Produktywne typy ras owiec hodowlanych

Pomimo tego, że hodowla owiec jako gałąź hodowli zwierząt nie jest główną gałęzią w Rosji, znalazła szerokie zastosowanie w dużych gospodarstwach i małych gospodarstwach domowych. Zwierzęta hoduje się ze względu na tłuszcz z ogona, mleko, wełnę i mięso. Owce wyróżniają się bezpretensjonalnością i produktywnością w porównaniu z innymi zwierzętami hodowlanymi. W naszym kraju występuje ponad 60 odmian różnych rodzajów baranów. Wszystkie ich gatunki zależą bezpośrednio od regionu, w którym będą hodowane, panujących w nim warunków pogodowych i zaopatrzenia w żywność..

ogólna charakterystyka

Te zwierzęta domowe są przedstawicielami klasy ssaków, rzędu parzystokopytnych, podrzędu przeżuwaczy i mają wąską kufę. Mają cienkie, ruchome wargi, na szczękach osadzone są ukośnie ustawione ostre siekacze.

Żywotność tych zwierząt hodowlanych wynosi około 14 lat, a ich żywotność ekonomiczna do 8 lat. Rozmnażają się żywo i osiągają dojrzałość płciową w ciągu sześciu miesięcy. Płodność - 1-2 młode.

Średnia temperatura ciała 40 ° C Na jego wahania ma wpływ płeć, wiek, a nawet pora dnia..

Sierść zwierząt przyczynia się do optymalnego przystosowania się do upałów i mrozu. Gęstość pokrycia zależy od liczby włosków przypadających na 1 cm² skóry. Chroni owce przed trudnymi warunkami klimatycznymi i urazami mechanicznymi.

Uwzględnia się pochodne skóry:

1. 1. Wymię. Jest to gruczoł mleczny znajdujący się w podbrzuszu między udami. Składa się z dwóch proporcjonalnych płatów z sutkami na każdym.
2. 2. Napalone formacje. Należą do nich rogi i kopyta. Te pierwsze znajdują się w przedniej części czaszki i stale rosną. Drugie formacje to niestandardowy koniec palca, który chroni przed zewnętrznymi negatywnymi wpływami i jest uważany za rodzaj narządu dotyku.

Ssaki mają żołądek czterokomorowy. To urządzenie jest zdolne do trawienia błonnika i tworzenia zapasu pierwiastków śladowych, witamin i kalorii w postaci tłuszczu..

Owce domowe są zwierzętami stadnymi z dobrze rozwiniętym narządem zmysłów, ale są emocjonalnymi czynnikami stresu.

Klasyfikacja produkcji

Odzwierciedla kierunek produktywności zwierząt i jest z powodzeniem stosowany w chwili obecnej wraz ze zmianami i uzupełnieniami..

Klasyfikacja zoologiczna

Jest zbudowany zgodnie z długością i kształtem ogona. To na tych elementach odzwierciedlały się różnice w rasach. Długość ogona wyznacza czubek, a raczej staw skokowy. I kształt - w zależności od poziomu tworzenia się złogów tłuszczu wzdłuż kręgów ogonowych.

Rasy mięsne

Jeśli celem hodowli owiec jest pozyskiwanie mięsa, należy wybrać gatunek mięsa. Wyróżniają się bezpretensjonalnością, szybkim wzrostem, dużym rozmiarem, mięsistym ciałem, dobrą wydajnością pod względem produkcji mięsa. Charakteryzują się wysoką płodnością i wczesną dojrzałością. Otrzymane surowce są doskonałej jakości, w mięsie praktycznie nie ma tłuszczu.

Texel

Ta rasa jest uważana za najlepszą w światowej puli genów. Owce są duże, o proporcjonalnej budowie, bardzo odporne i mało wybredne w żywieniu. Owce mają pół-cienkie, białe, bez czarnych włókien, futro z dużą ilością tłuszczu. Głowa i nogi nie są pokryte włosami.

Mięso jest soczyste, ma delikatną konsystencję, ma swój własny smak. Nie ma ostrego zapachu, tłustego tłustego smaku. Wydajność mięsa Texel sięga 60%. Waga dorosłych tryków i samic dochodzi do 125 kg. Texele służą do poprawy produktywności innych ras, ponieważ skrzyżowane przekazują najlepsze cechy. Płodność gatunku wynosi około 150%.

Dorper

Są to duże tryki z dobrze rozwiniętą muskulaturą tylnego grzbietu i ud na krótkich nogach. Czaszka jest mała, lekko sześcienna z uszami średniej wielkości, kufa i szyja krótkie. Godność gatunku w udach zwierząt jest głównym źródłem surowca dla owiec. Dorpers są białe z pomalowaną na czarno głową i szyją. Zwierzęta charakteryzują się wczesną dojrzałością i szybkim przyrostem masy ciała..

Ponieważ tłuszcz w tkance mięśniowej barana jest równomiernie rozłożony, przy uboju uzyskuje się mięso dietetyczne o wydajności do 60 kg. Surowiec ma łagodny smak i delikatną konsystencję. Nie ma specyficznego zapachu.

Buubei

Wyhodowany na terytorium Buriacji. Buubei są w pełni zgodne z warunkami klimatycznymi. Doskonale tolerują upalne lata i mroźne zimy, są w stanie jeść pastwiska, zachowując przy tym dobrą wydajność produkcyjną. Główną cechą jest szybkie przybieranie na wadze i wysokiej jakości jagnięcina. Owce mają wydłużone ciało, mocny grzbiet, obszerną klatkę piersiową, długie nogi i krótki ogon.

Owce Buubei są płodne. Jednocześnie może urodzić się do 3 jagniąt. Po 7 miesiącach, ze względu na wysoką mleczność samicy, jagnię waży około 40 kg.

Rasy mięsne

Produkty z owiec domowych to wysokiej jakości mięso oraz delikatny, zdrowy smalec. Wzrost gatunku ssącego mięso wynosi około 1 m, ma długie nogi. Osobniki rodowodowe wyróżnia obecność grubego ogona, który zawiera tłuszcz. Znajduje się w okolicy kości krzyżowej owalnej lub okrągłej. Wagowo u niektórych ras może osiągnąć nawet 30 kg.

Hissar

Dziś jest to największy gatunek pod względem wymiarów i żywej wagi. Rasa Hissar ma solidną podstawę, dobrze rozwinięte mięśnie, masywną klatkę piersiową, imponujący grzbiet i dużą czaszkę. Gruby ogon jest wysoko podniesiony. Jego wymiary dochodzą do 35–40 cm szerokości i 40–50 cm długości, włos szorstki, twardy, ciemnoczerwony lub czarny, nie ma żadnej wartości. Głowa jest brązowa, tego samego koloru i nogi.

Masa gatunku Hissar może dochodzić do 190 kg, wysokość w kłębie 80 cm, a wydajność mięsna przy uboju przeciętnego tryka to co najmniej 60% wagi całkowitej. Z każdej owcy można uzyskać do 40 kg tłuszczu. Te zwierzęta mają dobrą wydajność mleczną. Z jednej owcy można uzyskać do 120 litrów mleka w 60 dni. Płodność samic jest niska, a przeżywalność jagniąt wynosi 100%.

Edilbaevskaya

Rasa wyróżnia się prawidłową budową. Gatunek Edilbaevsky jest duży, w kłębie owce osiągają 90 cm, w obwodzie do 1 m. Owce ważą do 160 kg, a samice do 100 kg. Kolor zwierząt jest czerwony, brązowy i czarny. U ssaków nie ma rogów, wiszą uszy. Duży worek tłuszczowy na kości krzyżowej powiększa się wraz z wiekiem.

Po uboju uzyskuje się ok. 55% mięsa i nie mniej niż 12 kg smalcu z grubego ogona. Płodność owiec jest niska, ale produkcja mleka dość dobra w okresie laktacji - do 150 litrów. Wysoka zawartość tłuszczu mlecznego (5,8%) umożliwia produkcję sfermentowanych produktów mlecznych. Wartość rasy Edilbaev w szybkości osiągania wieku produkcyjnego.

Rasy wełny mięsnej

Takie gatunki uprawiane są w celu uzyskania wysokiej jakości okrywy. Surowce wykorzystywane są do produkcji dzianin i sukna. Jakość futra zależy od środowiska, w którym trzymane są zwierzęta i ich żywienie. Główny kolor to biały. Skóra ssaków jest gruba i trwała. Ponieważ waga ras mięsnych i wełnianych sięga ponad 100 kg, dają również dużo mięsa.

Romanovskaya

Bardzo popularne są standardowe owce rasy Romanowów. Mają silną budowę ciała z tułowiem w kształcie beczki. Wyróżniają się mocną podstawą i muskulaturą, prostymi nogami, mocnym grzbietem, lekko opadającą kością krzyżową. Czaszka ssaka jest zwarta, uszy stojące, kufa wydłużona. Wzrost zwierząt w kłębie wynosi około 65-70 cm, a średnia waga to 60-70 kg. Kolor włosów jest niebieskawy, a głowa i nogi czarne. Młode rodzą się wszystkie z czarną wełną.

Rasa Romanowów jest wielopłodna. Maciorki mogą wydać do 3 potomstwa w ciągu 2 lat.

W miarę odrastania puchu są cięte do 3 razy w roku. Materiał stosowany w przemyśle lekkim. Po uboju z usuniętej skóry wyrabia się okrywy baranie i uzyskuje się do 20 kg pachnącego mięsa z podrobami.

Merynos

Rasa ta wyróżnia się jakością włókien, są miękkie, bardzo cienkie i pokrywają wszystkie części ciała gatunku, w tym głowę. Robi się z niego drogie wełniane rzeczy. Surowiec jest higroskopijny i wchłania wilgoć przez noc. Można go łatwo pomalować na dowolny kolor. Na świecie wyhodowano kilkadziesiąt podgatunków tych owiec. Merynos jest niezwykle plenny.

Aby nie zepsuć linii włosów merynosów, nie zaleca się wypuszczania ich z boksu podczas deszczowej pogody.

Na terytorium Rosji rozpowszechniony jest sowiecki merynos. Ich futro jest beżowe, długość skręconych włókien dochodzi do 10 cm Zwierzęta mają mocną, proporcjonalną sylwetkę. Samica waży około 100 kg, a baran - 125 kg. Szyja zwierzęcia ma fałd charakterystyczny dla tego gatunku..

Rasy mleczne

Hodowla takich zwierząt ma na celu późniejszą produkcję fermentowanych produktów mlecznych i serów. Chociaż nie jest to główny cel. Początkowo - pozyskiwanie mięsa i futer. Mleko owcze jest pożywne i ma korzystne właściwości. Zaleca się stosowanie go w chorobach kości, w profilaktyce raka.

Aby uzyskać 30 kg sera, potrzebujesz 100 litrów mleka owczego.

Tsigayskaya

Gatunek Qigai ma silną budowę, długie ciało z mocnymi, dobrze ułożonymi kończynami i małą owalną głowę. Grzbiet zwierząt jest równy, w obwodzie duża klatka piersiowa, długi i chudy ogon. Waga tryka dochodzi do 100 kg, a maciorki do 50 kg. Są tradycyjnie w kolorze białym. Płodność tego bydła jest średnia. Mięso i wełna są dość wysokiej jakości.

Ze względu na wysoką mleczność mogą być hodowane w celu uzyskania mleka. Przez 12 tygodni laktacji owca może podać od 41 kg do 120 kg mleka o zawartości tłuszczu 7,5-8%. Robią ser feta, ser Roquefort, rocked.

Wschodniofryzyjski

Zwierzęta tej rasy cenione są za dobrą mleczność. Charakteryzuje się dużymi rozmiarami, waga dorosłego osobnika sięga 90 kg. Ciało jest proste, lekko zakrzywione. Na głowie typu zaokrąglono-podłużnego nie ma włosów, mocnej i masywnej klatki piersiowej. Ogon zwierzęcia jest długi bez futra. Występują w kolorach białym i czarno-brązowym. Wymię jest duże, sutki mocne i dobrze rozwinięte. Rasa nadaje się do samotności w gospodarstwie domowym.

W okresie laktacji owca jest w stanie oddać od 600 do 700 litrów mleka, którego zawartość tłuszczu wynosi 5-8%, a białko przekracza 5%.