Aronia czarna (jarzębina)
Zadowolony
- Sadzenie aronii
- Pielęgnacja aronii
- Cięcie aronii
- Rozmnażanie aronii
- Rozmnażanie aronii przez sadzonki
- Rozmnażanie nasion aronii
- Rozmnażanie aronii przez odrosty korzeniowe
- Rozmnażanie aronii przez nakładanie warstw
- Jak rozmnażać się, dzieląc krzak
- Rozmnażanie aronii metodą szczepienia
- Choroby aronii
- Szkodniki aronii
- Roztocza czerwonych jabłek i brązowych owoców
- Mszyca jabłoniowa
- Głóg
- Ćma jarzębina
- Wiśnia śluzowata sawfly
- Rodzaje i odmiany aronii ze zdjęciami i nazwami
- Właściwości aronii: korzyści i szkody
Aronia (Aronia melanocarpa) nazywana jest również aronią. To drzewo lub krzew owocowy jest przedstawicielem gatunku aronii z rodziny różowych. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa, które tłumaczy się jako „korzyść, pomoc”. Ojczyzną tej rośliny jest wschodni region Ameryki Północnej, woli rosnąć nad brzegami jezior i rzek. W Ameryce Północnej w naturze występuje około 20 gatunków aronii. Wcześniej w Europie taka roślina była uprawiana wyłącznie jako roślina ozdobna. Jednak już w XIX wieku Michurin zauważył bezpretensjonalność aronii i jej przydatność do hodowli. W rezultacie dziś jest uprawiany w prawie wszystkich krajach. Drugie imię takiej rośliny to aronia, jednak w niczym nie przypomina ona zwykłego jarzębiny. Jedyne podobieństwo między tymi roślinami polega na tym, że są członkami tej samej rodziny - różowej.
Aronia to mrozoodporny krzew liściasty, silnie rozgałęziony, dorasta do 300 cm wysokości. Jego system korzeniowy znajduje się bardzo blisko powierzchni gleby. Korona młodych okazów jest bardzo zwarta, ale u dorosłego krzewu może osiągnąć średnicę około 200 centymetrów. Młode łodygi mają kolor brązowo-czerwony, który ostatecznie zmienia się w ciemnoszary. Jednoczęściowe proste eliptyczne płytki liściowe są rozmieszczone naprzemiennie i mają krawędź z krenelażem. Długość osiąga 4-8 centymetrów, a szerokość - 3-5 centymetrów. Przednia powierzchnia liści jest błyszcząca, ciemnozielona skórzasta, a grzbiet ma białawy kolor, co wiąże się z obecnością pokwitania. Od połowy września kolor liści zmienia się na czerwono-fioletowy. Tarczkowe, gęste kwiatostany składają się z pachnących kwiatów o jasnoróżowym lub białym kolorze z fioletowymi pylnikami. Kwitnienie rozpoczyna się od połowy maja do początku czerwca. Owoce błyszczące kuliste mogą być zabarwione na czarno-fiolet lub fiolet, a na ich powierzchni występuje niebieskawy nalot. Dojrzewają w sierpniu lub wrześniu. W dzikiej roślinie masa owoców z reguły nie przekracza 1,5 g, podczas gdy w odmianach uprawnych nie są tak małe.
Taka roślina uprawiana jest jako roślina lecznicza, owocowa i ozdobna. Aronia jest uważana za krewną gruszki, czeremchy, pigwy, brzoskwini, migdałów, głogu, czereśni, jabłka, śliwki, śliwki wiśniowej, moreli, nektaryny, dzikiej róży i wiśni. Wszystkie te uprawy ogrodowe należą do tej samej rodziny..
Sadzenie aronii
O której godzinie sadzić
Specjaliści od czarnych owoców aronii zalecają sadzenie w otwartej glebie jesienią, czyli w ostatnich dniach września lub pierwszego października. Można go jednak sadzić również wiosną i trzeba go złapać przed ostatnimi dniami kwietnia. Roślinę tę wyróżnia mało wymagająca gleba, dzięki czemu z powodzeniem można ją uprawiać na glebach kwaśnych lub suchych piaszczystych. Nie zaleca się jednak uprawy aronii na glebach słonych. Aby kwitła wspaniale i dawała obfite zbiory, do sadzenia należy wybrać słoneczne miejsce z wilgotną, gliniastą, neutralną glebą. Jej system korzeniowy znajduje się na głębokości 0,5–0,6 metra, więc taką roślinę można uprawiać nawet na terenach, w których woda gruntowa znajduje się blisko powierzchni gleby. Bardzo często służy do tworzenia żywopłotu..
Sadzenie aronii wiosną
Na co zwrócić uwagę, aby kupić zdrowe sadzonki? Przeprowadź dokładną kontrolę systemu korzeniowego sadzonki. Pamiętaj, że musi być zdrowy, mocny i mieć dwie lub trzy gałęzie, osiągające co najmniej 0,25–0,3 m. W przypadku, gdy podczas badania korzenie wydawały Ci się spierzchnięte lub wyschnięte, to taka roślina jest najprawdopodobniej zapuści korzenie na bardzo długi czas lub całkowicie umrze. System korzeniowy tej sadzonki zanurza się w wodzie na dwa lub trzy dni przed sadzeniem w otwartej glebie, w tym czasie korzenie będą miały czas na wchłonięcie wilgoci i uelastycznienie. Zwróć uwagę na korę, a raczej na jej wewnętrzną stronę, powinna być zielona, co oznacza, że sadzonka żyje. Jeśli jest brązowawy, lepiej nie kupować takiej sadzonki, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że umrze..
Przed zasadzeniem rośliny należy usunąć z niej wszystkie zranione, chore i wysuszone łodygi i korzenie. Następnie system korzeniowy należy zanurzyć w zacierze glinianym.
Aronię najlepiej sadzić wieczorem lub w pochmurny dzień. W przypadku sadzenia aronii jako osobnej rośliny zadbaj o to, aby odległość między nią a innymi drzewami lub krzewami wynosiła co najmniej 300 cm. W takim przypadku pielęgnacja rośliny będzie znacznie ułatwiona, a także będzie równomiernie oświetlona przez słońce. Jeśli chodzi o szerokość i głębokość dołu do sadzenia, powinny one wynosić około pół metra. Podczas wykopów niepłodna warstwa gleby jest odrzucana oddzielnie, należy ją połączyć z 0,3 kg popiołu drzewnego, 1 wiadrem próchnicy i 0,15 kg superfosfatu. Powstałą mieszaninę gleby należy wlać do dołu, wypełniając ją o 1/3. Następnie połowę otworu należy przykryć warstwą odżywczą gleby. Wlej 10 litrów wody do przygotowanego dołu. Po całkowitym wchłonięciu płynu na środku dołka należy zaznaczyć przygotowaną sadzonkę, zwracając uwagę, aby szyjka korzeni sadzonej rośliny była o 15–20 mm wyższa od poziomu gleby. Po dokładnym rozłożeniu korzeni rośliny otwór należy wypełnić pożywną glebą. Powierzchnię kręgu bagażnika należy lekko zagęścić. Posadzoną roślinę należy podlać, a pod krzak wlać 10 litrów wody. Powierzchnia kręgu pnia pokryta jest warstwą ściółki (torfu, słomy lub humusu), a jej grubość powinna wynosić od 5 do 10 centymetrów. W przypadku sadzonej rośliny łodygi należy skrócić do 15–20 centymetrów, pozostawiając na nich 4–5 pąków.
Sadzenie aronii jesienią
Jesienią aronię należy sadzić w otwartym terenie w taki sam sposób jak wiosną. Ale dlaczego jesienne sadzenie sadzonki jest lepsze niż sadzenie wiosenne? Faktem jest, że w okresie zimowym gleba w pobliżu buszu jest zagęszczona, a wraz z nadejściem okresu wiosennego rośnie bardzo szybko.
Pielęgnacja aronii
Jak pielęgnować wiosną
Pielęgnacja aronii jest bardzo prosta. Wiosną roślina potrzebuje przycinania sanitarnego i formującego, a także wybielania powierzchni pnia wapnem. Zaleca się wykonanie tych zabiegów w ostatnich dniach marca lub pierwszego kwietnia. Zapobiegawcze traktowanie rośliny należy przeprowadzić w kwietniu, z tego powodu wszystkie szkodniki i patogeny, które przeżyły zimę w korze rośliny lub na powierzchni kręgu pnia, umrą. W maju aronia potrzebuje terminowego odchwaszczania i lepiej przeprowadzić je zaraz po pojawieniu się chwastów.
Wiosną roślina jest karmiona nawozami zawierającymi azot..
Jak dbać latem
Latem pojawia się duża liczba szkodliwych owadów, dlatego w tym czasie należy zachować szczególną ostrożność. Upewnij się, że wszystkie rośliny w ogrodzie są zdrowe, a przy pierwszych objawach choroby lub w obecności szkodników natychmiast rozpocznij leczenie zaatakowanego okazu. Aby przetworzyć roślinę, musisz wybrać te leki lub środki ludowe, które są odpowiednie w tym konkretnym przypadku.
Aronię wyróżnia tolerancja na suszę. Jeśli jednak latem jest bardzo gorąco i jest susza, należy go podlać. Po podlaniu bardzo łatwo poluzować powierzchnię gleby i usunąć chwasty.
Jesienna pielęgnacja
Owoce dojrzewają w ostatnich dniach sierpnia, ale zaleca się je zbierać dopiero po pierwszych przymrozkach. Jesienią sadzonki tej rośliny sadzi się na otwartej glebie. Sadzone rośliny należy przygotować do zimowania. Kiedy zacznie się okres spoczynku krzewu, będzie wymagał przycinania sanitarnego. Aronia wymaga również zabiegów profilaktycznych, podczas których zniszczone zostaną wszystkie szkodniki i drobnoustroje chorobotwórcze znajdujące się na powierzchni kręgu pnia oraz w korze samej rośliny. Młode okazy należy układać wysoko w stos, a powierzchnię kręgu pnia pokrywają świerkowe gałęzie lub wysuszone liście. Dorosłe osobniki nie potrzebują schronienia na zimę..
Przetwarzanie aronii
Aby zachować zdrowie rośliny i uniknąć ewentualnych problemów, krzew wymaga zabiegów profilaktycznych przeciwko różnym chorobom i szkodliwym owadom. Powstają na samym początku wiosny, zanim pąki się otworzą. Do traktowania rośliny stosuje się roztwór płynu Bordeaux (1%). Leczenie profilaktyczne jesienią przeprowadza się po opadnięciu wszystkich liści, podczas gdy do opryskiwania stosuje się ten sam lub podobny środek. Płyn Bordeaux możesz zastąpić roztworem mocznika (7%), który nie tylko zniszczy szkodniki i patogeny, ale także nakarmi aronię azotem.
Podlewanie aronii
Taka roślina wymaga szczególnie ostrego podlewania na samym początku sezonu wegetacyjnego, zwłaszcza jeśli występuje długotrwała susza i upały. Również podlewanie aronii czarnej jest konieczne w momencie, gdy owoce zaczynają się formować. Pod 1 krzak, w zależności od wieku, należy wlewać jednorazowo od 20 do 30 litrów. Wodę należy wlewać do wcześniej przygotowanych bruzd, które wykonuje się wokół rośliny w odległości 0,3-0,4 metra od rzutu korony.
Po zakończeniu podlewania i wchłonięciu wody do gleby, zaleca się poluzowanie jej wierzchniej warstwy, a także pielenie. Pierwsze spulchnienie gleby na głębokość od 6 do 8 centymetrów wokół rośliny należy wykonać na samym początku okresu wiosennego. W sumie latem konieczne będzie wykonanie jeszcze 4 lub 5 poluzowań. Po zebraniu wszystkich owoców z rośliny należy poluzować powierzchnię koła pnia i przykryć ją warstwą ściółki (obornik, torf lub kompost).
Nawóz
Aby zbiory były bogate, aronia będzie wymagała terminowego karmienia. Jeśli gleba na miejscu jest nasycona substancjami odżywczymi, roślina będzie musiała być karmiona tylko 1 raz na wiosnę. Tak więc 50 gramów azotanu amonu jest wprowadzane do gleby pod jedną rośliną, podczas gdy powierzchnia kręgu pnia jest mulczowana materią organiczną (kompost, obornik lub próchnica). Jeśli gleba jest uboga, aronię trzeba będzie karmić również w pierwszych tygodniach lata. Aby to zrobić, pod jedną roślinę wlewa się 10 litrów roztworu obornika drobiowego (10 części wody i 1 część odchodów) lub 1 wiadro roztworu dziewanny (1 część dziewanny pobiera się na 5 części wody). Jesienią, po usunięciu wszystkich owoców, należy nałożyć na glebę nawozy, na przykład 100 gramów superfosfatu i 500 ml popiołu drzewnego pobiera się na 1 krzew.
Cięcie aronii
Jeśli aronia nie zostanie przycięta, wysokość i średnica jej korony znacznie wzrośnie, co doprowadzi do przesunięcia owocowania na dobrze oświetlone peryferia, podczas gdy w środku rośliny pojawią się jałowe dżungle. Aby tego uniknąć, należy zwrócić szczególną uwagę na dostosowanie wysokości krzewu i liczby jego gałęzi. Konieczne jest przycinanie rośliny wiosną..
Cięcie aronii wiosną
Pierwszą wiosną sadzonki sadzone w otwartej glebie należy przyciąć na wysokość od 15 do 20 centymetrów. Po 1 roku roślina powinna mieć wzrost, z którego należy wybrać tylko kilka potężnych gałęzi, a ich wysokość jest wyrównana. Pozostały wzrost należy przyciąć do ziemi. Po kolejnym roku należy dodać kilka kolejnych gałęzi ze świeżo wyrosłego krzewu do krzewu, ponownie wyrównując wysokość. Każdego roku należy dodać kilka gałęzi z wyrośniętych pędów. Po około 10 takich gałęziach należy zakończyć formowanie krzewu aronii.
Wtedy będziesz musiał regularnie rozrzedzać koronę, aby nie zgęstniała, ponieważ światło słoneczne musi przenikać nawet do najgrubszej rośliny. Faktem jest, że układanie pąków kwiatowych, a tym samym zawiązywanie owoców, występuje tylko wtedy, gdy przenikają promienie słońca. Przerzedzenie z reguły odbywa się w połączeniu z przycinaniem sanitarnym, w tym celu należy usunąć wszystkie gałęzie i łodygi, które ze sobą konkurują, rosną do wewnątrz, są mało wartościowe, a nawet suche, zranione i dotknięte chorobą.
Gałęzie takiej rośliny dobrze owocują, dopóki nie osiągną wieku ośmiu lat. Starszą gałąź należy wyciąć, pozostawiając w zamian 1 dobrze rozwinięty pęd, który wybiera się z korzenia. Staraj się co roku wymieniać 2 lub 3 gałązki, pamiętając, aby nie zwiększać średnicy nasady rośliny. Spróbuj odciąć starą gałąź prawie równo z ziemią. W takim przypadku jest bardzo mało prawdopodobne, aby patogenne mikroorganizmy lub szkodniki osiedliły się w konopiach..
Po tym, jak zauważysz, że roślina wygląda na zmęczoną i starą, będzie potrzebować przycinania przeciwstarzeniowego, w tym celu musisz wyciąć absolutnie wszystkie gałęzie. Kiedy pojawią się młode pędy korzeni, należy ponownie rozpocząć formowanie krzewu w ten sam sposób, co szczegółowo opisano powyżej..
Cięcie aronii jesienią
Jesienią przycinanie sanitarne odbywa się tylko w ostateczności. Na przykład, jeśli wiele gałęzi lub łodyg zostało zranionych podczas zbierania jagód, a także jeśli zauważysz gałęzie uszkodzone przez choroby lub szkodniki. W tym przypadku przycinanie aronii jest po prostu konieczne. Łodygi zagęszczające koronę można ciąć o każdej porze roku, z wyjątkiem zimy, dzięki temu krzew będzie silniejszy. Pamiętaj jednak, że dopiero wiosną wykonuje się przycinanie formujące i odmładzające. Po każdym przycięciu miejsca cięć grubych gałęzi należy posmarować lakierem ogrodowym.
Rozmnażanie aronii
Aronię można rozmnażać metodą nasienną i generatywną: sadzonki zdrewniałe lub zielone, odrosty korzeniowe, nawarstwianie, podział krzewu, a także szczepienie. Doświadczeni ogrodnicy preferują metodę generatywną, a także rozmnażanie przez zielone sadzonki.
Rozmnażanie aronii przez sadzonki
Do zbioru zdrewniałych sadzonek należy wybierać roczne dojrzałe pędy z gałęzi w wieku 2-4 lat. Zbiory zbierane są jesienią, a raczej od połowy do końca września. W takim przypadku sadzonki dadzą korzenie do pierwszych silnych mrozów i będą w stanie normalnie tolerować zimowanie. Podczas cięcia sadzonek należy pamiętać, że ich długość może wynosić od 15 do 20 centymetrów, a na ich powierzchni powinno znajdować się 5 lub 6 oczu. Czubka pędu nie należy odcinać jako cięcia, ponieważ jest niedojrzała. Dolne cięcie powinno być proste i przebiegać pod samym okiem, natomiast górne powinno być skośne i skierowane w stronę nerki. Sadzonki sadzi się do ukorzeniania pod kątem 45 stopni i nie zapomnij zachować między nimi odległości 10-12 centymetrów. Po posadzeniu sadzonek nad powierzchnią podłoża powinno pozostać tylko kilka pąków, a ten poniżej powinien znajdować się na tym samym poziomie co glebę. Po zagęszczeniu podłoża wokół sadzonek będą one wymagały podlewania. Powierzchnia gleby musi być pokryta torfem.
Zebrane zielone sadzonki do ukorzenienia należy sadzić w zimnej szklarni. Jest stosunkowo łatwy do wykonania. W szklarni należy wykopać czystą glebę, a następnie jej powierzchnię pokryć warstwą przemytego gruboziarnistego piasku rzecznego, którego grubość powinna wynosić od 7 do 10 centymetrów.
Aby zebrać sadzonki, musisz wybrać absolutnie zdrowe rośliny. Jako zieloną sadzonkę można wykorzystać wierzchołek dowolnej gałęzi aronii. Długość łodygi powinna sięgać 10 do 15 centymetrów. Wszystkie płytki liściowe znajdujące się poniżej należy odciąć. Górne liście należy skrócić o 2/3. Na rączce należy wykonać podłużne nacięcia na korze, które powinny znajdować się nad każdym pączkiem, podczas gdy w dolnej części powinno być ich kilka. Dolną część przygotowanych sadzonek należy zanurzyć w środku stymulującym wzrost korzeni, tam pozostawać od 6 do 12 h. Następnie dokładnie opłukać pod bieżącą wodą i posadzić pod kątem w szklarni. Pomiędzy sadzonkami należy zachować odstęp 30–40 mm. Wokół sadzonek gleba musi być dobrze ubita. Następnie są podlewane przez drobne sito i przykrywane kopułą (zawsze przezroczystą). Odległość między uchwytem a kopułą powinna wynosić co najmniej 20 centymetrów. Co najlepsze, ich ukorzenienie następuje w temperaturze powietrza około 20 stopni. W przypadku, gdy w szklarni zrobi się cieplej niż 25 stopni, należy ją przewietrzyć. Jeśli sadzonki są podlewane w odpowiednim czasie, a wilgotność i temperatura powietrza mieszczą się w normalnym zakresie, korzenie pojawiają się w ciągu 20-30 dni. Ukorzenione sadzonki wymagają utwardzania. Przygotowane sadzonki do uprawy można sadzić w otwartej glebie 7-10 dni po rozpoczęciu procedur twardnienia. Według statystyk, 7-10 z 10 zielonych sadzonek jest ukorzenionych, a sadzonka, która zapuściła korzenie w otwartej glebie, wymaga karmienia, do tego można użyć słabego roztworu gnojowicy lub azotanu amonu (30 gramów azotanu pobiera się na 10 litrów wody). Rośliny rosnące na rabatach należy systematycznie podlewać, odchwaszczać, a także spulchniać powierzchnię gleby. Po 1 roku (następnej jesieni) sadzonki można sadzić na stałe.
Rozmnażanie nasion aronii
Dojrzałe jagody aronii przecieramy przez sito. Oddzielone nasiona należy wsypać do pojemnika z wodą, aby uwolnić je od miazgi, która powinna unosić się na powierzchni. Następnie są dokładnie myte i łączone z kalcynowanym piaskiem rzecznym (1: 3), który należy zwilżyć. Pojemnik z nasionami na 3 miesiące wyjmuje się na półkę chłodziarki przeznaczoną na warzywa, gdzie będą musiały przejść stratyfikację. Pamiętaj, że piasek zawsze powinien być lekko wilgotny. W przypadku, gdy kiełki pojawią się przy nasionach, ale nadal nie można ich sadzić na otwartej glebie, pojemnik z nimi należy przenieść do chłodniejszego miejsca o temperaturze powietrza zbliżonej do 0 stopni. Po nadejściu czasu siewu nasion w otwartym terenie wykonuje się w nim rowki, których głębokość może wynosić od 6 do 8 centymetrów. To w tych rowkach wysiewa się nasiona, po czym są zapieczętowane. Powierzchnię działki z uprawami należy przykryć warstwą ściółki (humus lub trociny). Po uformowaniu przez sadzonki 2 prawdziwych blaszek liściowych należy je przerzedzić, zachowując odległość 30 mm między roślinami. Po tym, jak sadzonki zaczną tworzyć 4 lub 5 prawdziwych blaszek liściowych, konieczne będzie ponowne ich przerzedzenie, a odległość między roślinami zostanie podwojona do 60 mm. Wraz z nadejściem następnej wiosny sadzonki są ponownie przerzedzane, ale tym razem zachowana jest między nimi odległość co najmniej 10 centymetrów. Sadzonki stale potrzebują systematycznego podlewania, pielenia, spulchniania powierzchni gleby. Będą również potrzebować opatrunku górnego, co odbywa się raz na wiosnę, a do tego używają gnojowicy. Wraz z nadejściem jesieni drugiego roku młode rośliny można sadzić na stałe.
Rozmnażanie aronii przez odrosty korzeniowe
Co roku w pobliżu aronii czarnej wyrastają pędy korzeni. Jednocześnie to, ile takiego potomstwa będzie rosło, zależy od wartości odżywczej gleby, ilości wilgoci i odmiany samej rośliny. Po 12 miesiącach od pojawienia się potomstwa jego system korzeniowy będzie w pełni ukształtowany. Za pomocą łopaty odetnij go od macierzystego krzewu i umieść w nowym, trwałym miejscu. Przed przesadzeniem potomstwa jego pęd należy przyciąć do 2 lub 3 pąków.
Rozmnażanie aronii przez nakładanie warstw
Do rozmnażania aronii stosuje się warstwowanie poziome oraz łukowate. Wiosną musisz wykopać ziemię pod rośliną. Następnie w celu uzyskania sadzonek wybiera się rozwinięte pędy jednoroczne, które mają silne przyrosty. Następnie pod wybraną sesją musisz zrobić rowek, w którym jest ułożony. Napraw pędy w tej pozycji, przypinając je, podczas gdy ich górna część powinna pozostać wolna i musi być trochę uszczypnięta. Takie warstwy wymagają dobrej pielęgnacji. Muszą zapewnić terminowe podlewanie, pielenie i poluzowanie powierzchni gleby, co odbywa się bardzo ostrożnie. Pędy powinny wyrosnąć z pąków tej warstwy. Gdy ich wysokość osiągnie 10-12 centymetrów, należy je przykryć ½ części zwilżoną próchnicą lub ziemią. Po 15–20 dniach pędy powinny odrosnąć do tej samej wysokości, po czym są ponownie spryskiwane w taki sam sposób jak za pierwszym razem. Jesienią będzie można odciąć warstwy od rośliny matecznej i posadzić w stałym miejscu, ale lepiej to zrobić z nadejściem następnego okresu wiosennego.
Jak rozmnażać się, dzieląc krzak
Tę metodę rozmnażania zaleca się stosować tylko w przypadku przeszczepu aronii w nowe miejsce. Konieczne jest zdjęcie krzewu z ziemi na wiosnę, zanim zacznie się przepływ soków. Wszystkie stare gałęzie należy od niego odciąć, a system korzeniowy również uwolnić z gleby. Następnie dzieli się go na kilka części za pomocą siekiery lub sekatora, przy czym należy zauważyć, że każdy podział powinien mieć 2 lub 3 mocne, zdrowe łodygi i dobrze rozwinięte młode korzenie. Miejsca nacięć na systemie korzeniowym posypać pokruszonym węglem drzewnym, a następnie sadzonki posadzić w nowych miejscach.
Rozmnażanie aronii metodą szczepienia
W przypadku stada eksperci zalecają przygotowanie sadzonki jarzębiny. Oczyść powierzchnię podkładki z kurzu wilgotną gąbką. Następnie jest skracany, aby pozostał odcinek o długości 12 centymetrów. W tym segmencie musisz dokonać głębokiego podziału przez środek. Łodygę aronii czarnej, która jest używana jako zraz, należy przyciąć z obu stron, aby uzyskać klin. Należy pamiętać, że powstały klin musi całkowicie pasować do pęknięcia podkładki. Po włożeniu zrazu do podkładki wszystkie skrawki należy posmarować lakierem ogrodowym, a miejsce szczepienia owinąć specjalną folią do oczu. Aby procedura przeszczepu zakończyła się powodzeniem, konieczne jest wywołanie efektu cieplarnianego, w tym celu należy pobrać bardzo mocną plastikową torbę, założyć sadzonkę, a następnie zawiązać bardzo mocno poniżej miejsca szczepienia. Po 4 tygodniach pakiet będzie musiał zostać usunięty.
Zaleca się sadzenie aronii czarnej na wiosnę przed rozpoczęciem wypływu soków.
Choroby aronii
Poniżej zostaną opisane choroby, na które najczęściej cierpi aronia.
Zgnilizna drewna obwodowego
Z powodu grzybów zaczyna się rozwijać obwodowa zgnilizna drewna. Aby wyleczyć zaatakowany krzew, należy go spryskać płynem Bordeaux (1%) lub innym fungicydem. Jeśli roślina jest bardzo mocno zainfekowana, będzie musiała zostać usunięta z ziemi wraz ze wszystkimi korzeniami i zniszczona..
Monilioza (zgnilizna owoców)
W roślinie dotkniętej taką chorobą owoce miękną, stają się blade i zmumifikowane. Na powierzchni jagód tworzą się bladobrązowe płatki, w których znajdują się zarodniki grzyba. W przypadku, gdy zainfekowane owoce nie zostaną zebrane i zniszczone, wiszą na gałęziach krzewu do wiosny, a następnie z ich powodu młode kwiaty, a także jajniki zostaną zarażone tą chorobą. Natychmiast po wykryciu choroby dotknięty krzew należy spryskać mieszaniną Bordeaux lub tlenochlorkiem miedzi.
Miejsce Septoria
U osobników dotkniętych plamistością septorii w połowie okresu letniego na powierzchni blaszek liściowych pojawiają się bladobrązowe owalne plamki, których brzegi mają ciemniejszy odcień. W miarę postępu choroby tkanka wewnątrz plamki wysycha, pojawiają się na niej pęknięcia i wypada. Jako środek zapobiegawczy, nie zapomnij spryskać rośliny płynem Bordeaux wiosną i jesienią, a na czas zgrabić i zniszczyć opadłe liście. Zaatakowany krzew, a także powierzchnię jego koła przy łodydze, należy spryskać tlenochlorkiem miedzi lub szczytem Abiga.
Grebenshik
Jeśli system obronny aronii zostanie znacznie osłabiony przez zgniliznę korzeni, może zachorować na taką chorobę grzybiczą jak grzebień. Na zewnątrz grzyb to skórzaste cienkie płytki o białawym lub szaro-brązowym kolorze. Gałęzie zakażone chorobą należy wyciąć i zniszczyć. Wiosną i jesienią, aby zapobiec tej chorobie, opryskuje się aronię, do tego można użyć Abiga-peak, mieszanki Bordeaux lub tlenochlorku miedzi.
Rzadziej u tej rośliny rozwijają się następujące choroby: rak kory (martwica bakteryjna), werticyloza, wirusowa plamistość pierścieniowa, brązowa plama i rdza.
Szkodniki aronii
Poniżej zostaną opisane szkodniki, które najczęściej zasiedlają aronię.
Roztocza czerwonych jabłek i brązowych owoców
Te małe owady szkodzą nie tylko tej kulturze ogrodowej, ale także śliwce, jabłoni, gruszom i wiśniom. Kiedy aronia wyblaknie, pojawia się wiele larw tego szkodnika. Przebijają płytki liści i wysysają z nich sok. Po 20 dniach larwy stają się dorosłe i ponownie składają larwy. W ciągu jednego sezonu rozwija się kilka pokoleń kleszczy. Aby zniszczyć takie szkodniki, konieczne jest spryskanie dotkniętego krzewu takimi środkami, jak siarka koloidalna, Cydial, Karbofos, Tedion, Kleschevit i innymi preparatami o podobnym działaniu. Co więcej, muszą być naprzemiennie, ponieważ organizm takiego szkodnika jest w stanie rozwinąć odporność na te leki..
Mszyca jabłoniowa
Te małe owady często osiadają na młodych sadzonkach. Ten szkodnik wysysa soki roślinne z aronii, co powoduje, że są słabe. Należy również pamiętać, że mszyce i kleszcze są uważane za głównych nosicieli chorób wirusowych, które są nieuleczalne. Profilaktycznie przed otwarciem pąków roślinę spryskać Nitrafenem, płynem Bordeaux lub Karbofosem. Zaatakowany krzak należy potraktować Metaphos, Ambush, Decis, Biotlin, Cyanox lub innymi środkami o podobnym działaniu.
Głóg
Gąsienice motyla głogowego gryzą pąki podczas ich otwierania, a następnie niszczą kwiaty i płytki liściowe rośliny, z których pozostają tylko żyły. Należy pamiętać, że jeden motylek na raz może znieść około 500 jaj, dlatego tak ważne jest, aby zadbać o ochronę aronii przed takim szkodnikiem. Aby to zrobić, na początku wiosny, zanim pąki się otworzą, krzaki należy spryskać oleokubrytem, mieszanką Bordeaux lub Nitrafenem. Zanim aronia zakwitnie, należy ją potraktować Karbofosem, Zolonem lub Chlorofosem..
Ćma jarzębina
Gąsienice jarzębiny wygryzają dziury w jagodach aronii. W rezultacie na ich powierzchni tworzą się ciemne plamy, a same owoce stają się gorzkie. Ten szkodnik może również osiedlić się na jarzębinie, a czasami można go znaleźć na jabłoni. Aby pozbyć się szkodnika, powinieneś zastosować te same metody walki, co podczas niszczenia głogu.
Wiśnia śluzowata sawfly
Śluzowate wiśniowe owady to czarny owad z przezroczystymi skrzydłami i błyszczącym brzuchem. Osadza się na krzaku od pierwszych dni lipca i aż do pierwszych tygodni jesiennych powoduje znaczne uszkodzenia blaszek liściowych rośliny. Długość życia samicy takiego szkodnika wynosi nieco ponad tydzień, ale w tym czasie jednemu osobnikowi udaje się złożyć około 75 jaj pod dolną skórą blaszek liściowych. Larwy pożerają liście rośliny, pozostawiając po niej tylko żyły. Zaatakowany krzew należy spryskać roztworem chlorofosu (na 10 litrów wody od 20 do 30 gramów). Możesz również użyć roztworu wapna lub sody kalcynowanej do przetwarzania..
Rodzaje i odmiany aronii ze zdjęciami i nazwami
Istnieje dość duża liczba odmian aronii, zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Większość z tych odmian wyróżnia się nie tylko wysoką wydajnością, ale także dekoracyjnością. Następujące odmiany sprawdziły się najlepiej:
- Nero. Ta odmiana powstała dzięki niemieckim hodowcom. Jest odporny na mróz i nie lubi cienia. Błyszczące blaszki liściowe ciemnozielonego koloru jesienią zmieniają kolor na czerwono-żółty. Owoce zbierane są w grona, są bardzo duże. W niektórych przypadkach ich rozmiar jest 2 razy większy niż w przypadku innych odmian. Są bogate w minerały, witaminy i przeciwutleniacze.
- Wiking. Odmiana fińska. Wyróżnia się wysoką wydajnością i mrozoodpornością. Ich błyszczące blaszki liściowe są koloru zielonego. Jagody błyszczące są nieco większe niż owoce czarnej porzeczki.
- Czarnooki. Ta odmiana wyróżnia się bezpretensjonalnością i odpornością na mróz, szkodniki i choroby. Uważana jest również za doskonałą roślinę miododajną. Średnica owoców wynosi około 10 mm, ich smak jest mniej cierpki w porównaniu do innych odmian.
- Hugin. Różnorodność szwedzkich dań. Różni się wysoką dekoracyjnością i mrozoodpornością. Przycinanie takiej rośliny musi być niezwykle ostrożne. Wysokość rośliny wynosi około 200 centymetrów. Kolor błyszczących blaszek liściowych latem i wiosną jest ciemnozielony, jesienią zmienia się w intensywną czerwień. Owoce duże błyszczące są koloru czarnego.
Również dość popularny wśród ogrodników:
- Odmiany polskie - Egerta, Dąbrowice, Galitsianka, Kutno, Nova waga;
- Odmiany rosyjskie - Sibirskaya i Michurina;
- Odmiany fińskie - Hakkiya, Belder i Karkhumyaki;
- Odmiany białoruskie - Nadzeya i Venisa;
- Odmiana duńska - Aron.
Właściwości aronii: korzyści i szkody
Lecznicze właściwości aronii
Aronia jest słusznie uważana za skarbnicę składników odżywczych. Zawiera beta-karoten, witaminy P, K, C, E, B1, B2, B6, makro- i mikroelementy mangan, bor, fluor, żelazo, jod, molibden i miedź, cukry, pektyny i garbniki. Zawartość witaminy P w jego jagodach jest 20 razy wyższa niż w pomarańczach i 2 razy wyższa niż w czarnej porzeczce. Owoce takiej rośliny mają silne właściwości lecznicze dzięki temu, że równoważą kombinację substancji biologicznych.
Wyciskane z nich świeże owoce i sok mają działanie przeciwskurczowe, hematopoetyczne, rozszerzające naczynia krwionośne, hemostatyczne i wzmacniające naczynia włosowate. Dlatego są stosowane w leczeniu nadciśnienia i miażdżycy, a także w zapobieganiu tym chorobom. Lecznicze właściwości tej rośliny pomagają wzmocnić ściany naczyń krwionośnych i uelastycznić je. W związku z tym stosowanie aronii polecane jest osobom cierpiącym na określone choroby naczyniowe, którym towarzyszy kruchość tkanek np .: kapilarotoksykoza, szkarlatyna, odra, egzema, alergiczne zapalenie naczyń.
Takie owoce wzmacniają układ odpornościowy, obniżają poziom cholesterolu we krwi, wpływają pozytywnie na funkcjonowanie układu hormonalnego i normalizują ciśnienie krwi..
Eksperci doradzają, że przy chorobach tarczycy i cukrzycy występuje czarna jagoda aronii. Są również przepisywane jako środek moczopędny w chorobach nerek, alergiach i tyfusie. Owoce aronii pozytywnie wpływają na trawienie i pracę wątroby, zwiększają kwasowość soku żołądkowego, poprawiają apetyt, sprzyjają tworzeniu i odpływowi żółci.
Owoce zawierają pektyny, które oczyszczają organizm z substancji radioaktywnych, patogenów i metali ciężkich, eliminują skurcze i normalizują pracę jelit.
Jeśli są takie owoce, nastąpi zmniejszenie nierównowagi emocjonalnej, ponieważ nastąpi regulacja procesów hamowania i pobudzenia.
Świeżo wyciskany sok służy do leczenia oparzeń.
Popularne przepisy z aronii
- Nalewka z aronii z goździkami. Do słoika wlej 1 kilogram owoców aronii i delikatnie rozgnieć je tłuczkiem. Wsyp 500 gram granulowanego cukru, 3 pąki goździków i wszystko dobrze wymieszaj. Przykryj słoik gazą. Będzie musiała stać przez dwa dni w temperaturze pokojowej. Następnie dodaj 1 litr wódki do pojemnika. Słoik jest szczelnie zamykany nylonową pokrywką i wyjmowany w ciemne miejsce na 8 tygodni. Gotową nalewkę filtruje się i wlewa do butelek, które umieszcza się w chłodnym miejscu do przechowywania..
- Napój o ogólnym działaniu tonizującym. 1 łyżka. świeżo przegotowaną wodę należy połączyć z 20 gramami suszonych owoców aronii. Mieszaninę utrzymuje się w łaźni wodnej przez 5 do 10 minut. Schłodzony bulion jest filtrowany, dobrze wyciskając owoce. Pij napój 3 lub 4 razy dziennie po pół szklanki.
- Herbata witaminowa. 2 łyżki stołowe. Świeżo przegotowaną wodę należy połączyć z dwiema dużymi łyżkami suszonych owoców aronii. Mieszankę należy trzymać na małym ogniu przez 10 minut, lekko zagotować. Bulion należy podawać przez kilka godzin. Piją podobny napój 3 razy na uderzenie, w razie potrzeby można do niego dodać cukier granulowany lub miód do smaku.
Przeciwwskazania
Aronia charakteryzuje się wysoką zawartością witaminy C. Dlatego nie może być spożywana w dużych ilościach przez osoby cierpiące na dusznicę bolesną i nadciśnienie. Faktem jest, że może to spowodować wzrost krzepnięcia krwi i pojawienie się skrzepów krwi. W związku z tym aronii nie należy stosować w leczeniu zakrzepowego zapalenia żył..
Owoców i soku z aronii nie należy stosować w chorobach takich jak: wrzód żołądka lub dwunastnicy oraz nieżyt żołądka z wysoką kwasowością (nadkwaśne zapalenie żołądka).
Ten produkt nie może być spożywany w nieograniczonych ilościach, nawet przez stosunkowo zdrową osobę. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do jedzenia takich owoców, skonsultuj się ze specjalistą.
