Dumą stepów kazachstanu jest rasa owiec edilbaev

Owce to najbardziej rozpowszechnione zwierzę w Kazachstanie, które przez wiele stuleci było hodowane przez ludy zamieszkujące te terytoria. Współcześni Kazachowie odziedziczyli nie tylko miłość do owiec i ich mięsa, ale także zdolność do hodowli i hodowli nowych ras.

Jeszcze przed stuleciem, dzięki staraniom hodowców zwierząt, pojawiła się bardzo niezwykła rasa owiec Edilbaevskaya, która nadal jest uważana za jedną z najlepszych ras mięsnych i smalcu. Ale to nie jedyna zaleta zwierząt, dlatego poświęciliśmy cały artykuł, aby wymienić je wszystkie, który radzimy przeczytać..

Jakie są główne cechy i zalety owiec Edilbaev nad innymi rasami: ujawniamy wszystkie tajemnice

Ich rodzicami są kazachskie owce grubogoniaste, które były zapłodnione przez rodziny dużych owiec grubowłosych astrachańskich. Powstała rasa odziedziczyła po tej pierwszej zdolność do gromadzenia dużych ilości tkanki tłuszczowej w grubym ogonie, a po drugiej - cechy wełny. Ponadto obie formy rodzicielskie sprawiły, że nowa rasa była dobrze przystosowana do warunków bydła koczowniczego..

Jakie cechy mają przedstawiciele słynnej rasy: zasługi owiec Edilbaevsky

Wytrzymałość to główna zaleta tych najpiękniejszych zwierząt. W końcu możliwość swobodnego wypasu przez cały rok, pieczenia na słońcu latem i narażenia na mroźne temperatury zimą, nie wszystkie rasy owiec są w stanie.

Przedstawiciele rasy Edilbaevskaya, oprócz obojętności na takie negatywne skutki warunków pogodowych, są również zdolni do ciągłego ruchu.

Nieliczne pastwiska kazachskich stepów uniemożliwiały wypas w jednym miejscu, aw poszukiwaniu pożywienia codziennie musieli pokonywać bardzo duże odległości. Ale nadal praktycznie nie miało to wpływu na żywą wagę. Ze względu na niezwykłą budowę morfofizjologiczną organizmu, a także specyfikę układu pokarmowego, zwierzętom udaje się zwalniać tkankę tłuszczową nawet na gruboziarnistej i nieodżywczej paszy, stale zwiększając swoją wagę.

Dla ludów koczowniczych była to bardzo ważna wartość, w wyniku której rasa ta jest dziś najbardziej rozpowszechnioną i popularną wśród profesjonalnych hodowców zwierząt, preferujących stosowanie ekstensywnej hodowli owiec..

Innym czynnikiem, dzięki któremu owce Edilbaeva są bardzo odporne, jest ich bardzo silna budowa i prawidłowa budowa ciała. To znacznie przyczynia się do możliwości wypasu stad na dużych pastwiskach. Dobrze rozwinięty gruby ogon pomaga wytrzymać dużą ilość czasu bez jedzenia, zapewniając zwierzętom niezbędną energię.

Ale to nie wszystkie zalety, którymi może się pochwalić rasa. Wyprzedza wielu przedstawicieli swojego gatunku zarówno pod względem jakości wełny, jak i produktywności. W szczególności, Owce Edilbaevskiy charakteryzują się:

• Wydajność mięsna opisywanej owiec jest dość wysoka, ponieważ dorosłe tryki mogą łatwo osiągnąć wagę 100 kilogramów. Tak wysoki wskaźnik nie zawsze jest charakterystyczny dla owiec, które zwykle mają niewielki rozmiar ciała..
• Produktywność mleczna tych zwierząt jest wysoko ceniona, ponieważ wysoka zawartość tłuszczu w ich mleku umożliwia wytwarzanie z niego sfermentowanych produktów mlecznych, które są popularne w krajach Azji Środkowej. Dla właścicieli owiec Edilbaevsk produkty mleczne są dodatkowym źródłem dochodu.
• Wełna owiec tej rasy jest strzyżona minimum 2 razy w roku. Jego jakość jest dość wysoka i pozwala na wykonanie tkanin wełnianych.
• Zwierzęta rosną bardzo szybko, przybiera na wadze i zwiększa rozmiary ciała. Jest to szczególnie ważne w przypadku uboju tryków w młodym wieku, ponieważ produktywność mięsa jest bardzo korzystna pod względem czasu i kosztów. Szybki wzrost przekłada się także na szybsze dojrzewanie płciowe osobników, co pozytywnie wpływa na rozrodczość owiec..

Negatywne strony i trudności w hodowli rasy

Ponieważ nie chcemy być stronniczy, warto zwrócić uwagę na niektóre wady owiec Edilbaeva. Przede wszystkim jest to fakt, że pomimo wczesnej dojrzałości ogólna płodność tych zwierząt nie jest tak wysoka. W jednym miocie rodzi się zwykle tylko jedno jagnię. Średnio płodność maciorek wynosi tylko 110-120%.

Oczywiście taka cecha rasy jest dość praktyczna w jej zwykłych warunkach przetrzymywania: jagnięta rodzą się dość duże, znacznie łatwiej i szybciej przystosowują się do wędrówki wraz z całym stadem. Ale dla pasterza, który chce jak najszybciej powiększyć inwentarz, ta funkcja jest znaczną wadą..

W odniesieniu do wełny warto również zrobić uwagę: przynajmniej jedna osoba może dostać jej bardzo dużą ilość, ale jest bardzo trudna. Faktem jest, że składa się z bardzo dużej liczby przejściowych włosów i awn. Ale chociaż nie jest to najlepsza jakość, tutaj przeważa czynnik ilościowy..

Warto również zwrócić uwagę na fakt, że rasa owiec Edilbaevskaya występuje w trzech kolorach: czarnym, czerwonym i brązowym. Ponadto warto zwrócić uwagę na tę cechę, ponieważ produktywność zwierzęcia zależy bezpośrednio od kombinezonu.

Za najlepszych uważa się osoby, które mają czarny garnitur. W szczególności w porównaniu z innymi przedstawicielami rasy mają o 7,5-11,8% większe objętości strzyżenia wełny i 2,2-6,9% więcej żywej wagi. Ponadto cechy charakterystyczne brązowych owiec są dość wysokie. Najmniej produktywne są osobniki o kolorze czerwonym..

Dbanie o rasę jest również nieco trudne dla hodowców owiec, ponieważ hodowane na jednym ograniczonym obszarze i w jednym klimacie nie tolerują pastwisk, na których występują wilgotne lub podmokłe tereny. Jeszcze lepiej jest je wypasać w miejscu, w którym praktycznie nie ma pożywienia, niż w warunkach dużej wilgotności. Wilgoć może powodować choroby zwierząt, a co za tym idzie - spadek produktywności i śmiertelności.

Opis cech i cech zewnętrznych przedstawicieli owiec Edilbaevsk

Jedną z cech tej rasy jest ich bezrogi lub bez rogów. Co więcej, ani owce, ani tryki nie mają rogów. Jeżeli podczas wypasu zwierząt na otwartych pastwiskach jest to znacząca wada, ponieważ zwierzęta nie mają możliwości obrony przed dzikimi zwierzętami, to wręcz przeciwnie, trzymanie w domu jest wielką zaletą. W końcu bezrogie tryki wykazują mniejszą agresywność zarówno wobec siebie, jak i wobec opiekujących się nimi właścicieli..

Aby dokładniej zrozumieć, o jakich zwierzętach mówimy, warto wskazać ich główne parametry (dla maciorek i tryków):

Pod względem masy przedstawiciele różnych płci różnią się bardziej. Tak więc, jeśli dla zwykłego barana hodowanego w ekstensywny sposób średnia waga wynosi 110-120 kilogramów, to dla tej samej owcy waga 65-70 kilogramów będzie uważana za normalną. Ale najlepsi przedstawiciele rasy na dobrym pastwisku mogą przybrać znacznie większą wagę: tryki - do 150-160 kilogramów, a owce - do 90-100 kilogramów.

Jagnięta rodzą się dość duże, bo jak już wspomnieliśmy mioty owiec są niewielkie. Barany ważą około 6 kilogramów, a jasny 5,3. W wieku 1,5 roku ci pierwsi przybierają na wadze do 80 kilogramów, a drudzy do 65. Przy dobrym żywieniu średni dzienny przyrost wynosi zwykle 200-250 gramów. Jednak bardzo często dopuszcza się do uboju młode zwierzęta w wieku 4 miesięcy, gdy masa tuszy wynosi 20-14 kilogramów, a gruby ogon około 3,5 kilograma. Mięso zwierzęce w tym wieku jest szczególnie pożywne i delikatne.

Jakie są zalety hodowli owiec Edilbaev: wszystko o produktywności rasy

Owce hodowane są bardzo rzadko ze względów estetycznych, a zwłaszcza tak niepozornych jak opisywana rasa. Głównym celem każdego pasterza jest uzyskanie wartościowego mięsa, tłuszczu z ogona, wełny i skór owczych. Ich mleko również ma wielką wartość..

Jakość mięsa owiec grubogoniastych tej rasy natychmiast pokonuje konkurencję, ponieważ należy do gatunku tłustego. Takie owce zawsze były uważane za najbardziej wartościowe w pozyskiwaniu mięsa. Ale jego jakość zwiększa zdolność zwierząt do tuczu na zwykłych pastwiskach bez dodawania innej paszy. Dzięki temu zyskuje szczególny smak i doskonałe właściwości biochemiczne..

Powyżej wielokrotnie wspominaliśmy, że opisana rasa owiec jest uważana za jedną z największych pod względem wielkości. Dlatego wydajność mięsa jest na najwyższym poziomie: jedna tusza dobrze odżywionej dorosłej bułki może ważyć od 40 do 45 kilogramów. Jednocześnie ilość tłuszczu z ogona jednej osoby może wynosić 12-14 kilogramów. Ogólnie wydajność uboju mięsa i smalcu razem wynosi 50-55%.

Za bardziej wartościowe uważa się mięso jagnięce. W końcu jest nie tylko bardzo delikatny, ale zawiera również minimalną ilość tłuszczu. Jednak w przypadku ras grubogoniastych, do których należą opisywane przez nas zwierzęta, nie ma to większego znaczenia. Rzeczywiście, cały ich tłuszcz odkłada się w tylnej części ciała, a mięso pozostaje prawie tak samo smaczne i dietetyczne, jak młode osobniki, tylko z wiekiem staje się sztywniejsze.

Wydajność wełny, czyli jaka jest wartość kożucha owiec Edilbaeva?

Jeśli chodzi o ten aspekt produktywności przedstawicieli rasy, warto zwrócić uwagę na następujące możliwe liczby nożyc (przy strzyżeniu 2 razy w roku): z jednego barana uzyskuje się średnio 3-3,5 kg wełny, a od największego - do 5 kg - wełniana produktywność królowych wynosi 2,3-2,6 kilograma. Dużą cechą tej rasy jest struktura wełny:

• 52 do 56% w dół.
• 16-19% włosów przejściowych.
• 24-28% awn.

Martwe włosy w owczej skórze są bardzo rzadkie i nie występują u wszystkich osób..

Wydajność mleczna opisanej rasy

Maciorki rasy Edilbaev wyróżniają się bardzo wysoką mlecznością. Średnio ich produktywność wynosi 150-155 litrów mleka na okres laktacji, chociaż wahania mogą sięgać zarówno 124 litrów, jak i 184.

Oczywiście ta liczba jest bardzo wysoka w przypadku owiec. Należy zauważyć, że mleko owcze jest uważane za bardzo przydatne dla ludzi, ponieważ zawiera nie tylko dużą ilość tłuszczu (około 6,7% z wahaniami od 3 do 9%), ale także białko (5,8%). Ponadto w porównaniu z krową jest dość słodki, ponieważ zawiera 4,6% cukru. Zawiera również następujące elementy witaminy i minerały:

• Witaminy A i C..
• Żelazo.
• Wapń.
• Mangan.
• Miedź.
• Fosfor.
• Cynk.

Świeże mleko od opisywanej owcy zwykle nie jest wykorzystywane, ale jest wysyłane do produkcji różnych przetworów mlecznych. Szczególnie znane jest kwaśne mleko Ayran wytwarzane z mleka owiec Edilbaeva, a także sery takie jak primchik i kurta. Zrobione z tego i oleju.

Hodowla owiec Edilbaevsky w domu: jakiego rodzaju opieki potrzebujesz, aby zapewnić zwierzętom?

Oczywiste jest, że zwierzęta doskonale przystosowane do koczowniczego trybu życia praktycznie nie wymagają dodatkowej opieki. W końcu mogą wypasać się swobodnie przez cały rok przy minimalnym nadzorze (jeśli pastwisko jest dobrze ogrodzone). Ale wszystko to nadaje się tylko do klimatu kazachskich stepów. Jeśli mieszkasz w chłodniejszych regionach, na pewno będziesz musiał zadbać o specjalne zadaszone zagrody dla stad owiec.. Wymagania dotyczące kojca lub obory są następujące:

Owce Edilbaeva są przyzwyczajone do ruchu, dlatego w zagrodzie trzeba im przeznaczyć dużo miejsca. Rzeczywiście, przy bardzo ścisłym utrzymywaniu silnych i muskularnych zwierząt, niektóre mięśnie mogą zacząć zanikać, spada odporność i zaczynają się pojawiać choroby. Ruch jest szczególnie ważny dla młodych jagniąt..

Zagroda musi koniecznie zapewniać możliwość chodzenia owiec na świeżym powietrzu. Takie spacery dla zwierząt należy wykonywać codziennie, niezależnie od warunków atmosferycznych..

Konieczne jest zbudowanie zagrody w taki sposób, aby nie było w nim przeciągów, zawsze była ciepła i sucha podłoga. Ważne jest również, aby temperatura powietrza, nawet przy najsilniejszych mrozach, nie spadała poniżej 8 ° C.

Od wczesnej wiosny do początku pierwszych przymrozków owce Edilbaeva trzymane są na pastwiskach. Powinny też być jak najbardziej przestronne. Zwierzęta same mogą znaleźć pożywienie, najważniejsze jest to, że mają gdzie chodzić. W przypadku braku dużych obszarów z dobrą trawą zwierzęta są również karmione latem.

Jak karmić owce Edilbaevsk: aspekty odpowiedniej diety

Karmienie tej rasy jest najprostszą rzeczą, ponieważ zwierzęta są bezpretensjonalne w jedzeniu i mogą samodzielnie o nie zadbać podczas wypasu na pastwiskach. Ale przede wszystkim soczysta, szorstka i skoncentrowana karma jest odpowiednia dla ich przewodu pokarmowego, o czym należy pamiętać podczas karmienia zimą. W tym okresie zwierzęta karmione są sianem, słomą, kiszonką, mieszankami paszowymi, koncentratami i solą. Ważne jest również, aby nie zapomnieć o warzywach i wodzie..

Latem ważne jest, aby dodatkowo podawać owcom sole mineralne, których organizm naprawdę potrzebuje. Ale jesienią dobrze jest włączyć do diety rośliny okopowe - ziemniaki, buraki. Możesz także podawać groszek, nie zapominając o sianku i wodzie.