Cechy biologiczne pszenżyta ozimego - jednej z najlepszych roślin paszowych
Zadowolony
Cechy biologiczne pszenżyta ozimego stawiają tę roślinę na szczególnym miejscu wśród upraw paszowych. Ponadto wysoka zawartość tłuszczu i białka w ziarnach umożliwia wykorzystanie ich nie tylko jako paszy dla zwierząt. Z pszenżyta pozyskuje się również mąkę na pieczywo i płatki śniadaniowe. Jest to mało wymagająca roślina w uprawie, która ma prawie uniwersalne zastosowanie..
Pszenżyto ozime: cechy biologiczne i zalety kultury
Pszenżyto należy do rodziny zbóż i jest hybrydą. Jego rodzicami są durum, pszenica miękka i żyto ozime. Od pierwszego zboża ozime przybrały żółtawy kolor ziarna, a od drugiego jego większe rozmiary. Kłos pszenżyta zawiera więcej ziaren, co zwiększa jego produktywność.
Pszenżyto wypada korzystnie w porównaniu z innymi uprawami zbożowymi:
- Zielona nadziemna część rośliny jest bardziej odżywcza niż pszenica. Jego wprowadzenie do diety zwierząt przyspiesza ich przyrost wagi o ponad 15%. Dodatkowo stosowanie młodych, soczystych łodyg i liści pszenżyta przez krowy i kozy zwiększa mleczność o 12%.
- Ziarna pszenżyta zawierają więcej białka niż pszenica i żyto.
- Pod względem zawartości tłuszczu zboża przewyższają żyto i praktycznie dorównują pszenicy, natomiast mają mniej alkilorezorcynoli (substancji przeciwodżywczych).
Pszenżyto jest łatwiejsze do strawienia niż inne zboża. Dodanie go do mieszanek paszowych może zmniejszyć spożycie paszy nawet o 30% i zwiększyć wzrost zwierząt.
Agrotechnika do uprawy pszenżyta
Zimowa hybryda preferuje żyzne osuszone torfowiska i gliny bielicowe. Na ciężkiej gliniastej glebie i piasku zbiory nie przyniosą dobrych plonów. Gleba powinna mieć kwasowość 5,5.
Pszenżyto najlepiej sadzić po roślinach strączkowych, roślinach krzyżowych, kaszy gryczanej, ziemniakach, kukurydzy, owsie i lnie. Ze względu na powszechne choroby nie można wysiewać roślin ozimych po zbożach i bylinach.
W porównaniu z pszenica ozima, pszenżyto ma wyższą mrozoodporność. Dodatkowym atutem tej rośliny jest dobra odporność na choroby występujące wśród zbóż. To znacznie ogranicza zużycie chemikaliów i pozwala na uprawę produktów bardziej przyjaznych dla środowiska..
