Scumpia
Zadowolony
Krzew liściasty lub drzewo scumpia (Cotinus) należy do rodziny sumaków. W naturze taką roślinę można znaleźć na obszarach o klimacie umiarkowanym w Eurazji i we wschodniej części Ameryki Północnej. Ten rodzaj łączy tylko 2 gatunki. Francuz J. Tournefort, który był botanikiem i lekarzem, nazwał tę roślinę „cotinus”, w starożytnej Grecji była to nazwa dzikiej oliwki. Takie drzewo rosło na Ziemi już w czasach starożytnego świata, zapewne to tłumaczy fakt, że ma całkiem sporo nazw, na przykład: sumak wenecki, krzew perukowy, żółta jagodowa, drzewko garbnikowe, drzewo dymne itp. Na skalę przemysłową jest używany jako źródło fizeginy (pomarańczowy i żółty barwnik do wełny, skóry i jedwabiu). Zielonkawo-żółte drewno scumpii służy do wyrobu rękodzieła, a liście do garbowania skóry. Ta roślina jest również uprawiana jako ozdobna roślina liściasta, dekorując nią swój ogród..
Scumpia garbarska lub zwykła scumpia to rozgałęziony krzew, osiągający wysokość 150-300 centymetrów lub pięciometrowe drzewo o zwartej szeroko-owalnej koronie w kształcie parasola. Łuszcząca się kora ma kolor brązowy. Nagie, jasnoczerwone lub zielone łodygi, po złamaniu, wydzielają mleczny sok. Proste naprzemiennie skórzaste blaszki liściowe z ostrokrzewem o odwrotnym kształcie mogą być całe lub lekko ząbkowane. Malowane są na kolor ciemnoczerwony lub zielony, który jesienią nabiera fioletowego odcienia. Drobne bladozielone kwiaty są częścią gęstych kwiatostanów wiechowatych, osiągających 0,3 m długości, kwitnienie łodygi rozpoczyna się w maju lub czerwcu, w tym czasie łodygi są wydłużone, a na ich powierzchni pojawia się jasnoczerwony długi stos, dzięki czemu można by pomyśleć że roślina pokryta jest bladoczerwoną mgłą. Owocem jest mały zielony pestkowiec z długą szypułką. Dojrzały owoc staje się czarny. Scumpia może żyć około 100 lat.
Sadzenie śmieci w otwartym terenie
O której godzinie sadzić
Jeśli kupiłeś sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym, możesz oczywiście rozpocząć sadzenie o każdej porze roku, z wyjątkiem okresu zimowego. Należy jednak wziąć pod uwagę kilka niuansów. Skumpia ma pod tym względem dość długi okres wegetacyjny, jeśli posadzi się ją bardzo późną jesienią, to po prostu nie będzie miała czasu na normalną adaptację i przygotowanie się do zimowania. Jeśli ta procedura zostanie wykonana późną wiosną, ukorzenienie sadzonki w nowym miejscu będzie również trudne z powodu nadmiernego ciepła. Teren pod taką roślinę powinien być przestronny, nasłoneczniony i chroniony przed podmuchami wiatru, ale można go też uprawiać w niewielkim cieniu. Najbardziej odpowiednia jest gleba przepuszczalna, lekka, zasadowa lub obojętna, ale scumpia może być uprawiana na glebie ciężkiej lub kwaśnej, a także na skałach. Jednak wybierając miejsce do sadzenia należy pamiętać, że niziny lub miejsca z bliskim występowaniem wód gruntowych nie będą działać, ponieważ taka roślina reaguje wyjątkowo negatywnie na zastój płyn w systemie korzeniowym.
Funkcje lądowania
Sadzonki należy wyjąć z pojemnika na 24 godziny przed sadzeniem, a ich system korzeniowy umieścić w wodzie. Przed sadzeniem system korzeniowy jest dokładnie badany, podczas gdy konieczne będzie odcięcie wysuszonych lub chorych korzeni, następnie sekcje należy potraktować fungicydem, a następnie posypać posiekanym węglem drzewnym. Rozmiar otworu do sadzenia powinien być nieco większy niż objętość systemu korzeniowego sadzonki. Nie jest konieczne dodawanie nawozów do gleby ani stosowanie specjalnej mieszanki gleby, ponieważ scumpia zapuści korzenie znacznie szybciej w słabej glebie. Najpierw wlej 20 litrów wody do otworu i poczekaj, aż całkowicie się wchłonie. Następnie wlewa się do niego trochę ziemi, aby uformować kopiec, na którym zainstalowano sadzonkę. Kiedy korzenie są ostrożnie rozłożone, otwór należy wypełnić ziemią, która jest starannie zagęszczona. Sadzoną skumpię należy bardzo dobrze podlać. Kołnierz korzeniowy nowo posadzonej sadzonki powinien wznieść się 20-30 mm nad powierzchnię gleby, po podlaniu roślina będzie równo z ziemią.
Opieka nad Skumpią
Sadzenie i uprawianie takiej rośliny jest stosunkowo łatwe. Nowo posadzone krzewy wymagają częstego i obfitego podlewania, aż do pełnego ukorzenienia. Podlewanie dorosłych krzewów odbywa się tylko wtedy, gdy jest taka potrzeba, podczas gdy powinno być rzadkie, ale obfite. Pamiętaj, że scumpia nie toleruje stojącej cieczy w systemie korzeniowym. Wiosną, gdy gleba dobrze się nagrzeje, zaleca się przykryć koło pnia warstwą ściółki, co znacznie zmniejszy ilość podlewania. Jeśli gleba na miejscu jest słaba, roślina będzie musiała być karmiona. Kiedy sezon wegetacyjny dopiero się rozpocznie, skumpia będzie potrzebować nawozów zawierających azot, a od drugiej połowy okresu letniego konieczne będzie stosowanie nawozów fosforowo-potasowych do karmienia. Roślina ta dobrze reaguje zarówno na nawozy mineralne, jak i organiczne. W przypadku, gdy gleba na miejscu jest nasycona substancjami odżywczymi, najprawdopodobniej nie będziesz musiał karmić skumpii.
Przycinanie
Do normalnego rozwoju scumpii będzie wymagało rzadkiego, ale systematycznego przycinania. Przeprowadza się je z częstotliwością 1 raz na 2 lub 3 lata w okolicach maja, trzeba mieć czas, zanim nerki się otworzą. Podczas tej procedury należy odciąć gałęzie zranione i uszkodzone przez mróz, a także wykonać cięcie formujące w tym samym czasie. U młodych krzewów roczne łodygi skracane są o 2/3, a stare pędy w razie potrzeby można pociąć na pień. Dzięki systematycznemu i prawidłowemu przycinaniu formującemu roślina będzie bujna, a liście będą duże i bogate w kolory..
Kwiat
Kwitnąca skumpia to po prostu oszałamiający widok. Ta roślina wygląda na przewiewną i bardzo delikatną. Jeśli rośnie w ciepłych obszarach środkowego pasa, w ciągu jednego sezonu zakwitnie kilka razy. Kwiatostany wiechy pierzaste składają się z kremowych lub bladożółtych kwiatów. Pierwsze kwitnienie obserwuje się w maju, a następne - w drugiej połowie okresu letniego..
Choroby i szkodniki
Roślina ta jest bardzo odporna na choroby i szkodniki. Jednak w bardzo rzadkich przypadkach może osiedlić się na nim mały chrząszcz pistacjowy, płowy chrząszcz liściowy i żuczek. Aby zniszczyć te szkodniki, zaatakowany krzew należy potraktować Decisem lub Karbofosem.
Schronienie na zimę
Młode krzewy potrzebują obowiązkowego schronienia na zimę. Przede wszystkim jednak krąg pnia należy pokryć grubą warstwą ściółki (humusu lub torfu) i należy to zrobić niezależnie od tego, czy Twoja stara łuska rośnie, czy jest młoda. Następnie musisz związać młode krzewy gałązkami świerkowymi, ale eksperci zalecają pokrycie ich całkowicie włókniną. Dorosłe rośliny przystosowane do uprawy na środkowym pasie nie potrzebują schronienia na zimę
Opieka nad Scumpią w regionie moskiewskim
Jeśli hodujesz scumpię na przedmieściach, powinieneś przyjąć odpowiedzialne podejście do wyboru rodzaju i różnorodności roślin, a także musisz zwrócić szczególną uwagę na roślinę podczas przygotowywania jej do zimowania. Do uprawy skumpii na przedmieściach i Moskwie zaleca się:
- wybierz typ i odmianę, która jest wysoce odporna na zimę;
- zakup tych sadzonek w szkółkach, które przetrwały jedną lub dwie zimy;
- wybrać miejsce lądowania chronione przed podmuchami wiatru i przeciągami;
- przykryć młode krzewy przez kilka pierwszych zim.
Odmiany i gatunki o zielonych liściach wyróżniają się najwyższą mrozoodpornością. Te same odmiany, które mają fioletowe liście, mogą cierpieć z powodu silnych mrozów w zimie z niewielką ilością śniegu, podczas gdy krzew zamarza do poziomu pokrywy śnieżnej. Jednak w okresie wegetacji roślina jest w stanie w pełni wyzdrowieć, ale w tym roku nie zakwitnie już..
Powielanie scumpii
Scumpia może być rozmnażana metodą nasienną (generatywną), a także wegetatywnie - warstwami, sadzonkami i pędami.
Jak wyrosnąć z nasion
Scumpia jest uprawiana z nasion najczęściej przez profesjonalistów. Dojrzewanie owoców następuje pod koniec okresu letniego, po czym usuwa się z nich nasiona. Do siewu wiosennego nasiona należy przygotować, potrzebują trzech lub czterech miesięcy stratyfikacji, w tym celu umieszcza się je w miejscu o temperaturze powietrza od 3 do 5 stopni. Nasiona pokryte są bardzo mocną skorupą, która nie przepuszcza wody, a kiełki bardzo trudno przez nią przebić. W związku z tym przed wysłaniem nasion do stratyfikacji należy je spulchnić. Aby to zrobić, nasiona należy zanurzyć w kwasie siarkowym na jedną trzecią godziny, co spowoduje obluzowanie powłoki i jej rozpuszczenie. W przypadku, gdy nasiona wysiewa się przed zimą bezpośrednio po zbiorze, nie należy ich rozwarstwiać. Faktem jest, że zimą ulegną naturalnemu rozwarstwieniu. Wysiew nasion w otwartej glebie odbywa się wiosną lub jesienią, podczas gdy należy je zakopać tylko 20 mm. Uprawy na zimę nie muszą być przykrywane. Pierwsze sadzonki pojawią się 12 miesięcy po wysiewie.
Sadzonki
Zbiór zielonych sadzonek odbywa się w czerwcu, a następnie zanurza się je na noc w roztworze heteroauxiny. Zejście na ląd powinno odbyć się rano, natomiast nad pojemnikiem z sadzonkami należy wykonać szklarnię. Skład podłoża nadającego się do ukorzeniania obejmuje piasek, torf i glebę darniową (1: 1: 1). Pamiętaj o regularnym wietrzeniu sadzonek i zapewnieniu im umiarkowanego, ale częstego podlewania (zalecane opryskiwanie opryskiwaczem). Korzenie sadzonek powinny pojawić się po 20 dniach, ale należy pamiętać, że według statystyk tylko 3 sadzonki na 10 zakorzeniają się.
Powielanie przez nakładanie warstw
Wiosną warto wybrać łodygę, która rośnie blisko ziemi. Następnie wykonuje się podłużne nacięcie na jego zewnętrznej powierzchni, niezbyt wysoko od podstawy. Ta łodyga musi być wygięta do powierzchni ziemi i zamocowana w tej pozycji. Następnie musisz przykryć go ziemią w części, w której jest nacięcie. Przez cały sezon wegetacyjny nie zapomnij podlewać sadzonek w odpowiednim czasie, po całkowitym ukorzenieniu oddzielić je od macierzystego krzewu, a następnie przesadzić na stałe miejsce.
Rodzaje i odmiany scumpii ze zdjęciami i nazwami
W tym rodzaju występują tylko 2 gatunki, a mianowicie: łuskowiec amerykański i łuskowiec zwyczajny.
Wspólna skumpia lub skórzana skumpia (Cotinus coggygria)
W naturze ten typ scumpii można znaleźć na południowych stokach górskich Himalajów, na Krymie, w zachodniej Azji, w Chinach, na Morzu Śródziemnym i na Kaukazie. Wysokość takiego rozgałęzionego krzewu może wynosić od 150 do 300 centymetrów. W niektórych przypadkach gatunek ten jest reprezentowany przez drzewa, których wysokość może sięgać 5 metrów, pokryte są łuszczącą się korą, pomalowane na brązowo, nagie łodygi mogą być jasnoczerwone lub zielone, występują również naprzemienne, zwykle całobrzeżne, ale czasami słabo ząbkowane płytki liściowe odwrotnie jajowate lub jajowate, ich długość wynosi około 7 centymetrów. Stosunkowo duże, ale rzadkie kwiatostany wiechy osiągają 0,3 m długości, składają się z wielu biseksualnych kwiatów o jasnozielonym lub jasnożółtym kolorze. Owocem jest mały suchy pestkowiec. Gatunek ten ma dużą liczbę form, najpopularniejsze z nich to: czerwonolistna, płacząca i pełzająca scumpia. Formy o zielonych liściach charakteryzują się stosunkowo wysoką zimotrwalością w porównaniu z czerwonolistnymi. Muszą o tym pamiętać ogrodnicy, którzy chcą rozpocząć uprawę scumpii w regionie moskiewskim. Ale nie wszystkie odmiany o czerwonych liściach mają niską odporność na mróz. Najpopularniejsze odmiany:
- Lady Young. Wysokość takiej rośliny może osiągnąć 400 centymetrów. Kolor liści jest zielony, kwiatostany składają się z kwiatów, które ostatecznie zmieniają swój zielony kolor na kremowy, a kremowy z kolei na różowy. Żywotność danej rośliny może wahać się od 40 do 60 lat..
- wdzięk. Krzew ten jest energiczny i może osiągnąć wysokość 500 centymetrów. Duże, owalne, miękkie blaszki liściowe osiągają 5 centymetrów długości, są pomalowane na czerwono-fioletowy kolor, który jesienią zmienia się na szkarłatny. Duże stożkowate kwiatostany osiągają 20 centymetrów długości, składają się z kwiatów o fioletowo-różowym kolorze.
- Scumpia purpurea (Purpurea). Wysokość rośliny wynosi około 7-8 metrów. Jego wiechy kwiatowe i blaszki liściowe są fioletowe i owłosione..
- Złoty duch. Żółte blaszki liściowe wzdłuż krawędzi i wzdłuż żył mają pomarańczowy odcień. Liście rosnące w półcieniu stają się zielonkawo-żółte. Jesienią liście stopniowo pokrywają się pomarańczowoczerwonym rumieńcem. Jesienią odmiana ta prezentuje się niezwykle efektownie ze względu na to, że jej liście są pomalowane na różne „jesienne” kolory: od ciemnofioletowego do bladożółtego i bladozielonego..
- Royal Purple. Odmiana charakteryzuje się powolnym wzrostem. Jego wysokość może dochodzić do 150 centymetrów. Rozłożysta korona ma zaokrąglony kształt. Duże blaszki liściowe są latem brązowoczerwone, a jesienią bladoniebieskie, metaliczne. Czerwone kwiaty mają srebrzysty połysk. Żywotność rośliny wynosi około 70 lat.
Amerykański karczoch (Cotinus americanus) lub odwrotnie jajowaty (Cotinus obovatus) lub oliwkowy sumach (Rhus cotinoiides)
To niezbyt duże drzewo na średnich szerokościach geograficznych osiąga nie więcej niż 500 centymetrów. Bogate zielone blaszki liściowe mają około 12 centymetrów długości, czyli prawie 2 razy więcej niż liście pospolitej łuski. Ale długość kwiatostanów tego gatunku nie przekracza 15 centymetrów, mają kolor czerwono-brązowo-zielony. Ojczyzną tego gatunku jest południowo-wschodnia część Stanów Zjednoczonych Ameryki (Teksas, Tennessee i Alabama). W tych miejscach drzewo to nazywane jest amerykańskim drzewem dymnym, co tłumaczy się jako „amerykańskie drzewo do palenia”. Ten rodzaj nie jest używany w przemyśle skórzanym, a taka roślina nie zawiera żółtego pigmentu, ale ma dekoracyjny wygląd. Duże zielone liście jesienią zmieniają kolor na ognistoczerwony, a krzew staje się jak płonący ogień. W krajach europejskich w tej chwili ten rodzaj skumpii nie jest bardzo poszukiwany, mimo że ma wysoką mrozoodporność. Zimą może cierpieć tylko z powodu bardzo silnych mrozów. Powinieneś również wiedzieć, że jest to bezpretensjonalna roślina, która nie narzuca specjalnych wymagań warunkom uprawy..
Polecamy również
