Jak sadzić żołędzie: uprawa owoców dębu w pobliżu domu
Siła i siła dębów jest niesamowita, a jeśli myślisz, że przez wieki stały się tak majestatyczne, to te drzewa zaczynają budzić podziw. Dojrzałe dęby to piękne, okazałe drzewa o gęstym ulistnieniu i potężnym pniu, są symbolem nieśmiertelności, mądrości i siły. Wyhodowanie takiego drzewa na lub w pobliżu twojej witryny oznacza pozostanie w pamięci więcej niż jednego pokolenia twoich potomków..
Zadowolony
Skład chemiczny
Dąb, a raczej jego drewno, liście, żołędzie, to prawdziwa skarbnica pierwiastków śladowych i innych pożytecznych substancji wykorzystywanych przez człowieka do celów medycznych, a także do użytku przemysłowego..
Rzućmy okiem na to, co zawiera żołędzie:
- garbniki (do 20%);
- galusowe i egalowe kwasy organiczne;
- węglowodany, cukry (pentozany do 14%);
- flawonoidy;
- witaminy: A, B1, B2, B5, B6, B9, PP;
- makroskładniki odżywcze: potas, wapń, magnez, fosfor;
- pierwiastki śladowe: żelazo, mangan, miedź, cynk, aluminium, chrom, bar, wanad, selen, nikiel, stront, bor;
- niezbędne aminokwasy: walina, histydyna, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, treonina, tryptofan, fenyloalanina;
- aminokwasy nieistotne: alanina, kwas asparaginowy, glicyna, kwas glutaminowy, prolina, seryna, tyrozyna, cysteina;
- Kwasy tłuszczowe omega-6, palmitynowy i stearynowy nasycony kwas tłuszczowy, oleinowy jednonienasycony kwas tłuszczowy, linolowy wielonienasycony kwas tłuszczowy;
- skrobia, białka, oleje (do 5%), popiół.
Wartość energetyczna i zawartość kalorii
Żołędzie dębowe mają dość wysoką wartość energetyczną, ich zawartość kalorii wynosi 387 kcal na 100 g.
Korzystne cechy
Żołędzie to niedoceniana żywność we współczesnym świecie. A korzyści z nich mogą być znaczące dla człowieka, ponieważ mają szczególną wartość odżywczą i leczniczą. Służą do wytwarzania produktów (zastępcza kawa, mąka, zboża), które ze względu na obecność wielu przydatnych substancji, witamin, pierwiastków śladowych, mają korzystny wpływ na organizm ludzki.
Zbieranie i selekcja
Żołędzie zbiera się od połowy sierpnia do początku października, kiedy są ciemnobrązowe. Żołędzie należy zbierać prawidłowo z ziemi, a po kilku dniach można powtórzyć proces i zebrać nową partię owoców.
Przetwarzanie i czyszczenie
Żołędzie do dalszego wykorzystania muszą zostać przetworzone. Najpierw przeprowadza się proces czyszczenia z czapek i skórek. Aby usunąć gorycz, należy je namoczyć i podgrzać. Tak to się robi. Owoce kroimy na cztery części, zalewamy wodą, pozostawiamy na kilka dni, wymieniając wodę przynajmniej trzy razy dziennie. Po upływie wymaganego czasu wodę z żołędziami doprowadza się do wrzenia, owoce są ekstrahowane, miażdżone, suszone na słońcu, a następnie w piekarniku. W rezultacie żołędzie są gotowe do dalszej obróbki i gotowania..
Zakup i przechowywanie
Żołędzie są przechowywane w suchym i ciemnym miejscu do celów kulinarnych. Nie zaleca się ich zbierania na przyszłość w znacznej ilości przez cały rok, ponieważ surowce z owoców dębu nie są przechowywane przez długi czas i szybko stają się bezużyteczne.
Szkody i przeciwwskazania
Zanim zaczniesz jeść żołędzie, pamiętaj o następujących kwestiach:
- kategorycznie nie zaleca się stosowania żołędzi, które przedwcześnie spadły z żywności, ponieważ mogą być zakażone i niebezpieczne dla zdrowia;
- owoce dębu długo trawią się w żołądku, dlatego jeśli narząd nie funkcjonuje prawidłowo, nie zaleca się ich w ogóle stosować;
- Jedzenie surowych żołędzi może uszkodzić pęcherz;
- aby były korzystne, a nie szkodliwe, nie można ich nadużywać.
Podanie
Żołędzie są używane zarówno do celów kulinarnych, jak i leczniczych. Jeśli współcześni ludzie jedzą je dość rzadko, to w leczeniu i zapobieganiu wielu problemom zdrowotnym owoce dębu są używane znacznie częściej..
W gotowaniu
W czasach głodu owoce dębu ratowały ludzi przed głodem. Teraz robi się z nich kawę, mąkę, zboża. Produkty z żołędzi praktycznie nie ustępują korzyściom w stosunku do naturalnej kawy, ziaren kakaowych, oliwek. Słodycze, kawa, wypieki, zboża to główne zastosowanie żołędzi:
- przed usmażeniem, wysuszeniem, posypaniem cukrem - uzyskano zdrową słodycz;
- w XIX wieku kawę uważano za luksus, więc alternatywą stały się żołędzie, palono je, mielono - otrzymywano kawę żołędziową, której niektórzy współcześni nadal używają;
- chleb robiono z owoców dębu zmielonych na mąkę, w tym celu do kompozycji dodano jedną dziesiątą mąki pszennej;
- znaczna ilość skrobi w nich pomaga tym owocom być doskonałymi zagęszczaczami do różnych płynnych potraw;
- żołędzie można wykorzystać do produkcji masła, które jest bardzo podobne do masła migdałowego lub orzechowego;
- niektóre odmiany je się jak orzechy, ale nie każdemu może się podobać ich smak.
W medycynie
Żołędzie, które zawierają wiele przydatnych dla organizmu składników, są z powodzeniem stosowane w leczeniu i zapobieganiu wielu problemom zdrowotnym:
- łagodzą obrzęki, stany zapalne, skurcze, działają moczopędnie i przeciwutleniająco (ze względu na obecność kwercetyny w substancji czynnej, ale mają ją tylko żołędzie z dębów, które mają ponad pół wieku);
- mają działanie bakteriobójcze i otaczające, są odporne na nowotwory;
- pomoc w bólu zęba, niezdrowych dziąsłach, pomoc w zatrzymaniu krwawienia;
- są stosowane w leczeniu narządów moczowo-płciowych, moczeniu nocnym, chorobach kobiecych (obfite miesiączki, krwawienia), w celu zwiększenia potencji;
- mają korzystny wpływ na układ pokarmowy, wywar z żołędzi ma korzystny wpływ na zatrucia, zaburzenia, zapalenie okrężnicy;
- nalewka z owoców dębu pomaga przy nadciśnieniu, osteochondrozie, przepuklinach, problemach ze stawami;
- kawa żołędziowa pomaga złagodzić astmę, zapalenie oskrzeli i kaszel.
Uprawa dębu z żołędzi w domu
Dąb można wyhodować w domu zarówno z żołędzi, jak i gotowych sadzonek. Rozważymy uprawę dębu bezpośrednio z żołędzi, zwłaszcza że ta metoda jest szczególnie popularna wśród tych, którzy chcą wyhodować to potężne drzewo. W pierwszym okresie (2-3 lata) wzrost następuje znacznie szybciej niż później, dlatego szczególnie ekscytujące będzie obserwowanie tego procesu w pierwszych latach życia młodego drzewa.
Zbieranie żołędzia i sprawdzanie go
Proces wyhodowania sadzonki dębu z żołędzi może przebiegać szybko i łatwo, jeśli materiał do sadzenia jest odpowiednio i prawidłowo przygotowany. W tym celu zaleca się zbieranie owoców w lesie liściastym jesienią, kiedy liście opadają, a żołędzie w tym okresie są uważane za w pełni dojrzałe. Do kiełkowania ścinki nadają się zwalone żołędzie najpiękniejszego i najpotężniejszego drzewa. Najpierw trzeba ich „posłuchać”, to znaczy potrząsnąć nimi w celu określenia żywotności jądra owocu (nie powinien stukać).
Z miejsca, w którym zebrano materiał do sadzenia, musisz zebrać rodzime liście, które spadły, a także ziemię. Wszystko to przyda się do stworzenia warunków ochronnych przed zejściem na ląd.. W domu ponownie zaleca się sprawdzenie materiału sadzeniowego przywiezionego z lasu. Aby to zrobić, wlej zimną wodę do pojemnika i opuść tam owoce. Te wyrastające żołędzie nie nadają się do sadzenia, są puste. Po kilku minutach musisz powtórzyć procedurę. Owoce niepływające nadają się do sadzenia.
Stratyfikacja nasion
Wybrane owoce umieszcza się w słoiku z pokrywką (z otworami) lub w worku, w którym wcześniej zidentyfikowano glebę i liście zebrane w lesie. Wszystko to jest usuwane w piwnicy lub lodówce z reżimem temperatury co najmniej 0 ° C. Ten proces stratyfikacji zachodzi pod koniec jesieni lub na początku zimy, trwa od półtora do dwóch miesięcy i przyczynia się do tego, że żołędzie aktywnie kiełkują.
Materiał nasadzeniowy musi być ściśle monitorowany, a środowisko do ich odżywiania musi być dobrze nawilżone. Jeśli jednak zostanie przekroczona normalna wilgotność, materiał sadzeniowy zacznie gnić, ale jeśli jest suchy, nie będzie miał możliwości rozpoczęcia kiełkowania. Ten proces „konserwacji” jest podobny do zimowania żołędzi pod pokrywą śnieżną, co pomaga utrzymać je w wymaganym stanie..
Sadzenie żołędzia
Kiedy małe pędy-korzenie pojawiają się w rozwarstwionych owocach, należy je sadzić korzeniami w kubkach lub doniczkach z torfem i perlitem, przykrytych w formie szklarni..
Pielęgnacja kiełków
Gdy tylko część naziemna sadzonek rosnących w kubeczkach wykiełkuje, należy je przenieść pod lampę (aby uzyskać dodatkowe światło zimą) lub na dobrze oświetlonym parapecie. Konieczne jest monitorowanie poziomu wilgotności gleby. Jeśli zauważysz, że sadzonka zaczyna rosnąć, jakby miała mało miejsca, należy ją przesadzić do dużego pojemnika..
Transfer i wybór miejsc
Kiedy sadzonki przyszłych dębów wyraźnie urosną, należy je przesadzić na otwarty teren (jeśli pozwalają na to warunki pogodowe). W tym celu roślina w doniczce musi urosnąć co najmniej 15 cm, jej korzeń musi być uformowany, a środkowa łodyga musi być dobrze widoczna i mieć zdrowy biały odcień z pojawiającymi się liśćmi. Dąb należy przesadzać dopiero na najwcześniejszym etapie rozwoju. W tym przypadku system korzeniowy skutecznie rośnie i mnoży się, drzewo stara się dokładnie zająć swoje miejsce na słońcu.
Miejsce wybrane do sadzenia sadzonki powinno być wolne, obszerne, bez bliskości domów i innych budynków, ponieważ korzeń dorosłego dębu może zniszczyć ich fundamenty. Dęby nie tolerują ciemnych miejsc, w cieniu innych drzew proces rozwoju i wzrostu sadzonek zajmie dużo czasu, a takie drzewo nie będzie różniło się mocą i siłą.
Wokół sadzonki należy posypać ściółką, aby zapobiec wysychaniu gleby i rozwojowi niepożądanych chwastów.Gleba i nawozy
Do uprawy dębu nadaje się żyzna, niezubożona gleba z dużą ilością składników odżywczych. Aby kiełek, który się pojawił, nie zniknął, lepiej posadzić go we wstępnie nawilżonej glebie pobranej z miejsca, w którym rośnie drzewo macierzyste. W przypadku braku takiej gleby odpowiednia jest żyzna gleba z podwórka, zmieszana z mchem torfowym lub wermikulitem, która pomaga zatrzymać wilgoć. Jeśli gleba nie jest tak odżywcza, jak byś chciał, musisz ją nawozić dodatkową glebą liściastą lub próchnicą..
Podlewanie i wilgoć
Młode dęby wymagają stałej wilgoci. Musisz monitorować jego poziom, aż drzewo będzie całkowicie silniejsze, zwykle do pięciu lat. Dęby mają znaczną długość korzeni, zdolne do niezależnego usuwania wilgoci z gleby na znacznych głębokościach. Dlatego jesienią podlewanie można zmniejszyć, zimą w ogóle nie jest potrzebne.
Nawadnianie
Latem młode drzewa wymagają częstego nawilżania, w związku z tym pomocne może być nawadnianie kropelkowe, które zapewnia stałe i równomierne nawilżenie drzew. Ten system jest szczególnie potrzebny w pierwszych latach po posadzeniu sadzonki w otwartym terenie. Jego instalacja odbywa się w pobliżu pnia drzewa, aby zapobiec nadmiernemu i gromadzeniu się wilgoci, która może prowadzić do zgnilizny korzeni.
Zimowanie
Fakt, że sadzonki dębu sadzi się na długo przed początkiem zimy, pomaga im stopniowo twardnieć i przygotować się do zimowania. Sadzonki dębu powinny znosić zimowanie pod śniegiem, ponieważ jest im cieplej, a korzenie w tym przypadku są niezawodnie chronione. Jeśli zima jest bez śniegu, możesz zadbać o dodatkowe schronienie rośliny papierem gazetowym lub siatką z małymi komórkami, które należy ułożyć na poziomie koła pnia na ziemi.
Choroby i szkodniki
Niektóre choroby i szkodniki mogą zagrozić młodemu dębowi:
- mączniak prawdziwy to infekcja grzybicza, w której podczas podlewania przenoszone są zarodniki. Aby chronić i zniszczyć infekcję, stosuje się roztwór koloidalnej siarki lub fundazolu;
- martwica gałęzi, która jest eliminowana przez spryskiwanie witriolem żelaza;
- ćma czapkowata, brzana dębowa, liścia dębowa to szkodniki owadów, które stanowią zagrożenie dla drzewa. Można z nich użyć „Decis” (25 g na 1 litr wody) lub „Kinmix” (50 g na 1 litr wody);
- Niech chrząszcze i mszyce przynoszą znaczne cierpienie młodym roślinom. Aby się ich pozbyć, liście należy traktować pestycydami..
Wyhodowanie potężnego dębu z małego żołędzia nie jest tak trudnym zadaniem, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, najważniejsze jest prawidłowe dobranie materiału do sadzenia, prawidłowe posadzenie go i zapewnienie odpowiedniej opieki przyszłemu bohaterowi, który swoim majestatem zachwyci nie jedno pokolenie rodziny. 
