Buraki cukrowe - tajemnice smacznego i dużego zbioru w ich letnim domku

Najważniejsze w uprawie buraków cukrowych jest wybranie odpowiedniego materiału do sadzenia, nakarmienie podłoża i zanurzenie rośliny. Kultura różni się od innych obfitymi zbiorami, bezpretensjonalnością i szczególną odpornością na szkodniki. To właśnie z powodu tych właściwości ogrodnicy uprawiają go w swoich letnich domkach. Uwagę zwracają niezwykłe, piękne, obszerne owoce z białawym lub żółtawym środkiem. Z zastrzeżeniem wszystkich zasad pielęgnacji, regularnego karmienia i pojenia buraki cukrowe zachwycą właściciela dobrą jakością.

Charakterystyka roślin

To najważniejsza uprawa warzyw. Roślina dwuletnia, która dzieli się na pokarm, odmiany paszowe. Zawiera około 16-21% cukru, wiele innych użytecznych substancji, dobrze rośnie pod ziemią w klimacie umiarkowanym. Aby wyhodować i zebrać bogate plony, potrzebujesz wiedzy, pewnych umiejętności, umiejętności i solidnego doświadczenia w uprawie roślin.

Popularne odmiany to burak cukrowy i burak ćwikłowy. Różnice w nich są minimalne, wszystkie takie odmiany są uprawiane głównie na żywność dla królików, świń i innych zwierząt..

Etapy wzrostu:

• dobór odpowiedniego rodzaju gleby, jej uprawa;
• nawożenie gleby, technologia krok po kroku;
• wysiew nasion wysokiej jakości;
• zwalczanie szkodników i chwastów podczas kiełkowania, dojrzewania;
• terminowe podlewanie, poluzowanie, wystarczające nawożenie;
• zbiór owoców;
• przygotowanie ziemi na nowy sezon.

Wskazówka: właściwy stosunek ilości światła słonecznego, wilgoci, komfortowych warunków temperaturowych, nawozów pozwoli Ci uzyskać maksymalny zysk przy stosunkowo niskich kosztach pracy.

Po zebraniu plony przewożone są do miejsca przechowywania za pomocą specjalnie zaprojektowanego do tego celu transportu..

Przygotowanie i uprawa ziemi

Wysokiej jakości gleba jest kluczem do dużych zbiorów. Burak cukrowy uwielbia glinę, darń, węglan, piaszczystą glebę, w której jest dużo powietrza potrzebnego do prawidłowego wzrostu, rozwoju korzeni i owocnika samego warzywa. Odpowiednia jest również ziemia czarna, szara, osuszone torfowiska..

Ziemię należy często poluzować, podlewać, zawierać maksymalną ilość składników odżywczych. Dlatego co roku konieczne jest uprawianie plonu w nowym miejscu. Najlepiej mieć co najmniej trzy różne witryny i korzystać z nich po kolei. Klomby, pola, na których rosną zboża, rośliny strączkowe, koniczyna, ziemniaki są optymalne.

Przestarzałe poprzedniczki:

• rzepak;
• kukurydza;
• bielizna;
• byliny.

Niezwykle niepożądane jest uprawianie plonu po zbiorze zbóż, na które zastosowano różne herbicydy z metsulfuronem metylowym, chlorsulfuronem i innymi szkodliwymi składnikami. Podczas ich używania nie wolno sadzić co najmniej 3-4 lata. Normalne pH ziemi dla buraków cukrowych wynosi 5,9-6,5, ilość próchnicy około 1,9%, wymienny potas, fosfor do 155 mg na każdy kilogram boru, dozwolone jest minimum 0,65 mg.

W przypadku sadzenia na glebach zasolonych wzrost roślin okopowych nieznacznie zwalnia. Kiedy woda w górnej części gleby (około 60-80 cm) występuje w nadmiernych ilościach, jest to szkodliwe dla roślin - często gniją. Jeśli wysoka wilgotność jest głęboko skoncentrowana, wzrost korzeni również będzie słaby. Kwasowość ziemi jest dość ważnym wskaźnikiem, lepiej jest, aby była bliżej neutralna.

Do nowego siewu gleba jest przygotowywana natychmiast po zbiorach - w tym celu jest dostarczana na sto metrów kwadratowych ziemi:

• nawozy potasowe - 2 kg;
• fosforowy - około 200 g;
• azot - 0,8-1 kg;
• wystarczająca ilość obornika - do 35 kg.

Następnie gleba jest zaorana na głębokość 250-350 mm - jest to jesienna uprawa podstawowa. Wiosną należy orać glebę kultywatorem na głębokość 70-90 mm, wypoziomować ją i uformować bruzdy. Należy to zrobić tuż przed wejściem na pokład. Orkę wykonuje się jesienią, nie zaleca się wiosną.

Najlepszymi poprzednikami buraków cukrowych są zboża ozime lub jare, większość rolników wybiera je naprzemiennie, aby uzyskać najlepsze plony. Idealny płodozmian wygląda następująco: zboża ozime - ugór - rośliny strączkowe - rośliny jare - koniczyna.

Wybór odpowiedniego materiału do sadzenia

Nasiona, czas siewu musi odpowiadać warunkom pogodowym w regionie. Są zbierane przez wyspecjalizowane żniwiarki, a następnie młócone za pomocą kombajnów. Spośród zakupionych preferowane są pellety - pozwalają one nie przerzedzać kiełków, gdyż kiełkowanie zbliża się do 100%, nasadzenia są mocne. Ale taki materiał siewny wymaga znacznej ilości wilgoci do normalnego podtrzymywania życia..

Jeśli stosuje się zwykłe, wybiera się je według wielkości - te mniejsze niż 3,5 mm nie nadają się do siewu, odpowiednie są 3,6-4,4 mm, za najlepsze uważa się 4,5-5,5 mm. W warunkach przemysłowych nasiona są wybierane za pomocą stołu wibracyjnego, w domu są po prostu przesiewane. Polerowane wymagają mniej wody, sadzonki są jak najbardziej jednorodne, pędy pojawiają się 2-3 dni wcześniej. W celu ochrony przed chorobami i szkodnikami materiał poddawany jest działaniu specjalnych związków chemicznych. Nasiona zwykle moczy się w ciepłej wodzie przez 18-24 godziny przed sadzeniem..

Istnieje duża różnorodność odmian, najlepiej wybierać te, w których występuje wyższy procent substancji cukrowych, wysoka wydajność. Niektóre odmiany mieszańcowe dają więcej niż 4-7 centów warzyw z każdych stu metrów kwadratowych, waga rośliny okopowej wynosi 1-2 kg, zawartość cukru wynosi od 18%, a czas kiełkowania i pełnej dojrzałości to około 82 dni. W przypadku dużych gospodarstw zaleca się nurkowanie 3-4 różnych gatunków, które dojrzewają i zbierają w różnym czasie.

Lepiej siać w ciepły dzień, gdy nie ma wiatru, gleba rozgrzewa się do co najmniej + 6-8˚С stopni. Nasiona są pogłębione o 25-55 mm w zależności od składu gleby, rozstaw rzędów w granicach 400-600 mm, rozstaw w rzędzie - 170-200 mm. Nie zaleca się siewu zbyt późno, ponieważ kultura nie będzie miała czasu na wzrost, będzie stale brakować wilgoci.

Buraki wysiewa się ręcznie lub za pomocą pneumatycznych, mechanicznych urządzeń. Zbiór wykonany w niewłaściwym czasie jest wysoce niepożądany - wczesną wiosną często zdarzają się ostre trzaski, w wyniku których nasiona leżą w ziemi dłużej niż 30 dni.

Wysiew oznacza, że ​​poszczególne elementy nie przylegają do siebie w żaden sposób, ale są rozłożone na powierzchni tak równomiernie, jak to możliwe. W przypadku braku specjalistycznego sprzętu nasiona po prostu miesza się z piaskiem w ilości 1000 sztuk na 10 kg, po czym mieszaninę rozsypuje się wzdłuż wcześniej przygotowanych rowków..

Pielęgnacja roślin

Za pierwszym razem gleba jest spulchniana czwartego lub piątego dnia po siewie i po kolejnych 72 godzinach. Głębokość jest wybierana nie więcej niż 20-25 mm. W ciągu maksymalnie półtora tygodnia pojawiają się pędy. Bukiet jest wykonywany, gdy tylko widoczne stają się kiełki z pierwszymi 2 liśćmi. W tym czasie przeprowadza się również profilaktykę szkodników. Kiedy rzadko pada, konieczne jest dodatkowe podlewanie:

• na początku sezonu wegetacyjnego od 2 razy w miesiącu;
• podczas silnego wzrostu wierzchołków - 4-5 razy;
• przed odbiorem - 1 raz.

Podczas wzrostu liści i owoców zwiększa się nie tylko ilość wilgoci, ale także objętość rośliny - od 23 do 40 metrów sześciennych na hektar. Na samym początku wzrostu, jeśli sadzenie zostanie wykonane we właściwym czasie, buraki będą miały wystarczającą ilość stopionej wody i wiosennych deszczy. W przypadku zbiorów pod koniec września lub później podlewanie nie jest potrzebne.

W tym samym czasie stosuje się nawozy - potas, fosfor, trochę azotu, dolistne, możliwe jest dokarmianie dolistne. W przypadku częstych opadów herbicydy aplikuje się opryskiwaczami. 4-6 godzin po nich, podczas suchego lata, niektóre rodzaje chemikaliów są niedopuszczalne, na przykład preparaty glifosatu.

W razie potrzeby rozluźnienie przeprowadza się tak, aby ziemia nie stała się „kamieniem” - korzenie nie będą miały czym oddychać i nie będzie możliwe uzyskanie plonów wysokiej jakości. Za pomocą glebogryzarek międzyrzędowych wykonuje się poluzowanie, ale nie więcej niż 4 razy w okresie wegetacji. Chwasty są usuwane, ponieważ pobierają cenne składniki odżywcze z upraw. Na dużych polach chwasty między rzędami są niszczone różnymi środkami technicznymi i chemicznymi. We własnej witrynie wszystko jest zwykle wykonywane ręcznie.

Na polach gęstość sadzenia warzyw cukrowych szacuje się na początek lipca, pod sam koniec sierpnia. Wielkość korzenia, masę liści, zawartość cukru określa się od połowy lata do jesieni trzy razy w miesiącu. Nietypowo duże okazy zawierają niższy procent cukrów niż warzywa korzeniowe o standardowej wielkości.

Choroby i szkodniki

Szkodniki są w stanie prawie całkowicie zniszczyć plony, dlatego należy zacząć z nimi walczyć przygotowując glebę do siewu, przetwarzania, dezynfekcji materiału siewnego roztworami o określonym składzie. Najczęstszymi pasożytami są:

• wireworm;
• mszyca;
• nicienie;
• pchła;
• żołędziowiec;
• mucha buraków.W przypadku zauważenia szkodników kultura jest dokładnie spryskiwana specjalnymi środkami chemicznymi, z których wiele kompleksowo zwalcza zarówno pasożyty, jak i większość chorób:
• rizomania;
• rak korzenia;
• cerkosporoza;
• zjadacz korzeni;
• mozaika;
• pustka.

Rośliny są często uszkadzane przez zwierzęta i ptaki:

• szczury, myszy, chomiki;
• nutria;
• zające;
• dziki;
• gawrony;
• gołębie;
• wróble.

Najgroźniejszym z chwastów jest dodder - wrasta w tkankę rośliny okopowej, oplatając ją żółtymi włóknami, zabierając wodę i składniki odżywcze. W rezultacie roślina więdnie i umiera. Podczas spulchniania ważne jest, aby nie spryskiwać punktu wzrostu ziemią - od góry, z której wyrastają wszystkie wierzchołki, może zgnić.

Żniwny

Produkowany w zależności od regionu wzrostu, rozpoczyna się na początku połowy września-października, czasem później. W tym czasie rośliny okopowe zyskują całkiem przydatne substancje dla ludzkiego ciała. Zaczynają zbierać buraki cukrowe w suchy, słoneczny dzień, kiedy nie spodziewany jest deszcz, ponieważ niezwykle niewygodne jest wydobywanie bulw z mokrej gleby.

Rośliny ostrożnie wykopuje się łopatą lub wyciąga widłami, starając się nie uszkodzić. Pozostaw na polu do lekkiego wyschnięcia. W dużych gospodarstwach stosuje się specjalne maszyny, po których kombajn zajmuje się zbieraniem roślin okopowych..

Istnieje kilka sposobów zbiórki przemysłowej:

• osobne to bardzo droga opcja. Najpierw kombajn wykopuje korzenie, po czym robotnicy czyszczą je ręcznie. Obrane warzywa są ładowane przez specjalistyczną ładowarkę;
• in-line - podobnie jak poprzedni, ale kombajn zbierający buraki trafia do jadącej w pobliżu wywrotki. Warzywa można od razu zabrać do punktów zbiórki;
• przeładunek inline - najniższy koszt. Kombajn do buraków ładuje rośliny okopowe do przyczep traktorów i umieszcza je w tymczasowych pryzmach. Po - w specjalnym pojeździe;
• przy metodzie przeładunkowej warzywa nie są od razu wyjmowane ze względu na duże zanieczyszczenie wierzchołków. Składowane są w stosach o szerokości 7-8 m, wysokości 3,5-4 m;
• przy dużych plonach stosuje się metodę brygadową - korzenie są wywożone transportem drogowym na przemian z różnych miejsc, gdzie jest ich wiele. Następnie produkty dostarczane są do baz przeładunkowych lub ładowane do wagonów kolejowych.Nieco później buraki trafiają do sklepów warzywnych lub wysyłane do przetwórstwa przemysłowego. W domu trzymane są w zimnej piwnicy, wierzchy podaje się zwierzętom w mieszaninie z innym pokarmem. Uszkodzone owoce nie podlegają długiemu okresowi przechowywania, gdyż łatwo gniją, chorują, częściej są atakowane przez szkodliwe owady. Im lepsze zbiory, tym więcej cukru z niego produkuje, co korzystnie wpływa na wielkość zysku agronoma..

Rada: wtedy znowu zaczynają przygotowywać ziemię do siewu, ale z inną uprawą. Sadzenie buraków cukrowych na tym samym polu ma sens nie wcześniej niż za trzy lata - wtedy zbiory będą przyzwoite. Zwykle nawozy zielone wysiewa się natychmiast, co znacznie poprawia skład gleby..

Przechowywanie buraków cukrowych

Uprawa jest zbierana każdej jesieni, chociaż roślina ma dwa lata. Posiada korzeń o dużej wartości odżywczej. Właściwe przechowywanie tej części plonu wpływa bezpośrednio na jakość wytwarzanego z niej cukru. Najlepiej zachować ten, który zostanie usunięty pod koniec września lub na samym początku października..

Istnieją dwa sposoby przechowywania tej kultury: w stosach i stosach. Te pierwsze zlokalizowane są na obrzeżach pól - dzięki temu zapewniona jest pełna sezonowa praca sprzętu. To jest metoda pośrednia. Drugie warzywa przez całą zimę lub 2-3 miesiące zachowują wszystkie dobroczynne i odżywcze właściwości. W każdym przypadku, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i minimalne straty, weź pod uwagę:

• układać tylko zdrowe owoce, nieuszkodzone przez choroby, owady, gryzonie;
• rośliny okopowe nie powinny mieć żadnych mechanicznych rys, które często pojawiają się podczas zbioru, układania.

Przygotowanie owoców

Rozpoczyna się od podzielenia kultury na kilka kategorii:

• pierwszy, uważany za najwyższej jakości - najświeższy, piękny kształt, wymagany stan, bez wyraźnych defektów liści. Jest dojrzała technicznie (botaniczna - dochodzi do 2 roku życia rośliny, potem pojawiają się nasiona), zbierana po 4-6 października, dobrze trzyma przez całą zimę;
• druga jest również świeża, kondycjonowana, ale jest przechowywana trochę mniej, są zaatakowane liście - do 40% całkowitej masy, jest usuwana w tym samym czasie co pierwsza;
• trzecia musi być zapakowana przed 4 października lub na samym końcu. Takie warzywo często ma kwitnące korzenie - ponad 3-5% całości, suszonych w przybliżeniu w tej ilości. Blaszki liściowe są nadmiernie uszkodzone przez szkodniki. Wady mechaniczne są najczęściej silnie zaznaczone, spotyka się okazy odmrożone.

Owoce sczerniałe, zdrewniałe, puste w środku nie mogą być składowane - pewna ich ilość jest wysyłana do przerobu natychmiast, ale nie więcej niż dzienne zdolności produkcyjne najbliższych fabryk. Przy dłuższej konserwacji straty cukru są nieuniknione, wynoszą 5-10% dla warzyw normalnej jakości, do 30% dla lekko, 40% i więcej dla aktywnie więdnięcia.

W stosach, na obrzeżach pól, plony są przechowywane przez krótki czas. Konstrukcje te są chronione przed zimnem odpadami słomy, włókniną polipropylenową. Lekkie mrozy, wiatry, deszcze nie są straszne dla tak przykrytych warzyw, swobodnie oddychają.

Ale silne mrozy mogą uszkodzić rośliny okopowe. Kołnierze są tak szerokie, jak to możliwe, o odpowiedniej wysokości i równej nośności. Są zbudowane równolegle do kierunku wiatrów w regionie. Im mniejsza powierzchnia budynku, tym mniejsze straty magazynowe. Pale należy rozmieścić tak, aby pojazdy mogły swobodnie podjeżdżać do nich w celu załadunku i rozładunku.

Produkty umieszcza się w kagalach dopiero po ocenie technologicznej. Temperatura powietrza w czasie rozprowadzania powinna wynosić około + 10-15 ° C, wysokość stosów 50-60 cm, aby uniknąć uszkodzeń. Roślina okopowa, nawet złożona, wciąż żyje, podlega procesom fizycznym i chemicznym. Zależy od wybranej metody, czy pozostanie świeża i cała, czy kiełkuje, rozkłada się.

W dolnym pojemniku kagaty warzywa psują się znacznie mniej niż w górnym. Z tego powodu część sacharozy zostaje utracona. Aby temu zapobiec, należy zorganizować wentylację, wysokiej jakości obróbkę owocu - odcina się od niego górę, buraki obrabia się składem 0,3 proc. Z pirokatecholem hydrazytu lub 1 proc. Roztworem soli sodowej.

Wskazówka: jeśli to możliwe, rośliny okopowe są jak najdokładniej oczyszczane z ziemi - ma to znaczący wpływ na strukturę gleby, jej właściwości odżywcze. Materialne, fizyczne koszty fabryk do przechowywania, usuwania gleby są również znacznie zmniejszone.

Transport zbiorów

Rośliny okopowe wysyłane są na stałe na miejsce maszynami o nośności od 15 do 30 ton. Transport drogowy na odległość do 60 km jest ekonomicznie uzasadniony. Gdy zasięg jest duży, zwykle stosuje się transport kolejowy..

Buraki transportowane są bezpośrednio z pola na otwartej ciężarówce i dostarczane do specjalnych miejsc składowania - punktów przeładunkowych, baz, magazynów, prądów itp. W wagonach uniwersalnych i transporterach zboża rośliny okopowe przewożone są luzem. Rozładunek z nich odbywa się z boku lub od tyłu. Istnieją również wywrotki, burtowe - osobne wagony, w których produkty są szybko ważone w kilku punktach i rozładowywane dosłownie w jednej wywrotce.

Jeśli buraki cukrowe zbierane są późną jesienią, nie mogą długo leżeć na polu - grozi to zamarznięciem i utratą cech handlowych. Dlatego każdy, kto jest zajęty zbiorami, jest zainteresowany jak najszybszym załadunkiem, przetransportowaniem go na składowiska..