Jak zrobić dojarkę w domu

Każde gospodarstwo hodowlane, zarówno duże, jak i małe, potrzebuje nowoczesnego sprzętu pomocniczego, z których jeden jest tradycyjnie uznawany za dojarkę. Jednak nie wszyscy pasterze mogą pochwalić się wystarczającymi środkami na zakup nowoczesnych modeli sprzętu..

W tym przypadku wielu ucieka się do niezależnej produkcji wszystkiego, co niezbędne, z improwizowanych środków..

W tym artykule przyjrzymy się bliżej podstawowym zasadom i subtelnościom projektowania dojarki własnymi rękami, a także podzielimy się sekretami doboru wysokiej jakości komponentów..

Jak działa dojarka

Dojarka to zautomatyzowane urządzenie do odciągania mleka wymię krowy. Takie instalacje działają na zasadzie cofania próżni. Po przymocowaniu końcówki do wymienia (kubka udojowego) sztucznie wytwarza rozrzedzone ciśnienie atmosferyczne.W rezultacie mleko jest wyciągane grawitacyjnie pod wpływem różnicy ciśnień..

Podczas pracy takiej jednostki zapewnionych jest kilka cykli, wśród nich są:

• dojarki dwusuwowe - urządzenia działające na zasadzie cyklicznego wycofywania i krótkiego odpoczynku lub cofania i kompresji. W pierwszym przypadku we wnęce między kubkiem udojowym a wymieniem powstaje podciśnienie, za pomocą którego pobierane jest mleko. Gdy do maszyny dostanie się pewna porcja mleka, różnica ciśnień maleje, a dojenie ustaje, utrzymując podciśnienie w szklance. W drugim przypadku, po suwie cofania próżni, w kubku udojowym wyrównuje się ciśnienie wewnętrzne i atmosferyczne;
• dojarki trójsuwowe - urządzenia działające na zasadzie cyklizacji procesów cofania, kompresji i odpoczynku. Po przymocowaniu urządzenia do wymienia między kubkiem udojowym a wymieniem powstaje podciśnienie, za pomocą którego pobierane jest mleko. Następnie ciśnienie spada, po czym rozpoczyna się trzeci skok - odpoczynek (wyrównanie ciśnienia atmosferycznego z ciśnieniem wewnętrznym kubka udojowego).

Modele trójsuwowe są uważane za najbardziej preferowane we współczesnej hodowli bydła. Z ich pomocą można delikatnie i praktycznie bez szkody dla wymienia usunąć całe mleko. Jednak główną wadą takich systemów udojowych jest wysoki koszt, a także bardziej skomplikowana konserwacja w porównaniu z dwusuwem.

Jak samemu zrobić dojarkę

Pomimo złożoności zautomatyzowanego doju i dość dużej specyfiki procesu, sam sprzęt nie jest technicznie skomplikowany. Dlatego wielu ucieka się do niezależnej produkcji urządzeń z improwizowanych środków i komponentów z pobliskiego sklepu z narzędziami..Aby jednak stworzyć naprawdę sprawne i wysokiej jakości urządzenie, należy najpierw ustalić jego główne komponenty i główne cechy zespołu.

Projekt

Przed zainstalowaniem ostatecznej konstrukcji każdy rolnik musi dokładnie zaprojektować wszystkie elementy urządzenia, możliwe sposoby ich mocowania oraz inne cechy urządzenia. W tym celu należy szczegółowo zrozumieć główne cechy konstrukcyjne najpopularniejszych modeli fabrycznych..

Nowoczesne systemy udojowe składają się z następujących zespołów technicznych:

• pompa elektryczna typu próżniowego;
• kompleks udojowy;
• elektrownia (mechaniczna, elektryczna lub ręczna).

Z kolei kompleks udojowy obejmuje:

• Pompa próżniowa;
• pulsator;
• jednostka wisząca;
• pojemnik na mleko;
• węże łączące do pompy;
• węże do mleka.

Należy zauważyć, że nie będzie możliwe stworzenie takiego urządzenia w całości z improwizowanych środków, ponieważ niewielu z nas może pochwalić się bogactwem różnych konkretnych szczegółów..Nawet przy bardzo precyzyjnej tokarce w większości przypadków domowa produkcja nie pozwoli na wysokiej jakości produkcję niezbędnych elementów silnika i innych układów. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest samodzielny montaż dojarki z jednostek fabrycznych..

Dobór podstawowych komponentów

Dobór komponentów to jeden z najważniejszych etapów tworzenia domowej instalacji udojowej. W tym okresie powinieneś dokładnie zrozumieć wszystkie cechy tego lub innego sprzętu, ponieważ od tego zależy nie tylko skuteczność przyszłego urządzenia, ale także jego trwałość.

Ponadto ten etap jest decydujący dla wielu, ponieważ podczas doboru części zamiennych można zidentyfikować wykonalność i główne korzyści finansowe domowej dojarki.

Pompy i silniki

System pompowania i silnik są sercem systemu doju. Sukces całego procesu doju zależy od ich wysokiej jakości wydajnej pracy. Na rynku istnieje ogromna liczba wszelkiego rodzaju modeli pomp i odpowiednich silników, zarówno krajowych, jak i zagranicznych..

Wybierając te jednostki, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na nowoczesnych i sprawdzonych producentów. W takim przypadku należy rozwodzić się nad modelami o co najmniej przeciętnej polityce cenowej, które wypadają korzystnie w porównaniu z dobrym stosunkiem ceny do jakości, a także niedrogą obsługą pogwarancyjną..Szczególną uwagę należy zwrócić na moc i zużycie energii przez pompę i silnik. W przypadku małych gospodarstw nie zaleca się stosowania wydajnych instalacji udojowych, ponieważ nie uzasadniają one końcowego zużycia energii. Jeśli w gospodarstwie są nie więcej niż dwie krowy, najbardziej optymalny będzie sprzęt o mocy około 0,5 kW..

Mocniejsze systemy o mocy 4 kW lub większej dobrze sprawdzają się w gospodarstwach średniej wielkości, obsługując jednocześnie więcej niż 10 zwierząt.

Funkcjonalnie pompy są dwojakiego rodzaju - próżniowe i olejowe. Pompy oleju nie są preferowane w instalacjach udojowych. Powodują nadmierny hałas, a także wymagają ciągłej regulacji poziomu oleju w układzie..

Ponadto w takich pompach z czasem dochodzi do utraty szczelności zbiornika oleju, co może zagrozić sterylności i czystości całego układu jako całości. W przeciwieństwie do pompy olejowej pompa próżniowa jest praktycznie cicha, bezpretensjonalna w obsłudze i konserwacji..

Wiszący węzeł

Zawieszka to ta część dojarki, na której nie warto oszczędzać. To urządzenie zawiera kilka części naraz, które mają bezpośredni kontakt ze zwierzętami, więc tanie części mogą nie tylko powodować dyskomfort dla krowy, ale także szkodzić.W takim przypadku należy zwrócić uwagę wyłącznie na producentów, którzy sprawdzili się na rynku. W tym celu musisz dokładnie przestudiować wszystkie istniejące recenzje w sieci..

Ponadto przy doborze elementów zawieszenia należy zdecydowanie zwrócić uwagę na:

• kolor kubków udojowych - powinny być przezroczyste, pomoże to wizualnie kontrolować proces usuwania mleka z wymienia;
• jakość gumy - wszystkie elementy gumowe zawieszenia muszą być wykonane z wysokiej jakości i nietoksycznych materiałów;
• zapięcia do szkła - okulary należy zabezpieczyć miękkimi silikonowymi przyssawkami, co pozwoli na odciągnięcie maksymalnej ilości mleka przy minimalnej mocy silnika i układu pompującego.

Pulsatory i kolektory

Wybór pulsatorów i kolektorów to kwestia osobistych preferencji, dlatego przy wyborze tych elementów należy kierować się zaleceniami sprzedawców w sklepie oraz osobistym doświadczeniem. Na rynku dostępne są modele produkcji zagranicznej i krajowej.

Zagraniczne wyróżniają się zwiększoną odpornością na zużycie, a krajowe niską ceną i łatwością w utrzymaniu, dlatego często w tej kwestii wykorzystują własne preferencje, a także wielkość budżetu..

Ponadto na rynku dostępne są zarówno oddzielne urządzenia, jak i kolektory impulsów dwa w jednym. Kolektory impulsowe są najtańsze, najłatwiejsze w montażu i konserwacji..Posiadają wszystkie niezbędne wymagania techniczne, a także miękki i płynny skok roboczy, którego nie osiąga się instalując osobny pulsator i kolektor. Dzięki temu za pomocą kolektora impulsowego można zbliżyć sztuczną ekstrakcję mleka do naturalnego doju..

Cóż, to z kolei ma pozytywny wpływ na wskaźniki jakości mleka, a także pomaga zmniejszyć ryzyko zachorowania krowy. zapalenie sutek.

Dodatkowe elementy

Dodatkowe elementy aparatu udojowego często obejmują podstawowy pojemnik na mleko, a także przewody łączące i węże. Do wyboru węży należy podchodzić ściśle.

Mleko będzie transportowane nimi do pojemnika podstawowego, dlatego muszą być wykonane z trwałych, odpornych na ścieranie, ale jednocześnie nietoksycznych materiałów. W przeciwnym razie niektóre toksyczne substancje mogą łatwo gromadzić się w mleku, co jest bezpośrednią drogą do odrzucenia wszystkich produktów..

Podstawowe pojemniki do przechowywania mleka są wybierane na podstawie osobistych preferencji i możliwości finansowych. Takie pojemniki są plastikowe lub metalowe (stal nierdzewna lub aluminium).Każdy z materiałów ma swoje zalety i wady:

• pojemniki aluminiowe wyróżniają się minimalną wagą i trwałością, jednak z czasem metal będzie się utleniał, co doprowadzi do gromadzenia się tlenków glinu w mleku;
• stal nierdzewna jest praktycznie obojętna na wszelkie agresywne media i ma dużą trwałość, ale takie pojemniki są często niewygodne ze względu na ich nadmierną wagę;
• plastik spożywczy jest lekki i praktycznie obojętny na wszelkie produkty spożywcze, jednak z biegiem czasu pod wpływem naprężeń mechanicznych pęka i zapada się.

montaż

Główne etapy montażu dojarki domowej:

1. Przykręcić pompę i silnik do solidnego wspornika.
2. Wyreguluj bieg między pompą a silnikiem.
3. Umieść osłonę ze sklejki lub blachy wokół pompy i silnika, aby chronić je przed nadmiernym zabrudzeniem i kurzem.
4. Podłączyć gumowe węże o wymaganej długości do pompy, mleko będzie przez nią transportowane do głównego pojemnika.
5. Podłącz kolektor impulsów do węża.
6. Podłącz zawieszkę do kolektora impulsów.
7. Wykonaj otwór w pokrywie pojemnika na mleko i zainstaluj w nim zawór zwrotny, jest to konieczne do regulacji ciśnienia podczas doju.

Domowe lub kupione w sklepie

Zanim dużo wydasz na zakup akcesoriów do dojarki, zdecydowanie powinieneś ocenić wszystkie wady i zalety takiego urządzenia, a także jego wykonalność. Samodzielne wykonanie sprzętu nie zawsze jest bardziej wskazane niż kupowanie gotowych urządzeń.Ta kwestia jest szczególnie dotkliwa, jeśli ostateczny montaż wymaga nakładów na dodatkowe komponenty, a także pracy specjalisty.

Główne zalety domowej dojarki:

• niski koszt jednostki (przy samodzielnym montażu);
• możliwość stworzenia sprzętu „dla siebie”, według indywidualnego projektu;
• system jest uzupełniany w oparciu o osobiste potrzeby i wymagania;
• urządzenie można serwisować samodzielnie.

Wady domowej dojarki:

• brak gwarancji jakości działania zmontowanego systemu;
• instalacja systemu wymaga dodatkowej wiedzy i umiejętności;
• niska efektywność kosztów końcowych (kosztem pracy montera);
• montaż poszczególnych jednostek wymaga indywidualnych rozwiązań technicznych.

Główne zalety fabrycznych instalacji udojowych:

• pełna gwarancja działania urządzenia potwierdzona odpowiednimi certyfikatami;
• zobowiązania gwarancyjne producenta dotyczące nieprzerwanej pracy systemu;
• urządzenie jest całkowicie gotowe do pracy;
• elegancja i estetyka wykonania.

• wysoka cena;
• rozwiązania techniczne urządzenia nie uwzględniają indywidualnych potrzeb konsumentów;
• obsługa często wymaga wezwania specjalisty z oficjalnego centrum serwisowego;
• wysoki koszt napraw i konserwacji pogwarancyjnej.

Dojarka to ważne i niezbędne urządzenie w każdym nowoczesnym gospodarstwie hodowlanym. Umożliwia obniżenie całkowitych kosztów pracy w gospodarstwie, a także ustanowienie niezakłóconego procesu produkcji mleka.

Jego konstrukcja jest dość prosta, co pozwala stworzyć urządzenie nawet własnymi rękami. Aby jednak takie urządzenie spełniało wszystkie nowoczesne wymagania techniczne, konieczne jest ścisłe podejście nie tylko do doboru komponentów, ale także do montażu systemu..