czworościenną rozciętą łodygą i ciemnozielonymi liśćmi z ząbkowanymi krawędziami. Rośliny tego gatunku mają przyjemny delikatny aromat, który pozwala na wykorzystanie ich liści jako dodatku do sałatek, bulionów warzywnych i zup, a także niektórych dań mięsnych - np. Kebabów i smażonej wołowiny. Liście mięty długolistnej wkładają do marynaty podczas konserwowania bakłażanów, używanych jako przyprawa do solenia kapusty. Ten rodzaj mięty jest poszukiwany w przemyśle perfumeryjnym, w szczególności do produkcji mydła.

Mięta polna (lub dzika, albo koń, albo głuchy)

- gatunek rosnący wszędzie w przyrodzie, którego krzewy osiągają wysokość 80 cm, a liście pozbawione są chłodzącego smaku mentolu i ostrego zapachu mięty pieprzowej. Świeże lub suszone liście mięty polnej dodawane są do herbaty i innych napojów, wkładane do wypieków, służą do przyprawiania sałatek, dań rybnych, zup warzywnych i kapusty po soleniu. Odwary z mięty polnej leczą bóle głowy i stany zapalne.

Mięta cytrynowa

- roślina o wyprostowanej, rozgałęzionej, lekko owłosionej łodydze o wysokości do 1 m, pokryta przeciwległymi jajowatymi, zaokrąglonymi liśćmi, ząbkowanymi na krawędziach. Górna część blaszki liściowej jest ciemnozielona, ​​dolna jest jaśniejsza. Gatunek ten ma nie tylko przyjemny miętowo-cytrynowy aromat, ale także właściwości lecznicze. Inna nazwa rośliny to melisa.

Pachnąca mięta

- bylina o stabilnej, prostej łodydze, wysokości od 40 do 100 cm i pomarszczonych zielonych liściach z kremowym paskiem na krawędzi, o przyjemnym zapachu. Korzystne właściwości pachnącej mięty są znane od dawna, jest również poszukiwana w kuchni.

Oprócz opisanych gatunków, szeroko uprawiane w kulturze są domowe, marokańskie, koreańskie, pomarańczowe (bergamotki), psy, stepy, mięta wodna i inne odmiany tej rośliny..

Mięta pieprzowa

Jeśli chodzi o rodzaj mięty pieprzowej uprawianej na skalę przemysłową, odmiany mieszańców mięty pieprzowej i mięty pieprzowej są uderzające pod względem różnorodności. Najbardziej znane z nich:

• Prilukskaya 6 - sprawdzona odmiana o dużej liczbie liści na łodygach i okresie wegetacji około 100 dni. Zawartość mentolu w liściach tej odmiany wynosi około 50%, a ilość olejku sięga 3%;
• Leczniczy 4 - duża roślina o wysokości do 1 m, o okresie wegetacji do 115 dni i antocyjanowym zabarwieniu liści, zawierającej do 4% olejku eterycznego i do 60% mentolu;
• zagadka - odmiana ukraińska o zielonych liściach bez zabarwienia antocyjanów o okresie wegetacji około 110 dni. Olejek eteryczny w liściach tej odmiany wynosi do 3,5%, a mentol około 65%;
• Urok - odmiana białoruska o wysokości do 70 cm, o czerwono-fioletowym zabarwieniu tylko w dolnej części buszu. Odmiana jest interesująca głównie dlatego, że tworzy nasiona i podaje w wątpliwość przynależność do gatunku mięty pieprzowej;
• Ukraiński pieprz - wysokowydajna i odporna na suszę odmiana, rzadko dotknięta chorobami, zawierająca do 61% olejku eterycznego i do 53% mentolu;
• Udaichan - wysoce plenna, odporna na zimę nieleżąca odmiana o zawartości mentolu w olejku eterycznym około 47-52%.

Popularne są również odmiany mięty pieprzowej, takie jak Symferopolskaya 200, Zagrava, Zarya, Vysokomentolnaya, Serebristaya, Yantarnaya, Medicka, Moskvichka, Krasnodarskaya 2, Kubanskaya 6 i inne..

Właściwości mięty - szkoda i korzyść

Lecznicze właściwości mięty

Liście, kwiaty i pędy mięty zawierają gorzki, garbniki i substancje biologicznie czynne, tłuszcze, cukry, fitoncydy, witaminy C i P, sole mineralne, karoten, olejek eteryczny, który zawiera mentol. W medycynie tradycyjnej i ludowej miętę stosuje się w leczeniu chorób układu krążenia, zaburzeń układu nerwowego, bezsenności, bólów głowy, nerwobólów, bólów zębów, stanów zapalnych układu pokarmowego, astmy, przeziębień, oskrzeli, chorób gardła, miażdżycy i innych chorób..

Mentol ma działanie antyseptyczne, przeciwbólowe i przeciwskurczowe. Aby rozszerzyć naczynia wieńcowe z dusznicą bolesną, z bólem jelit lub żołądka, przyjmuje się miętę doustnie. Zewnętrznie możesz użyć mięty na nerwobóle, zapalenie oskrzeli, ból zęba. Mentol jest częścią kropli Zelenin, maści na przeziębienie, valocordin i mieszanin do płukania ust. Napary i nalewki z liści mięty stosuje się w celu zwiększenia apetytu, poprawy trawienia, pozbycia się nudności i wymiotów.

Używaj preparatów zawierających miętę, aby złagodzić kolkę wątrobową, jako środek żółciopędny na żółtaczkę lub kamienie żółciowe oraz do pobudzenia czynności serca.

W Niemczech liście mięty wchodzą w skład herbaty leczniczej, zalecanej przy chorobach przewodu pokarmowego i wzdęciach. W tym kraju popularne są kąpiele miętowe. W Australii wywary i nalewki przygotowuje się z mięty pieprzowej. W Polsce liście mięty stosuje się w leczeniu stanów zapalnych okostnej, ucha środkowego, bezsenności, migreny i nerwobólów. Jest częścią kolekcji poprawiającej smak i zapach.

W naszej medycynie ludowej liście mięty stosuje się jako środek napotny, żółciopędny i odświeżający. Z liści dzikiej mięty wytwarza się sok do leczenia kamieni nerkowych, aw połączeniu z białym winem jest stosowany jako środek moczopędny. Mięta jest zawarta w kolekcji herbaty, żołądka i do kąpieli.

Mięta jest poszukiwana w przemyśle kulinarnym i perfumeryjnym.

Mięta - przeciwwskazania

Szkoda mięty może objawiać się indywidualną nietolerancją na leki. Zdarzały się przypadki reakcji alergicznych na miętę. Olejek miętowy jest przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i karmiących, a także dla dzieci poniżej 6 roku życia. Nie daj się ponieść preparatom miętowym dla mężczyzn, ponieważ zmniejsza to pożądanie seksualne. Przedawkowanie leków miętowych może powodować skurcz oskrzeli, ból serca i zaburzenia snu.

Oferujemy przepisy na preparaty miętowe, które z pewnością nikomu nie zaszkodzą:

• łyżkę liści mięty zalać dwiema szklankami wrzącej wody, pozostawić na 2 godziny, odcedzić i użyć do płukania przy cuchnącym zapachu;
• łyżkę liści mięty zalać szklanką wrzącej wody, zawinąć, pozostawić na 30-40 minut, odcedzić i co trzy godziny zażywać łyżkę stołową na nudności lub bóle brzucha. Jeśli wymiotujesz, weź pół szklanki;
• zaparzać jedną część pokruszonych liści mięty w 20 częściach siedemdziesięcioprocentowego alkoholu przez tydzień. Weź 10-15 kropli na nudności lub bóle głowy.