Terne: sadzenie i pielęgnacja, przycinanie i rozmnażanie

Tarnina (łac. Prunus spinosa),

lub tarnina, lub tarnina, lub kolczasta śliwka - mały kolczasty krzew należący do rodzaju Plum z podrodziny Plum of the Rose. Nazwa „cierń” pochodzi z języka prasłowiańskiego i oznacza „cierń”. Cierń rośnie na obszarach o klimacie umiarkowanym, na stepie leśnym, stepie, na obrzeżach lasu i na wyrębach, często tworząc gęste zarośla. Na Krymie i na Kaukazie ciernie można znaleźć na wysokości 1200-1600 metrów nad poziomem morza. W naturze ciernie są powszechne w Europie Zachodniej, Afryce Północnej, Morzu Śródziemnym, Azji Mniejszej, zachodniej Syberii, Ukrainie i europejskiej części Rosji.

Terne stało się znane ludzkości w czasach starożytnej Grecji i Rzymu. W chrześcijaństwie ciernie cierniowe są symbolem cierpienia Jezusa Chrystusa. Płonący krzak cierniowy jest wspomniany w Piśmie Świętym: „A Anioł Pański ukazał się Mojżeszowi w płomieniu ognia z pośrodku ciernistego krzewu. I zobaczył, że cierniowy krzew płonął w ogniu, ale krzak się nie palił ... a Bóg zawołał go z krzaka i uczynił go przywódcą swego ludu..

Krzew cierniowy - opis

Krzew cierniowy osiąga wysokość 3,5-4,5 m, a cierń dorasta do 8 m. Krzew rozrasta się na skutek wzrostu korzeni, tworząc kolczaste, trudne do przejścia zarośla. Główny korzeń tarniny sięga 1 m głębokości, a jej system korzeniowy jest rozgałęziony i wystaje daleko poza występ korony. Gałęzie cierniowe pokryte są licznymi cierniami, liście do 5 cm długości, eliptyczne, ząbkowane, odwrotnie jajowate. Wiele małych, białych, pięciopłatkowych kwiatów otwiera się w kwietniu lub maju jeszcze przed pojawieniem się liści na krzakach. Owocem ciernia jest śliwkowy, zaokrąglony, cierpko-kwaśny monokryształ o średnicy około 12 mm, ciemnoniebieski z szarym nalotem woskowym.

Ciernie owocują od dwóch do trzech lat. Roślina wyróżnia się odpornością na suszę i zimotrwalością, ponadto jest dobrą rośliną miododajną. Sadzenie i pielęgnacja cierni nie będzie trudne nawet dla początkującego ogrodnika. Używają cierni jako podkładek dla moreli i śliwek, sadzi się je jako żywopłot i wzmacnia ślizgowe zbocza, a do dekoracji ogrodu uprawia się odmiany ozdobne: ciernie czerwonolistne, frotte i fioletowe.

Sadzenie ciernia

Kiedy sadzić ciernie

Ciernie sadzi się wczesną wiosną, ale już od jesieni przygotowywano do nich dołek, aby gleba osiadła i osiadła na zimę. Tarnina może rosnąć na glebach suchych, gliniastych, piaszczystych, a nawet zasolonych. Z łatwością toleruje obfite wody źródlane, ale rosnące na glebach ciężkich lub zbyt wilgotnych może powodować odmrożenia cierni. Najlepszym miejscem dla rośliny jest dobrze oświetlony teren z wilgotną, żyzną glebą o odczynie obojętnym.

Jak zasadzić zwrot

Strome boki dołów o średnicy i głębokości około 60 cm najlepiej otoczone krzewami łupków lub starego żelaza: ten środek uchroni Cię przed zatykaniem ogrodu odrostami korzeni ciernistych śliwek.

Tydzień przed sadzeniem na dnie dołu do sadzenia umieszcza się warstwę skorupek jaj zebranych przez zimę, a na wierzchu warstwę gleby usuniętą z dołu, zmieszaną z 1-2 wiadrami próchnicy lub kompostu, 500 g superfosfatu i 60 g nawozu potasowego. Jeśli gleba ma wysoką kwasowość, do mieszanki gleby należy dodać wapno puszyste. Podczas sadzenia kilku sadzonek odległość między nimi utrzymuje się w granicach 2-3 m, a między sadzonkami żywopłotu - 1,5 m.

Jako materiał do sadzenia lepiej jest użyć dwuletnich sadzonek tarniny, których korzenie moczy się przez jeden dzień w 5 litrach wody z rozpuszczonymi w niej 3-4 łyżkami humatu sodu. W dno wykopu wbija się słupek o wysokości 1,5 m, wokół niego wylewa się nawożoną ziemię kopcem, na którym umieszcza się sadzonkę. Korzenie sadzonki są wyprostowane, a dziura pokryta żyzną mieszanką gleby z nawozami, lekko ją ubijając. Po posadzeniu szyjka korzeniowa sadzonki powinna znajdować się 3-4 cm nad powierzchnią stanowiska Wokół kręgu przy łodydze sadzonki wykonuje się bok o wysokości około 10 cm, aby zapobiec rozlewaniu się wody podczas nawadniania, a do koła przy łodydze wlewa się 2-3 wiadra wody. Po wchłonięciu wody gleba wokół buszu jest mulczowana próchnicą, aby zapobiec szybkiemu odparowaniu wilgoci z gleby, a sadzonka jest przywiązana do kołka.

Pielęgnacja cierni

Jak wyhodować ciernie

Pędy sadzonek tarniny są skracane natychmiast po posadzeniu, a dorosłe krzewy wiosną, zanim pęcznieją na nich pąki, poddaje się przycinaniu sanitarnemu i formującemu. Zasadniczo pielęgnacja cierni jest bardzo prosta i obejmuje zwykłe procedury dla każdego ogrodnika: podlewanie, nawożenie, spulchnianie gleby i usuwanie chwastów w kręgu pnia, wycinanie wzrostu korzeni, formowanie i przycinanie sanitarne, zbieranie i przygotowywanie rośliny do zimowania.

Podlewanie ciernia

Początkowo sadzonka jest podlewana raz w tygodniu, następnie raz na dwa tygodnie, a gdy tylko liście zaczną na niej kwitnąć i zacznie rosnąć, podlewanie jest rzadkie. W rzeczywistości ciernie mają wystarczającą ilość naturalnych opadów, ponieważ jest to roślina wyjątkowo odporna na suszę, ale podczas długotrwałej suszy wlej 2-3 wiadra zimnej wody pod krzak.

Górny opatrunek z cierni

Aby krzew cierniowy regularnie i obficie owocował, corocznie aplikuje się pod nim nawozy w postaci próchnicy (jedno wiadro na jeden krzak) lub roztworu złożonego nawozu mineralnego. Im starsza roślina, tym bardziej będzie potrzebować karmienia..

Przycinanie cierni

Ciernie przycina się wiosną, w marcu, przed rozpoczęciem przepływu soków: usuwa się suche, połamane, chore lub zamarznięte gałęzie i pędy. Ponieważ tarnina jest podatna na zgrubienie korony, krzew jest regularnie przerzedzany, a także ma kształt, w którym na młodej roślinie pozostawia się 4-5 dobrze noszących gałęzi, a resztę odcina się u nasady.

Popularne jest formowanie korony cierniowej w postaci miski, gdy w pierwszym roku część naziemna sadzonki jest odcinana na wysokości 30-50 cm, aw drugim roku pozostają na niej tylko najsilniejsze pędy, umieszczone w kole.

Przycinanie jesienne przeprowadza się w razie potrzeby, głównie w celach sanitarnych, gdy konieczne jest usunięcie chorych lub złamanych gałęzi. Robią to po opadnięciu liści, gdy roślina już przygotowuje się do odpoczynku..

Powielanie cierni

Jak mnożą się ciernie

Ciernie są rozmnażane przez nasiona, sadzonki i odrosty korzeni. Rozmnażanie cierni przez nasiona wymaga czasu. O wiele szybciej można uzyskać nową roślinę metodami rozmnażania wegetatywnego.

Rozmnażanie cierni przez nasiona

Wczesną jesienią oddziel pestkę od miąższu owoców i umieść w ziemi. Nasiona cierni można sadzić w glebie wiosną, ale dopiero po wstępnym rozwarstwieniu zimą w lodówce. W celu szybszego kiełkowania nasion niektórzy ogrodnicy przed sadzeniem trzymają nasiona przez 12 godzin w syropie miodowym, a następnie sadzą je w żyznej glebie na głębokość 6-7 cm Przed pojawieniem się pędów miejsce sadzenia jest przykrywane. Kiedy sadzonki mają 2 lata, przesadza się je na stałe..

Rozmnażanie cierni przez sadzonki

Sadzonki cierniowe powinny mieć co najmniej pięć zdrowych pąków. Wiosną sadzi się je w pojemniku z pożywną glebą i umieszcza w szklarni lub przykrywa przezroczystą nasadką. Latem są podlewane, karmione pożywkami, a jesienią z sadzonek uzyskuje się doskonałe sadzonki o dobrze rozwiniętych korzeniach..

Rozmnażanie cierni przez odrosty korzeni

Pędy korzeni są ostrożnie oddzielane od krzewu macierzystego i sadzone we wcześniej przygotowanych dołkach w odległości 1-2 m od siebie. Opiekują się nimi, a także sadzonkami.

Choroby i szkodniki tarniny

Tarnina jest bardzo odporna zarówno na choroby, jak i szkodniki. Czasami może zaatakować monilioza lub szara zgnilizna, choroba grzybicza wywoływana przez grzyba monilia, który przenika przez słupek kwiatu i atakuje młode pędy cierni. W wyniku rozwoju choroby liście i pędy stają się ciemnobrązowe. Choroba przebiega przez roślinę od góry do dołu. I chociaż na drzewach rośnie nowa zieleń, pod koniec lata żółknie i spada, plon rośliny maleje, a ocalałe owoce pękają i gniją bezpośrednio na gałęziach.

W walce z moniliozą będziesz musiał skorzystać z pomocy fungicydów. Wczesną wiosną krzew jest traktowany roztworem Horusa - to jedyny lek działający nawet przy niskich temperaturach powietrza. Później, gdy pogoda jest ciepła, tarninę można leczyć na moniliozę lekami, takimi jak Abiga Peak, Gamair, Rovral, mieszanina Bordeaux i siarczan miedzi. Roztwory przygotowywane są zgodnie z instrukcją.

Spośród szkodników wszechobecna mszyca jest niebezpieczna dla cierni, ssącego owada, który odżywia się sokiem komórkowym liści i pędami ciernia, co powoduje, że są żółte i zdeformowane. Mszyce są bardzo płodne, więc mogą wyrządzić znaczną szkodę roślinie, ponadto są nosicielami nieuleczalnych chorób wirusowych. Możesz niszczyć mszyce, traktując ciernie roztworem leku roztoczobójczego, na przykład Aktellik, Aktara, Antitlin i tym podobne, a będziesz musiał przetwarzać krzaki z mszyc więcej niż raz.

Rodzaje i odmiany tarniny

Spośród odmian i mieszańców tarniny najbardziej znane to:

• Słodka TLCA - smak owoców tej odmiany jest słodko-kwaśny, prawie bez cierpkości;
• KRZYŻ NR 1 - drzewo do 2,5 m wysokości z fioletowymi owocami o gęstym woskowym nalocie i miąższu o słodko-kwaśnym, lekko cierpkim smaku. Waga owoców 6-7 g;
• KRZYŻ NR 2 - odmiana o zaokrąglonych fioletowych owocach o wadze do 8 g słodko-kwaśnym smaku z ledwo wyczuwalną cierpkością;
• tarnina żółta - cierń żółty, hybryda drugiej generacji śliwki wiśniowej i ciernia o żółtych owocach i przyjemnym smaku;
• ciernie Morela - hybryda tarniny i moreli z jasnoróżowo-liliowymi owocami o dobrym smaku z nutami moreli;
• ciernie pachnące-1 i Pachnące-2 - hybrydy tarniny ze śliwką amerykańsko-chińską Toka, czyli drzewa do 4 m wysokości z płaskokulistymi fioletowymi owocami o wadze 8-10 gz żółtym słodko-kwaśnym miąższem bez cierpkości i delikatnym aromacie truskawek i moreli. Mała kość łatwo opuszcza miazgę;
• śliwka shropshire - angielska odmiana o słodko-miodowych owocach bez śladu cierpkości;
• Wiśnia Tarninowa (Liść Wiśni) - roślina o wysokości do 3 m z zaokrągloną koroną o średniej gęstości i zaokrąglonymi ciemnofioletowymi owocami o wadze 5-6 gz woskowym nalotem. Miąższ jest jędrny, zielony, cierpki i kwaśny;
• Cherry Blackthorn - drzewo do 3 m wysokości z dużymi fioletowymi okrągłymi owocami z gęstym woskowym nalotem o masie do 8,5 g. Miąższ jest gęsty, zielony, słodko-kwaśny w smaku, lekko cierpki;
• śliwka tarninowa - hybryda śliwki wiśniowej i cierni o niebiesko-żółto-czerwonych owocach;
• Zakręt Sadovija # 2 - roślina do 2 m wysokości z ciemnoniebieskimi lub czarnymi kulistymi owocami pokrytymi niebieskawym nalotem i doskonałym smakiem miąższu.

Właściwości cierni - szkoda i korzyść

Przydatne właściwości tarniny

Jagody tarniny zawierają cukry (fruktozę i glukozę), kwas jabłkowy, pektyny, węglowodany, steroidy, błonnik, triterpenoidy, witaminy C i E, kumaryny, związki zawierające azot, garbniki, flawonoidy, wyższe alkohole, sole mineralne, kwasy tłuszczowe linolowy, palmitynowy, stearynowy, oleinowy i eleostearynowy.

Świeże i przetworzone ciernie działają ściągająco i są stosowane przy schorzeniach jelit i żołądka, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, czerwonka, zatrucia pokarmowe, kandydoza i infekcje toksyczne. Wino z tarniny jest również uważane za napój leczniczy na choroby zakaźne..

Używaj owoców tarniny w leczeniu chorób nerek i wątroby, nerwobólów, niedoborów witamin, zaburzeń metabolicznych, a także przeciwgorączkowych i napotnych. Owoce i kwiaty są wskazane przy zapaleniu pęcherza, obrzęku, zapaleniu żołądka, kamicy nerkowej, krostkowych chorobach skóry i czyrakach. Kwiaty cierniowe mają łagodne działanie przeczyszczające, leczą choroby skóry zależne od przemiany materii, regulują skurcz przewodów nerkowych i motorykę jelit, działając hipotensyjnie, napotnie i moczopędnie oraz w postaci wywaru stosowane są przy nadciśnieniu, dusznościach, zaparciach, czyrakach i nudnościach.

Świeży sok z jagód cierniowych, który ma działanie przeciwbakteryjne przeciwko pasożytom pierwotniakowym, jest stosowany w lambliozie i chorobach jelit.

Odwar z kwiatów cierni jest przepisywany na zapalenie błon śluzowych gardła, przełyku i jamy ustnej, a herbata z liści cierni jest łagodnym środkiem przeczyszczającym i zwiększa ilość wydalanego moczu. Jest pijany z zapaleniem pęcherza, przewlekłymi zaparciami i gruczolakiem prostaty. Polecany dla osób prowadzących siedzący tryb życia.

Oprócz działania ściągającego preparaty z tarniny działają przeciwzapalnie, moczopędnie, wykrztuśnie i przeciwbakteryjnie, rozluźniają mięśnie gładkie narządów wewnętrznych, zmniejszają przepuszczalność naczyń.

Terne - przeciwwskazania

Ze względu na kwas w owocach cierni mogą szkodzić ludziom z kwasem żołądkowym, zapaleniem żołądka lub wrzodami. Intensywny kolor owocu może wywołać reakcję alergiczną. Ciernie zawierają silną truciznę, więc uważaj, aby ich przypadkowo nie połknąć. Nie zaleca się stosowania tarniny osobom z nadwrażliwością na jej owoce, a nadmierne spożywanie owoców tarniny nie jest korzystne nawet dla osób zdrowych.