Winogrona azalia: historia hodowli, opis i cechy odmiany

Historia hodowlana, opis i cechy odmiany winorośli Azalia

W ostatnich latach pojawiło się wiele odmian winogron, które można uprawiać w centrum Rosji, a nawet w północnych regionach. Szczególnie cenione są odmiany stołowe, czyli takie, których owoce nie nadają się do winiarstwa, ale przede wszystkim do bezpośredniego spożycia na świeżo. Szczególnie popularne są odmiany wczesnego i bardzo wczesnego dojrzewania. To do nich należy winogrono Azalea, stworzone rękami amatorskiego winiarza V.U. Kapelyushnego, który niestety opuścił nas 9 maja 2017 r..

Wasilij Uljanowicz był inżynierem transportu z wykształcenia podstawowego, ale od końca lat sześćdziesiątych. zainteresował się uprawą winorośli. Bardzo szybko przeszedł na uprawę odmian stołowych, a pod koniec minionego tysiąclecia stworzył przedsiębiorstwo rolnicze „Nadieżda”, którego szefem był aż do śmierci. To przedsiębiorstwo uprawia najpopularniejsze odmiany stołowe. Większość z nich jest bardzo odporna na różne choroby i filoksery..

Pod koniec ubiegłego wieku współpracował z VNIIViV im Ya. I. Potapenko, Wasilij Uljanowicz rozpoczął eksperymenty nad selekcją winogron, używając do tego najbardziej stabilnych form z jego winnicy: Talisman, Arkadia itp. W ten sposób wyhodowano winogrona Azalia, których „rodzicami” były odmiany Delight red, Nadezhda Aksayskaya i pyłek z wielu innych odmian. Rezultatem jest odmiana charakteryzująca się silnym winoroślą i wczesnym dojrzewaniem jagód o ciekawym kolorze. Zwiększona mrozoodporność doprowadziła do tego, że azalię można spotkać niemal w każdym regionie naszego kraju, w którym w zasadzie można uprawiać winorośl..

Delight red - jeden z rodziców Azalii - wyróżnia się wczesnym dojrzewaniem

Krzewy winogronowe azalii nie są zbyt wysokie, można je nazwać średniej wielkości: roczne pędy dorastają do dwóch metrów długości. Krzew rozłożysty, rozgałęziony. Pędy dojrzewają prawie na całą długość, a dzieje się to na długo przed nadejściem mrozów. Potężny system korzeniowy pozwala winogronom znaleźć wilgoć i składniki odżywcze głęboko i daleko od podstawy korzenia. Sadzonki azalii dobrze się zakorzeniają, ale wielu ekspertów woli sadzić je w łodygach innych, wyższych odmian..

Odporność odmiany na mróz jest nieco wyższa niż przeciętna: odsłonięta winorośl może wytrzymać mrozy do -25 ° C bez najmniejszych uszkodzeń. Jednak na środkowym pasie należy go na zimę usunąć z krat i lekko osłonić przed mrozem. Odporność na choroby jest przeciętna lub nieco powyżej średniej: 1-2 standardowe zabiegi profilaktyczne w większości przypadków gwarantują brak chorób, chyba że oczywiście weźmiemy pod uwagę pory roku wyjątkowo niefortunne pod względem pogody.

Odmiana rośnie stosunkowo wcześnie: pierwsze jagody mogą dojrzewać w drugim lub trzecim roku po posadzeniu winogron. Kwiaty są biseksualne, co oznacza, że ​​azalie nie potrzebują pobliskich krzewów innych odmian, doskonale się zapylają. Klastry sygnałowe dojrzewają 90–95 dni po zakwitnięciu pierwszych liści, a pod koniec lata można już zebrać całą uprawę, którą ocenia się jako wysoką.

Kępy stożkowe o dużych rozmiarach: przeważnie ich waga wynosi około 800 g, ale niektóre okazy dorastają do półtora kilograma. Grona umiejscowione są na krótkim grzebieniu, a jagody są w nich luźno upakowane. Peeling występuje do minimum. Możliwość transportu gron jest doskonała, co pozwala na komercyjne wykorzystanie odmiany..

Jagody są duże, główny kolor jest różowy, ale w zależności od światła mogą dominować różne odcienie. Kształt nieco różni się od idealnie okrągłego, ale wydłużenie jest niewielkie, przybliżona wielkość jagody to 25 mm. Średnia waga wynosi około 12 g, owoce cięższe niż 15 g prawie nigdy nie występują. Miąższ jest mięsisty, z dużą zawartością soku, smak nie wyróżnia się. Pomimo dużej zawartości cukru w ​​soku (około 23%) smak nie jest uważany za mdły, chociaż ogólna kwasowość jest niska i wynosi około 5 g / l. Skórka jest bardzo cienka, nie przeszkadza w korzystaniu z owoców.

W pełni dojrzałe jagody wyglądają dobrze, ale kolor nie jest zbyt jasny

Pozytywnym aspektem jest to, że plon utrzymuje się przez długi czas na krzakach bez zbiorów, przy zachowaniu wyglądu i smaku jagód. Niska i uszkodzenie uprawy przez osy. Jagody prawie nie pękają, nawet w warunkach długotrwałych opadów. Przeznaczenie owoców jest uniwersalne, nadają się do bezpośredniego spożycia oraz do różnych metod przetwarzania.

Wideo: winogrona Azalia na krzakach

Cechy sadzenia i uprawy odmian winogron Azalia

Azalia jest uważana za bezpretensjonalną winogronę, nie jest trudno się nią opiekować. Nie ma nic specjalnego w jego technologii rolniczej, jest to powszechny, odporny na mróz wczesny winogron do użytku stołowego. Po zdobyciu elementarnego doświadczenia lepiej jest znaleźć cięcie i przeszczepić je na dostępnym na miejscu dorosłym krzewie energicznej odmiany, ale musimy pamiętać, że nie wszystkie odmiany winogron są w stanie rosnąć razem z dowolnymi podkładkami. Jeśli się powiedzie, możesz uzyskać wynik, w którym plon będzie wyższy niż w przypadku krzewów samoukorzenionych. Oczywiście łatwiej jest kupić gotową sadzonkę i posadzić ją zgodnie ze wszystkimi zasadami..

Ponieważ roślina dojrzewa wcześnie i wisi na krzakach przez długi czas, wystarczy, że mała rodzina posadzi jeden krzew azalii, zwłaszcza, że ​​nie wymaga zapylaczy.

Jeśli planowane jest sadzenie kilku krzewów, należy między nimi pozostawić około dwóch metrów. Miejsce do lądowania należy wybrać dobrze oświetlone, osłonięte przed wpływem północnych wiatrów.

Odmiana jest mało wymagająca dla gleb, ale wymagane jest wstępne wykopanie dowolnego obszaru z wprowadzeniem zwykłych dawek nawozów. W okresie letnim, na długo przed przygotowaniem wykopu, na metr kwadratowy powierzchni dodaje się 1-2 wiadra próchnicy, kilka litrów popiołu drzewnego i garść azofoski. Jesienią wykopują dołek o wymiarach 70 x 70 x 70 cm Na wszystkich glebach z wyjątkiem piaszczystych na dnie wykopu umieszcza się drenaż: warstwę kamyków (w zależności od gęstości gleby) o grubości 10–20 cm, keramzyt itp. Wskazane jest ułożenie rury na dno dołu, tak aby z jego pomocą podlać młodą sadzonkę bezpośrednio do strefy korzeniowej.

Dolną połowę dołu wypełnia się mieszaniną gleby i nawozów (stanowią one około połowy objętości), a następnie umieszcza się dobrą ziemię. Wiosną, w kwietniu, dziura zostaje rozerwana, a zakupiona sadzonka jest głęboko zakopana, pozostawiając jeden lub dwa pąki na zewnątrz. Po wylaniu dwóch wiader wody, mulcz ziemię wokół sadzonki dowolnym sypkim materiałem.

Z pąka pozostawionego na powierzchni wkrótce rozwinie się główny pęd.

Dbanie o krzewy jest normalne: podlewanie, karmienie, przycinanie, profilaktyczne opryskiwanie, schronienie na zimę. Obfite podlewanie wymagane jest tylko w pierwszych latach życia sadzonki, następnie należy je przeprowadzić w okresie wzrostu jagód i przed zimą, a poza tymi okresami - tylko w przypadku bardzo suchej pogody. Najlepiej robić to wieczorem, używając wody podgrzanej na słońcu.. Podlewanie zatrzymuje się na 20-25 dni przed zbiorem jagód.

Karmienie materią organiczną odbywa się poprzez zakopanie 1-2 wiader próchnicy w dołach wczesną wiosną lub późną jesienią. Popiół drzewny należy często i dużo rozrzucać wokół krzewów, zaleca się przykryć go płytko motyką. Wieczorem przed i po kwitnieniu liście należy spryskać słabym roztworem złożonego nawozu mineralnego. Podczas gdy krzew jest młody, konieczne jest poluzowanie gleby wokół niego, usunięcie chwastów i ściółkowanie. Dojrzałe krzewy same hamują wzrost chwastów.

Natychmiast po otwarciu krzewów na wiosnę warto spryskać winorośl roztworem siarczanu żelazawego, co prawie gwarantuje brak chorób grzybowych. Jeśli pojawią się ich oznaki, wówczas konieczne jest użycie mieszanki Bordeaux lub leku Ridomil Gold.

Najbardziej wykwalifikowaną pracą w winnicy jest przycinanie. Wiosną, na długo przed wypływem soków, można ciąć tylko martwe i połamane winorośle. Przez całe lato pasierbów i bardzo młodych pędów pojawiających się w niepotrzebnych miejscach należy wyrwać, nie czekając na rozpoczęcie intensywnego wzrostu. Jeśli jest ich za dużo, warto wyrwać dodatkowe kiście: tylko w ten sposób można uzyskać naprawdę smaczne i duże jagody. Wreszcie krzew powstaje po opadnięciu liści. W przypadku azalii przeprowadza się średnie przycinanie, pozostawiając 6 do 8 pąków na pędach.

Zabiegi na krzakach prowadzone są przez całe lato.

Na południu nie jest wymagane okrywanie tej odmiany na zimę, w innych regionach pod koniec jesieni winorośl usuwa się z krat i lekko przykrywa. W większości klimatycznych wystarczą do tego świerkowe gałęzie drzew iglastych, ale nie możemy zapomnieć o umieszczeniu w pobliżu „uczty” dla myszy - jakiejkolwiek trucizny: uwielbiają gryźć korę winogron zimą. Konieczne jest tylko otwarcie krzewów ze schroniska zimowego wraz z nadejściem stabilnej wiosennej pogody..

Zalety i wady odmiany w porównaniu z podobnymi

Jeśli pamiętasz, że wielu ekspertów nazywa Azalię bardzo wczesną odmianą dojrzewającą i porównuje ją z podobnymi nowoczesnymi odmianami, to porównanie nie będzie na jej korzyść: na przykład istnieje wiele najlepszych przykładów smaku jagód, w szczególności Tason. Są winogrona z piękniejszymi jagodami i znacznie lepszą odpornością na choroby. Generalnie jednak Azalia jest bardzo dobrą wczesną odmianą, której zalety to między innymi:

• dobry smak jagód;
• wysoka zbywalność uprawy;
• długotrwałe przechowywanie owoców na krzakach;
• doskonała przenośność: wygląd i smak jagód nie zmienia się podczas transportu na duże odległości;
• bardzo wczesne dojrzewanie;
• dobra wydajność;
• samozapylenie;
• bezpieczeństwo jagód w deszczową pogodę;
• zwiększona mrozoodporność.

Odmiana ma niewiele istotnych wad, na przykład:

• niewystarczająca odporność na choroby;
• potrzeba znormalizowania upraw;
• mały rozmiar krzewów, dlatego często konieczne jest sadzenie azalii na innych podkładkach;
• zmienny kolor jagód.

Pomimo pewnych wad odmiana jest bardzo popularna zarówno wśród letnich mieszkańców, jak iw przemysłowej uprawie winorośli. Nie jest zbyt kapryśny w pielęgnacji, a jego wysoka mrozoodporność pozwala na uprawę we wszystkich regionach. Letnie dojrzewanie owoców daje powód do rozważenia różnorodności i opłacalności handlowej.

Wideo: winogrona Azalea w sierpniu

Różne recenzje

W dyskusjach winiarskich recenzje azalii są rzadkie, nie zawsze są pozytywne, co potwierdza tezę, że omawiana odmiana jest dość powszechna, nie należy do wybitnych.

Odmiana winogron Azalea jest bardzo łatwa w uprawie, często można to zrobić bez osłonięcia krzewów na zimę. Wczesne dojrzewanie jagód sprawiło, że sprzedaż jagód na rynku była bardzo atrakcyjna do sadzenia. Bezpretensjonalność warunków pozwala nam polecić ją letnim mieszkańcom, którzy nie mają dużej rezerwy wolnego czasu.