Cechy uprawy i pielęgnacji selera korzeniowego w otwartym polu

Seler korzeniowy to roślina o długim okresie wegetacji. Ta cecha często odstrasza agronomów, ale w praktyce uprawa selera na wsi nie jest taka trudna, jeśli stosuje się określone techniki agrotechniczne. Przeczytaj o cechach uprawy, a także podstawowych zasadach pielęgnacji selera poniżej..

Cechy selera korzeniowego

Seler korzeniowy należy do dwuletnich i wieloletnich roślin zielnych z rodziny Umbrella. Rośliny średniej wielkości i duże (do 1 m wysokości) charakteryzują się obszernym systemem korzeniowym. Pręgowane, rozgałęzione, wyprostowane łodygi kończą się pierzasto wyciętymi liśćmi, które wyglądają jak pietruszka.

Zielonkawo-białe kwiaty zbierane są w złożone kwiatostany parasoli. Korzeń jest główną wartością rośliny, chociaż wszystkie części rośliny nadają się do jedzenia. Roślina okopowa ma zaokrąglony kształt, z ledwo zauważalnym podziałem na 2 części. Jego powierzchnia jest szorstka, w kolorze zielono-szarym. Na nacięciu miąższ jest biały.Owoce selera na kawałku mają biały i aromatyczny miąższ, który dobrze komponuje się z ziemniakami w zupach i puree ziemniaczanym

Roślina preferuje gleby bagienne i słone bagna. Główną cechą rośliny jest nie tylko długi okres wegetacji, ale także duża potrzeba wilgoci, którą należy wziąć pod uwagę podczas uprawy. Seler jest bardzo odporny na zimno. Sadzonki są w stanie tolerować mrozy do -5 ° С.

Sadzenie i uprawa selera z nasion

Przed posadzeniem selera korzeniowego w ogrodzie należy wybrać odpowiedni materiał do sadzenia. Nasiona nie mają bardzo wysokiej zdolności kiełkowania, ze względu na dużą zawartość eterów w swoim składzie, dlatego ogrodnicy rzadko stosują metodę beznasienną. Wybierając materiał do sadzenia, należy zwrócić szczególną uwagę na daty ważności wskazane na opakowaniu. Termin musi wygasnąć nie wcześniej niż rok od daty zakupu.

Odmiany sezonowe charakteryzują się dłuższymi okresami przechowywania plonu i mniej uciążliwą pielęgnacją. Dojrzewają średnio w 200 dni..

Najbardziej produktywne, popularne odmiany korzenia selera:

• Praski gigant-
• Rozmiar rosyjski-
• Diament-
• Prezydent.

Wysiew nasion

Wysiew nasion na sadzonki rozpoczyna się od 5 lutego do 15 marca. Przed wysianiem nasiona należy odpowiednio zaprawić. Pomoże to przyspieszyć ich kiełkowanie i zbiory nieco wcześniej. Na początek nasiona należy namoczyć w ciepłym roztworze nadmanganianu potasu przez 2-3 godziny. 1 g manganu dodaje się do 250 ml wody. Temperatura wody powinna wynosić + 35 ° С. Po takim zabiegu materiał nasadzeniowy należy przenieść do roztworu Epin (2 krople / 100 ml wody) na 8–12 godzin. Po przejściu tych 2 etapów przechodzą do kiełkowania.

W tym celu nasiona zawija się w mokrą gazę. Przez 2-3 dni w tym stanie nasiona są przechowywane w temperaturze +23 ... + 25 ° C, okresowo nawilżając gazę podczas wysychania. Aby zapobiec kwitnieniu nasion z takiego nadmiaru wody, można je lekko posypać pokruszonym węglem aktywnym. Nasiona wysiewa się w zwykłych pojemnikach o wysokości 10-15 cm i wymiarach 30 × 20 cm Pojemniki są wstępnie myte i dezynfekowane roztworem manganu.

Do siewu nasion przygotowuje się podłoże składające się z:

• torf;
• piasek;
• liściaste humus;
• gleba do sadzonek.

Składniki gleby są mieszane w równych proporcjach i traktowane roztworem Fitosporin na tydzień przed wysianiem nasion. Roztwór roboczy przygotowuje się w proporcji 5:10.

Gdy wszystko jest gotowe, na dnie pojemnika kładzie się keramzyt (wysokość warstwy 1 cm). Następnie dobrze nawilżona gleba. Rowki wykonuje się na powierzchni gleby za pomocą zapałki. Ich głębokość nie powinna przekraczać 0,5 cm, następnie nasiona układa się w odległości 4 cm od siebie. Posyp materiał nasadzeniowy cienką warstwą gleby 0,3-0,5 cm.Powierzchnia doniczki jest pokryta szkłem lub polietylenem. Następnie garnek odstawia się w ciemnym miejscu, w którym temperatura powietrza utrzymuje się w granicach + 25 ° С.

Wideo: Wysiew nasion selera korzeniowego do sadzonek

Uprawa sadzonek

Kiełkowanie trwa średnio 2-3 tygodnie. Przed pojawieniem się sadzonek nasadzenia są przewietrzane codziennie, usuwając schronienie na 15 minut. W razie potrzeby glebę zwilża się butelką z rozpylaczem.

Wraz z pojawieniem się sadzonek sadzonki należy przestawić w dobrze oświetlonym miejscu. Temperatura powietrza jest stopniowo obniżana do + 16 ° C. Podlewanie sadzonek odbywa się na żądanie - wierzchnia warstwa gleby powinna być stale mokra, ale nie podmokła. Nawilżaj pod korzeniem z butelki z rozpylaczem, bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić cienkich pędów.

Pielęgnacja sadzonek

Gdy tylko kiełki utworzą 2 prawdziwe liście, sadzi się je w oddzielnych pojemnikach. Najlepiej wziąć do tego doniczki torfowe - później, przesadzając na otwarty teren, nie będziesz musiał ponownie ranić roślin, ale możesz je przenieść do otworów bezpośrednio z doniczkami.

Podczas zbierania w różnych doniczkach główny korzeń skraca się o 1/3. Odbywa się to za pomocą ostrych nożyczek, a następnie cięcie jest traktowane pokruszonym węglem aktywnym. W pierwszym tygodniu po zbiorze temperatura powietrza jest utrzymywana w granicach + 23 ° С, a gdy kiełki się zakorzenią, są obniżane do + 16 ° С. Temperatura powietrza w nocy spada do +10 ... + 12 ° С.

Po 10-14 dniach od zerwania nakłada się opatrunek górny. Aby to zrobić, możesz użyć „Epin” (na 1 litr wody 3 krople substancji). To karmienie można wykonać 1-2 razy przed sadzeniem w otwartym terenie..

Podlewanie nadal odbywa się poprzez rozpylanie gleby z butelki z rozpylaczem. Optymalne godziny dzienne dla sadzonek to 10 godzin.

1,5 tygodnia przed przesadzeniem na otwarty teren sadzonki zaczynają twardnieć. Aby to zrobić, jest okresowo wyjmowany na otwarty balkon lub ogród, stopniowo zwiększając odstęp czasu na świeżym powietrzu do 24 godzin.

Sadzenie selera na zewnątrz

Ostateczny zbiór przeprowadza się, gdy sadzonki mają 60-70 dni, gdy na łodygach jest 4-5 prawdziwych liści.

O której godzinie sadzić

Aby korzeń był duży, nie powinieneś spieszyć się z przeszczepem. Zbiór najlepiej przeprowadzić w połowie maja, ok. 10–20. Pożądane jest, aby średnia dzienna temperatura powietrza osiągnęła co najmniej + 10 ° C. Jeśli roślina zostanie posadzona wcześniej, to pod długotrwałym wpływem reżimu niskotemperaturowego wejdzie w fazę kwitnienia już w pierwszym roku życia, co nie pozwoli na powstanie pełnoprawnej rośliny okopowej.

Aby uzyskać większy korzeń, nie spiesz się, aby posadzić sadzonki w otwartym terenie

Odpowiednia gleba

Do uprawy selera korzeniowego najbardziej odpowiednie są gleby gliniaste wzbogacone próchnicą roślinną oraz uprawiane, dobrze nawożone torfowiska..

Na miesiąc przed sadzeniem przeprowadza się głębokie spulchnienie gleby na bagnecie łopaty i wprowadza się zgniły obornik. Tydzień przed sadzeniem podlewa się „Fitosporin”, który rozcieńcza się w stosunku 5:10.

Zasady i schemat lądowania

Standardowy wzór sadzenia selera korzeniowego to 30 × 70 cm. Odmiany o małych owocach można sadzić w odległości 20 cm od siebie, ale lepiej zostawić więcej miejsca.

Wyokrętowanie odbywa się w otworach. Doły do ​​sadzenia przygotowuje się 2-3 godziny przed przesadzeniem. Głębokość otworu powinna odpowiadać wysokości szklanki, w której znajduje się roślina + 2–3 cm Po utworzeniu dołków wlewa się do nich 0,5 litra wody o temperaturze pokojowej.

Jeśli kiełki znajdują się w plastikowych pojemnikach, przeszczep przeprowadza się metodą przeładunkową z zachowaniem ziemnej śpiączki. Rośliny w pojemnikach na torf są przenoszone z nimi do dołków. Najważniejsze, żeby nie przesadzać z pogłębianiem sadzonek. Musisz skupić się na wierzchołkowym pąku, z którego wyrosną łodygi. W żadnym wypadku nie należy go posypywać ziemią. Po przesadzeniu podlewanie odbywa się u nasady. Każda roślina potrzebuje około 500 ml wody. Po podlaniu w kręgu przy pniu ściółkowanie przeprowadza się suchą glebą.

Sadzonki najlepiej sadzić w odległości 25-30 cm

Cechy pielęgnacji selera

Technika rolnicza pielęgnacji selera korzeniowego nie różni się zbytnio od tej w przypadku innych upraw ogrodniczych, ale ma kilka niuansów, które należy wziąć pod uwagę.

Jak i co podlewać

Kultura wymaga wilgoci, więc podlewanie odbywa się co 2-3 dni, w zależności od warunków pogodowych. Im bardziej naturalne opady, tym rzadziej trzeba dodawać wodę do gleby. W suchych miesiącach letnich podlewanie odbywa się codziennie. Wodę dodaje się do gleby rano lub wieczorem. Podlewanie można przeprowadzić u nasady lub przez zraszanie. Najbardziej poprawną opcją jest połączenie tych dwóch metod nawadniania..

Wodę do nawadniania można pobrać ze studni. Nie ma specjalnych wymagań dotyczących temperatury wody, nie ma potrzeby podgrzewania jej przed użyciem.

Jak nawozić seler

Decydując się na to, jak karmić seler i ile razy w ciągu roku to robić, należy mieć na uwadze, że rośliny okopowe są zdolne do akumulacji azotanów i nie rosną zbyt dobrze przy nadmiarze związków azotowych w glebie.

Standardowo wykonywane są 3 opatrunki:

• 15 dni po przeszczepie;
• 20 dni po pierwszym;
• kiedy roślina zaczyna formować głowę.

Po raz pierwszy najlepiej zaparzyć świeżą zieloną trawą.. Dodaj 10 kg ziół do 20 litrów wody. Aby przyspieszyć reakcję, można dodać 30 g proszku „Fitosporin”. Pojemnik przykrywa się pokrywką i kładzie nacisk na dobrze oświetlony obszar przez około tydzień, aż płyn zacznie fermentować. Otrzymany roztwór odsącza się, rozcieńcza wodą 1: 0,5 i dodaje 1 litr na każdą roślinę. Przejrzałe warzywa są osadzone w glebie między rzędami.

Wideo: Top dressing z selera korzeniowego

Drugie karmienie odbywa się za pomocą roztworu popiołu drzewnego. Dodaj 500 g popiołu do 10 litrów wody, gotuj przez 15 minut. Powstały roztwór jest filtrowany i używany do opryskiwania zmielonych części roślin i gleby. Taka ilość zaprawy wystarczy do przetworzenia 1 m². Jesion można również stosować na sucho. W tym przypadku zmielona część jest sproszkowana i rozrzucona po glebie. Na każdy m² zużywa się 400-500 g popiołu.

Po raz trzeci możesz użyć superfosfatu. Na 10 litrów wody dodaj 1 łyżeczkę. nawozy. To wystarczy do pokrycia powierzchni 1 m². Możesz aplikować arkuszem lub korzeniem.

Jak prawidłowo chwastować seler

Pielenie należy rozpocząć natychmiast po posadzeniu roślin na otwartym terenie i kontynuować do zbiorów. Celem tej czynności jest powstrzymanie zarastania chwastów i usunięcie obszaru żerowania selera..

Chwasty należy usuwać wraz z korzeniami. Najlepiej zrobić to ręcznie w rękawiczkach. Aby sobie ułatwić, lepiej przeprowadzić tę manipulację, gdy gleba jest zwilżona..

Wideo: Pielenie ogrodu selera

Do czego służy spulchnianie gleby?

Równolegle z usuwaniem chwastów przeprowadza się poluzowanie gleby. Tego wydarzenia nie należy lekceważyć. Ma na celu stabilizację równowagi wodno-tlenowej systemów korzeniowych. Częste podlewanie powoduje silne zagęszczenie gleby, woda jest rozprowadzana nierównomiernie i stagnuje w górnej warstwie, nie docierając do dna korzenia. Ponadto po podlaniu na powierzchni gleby tworzy się skorupa, która uniemożliwia normalne przejście powietrza do korzenia..

Po przesadzeniu i przez kolejny miesiąc poluzowanie gleby przeprowadza się na głębokość 5 cm, po czym głębokość zwiększa się 2 razy. Wraz ze wzrostem masy rośliny okopowej jej górna część zacznie wypychać się z gleby. Jak tylko to się stanie, przy każdym poluzowaniu motyką, gleba jest stopniowo odgarniana z korzenia..

Ściółkowanie

Proces mulczowania gleby po podlaniu i spulchnieniu pozwala zatrzymać wilgoć, co pomaga zmniejszyć częstotliwość podlewania i zapewnia niezawodną ochronę przed chwastami.

Jako ściółkę możesz użyć:

• trociny;
• słoma;
• soczysta zielona trawa.

Wysokość warstwy ściółki powinna wynosić ok. 2–3 cm. W procesie odchwaszczania i spulchniania część ściółki będzie stopniowo osadzana w glebie, co pozwoli na dalsze jej wzbogacenie w składniki odżywcze.

Choroby i szkodniki selera

Główne choroby, które mogą wpływać na seler:

1. Różne rodzaje zgnilizny - przede wszystkim warto zmniejszyć ilość wody wprowadzanej do gleby. Odetnij dotknięte części rośliny, jeśli korzenie gniją, lepiej usunąć rośliny z ogrodu. Potraktuj sekcje węglem aktywnym. Wykonać opylanie nasadzeń popiołem drzewnym w połączeniu z "Fundazolem" 1: 1.
2. Mozaika wirusowa i plamienie bakteryjne - chorób wywoływanych przez wirusy nie można leczyć. Dotknięte okazy są usuwane z ogrodu i spalane, a pozostałe rośliny leczone lekami zwiększającymi odporność. Na przykład „Emochka-Fertility” - 1 litr leku dodaje się do 30 litrów wody. Opryskiwanie liści i podlewanie.

Wśród szkodników selera są niebezpieczne:

• szufelka - wyeliminowane przez opylanie roślin popiołem drzewnym-
• larwa muchy marchwi - eliminowane przez głębokie spulchnianie w połączeniu z opylaniem gleby i samych roślin pyłem tytoniowym-
• ślimaki i ślimaki - walkę z nimi można również prowadzić poprzez opylanie roślin i ziemi popiołem lub pyłem tytoniowym.

Jeśli przestrzegane są wszystkie zasady techniki rolniczej, seler korzeniowy bardzo rzadko jest atakowany przez szkodniki i rozprzestrzenianie się chorób. Zapobieganie to regularne spulchnianie gleby i terminowe nawożenie.

Zbiór i przechowywanie

Wczesną jesienią, gdy na części rośliny okopowej wystającej ponad powierzchnię gleby pojawią się dodatkowe, cienkie korzenie, konieczne będzie ich usunięcie nożyczkami. Możesz także usunąć najniższe łodygi. Pomoże to uformować równą, piękną bulwę do końca sezonu wegetacyjnego..

Żniwa start w połowie października. W tym momencie bulwa gromadzi maksymalną ilość składników odżywczych. Bulwy najlepiej wykopać przy suchej i wietrznej pogodzie. Aby ułatwić wyrywanie roślin okopowych z gleby, za pomocą łopaty kopią z jednej strony, a następnie działają ręcznie. Po wyjęciu korzenia z gleby jest ręcznie oczyszczany z brudu. Owoce pozostawia się w ogrodzie na 1-2 godziny. Następnie odcina się całą część naziemną, pozostawiając 2 cm wierzchołków.

Warzywa korzeniowe możesz przechowywać w piwnicy lub w domu w ciemnym miejscu. Optymalna temperatura do długotrwałego przechowywania selera wynosi 0 ... + 6 ° С. Wilgotność w pomieszczeniu nie powinna być niższa niż 50%. Okres przechowywania roślin okopowych wynosi 8-10 miesięcy.

Wideo: Zbiór i przechowywanie selera korzeniowego

Korzeń selera należy do bezpretensjonalnych upraw. Z zastrzeżeniem zasad techniki rolniczej rośliny rzadko infekują szkodniki i choroby, a zbiory są zachowane do następnego siewu.