Opis popularnych odmian czeremchy do uprawy w ogrodzie (ze zdjęciem)
Czeremcha w ogrodzie jest zawsze odpowiedni: wiosną chowa się za gęstą chmurą pachnących płatków, latem kusi owocami, jesienią ubiera się w purpurowo-szkarłatne liście, a nawet zimą nie traci swoich dekoracyjność. Hodowcy przez kilka lat doskonalili podstawowy gatunek rośliny, wyczarowywanie rozwoju nowych odmian uprawnych. Charakterystyka i główne różnice najlepszych hybryd zostaną omówione dalej..
Zadowolony
„Colorata”
Główne cechy wyróżniające odmiany czeremcha zwyczajna "Colorata" (Prunus padus "Colorata") to ażurowa, bardzo dekoracyjna kulista korona o fioletowych liściach, które ostatecznie zmieniają kolor na brązowo-zielone i delikatne różowe kwiaty o przytłumionym migdałowym zapachu.
Pień może rozwinąć się w kształt drewno lub krzak. Osiąga wysokość 6-7 m, widły szerokie do 5 m. Młode gałęzie są lekko obwisłe, mają niezwykły fioletowo-fioletowy odcień.
Z wiekiem nabierają brązowego odcienia. Jagody średniej wielkości, czarne, osadzone na czerwonych ogonkach, słodkie na podniebieniu, lekko cierpkie. Dojrzewają na początku sierpnia. Kłącze jest gęste, położone głównie w górnych warstwach gleby.
Po odcięciu pnia powstają procesy korzeniowe, które wkrótce powodują gęsty wzrost. Roślina rozwija się szybko do piątego roku życia, a następnie przestaje rosnąć.
Odmiana Colorata charakteryzuje się tolerancją cienia, ale nadal preferuje obszary słoneczne, a gdy znajdzie się w cieniu, przestaje kwitnąć i traci fioletowe odcienie na liściach. Roślina uwielbia wilgoć i żyzne podłoża.
„Czerwony namiot”
Odmiana należy do odmian ozdobnych czeremchy. Jest to niskie drzewo do 4 m wysokości i szerokości, ze zwartą rozgałęzioną koroną w kształcie szerokiego owalu. Gałęzie wychodzą z pnia pod kątem prostym, ich końce są skierowane w niebo.
Kora jest szara z brązowym odcieniem, lekko łuszcząca się na pniu. Liście są owalne ze spiczastym wierzchołkiem zieleni, która pod koniec lipca płynnie przechodzi w fiolet. Kwiatostany są białe, silnie pachną.
Jagody są czarne z błyszczącą gładką powierzchnią, pod względem dojrzewania należą do średniej późnej.Kultura dobrze znosi silne mrozy i długotrwałe upały, nie wytrzymuje długo bez wilgoci.
Ułatwia pielęgnację czeremchy odmian „Red Tent” wszczepionych jej w gen wytrzymałości podczas ataków szkodniki i patogeny.
"Czułość"
Autorstwo tej odmiany czeremchy należy do hodowców krymskich. Odmiana różni się od innych, co odpowiada nazwie, małymi kwiatami o ciemnoczerwonym kolorze, które tworzą duże krzaki.
Drzewo nie rośnie wyżej 3,5 m, średnica korony ok 4 m. Gałęzie są gęste, tworząc kształt piramidy. Kiedy kwitnie „Tenderness”, wokół rozprzestrzenia się stały aromat. Pod koniec kwitnienia płatki gładko tracą fioletowe odcienie i stają się biało-różowe.
Jagody są średniej wielkości, słodkie i cierpkie. Kultura rozwija się intensywnie na mokro gleba, może przystosować się do zacienionych miejsc, odpornych na mróz. projektowanie krajobrazu takie rośliny są często używane do ozdabiania alejek lub tworzenia kompozycji kwiatowych trawniki.
"Frajer"
Ta odmiana jest pożądana w każdym ogrodzie, ponieważ charakteryzuje się zwiększoną dekoracyjnością, którą tworzą duże kwiatostany i liście czeremchy. Długość pędzli tej odmiany sięga 15 cm, każdy z nich ma około 30 dużych białych kwiatów.
Liście rozwijają się w kształcie elipsy, każdy do 12-15 cm. Drzewo dorasta do średniej wysokości, ma rozłożystą koronę. Posiada silny aromat. Dobrze się zakorzenia w miejscach nasłonecznionych. Preferuje gleby zatrzymujące wilgoć. Przystosuje się do umiarkowanych mrozów. Jest to odmiana ozdobna i bardzo ciekawa..
Virginia
Czeremcha zwyczajna (Padus virginiana) jest szczególnie popularny w Europie. Rozprzestrzenił się z Ameryki Północnej, gdzie rośnie na brzegach rzek i jezior. Zgodnie z opisem gatunek jest zbliżony do naszej zwykłej zwykłej kultury..
Charakterystyczną cechą są raczej wystające niż ściśnięte, krótkie pąki (około 7 mm długości). W sprzyjających warunkach pień sięga do 15 m, pokryty ciemnobrązową korą z małymi pęknięciami. Gałęzie tworzą szeroką koronę.
Liście przypominają wydłużone jajko. Wiosną są brązowozielone, aw sezon wegetacyjny przybierają ciemnozielony kolor, który jesienią zmienia się w jasne kolory. Kwitnie obficie białymi płatkami. Jagody początkowo są czerwone, a gdy dojrzewają, stają się czarne, mają słodko-cierpki, soczysty smak.
Faza owocowania rozpoczyna się w wieku 7 lat. Niezebrany plon wysycha i pozostaje na łodygach do następnego kwitnienia. Pielęgnacja wymaga regularnej wilgoci w upale, ma dużą odporność na mróz, suszę i szkodliwe bakterie, szkodniki.
Dostosowuje się do cienia, ale lepiej rośnie w dobrze oświetlonych miejscach. Ma wiele form, wśród których zasługują na uwagę „Schubert”, „Atropurpurea”, „Wilpert”, „Leucocarpa”.
Pensylwania
Ten gatunek czeremchy migrował również na nasze szerokości geograficzne z regionów Ameryki Północnej. Drzewa na wolności Padus pennsylvanica można znaleźć w lasach i wzdłuż zbiorników wodnych.
Kultura, w miarę rozwoju, może rosnąć w postaci wyprostowanego drzewa lub krzewu, do 12 m. Kora na pędach jest wiśniowo-czerwona. Młode pędy mają bogatszy kolor i połysk. Korona owalna, luźna.
Typ liści czeremchy pensylwańskiej podłużne lancetowate. Liście są zielone i błyszczące wiosną i czerwone jesienią. Kwiatostany są białe, bujne. Drzewo zaczyna przynosić owoce od trzeciego roku życia. Jagody są małe, ciemnoczerwone.
Gatunek jest zimotrwały i mało wymagający dla gleb. System korzeniowy wytwarza gęsty wzrost. Biorąc pod uwagę te cechy kultury, staje się jasne, w jaki sposób rozprzestrzenił się aż do Arktyki. Bardzo boleśnie reaguje na fryzury.
„Syberyjskie piękno”
Jest to jedna z wielu form czeremchy zwyczajnej. To drzewo wcześniej 7 m wysoki z pogrubioną koroną w formie wąskiej piramidy. Na początku sezonu wegetacyjnego liście są zielone, a od lipca wypełnione są ciemnoczerwonym szkarłatem.
Kwiatostany są średniej wielkości, częściowo zwiędłe, z małymi białymi kwiatami. Owoce są czarne, z wyraźniejszą cierpkością niż inne odmiany.Drzewo bardzo dobrze zimuje, dostosowuje się do wszelkich odpornych na wilgoć podłoży. Używany przez ogrodników do tworzenia kompozycyjnych krajobrazów.
„Bondarevskaya”
Czeremcha zwyczajna "Bondarevskaya" rozciąga się do 6 m, ma ciemnozieloną koronę. Rocznie daje obfite plony dużych, słodko-kwaśnych jagód z lekką cierpkością.
Wśród innych odmian wyróżnia się korzystnie odpornością na mróz, szkodniki i choroby.
Potrzebuje profilaktycznego leczenia silnymi pestycydami mszyc, nie znosi suchości.
"Gęsty"
Odmiana jest drzewem średniej wielkości do 4,5 m z szarym, szorstkim pniem i skierowanymi ku górze cienkimi pędami o jasnobrązowych odcieniach. Liście są małe w postaci wydłużonego zielonego owalu.
Pąki białe, bardzo gęsto ułożone w kwiatostany, łącznie do 40 sztuk. Owoce są płaskie, okrągłe z czarną powierzchnią i żółtym soczystym miąższem. Na bardzo dojrzałych okazach wewnątrz widoczne są bordowe żyłki.
Pod względem smaku oceniane są jagody czeremchy 4,4 pkt, mają słodko-kwaskowaty smak. Nadaje się do spożycia na surowo, suszenia i konserwowania w domu.
Roślina charakteryzuje się wysoką odpornością na zimno, mszycami i stabilnym owocowaniem. Wśród negatywnych różnic tej odmiany jest duża wrażliwość na słonie głogowe i czeremchy, a także słabe zakorzenienie sadzonki.
