Hala udojowa (instalacja) dla krów

W małych gospodarstwach i dużych gospodarstwach hodowlanych stosuje się dojarki maszynowe. Zapewniają bezpieczeństwo surowca mlecznego, jego czystość, szybki i bezpieczny proces doju. Dojarki różnią się rozmieszczeniem, maszynami, liniami mlecznymi oraz ilością podciśnienia w systemie. W artykule dokonamy przeglądu najpopularniejszych typów dojarni, ich klasyfikacji oraz podstawowych zasad doju maszynowego bydła..

Co to jest dojarka (hala)

Dojarka to mechanizm służący do wypompowywania mleka z wymienia pod wpływem podciśnienia. Instalacja składa się z zestawu automatów, które odpowiadają za mycie wymienia, doje pierwsze strumienie mleka, ich utylizację i doje pełne przez 4-5 minut.Dojarka transportuje również dojone mleko pneumatycznymi przewodami mlecznymi do mleczarni i związanego z tym chłodzenia. Hala udojowa to wielkogabarytowa automatyczna dojarka sterowana komputerowo.

Klasyfikacja

Dojarki wyróżniają się cechami konstrukcyjnymi.

Według typu dojarek

Dojarka może być zaprojektowana dla różnej liczby zwierząt, dlatego opisane poniżej maszyny znajdują zastosowanie w dużych i małych gospodarstwach..

Indywidualny

Istnieją zarówno stacjonarne, jak i mobilne. W takich instalacjach maszyny są ustawione w dwóch równoległych rzędach. Każdy kojec ma osobne wejście i wyjście dla zwierzęcia. Dojarka „Tandem” jest indywidualna..

Grupa

Różnią się liczbą miejsc w jednej maszynie. Maszyna grupowa może pomieścić jednocześnie dwie lub więcej krów. Instalacja grupowa składa się z maszyn ustawionych równolegle, które są zamontowane w dwóch rzędach. Ta instalacja nosi nazwę „Yolochka”.Istnieje również okrągła „jodełka”, w której maszyny tworzą zamknięty pierścień lub kwadrat.

W miejscu udoju

W zależności od tego, czy zwierzęta są trzymane na smyczy, czy nie, ustawienia są następujące.

Nieruchomy

Zapewnia pełną kontrolę nad procesem doju. Może być umieszczany w sklepach mleczarskich i bezpośrednio w oborach w celu zminimalizowania stresu zwierząt. Podczas trzymania na smyczy stosuje się urządzenia stacjonarne w oborach. Z ich pomocą mleko zbierane jest w rurach lub puszkach na mleko..

mobilny

Zimą pełnią rolę urządzeń stacjonarnych, aw okresie letnim przenoszone są na pastwisko. Ruchome maszyny nazywane są stacjami udojowymi. Mleko zbierają najpierw w puszkach, a potem ogólnie w cysternach, które zabierają surowce do warsztatu w celu schłodzenia..

Największa próżnia w systemie

Im wyższy poziom podciśnienia, tym szybciej mleko jest wypompowywane, ale przepływ mleka może być stresujący dla krowy..

Niska próżnia

Różnią się niskim ciśnieniem na sutkach - nie więcej niż 40 kPa. Miski aparatu niskopróżniowego są przezroczyste i lekkie: zmniejsza to cofanie się wymienia i pomaga natychmiast reagować na przerwanie przepływu mleka.

Urazy tkanek pęcherzyków płucnych są zmniejszone, ponieważ nie ma potrzeby stosowania wkładek. Jednostki niskopróżniowe mogą być używane do dojenia bydła z niestandardowymi strzykami, takimi jak konie i kozy.

Wysoka próżnia

Zapewnia szybkie spożycie chrupiącego mleka. Pracują z podciśnieniem powyżej 60 kPa, co przy częstym stosowaniu wpływa negatywnie na tkanki wewnętrzne wymienia. Urządzenia wysokopróżniowe są coraz rzadziej wykorzystywane na fermach, ponieważ nie tylko ranią zwierzęta, ale także pogarszają jakość mleka, spieniając je i załamując fazę białkową.

Umieszczając linie mleczne

Przewody mleczne układane są względem średniego poziomu wymienia krowy, aby utrzymać ciśnienie w systemie.

Montowany od góry

Powodują znaczny spadek ciśnienia w kubkach udojowych, ponieważ znajdują się 1,5–2 m nad poziomem wymienia. Może powodować dyskomfort u krowy podczas doju, ponieważ dojenie odbywa się nierównomiernie na różnych strzykach.

Z dnem

Instalacje tego typu minimalizują wahania podciśnienia w kubkach, ponieważ są one praktycznie na tym samym poziomie co wymiona i kubki udojowe. Dostarczanie mleka do hali udojowej liniami o niskiej zawartości mleka wymaga większego zużycia energii, ale zwierzę czuje się komfortowo podczas dojenia.

Technologia doju maszynowego krów w halach udojowych

Dój krów w dojach obejmuje przygotowanie wymienia, dojenie oraz zdejmowanie kubków udojowych.

1. Trening. Wymię myty ciepłą wodą ze specjalnego węża z dyszą i delikatnie masowany w celu pobudzenia wypływu mleka. Jeśli wymiona nie puchną od mycia, masuje się je intensywniej, symulując proces doju..
2. Dojenie. Odbywa się w oddzielnym pojemniku z filtrem do identyfikacji mleka mastitis. Z każdego smoczka usuwa się kilka pierwszych strumieni stojącego mleka, pojemnik odkłada się na bok.
3. Zakładanie okularów. Zakłada się je po włączeniu urządzenia, najpierw z tyłu, następnie na przednich sutkach.
4. Dojenie. Trwa 4-5 minut. Koniec wypływu mleka można określić na podstawie tego, jak miseczki najpierw wciągają sutki, a następnie opróżniają wymię.
5. Zdejmowanie okularów. Wąż do mleka zamyka się, do szklanek pompowane jest powietrze, które bez wysiłku wyjmuje się.

Dojarki dla krów

Główne różnice między instalacjami to liczba krów, które mogą obsługiwać w tym samym czasie oraz sposób ich przetrzymywania..

ADM-8

Nadaje się do obsługi dużych gospodarstw z co najmniej dwustu żywym inwentarzem. Stacjonarna aparatura z przewodami próżniowymi i mlecznymi. Dopływ mleka jest pneumatyczny, na rurach zamontowane są liczniki. Każda linia mleka ma filtry do wstępnego oddzielania obcych cząstek.

Istnieje wspólna kolba do usuwania pęcherzyków powietrza. Średnia żywotność ADM-8 to 8 lat, wydajność na 200 głowic - ponad 110 udojów na godzinę. Jedno dojenie wymaga 1,5 kWh, do konserwacji potrzeba czterech techników. Plusy:

1. Lekkość i mobilność. Jednostka waży nie więcej niż 2 tony i umożliwia pozostawienie wolnego kanału paszowego podczas doju.
2. Dezynfekcja. Włącza się automatycznie wraz ze spłukiwaniem po zakończeniu cyklu doju.
3. Próbka surowców. Możliwość jej przyjmowania jest obecna nawet podczas porodu.
4. Dział mleczarski. Zbiera surowce bezpośrednio po dojeniu bez wstępnego rozlewania do kanistrów.

Wady:

1. Dój w wysokiej próżni wywołuje stres u zwierząt i uszkadza tkankę gruczołową wymienia.
2. Krótka żywotność liczników. Rozbieżności w rzeczywistej i zliczonej ilości mleka pojawiają się po przejściu przez licznik około 30 tys. Litrów.
3. Słabe pompy próżniowe wymagają regularnych badań profilaktycznych.

UDM-200

Urządzenie przeznaczone jest do dojenia do rurociągu mlecznego - stacjonarnego z ocynkowanymi przewodami mlecznymi i próżniowymi. Surowce są rejestrowane za pomocą dyspensera. Pompa jest zaprojektowana do pompowania 60 metrów sześciennych surowca na godzinę. Może prowadzić do 200 udojów jednocześnie.Plusy:

1. Czystość surowców. Bezpośrednio ze sutków przez szklanki mleko przepływa przez szczelne przewody mleczne do wspólnej kadzi.
2. Średnie ciśnienie. Ma poziom 47 kPa, dzięki czemu krowa nie doznaje obrażeń podczas dojenia.
3. Płukanie. Odbywa się to automatycznie poprzez pobór wody z sieci wodociągowej.

Wady:

1. Brak filtrów. Istnieje potrzeba dodatkowego oczyszczania surowców.
2. Masywność. Podczas dojenia korytarze karmienia zostają zatkane.

„Yolochka” UDA-16A

Jest stosowany w gospodarstwach z krowami z pętami w zagrodach grupowych. Prowadzi dystrybucję paszy, czyszczenie sprzętu poprzez płukanie, automatyczne mycie wymienia, wyjmowanie kubków udojowych oraz obróbkę wstępną surowców mlecznych.Posiada moc 1,1 kW / h, 16 dozowników paszy, jednocześnie obsługuje od 200 do 350 głowic. Odbiorniki mleka są zaprojektowane na 10 tys. Litrów każdy. Urządzenie obsługiwane jest przez dwóch operatorów jednocześnie.

Plusy:

1. Rozpoznawanie mleka mastitis. Kompaktowy system analityczny sprawdza mleko, identyfikuje i izoluje surowce niskiej jakości.
2. Filtrowanie. Odbywa się bezpośrednio w rurociągach mlecznych, czyste surowce wchodzą do wspólnego zbiornika.
3. System chłodzenia. Przedłuża bakteriobójczą fazę mleka.
4. System masażu. Stymuluje przepływ mleka, przyspieszając proces doju.
5. Czujniki na podczerwień. Odpowiada za regulację intensywności produkcji mleka, automatyczne podłączanie i odłączanie kubków udojowych.

Wady:

1. Wysoka cena - cena instalacji typu jodełka zaczyna się od 30 000 $.
2. Masywność - nie można zainstalować w oborze.

„Karuzela” UDA-100

Nosi nazwę „Karuzela” ze względu na to, że jest montowana w dojarniach okrągłych. Posiada obrotową platformę udojową, na której ustawiane są krowy. Operatorzy naprzemiennie podłączają kubki do wymion każdej krowy i zdejmują je po zakończeniu doju.Najlepiej nadaje się do gospodarstw o ​​luźnych liściach. Napęd platformy ma moc 4 kW, zapewniając jeden pełny obrót w ciągu sześciu minut doju. Jednocześnie może obsłużyć do 75 głów.

Plusy:

1. Automatyczne karmienie - po dojeniu głównym siła podciśnienia zostaje zmniejszona, a mleko dolewane jest do przewodu mlecznego.
2. Kontrola - wszystkie zwierzęta poruszają się płynnie, umocowane w indywidualnych zagrodach.

Wady:

1. Operatorzy - dla pełnej obsługi instalacji powinno być ich pięć.
2. Masywność - instalacja zajmuje całą halę, ma złożoną konstrukcję i wymaga stałego przeglądu technicznego.

„Tandem” UDA-8A

Przeznaczony do doju w kojcach grupowych. Gromadzi surowce, chłodzi je i filtruje, może być wyposażony w dozownik paszy. Podczas obsługi stada liczącego 300 sztuk można wykonać ponad 100 dojeń na godzinę. Zużywa moc 2,2 kW, daje podciśnienie 52 Pa, posiada szklane przewody mleczne.Plusy:

1. Bramy pneumatyczne - zapewniają automatyczne wprowadzanie zwierząt do instalacji.
2. Linie automatyczne - sznury mleczne myje się bezpośrednio po zakończeniu cyklu doju, wymiona myje się przed dojem.
3. Stabilizacja próżni - eliminuje różnicę ciśnień w kubkach udojowych, aby uwolnić zwierzęta od dyskomfortu.
4. Sterowanie komputerowe. Kontroluje dojenie - natychmiastowo wykrywa zapalenie gruczołu mlekowego po otrzymaniu sygnału z systemu analizy, wyłącza szklanki dla krów wydojonych.

Wady:

1. Masywność - zajmuje całą udojnię, nie może być zamontowany w oborze.
2. Statyczny - można używać tylko w pomieszczeniach w okresie zimowym, nie nadaje się do sezonu pastwiskowego.

"Równolegle"

Ogromny obiekt do utrzymania farm z minimum 1000 zwierząt. Hale udojowe są oddalone od siebie o 70 cm i pod lekkim kątem ułatwiającym zakładanie kubków.

Wymaga trzech operatorów do obsługi, ma moc 1,3 kW / h. Stosuje ciśnienie w granicach 42 Pa - odnosi się do jednostki o niskiej próżni. Plusy:

1. Szklany zbiornik na mleko. Szkło to materiał obojętny, który nie zmienia składu i struktury surowców.
2. Automatyczne spłukiwanie. System jest instalowany oddzielnie i zapewnia dodatkową dezynfekcję.
3. Liczniki mleka. Miniaturowe urządzenia umieszczone w wiszącej części kubków udojowych prowadzą ewidencję mleka indywidualnie dla każdego zwierzęcia.
4. Podnoszona podłoga. System pneumatyczny podnosi platformę wraz z operatorem, ułatwiając dojenie.

Wady

1. Wysoka cena - cena tych instalacji zaczyna się od 40 000 USD.
2. Trudność w obsłudze - naprawy gwarancyjne tego urządzenia mogą wykonywać tylko profesjonalni technicy.

„Doyushka” 1R

Kompaktowe, przenośne urządzenie do dojenia krów w małych gospodarstwach mlecznych. Może obsłużyć od 5 do 8 krów na godzinę. Posiada moc 0,5 kW, wykorzystuje ciśnienie w granicach 50 Pa, dlatego należy do instalacji o średniej próżni.

„Doyushka” waży 50 kilogramów, pulsuje około 60 razy na minutę.Plusy:

1. Niskie zużycie energii. Energia dojenia jest porównywalna do domowej kuchenki mikrofalowej.
2. Zrównoważony rozwój. Środek ciężkości instalacji jest umieszczony w taki sposób, że nawet brykające zwierzę nie może jej przewrócić.
3. Silnik asynchroniczny. Wbudowany z tyłu urządzenia, dzięki czemu nie przegrzewa się ani nie zatyka się odpadkami.
4. Łatwość. "Doyushka" może być używana przez jedną osobę - jednostka ta jest umieszczana na wózku z kołami.

Wady:

1. Powolna praca. W ciągu godziny można wydoić maksymalnie 10 krów.
2. Przewód zasilający. Ma niewielką długość, więc dodatkowo trzeba dokupić przedłużacz.
3. Nieprzezroczysta spłuczka. W przeciwieństwie do szklanych rurociągów i puszek ergoplastycznych, Doyushka nie informuje o poziomie mleka podczas doju.

Jednostka mobilna DeLaval MMU

Odnosi się do mobilnych dojarek mechanicznych, ma użyteczną moc 0,65 kW. Ciśnienie doju waha się w granicach 42–45 Pa, czyli zbliżone do naturalnego ssania przez cielę. Nie ma pulsatora, w razie potrzeby można go zainstalować osobno.Plusy:

1. Manewrowość. Urządzenie posiada kółka i uchwyt i jest łatwe w transporcie przez jedną osobę.
2. Prosta konstrukcja. W instalacji, o której mowa, jest kilka szczegółów; nie musisz kontaktować się z profesjonalnym technikiem w celu jej konserwacji.
3. Tłumik. Zmniejszenie poziomu hałasu ma korzystny wpływ na krowy - są mniej zestresowane i lepiej doją.

Wady:

1. Niska produktywność. Instalacja jest w stanie wykonać od 7 do 10 udojów na godzinę.
2. Zawodny silnik. W modelach wyprodukowanych przed 2010 rokiem silniki często zawodzą. Późniejsze modele rozwiązują ten problem.

Dojarki są używane we wszystkich gospodarstwach mlecznych. Ułatwiają pracę i zapewniają wysokiej jakości surowe mleko. Dojarki mają różne konstrukcje i różnią się wydajnością.

Dzięki tej samej technologii doju dają różne wyniki. Przed zakupem takiego urządzenia do swojego gospodarstwa należy dokładnie porównać jego parametry techniczne z konkurencyjnymi instalacjami..