Wystawa uprawy cebuli: metody, sadzenie i pielęgnacja
Cebula jest jedną z najbardziej poszukiwanych roślin warzywnych na podwórku. Wiele odmian pozwala na dokonanie dowolnego wyboru zgodnie z osobistymi preferencjami. Wraz ze zwykłymi zaczęły pojawiać się nowe odmiany, nietypowe dla regionów centralnej Rosji. Należą do nich łuk Exibishen, pochodzący z Holandii. Kultura jest wyjątkowa pod względem wielkości. Żarówki dorastają do 500 g. I to nie jedyna zaleta. Pomimo trudności w uprawie daje niezmiennie bogate zbiory. Spożywany jest głównie w sałatkach i czysty, ze względu na słodki smak, bez charakterystycznej goryczki.
Cechy odmiany
Cebula Exibishen to odmiana późno dojrzewająca o niezwykle dużych główkach, pozyskiwana z selekcji w Holandii. Należy do typu sałatkowego ze względu na soczysty i delikatno-słodki miąższ. Ze względu na brak olejków eterycznych w składzie nie powoduje łzawienia podczas cięcia. Od siewu do zbioru mija około 100 dni. Waga jednej cebuli czasami przekracza 1 kg. Ogrodnicy wolą uprawiać go na sadzonkach, ponieważ cebulki nasienne dają nie więcej niż 150 g.
Warto zwrócić uwagę na zalety tego giganta. Obdarzony wieloma witaminami i minerałami, które korzystnie wpływają na stan organizmu. Służy jako profilaktyka przeziębień i wszelkich chorób zakaźnych.
Jedyną wadą jest krótki termin przydatności do spożycia, około 3-4 miesiące. Wtedy traci smak i psuje się. Uprawa cebuli eksponującej jest znacznie trudniejsza niż zwykłej cebuli. Wymaga przestrzegania specjalnej technologii przez cały sezon wegetacyjny i kompetentnego doboru nasion. Nie boją się tylko trudności ogrodników, ponieważ wynik jest tego wart.
Metoda sadzonkowa
Uprawa cebuli ekspozycyjnej przez sadzonki jest trudniejsza, ale bardziej wydajna. Cebule dojrzewają w dużych rozmiarach i nie wyrastają. Daty siewu to pierwsze dziesięć dni od lutego do marca. Lądowanie odbywa się na kilka dostępnych sposobów.
Przed sadzeniem w skrzynkach z ziemią nasiona poddaje się wstępnej obróbce: moczy się przez 1-2 godziny w ciepłej wodzie, umieszcza w wilgotnej szmatce i pozostawia na 3-4 dni. Optymalna temperatura to 38–40 ° C. Bezpośrednio przed zejściem na ląd zanurza się go w roztworze manganu na 7-8 godzin. Gleba jest przygotowywana przez zmieszanie próchnicy, ziemi darniowej i osiadłej dziewanny. Przyjmij stosunek 10: 9: 1. Przygotowane nasiona rozprowadza się z zagłębieniem 1–1,5 cm, sadzonki przykrywa się szkłem lub folią i przenosi w ciemne i ciepłe miejsce. Po 7-8 dniach wykluwają się pierwsze pędy, a następnie przestawiane są na światło.
Dalsza pielęgnacja obejmuje regularne podlewanie ciepłą i osiadłą wodą, usuwanie kondensatu, wentylację i utrzymywanie odpowiedniego reżimu temperaturowego. W oczekiwaniu na sadzonki utrzymuje się temperaturę 22-23 ° C, przy pierwszych liściach - obniżoną do 18-20 ° C w dzień i 10-12 ° C w nocy. Są karmione raz na dekadę nawozami, na przemian mineralnymi z organicznymi. Na 1,5-2 tygodnie przed przesadzeniem do stałego miejsca wzrostu sadzonki są utwardzone. Wyprowadzane codziennie na świeże powietrze. Zacznij od 10-15 minut, stopniowo zwiększając czas.
Można sadzić od razu w osobnych modułach torfowych, co gwarantuje bezpieczeństwo systemu korzeniowego podczas dalszego transportu w ziemię.
Uprawa z nasion
Sadzenie przez nasiona jest łatwiejsze i wymaga mniejszego wysiłku. Czas sadzenia nasion przypada na kwiecień-maj, dlatego należy zachować ostrożność z 2-miesięcznym wyprzedzeniem..
Szczególnie popularny jest siew na papierze toaletowym. Wytnij wąskie paski papieru o szerokości 3 cm. Długość będzie się różnić w zależności od wielkości łóżka. Pastę gotować: wymieszać 1 łyżkę skrobi ze 100 ml wody, na małym ogniu ciągle mieszając, gotować do uzyskania kremowej konsystencji. Czekam, aż ostygnie, aby kontynuować pracę.
Schłodzony klej nanosi się na rzędy taśmy w odstępie 5 cm, nasiona zanurza się w kroplach i czekają, aż zestalą się. Następnie są zwijane i przechowywane w plastikowych torebkach. Aby uzyskać lepsze kiełkowanie, do pasty dodaje się nawóz mineralny. Ta metoda znacznie ogranicza zużycie nasion i gwarantuje dobre kiełkowanie. Rzędy są równe i nie ma potrzeby przerzedzania.
Doświadczonym ogrodnikom zaleca się hodowanie sadzonek w „ślimakach”. Taśmy są wycinane z podłoża pod laminatem, w którym umieszczane są nasiona. W stanie skręconym taka konstrukcja zajmuje niewiele miejsca. Dzięki efektowi cieplarnianemu nasiona lepiej kiełkują.
Sadzenie i odejście
Jesienią wykopuje się działkę pod cebulę, oczyszczoną ze starych korzeni i innych gruzu. Wiosną poluzowują się, posmarowują „Fitosporyną” i wyrównują powierzchnię. Twórz łóżka o określonej konfiguracji. Bruzdy są wycinane, w których umieszczane są sadzonki lub paski nasion. Wskazane jest, aby wybrać miejsce oświetlone, z luźną i przepuszczalną dla powietrza glebą, w neutralnym środowisku.
Około 60–70 dni po wysianiu sadzonki są gotowe do przeniesienia na otwarty teren. Przeszczep przeprowadzany jest pod koniec maja. Jeśli wymagane jest wyjęcie z pudeł, najpierw należy obficie uzupełnić wodę. Nasadzenia są delikatnie chwytane, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Otrząsają się z ziemi, przycinają ją, pozostawiając od korzeni długość 3-4 cm Dla lepszego ukorzenienia zaleca się przycinanie liści o jedną trzecią wysokości. Sadzi się je w bruzdach w odległości 15–20 cm, na większą głębokość niż w pojemniku do sadzenia.
Pod koniec zabiegu powierzchnia jest nawilżana i mulczowana. Nie można od razu dodać świeżej materii organicznej, aby główki nie poluzowały się. Po 2-3 dniach sadzenia są sprawdzane pod kątem przeżycia iw razie potrzeby uzupełniany skład. Płytko poluzowane, ponieważ hilling uszkodzi delikatne korzenie, a czas dojrzewania znacznie się zmieni.
Lista podstawowych środków pielęgnacyjnych obejmuje:
- Terminowe podlewanie bez stagnacji.
- Top dressing - wykonywany kilka razy w sezonie. Nawożenie rozpoczyna się dwa tygodnie po posadzeniu. Zmieszaj dziewanny lub ptasie odchody z mocznikiem. W czerwcu wprowadzono kompozycje potasowo-fosforowe.
- Rozluźnienie powierzchni - przeprowadzane po każdym nawilżaniu.
- Usuwanie chwastów.
- Zapobieganie chorobom i szkodnikom.
W walce ze szkodliwymi owadami pomaga sąsiedztwo marchwi. Kultura skutecznie radzi sobie z wszelkimi pasożytami.
Na miesiąc przed planowanymi zbiorami zatrzymuje się podlewanie i karmienie. Ziemię zaorano po raz ostatni, wierzchołki cebul są lekko odsłonięte. Przyczynia się to do tworzenia większego rozmiaru. Gdy tylko pióro zacznie opadać, możesz rozpocząć zbieranie. Cebulę najlepiej kopać przy suchej i pochmurnej pogodzie. Do ekstrakcji użyj widły i ułóż warzywa do wyschnięcia pod baldachimem. Jeśli pióro nie zostanie obcięte, zbiory trwają dłużej.
Cebula lepiej rośnie w warunkach szklarniowych. Ułożenie otwartych łóżek jest proste w ten sposób: instalują łuki nad nasadzeniami i rozciągają biały lub przezroczysty materiał pokrywający. Odpowiedni jest Lutrasil, który jest dobry dla wilgoci i przepuszczalności powietrza. Schronisko to służy również jako ochrona przed atakami ptaków i owadów..
Choroby i szkodniki
Niezależnie od jakości opieki, cebula od czasu do czasu choruje. Typowe choroby przedstawiono w tabeli:
Choroba | Oznaki | Metody kontroli |
Gnić | Dno pokryte jest białą kumulacją grzybów. Z powodu gnicia korzeni cała roślina stopniowo obumiera, a roślina okopowa mięknie | Nie będzie już można oszczędzać warzyw. Utracone nasadzenia są usuwane i niszczone. Aby zapobiec chorobie, należy początkowo przestrzegać zasad opieki |
Smutna cebula | Charakteryzuje się przezroczystymi białymi lub brązowymi plamami i pręgami na piórach | Uszkodzone części są usuwane. Sadzenie cebuli w tym miejscu jest bezpieczne dopiero po 3-4 latach. Wynika to z czasu przeżycia zarodników grzybów. |
Szara zgnilizna | Wyraźnym znakiem jest tworzenie się szarej płytki na szyjce cebulek, ze stopniowym przejściem powyżej | Przestrzegaj głównych środków agrotechnicznych |
Nicień łodygowy | Powszechna choroba wywoływana przez robaka zjadającego roślinę. Pierwszą oznaką jest deformacja i rozjaśnienie liści. Żarówki pękają i gniją | Obserwują płodozmian, używają wysokiej jakości nasion i regularnie dodają wapno do gleby. Jeśli dotknięte nasadzenia nie zostaną usunięte na czas, robak wpełznie do sąsiednich |
Mączniak | Najbardziej niebezpieczna porażka. Część nadziemna jest najpierw pokryta rozproszonymi żółtymi plamami, stopniowo cała powierzchnia żółknie i pokrywa się gładkim nalotem. Wierzchołki są wygięte, a roślina obumiera. Istnieje duże ryzyko wystąpienia takiej choroby przy dużej ilości opadów. | Przy pierwszych objawach cebulę spryskuje się roztworami grzybobójczymi. Zapobieganie to zapobieganie gęstemu wzrostowi sadzonek |
Mucha cebulowa | Owad składa jaja w pobliżu samej cebuli i na niej. Po wykluciu larwy wnikają do środka i zaczynają pożerać roślinność od wewnątrz. Przez krótki czas mogą zniszczyć duży obszar. Pióra na wierzchołkach żółkną i wysychają, w pobliżu łóżek tworzy się nieprzyjemny zapach gnicia | Zapobieganie to przestrzeganie płodozmianu, sadzenie grupowe marchwi i wszelkich roślin parasolowych (seler, pietruszka, pasternak). Szkodniki nie tolerują zapachu ziemniaków i pomidorów, dlatego zaleca się sadzenie ich w pobliżu. Popiół drzewny wlewa się między rzędy. Blaty są traktowane solą fizjologiczną, pyłem tytoniowym, piołunem lub naparem miętowym |
Przestrzeganie najprostszych zasad agrotechnicznych zminimalizuje ryzyko utraty plonów. Przy najmniejszych objawach żarówka jest wyciągnięta i po dokładnym zbadaniu identyfikuje się źródło zmiany. Nie wahaj się podjąć działań terapeutycznych.
Uprawa cebuli eksponującej z nasion lub przez sadzonki nie jest tak trudna, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Najważniejsze, aby podejść odpowiedzialnie: prawidłowo sadzić i zapewniać odpowiednią opiekę. Rezultatem pracy będą duże złote głowy o słodkim smaku i delikatnej miazdze..