Opis i zdjęcia odmian cytronów
Być może w naszych szerokościach geograficznych taka roślina wieloletnia jak cytryna, jeszcze nie wszyscy wiedzą, ale doświadczeni hodowcy prawdopodobnie już zapoznałeś się z jego opisem i wszystkimi jego zaletami. Jednak istnieje wiele odmian, które istnieją dzisiaj i jeśli nagle zdecydujesz się wyhodować cytron na swoim wątek, lepiej poznać ich cechy. Najpopularniejsze z nich zostaną omówione dalej..
„Ręka Buddy”
Ręka Buddy należy do grupy cytronów palcowych i jest bardzo popularna nie tylko na Zachodzie, ale także w Japonii i Chinach, gdzie przypisuje się jej często cudowne właściwości. Na przykład wielu szczerze wierzy, że osoba, która wyhodowała tę roślinę, może żyć długo i szczęśliwie..
Jeśli chodzi o szczegółowy opis botaniczny, należy zauważyć, że ten cytron jest jednym z największych przedstawicieli cytrus i dorasta do 40 cm.
Owoce mają podłużny kształt i zewnętrznie mocno przypominają pędzelek bananów lub macek, dlatego pojawiła się niezwykła nazwa owoc. Wewnątrz cytronu „Ręka Buddy” znajdują się nasiona, które wyglądają jak dynia, a na wierzchu owoc pokryty żebrowaną skórką.
Średnio waga owoców sięga około 400 g, a one same, podobnie jak inne części rośliny, charakteryzują się doskonałym aromatem. Wiele osób uważa „Rękę Buddy” za zwykły cytrus, podobny do tego samego cytrynowy.
„Pavlovsky”
Dorosła roślina cytronu Pawłowskiego nie rośnie powyżej 2 m wysokości, a ma dość długie gałęzie z cierniami. Liście - błyszczące i duże, ciemnozielone.
Te same duże kwiaty, przeważnie białe, ale na zewnątrz o różowym odcieniu. Wszystkie są zbierane w pędzelku o 3-5 pąkach, chociaż pojedyncze okazy są mniej powszechne..
Średnia waga owoców niezwykłej cytryny - cytronu Pawłowskiego wynosi około 300 gramów, a ze względu na charakterystyczną wyboistą skórkę otrzymała drugie imię - „shishkan”. Pod żółtą skórką cytryny znajduje się soczysty, lekki i kwaśny miąższ z lekką goryczką.
Ta odmiana cytronów jest samozapłodna, ale po kwitnieniu lepiej jest nakładać pyłek na piętno słupków miękką szczoteczką i nie jest konieczne normalizowanie pąków: samoregulujący system rośliny cytrusowej zrobi wszystko sam, w wyniku czego najbardziej optymalne jajniki pozostają na gałęziach.
„Grandis”
W porównaniu z innymi owocami cytrusowymi, cytron odmiany Grandis (lub, jak to się nazywa, Pomelo) ma największe wymiary, ponieważ wysokość dorosłego drzewa często sięga 15 m.
Oczywiście, jeśli chcesz, możesz znaleźć niewymiarowe warianty tej odmiany, często z opadającymi gałęziami. Dzięki temu „Grandis” można wyhodować jako cytron pokojowy np. Z kamienia.
Jej owoce osiągają wagę 1 kg, zachowując przyjemny smak i ten sam charakterystyczny aromat. Logiczne jest, że na wolności parametry rośliny będą dość duże, w szczególności waga owocu często wynosi 8-10 kg.
Wszystkie mają zaokrąglony kształt gruszki i wyróżniają się żółtą grubą skórką i pomarańczowym miąższem. Dzikie Grandis ma białe kwiaty i ciernie na gałęziach.
„Piretto”
Cytron Piretto to małe, wolno rosnące drzewo (lub krzak), do 4 m wysokości. Wzrost gałęzi różni się różną intensywnością, aw kątach liści znajdują się krótkie i ostre ciernie.
Liście są zimozielone, mają charakterystyczny „cytrynowy” aromat i są podłużne, jajowate lub jajowato-lancetowate, osiągają długość 20 cm. Kwiaty mogą być biseksualne lub tylko męskie lub żeńskie, przeważnie białe, ale o różnych odcieniach.
Podłużny lub owalny owoc osiąga 20-30 cm długości i ma szorstką i nierówną skórkę, która w przypadku dojrzałości ma bladożółty kolor.
Ta odmiana cytrusów preferuje klimat subtropikalny i umiarkowanie ciepły, ponieważ bardziej niż inne gatunki cytrusów jest wrażliwa na zimno i może stracić wszystkie liście nawet przy 0 ° C.
Najbardziej odpowiedni reżim temperaturowy dla normalnego wzrostu wegetatywnego i rozmnażania cytronu wynosi od + 23 ... + 25 ° C, ale obniżenie tej wartości do + 4 ° C często prowadzi do naruszenia wegetacja.
Uraltau
Odmiana prezentowana jest w postaci powtarzającego się drzewa, osiągającego wysokość 3,5 m. Korona charakteryzuje się średnio zgrubiałymi i opadającymi gałęziami. Kora - oliwkowo-szara, nagie pędy - zakrzywiona, brązowa.
Liście mają szeroko owalny kształt i są dość duże, gładkie w dotyku. Sama blaszka liściowa jest gładka, ale na końcu znajdują się małe nacięcia. Średnica kwiatów kielichowych waha się od 2-3 cm, a wielkość owoców owalnych i lekko żebrowanych dochodzi do 150x120 mm.
Ich podstawa jest bardziej wydłużona, a końcówka wyróżnia się raczej słabo. Skórka cytronu odmiany Uraltau jest gęsta i nierówna, a także dość gruba, oleista i błyszcząca. Główny kolor to zielonkawożółty.
Miąższ owocu jest soczysty, słodko-kwaśny w smaku i emanuje lekkim aromatem. Średnia waga wynosi około 260 g, chociaż w sprzyjających warunkach wzrostu liczba ta często sięga 500 g.
Wśród pozytywnych cech uprawy warto zwrócić uwagę na wysoką odporność odmiany na choroby i szkodniki.
"Dwubarwny"
Uważana jest za nowoczesną włoską odmianę o kwaśnych owocach. Został odkryty w drugiej połowie XX wieku w Toskanii, a jego oryginalna nazwa brzmi jak „Сedrato di Lucca”.
Kształt owoców jest okrągły i ma zwężenie wzdłuż równika. W miarę dojrzewania ich kolor nabiera czerwono-brązowego odcienia, chociaż dolna część zawsze pozostaje zielona..
Zasadniczo na krzaku powstają pionowo rosnące pędy, a wszystkie gałęzie pokryte są małymi cierniami. W kształcie liście bardziej przypominają cytrynę i są ciemnozielone. Wszystkie pąki zbiera się w pędzelku, a ich kolor jest fioletowy lub ciemnoróżowy.
„Canarone”
Kolejna odmiana cytryny, która pod wieloma względami przypomina cytrynę. Po raz pierwszy został opisany w XVII wieku, ale w XX wieku został uznany za zaginiony, dopóki Paolo Galeotti nie odkrył żywych roślin podczas odnawiania owoców cytrusowych w gminie Cannero Riviera w Piemoncie.
Odmiana Canarone występuje w postaci silnego krzewu o silnie obrączkowanych gałęziach, rosnącej głównie w górę.
Liście są kolczaste, małe. Młode pędy są fioletowe i zwykle skupione, chociaż często rosną pojedynczo. Pąki są zebrane w pędzle i mają fioletowy kolor.
Owoce są żółte i duże, z dobrze zaznaczoną brodawką na końcu i wyraźnie zaznaczonym okręgiem.
„Pompia”
Cytron odmiany "Pompia" występuje w postaci owocu o pomarszczonej i nierównej żółtej skórce, dość szorstkiej w przekroju (jej grubość często sięga 1 cm).
Nie ma goryczki i ma neutralny cytrynowy smak. W owocu jest stosunkowo mało nasion, a miąższ jest soczysty i kwaśny, z zapachem słodkiego karmelu cytrynowego w kawałku.
Pompia przyciąga wzrok niecodziennym kształtem i wystającą pompą, od której ten cytron ma swoją nazwę.
Z odmiany Pompia przygotowywane są kandyzowane owoce, deser Sa Pompia oraz likier o wyjątkowym aromacie.
„Etrog”
Prezentowana jest ta odmiana cytronu krzewy i małe drzewa o otwartym pokroju. Roślina jest bardzo ciepłolubna, dlatego jest niezwykle wrażliwa na mróz..
Owoc pod wieloma względami przypomina podłużną cytrynę, chociaż jeśli przyjrzeć się bliżej jego kształtowi, wygląda bardziej jak płomień świecy. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości będzie większy niż zwykła cytryna. Miazga - kwaśna i bladożółta.
Ma grubą i wyboistą skórkę o błyszczącej konsystencji i doskonałym aromacie z charakterystycznymi nutami fiołka. Wszystkie owoce są mocno osadzone na drzewie i zawierają dużo nasion.
Celowo odmiana cytronu Etrog jest uprawiana głównie do rytualnego użytku przez Żydów podczas ich tradycyjnego dożynki Sukkot, które odbywa się we wrześniu lub październiku. Przedstawiciele tego ludu uważają, że ten konkretny owoc jest wymieniony w Księdze Kapłańskiej (23:40).
Po zapoznaniu się z różnymi odmianami cytronu łatwo jest zrozumieć, co to jest, ale jeśli zamierzasz wyhodować roślinę na swojej stronie, dokładnie przestudiuj wszystkie jej cechy przed wyborem sadzonki, ponieważ nie wszystkie z nich z powodzeniem zakorzeniają się w naszych szerokościach geograficznych.
