Wiąz gładki: opis i cechy uprawy

Spacerując po parkach lub alejkach miejskich, wielokrotnie podziwiałeś piękno potężnego drzewa o gładkiej korze i masywnym pniu. To jest wiąz gładki. Jego kora pozostaje gładka do późnej starości i tylko z powodu jakiejś dolegliwości może zmienić się jej struktura. Porozmawiamy dalej o innych cechach tego drzewa..

Historia pochodzenia

Wiąz gładki lub pospolity jest jednym z przedstawicieli rodzaju wiązu. Ten rodzaj drzew liściastych jest bardzo stary, ma ponad 40 milionów lat. W naturze wszyscy przedstawiciele rodzaju rosną w lasach liściastych, czasem spotykanych w świerku.

Uprawa rośliny nastąpiła stosunkowo niedawno, trzy wieki temu. Odtąd gładkim wiązem zdobiono alejki parkowe..

Uważa się, że łacińska nazwa rodzaju wiązu Úlmus pochodzi od celtyckiego słowa „wiąz” - jak nazywali to drzewo. Rosyjskie słowo „wiąz” pojawiło się najprawdopodobniej ze względu na fakt, że drewno rośliny jest bardzo elastyczne (lepkie).

Opis botaniczny

Wiąz pospolity może mieć do 40 metrów wysokości. Jego korona wygląda jak szeroki cylinder, lekko zaokrąglony w koronie. Powstaje z grubych gałęzi skierowanych do góry. Pień wiązu może mieć do trzech metrów średnicy.

Pokryta gładką brązowo-brązową korą, pęka i łuszczy się w cienkich płytkach. Na powierzchni ziemi, wokół pnia, często tworzą się płaskie, przypominające deski korzenie. Są niezbędne do podparcia masywnego pnia. Młode pędy są koloru jasnobrązowego, z lekkim połyskiem, z białawym nalotem.

Liście są owalne lub jajowate ze spiczastym końcem. Podstawa jest asymetryczna. Długość liści osiąga 12 centymetrów, szerokość - około 8 centymetrów. Mają ciemnozielony kolor, a spód jest nieco jaśniejszy niż wierzch.Drzewo kwitnie małymi kolorami, zebrane w pęczki. Okres kwitnienia przypada na kwiecień-maj, aż do zakwitnięcia liści. Kwiaty są zapylane przez wiatr. Owoc wygląda jak mały zaokrąglony liść z nasieniem w środku.

Wiąz gładki może żyć do 200-250 lat. Różni się intensywnością wzrostu, ale tylko do 40-50 lat - od tego momentu wzrost stopniowo zwalnia. Drzewo jest odporne na mróz i silne wiatry. Tylko młode pędy mogą nie przetrwać niskich temperatur..

Mocne drewno wiązu jest odporne na wilgoć i jest aktywnie wykorzystywane do produkcji mebli, kolb karabinów i innych produktów. Dzięki cienistej koronie wiąz doskonale nadaje się do aranżacji terenów rekreacyjnych w parkach..

Wiąz pospolity rośnie na ziemiach europejskich (z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego i wysp Wielkiej Brytanii), na Kaukazie, w Azji Mniejszej, w regionach Czelabińska i Swierdłowska, w Kazachstanie. Na północy jego siedlisko rozciąga się prawie do krawędzi kontynentu euroazjatyckiego. Rośnie głównie w lasach mieszanych i liściastych.

Reprodukcja

W naturze drzewo rozmnaża się przez nasiona lub pędy korzeniowe. Zebrane nasiona można przechowywać w hermetycznym pojemniku przez około dwa lata. Do sadzenia nadają się tylko dojrzałe okazy. Sadzi się dwa tygodnie po dojrzewaniu..

Sadzenie i odejście

Ponieważ drzewo pięknie rośnie na wolności, opieka nad nim w ogrodzie nie sprawi większych kłopotów..

Miejsce lądowania

Przed posadzeniem drzewa musisz przygotować miejsce na stronie. Powinien to być dobrze oświetlony obszar, dopuszczalny jest lekki cień. Promienie słoneczne powinny równomiernie oświetlać młode drzewo. Jeśli jedna strona otrzyma więcej światła niż druga, gęstość korony będzie nierówna..

Gleba powinna być żyzna, luźna i dobrze zatrzymywać wilgoć. Przed sadzeniem rośliny wapno jest wprowadzane do gleby i wzbogacane nawozami i mikroelementami (magnez, azot, wapń, fosfor). Należy pamiętać, że gleba musi być kwaśna.

Sadzenie rośliny

Nasiona dojrzewają latem. Muszą być natychmiast zebrane i posadzone w ciągu tygodnia, w przeciwnym razie kiełkowanie pogorszy się. Nie jest wymagane wstępne przygotowanie nasion. W wybranym obszarze bruzdy powstają w odległości 20-30 centymetrów od siebie. W bruzdach wysiewa się nasiona. Nie warto zagłębiać ich w ziemię..Wystarczy lekko zmiażdżyć go ziemią, tworząc warstwę kilku milimetrów. Jeśli lato jest deszczowe, nie musisz przykrywać nasion ziemią - im więcej wilgoci, tym lepiej dla nich. Posadzone nasiona wymagają obfitego podlewania przez kilka tygodni..

Jeśli zamierzasz wyhodować wiąz z cięcia lub pędu, możesz przygotować materiał do sadzenia późną wiosną. Cięte cięcie jest traktowane formami korzeni i zanurzone w wodzie. Kiedy pojawią się pierwsze korzenie, możesz wylądować.

Aby to zrobić, kopią dziurę o głębokości 50 centymetrów, obficie nawilżają glebę i wzbogacają ją w minerały. Sadzonka jest opuszczana do dołka i przykrywana ziemią. Miejsce sadzenia cięcia powinno być w lekkim półcieniu, ponieważ silne słońce może wypalić delikatne drzewo. Wiąz dość szybko się zapuszcza. Najważniejsze jest obfite podlewanie go w pierwszych tygodniach..

Podlewanie

Wraz z nadejściem sezonu wegetacyjnego i przed przycinaniem drzewo jest regularnie podlewane. Wtedy podlewanie jest ograniczone. Wystarczy utrzymać równomierną wilgotność gleby. Zimą podlewanie jest niezwykle rzadkie..

Nawozy

Młode drzewo potrzebuje karmienia nawozy organiczne. Zabieg wykonywany jest co dwa tygodnie. Aby zwiększyć żyzność gleby, konieczne jest dodanie do niej piasku, tłucznia, kompost. Wszystko powinno być w tej samej proporcji.

Ściółkowanie gleby też nie zaszkodzi. Ziemia wokół wiązu pokryta jest opadłymi liśćmi, chwastami, kompostem. Będą stanowić źródło składników odżywczych dla mikroorganizmów żyjących na ziemi..

Przycinanie

Aby nie zagęścić korony, należy ją rozrzedzić. Robią to od stycznia do kwietnia. Przycinanie formatywne odbywa się latem. Drut może pomóc nadać koronie wymagany kształt. Dodatkowa gałąź jest owinięta wokół niej i pozostawiona na rok. Ogranicza zgrubienie łodygi i pomaga ją prowadzić.

Aby kadrowanie było udane, potrzebujesz:

• przycinanie pędów w młodym wieku;
• staraj się utrzymać stałą długość gałęzi;
• często tną gałęzie bez liści, aby nie odbierały siły drzewu.

Choroby i szkodniki

Wiąz gładki to bezpretensjonalne drzewo odporne na większość chorób. Jego jedynym wrogiem, z którym prawie nie można sobie poradzić, jest choroba holenderska. Jest to spowodowane przez grzyby przenoszone przez korniki. Wchodząc na roślinę, grzyb zakłóca normalną cyrkulację soku wzdłuż pnia i gałęzi.W rezultacie liście zaczynają się zwijać, a wzrost rośliny stopniowo spowalnia. Zaburzenia wzrostu objawiają się przedwczesnym pojawieniem się i utratą liści. Po chwili chore drzewo umiera.

Choroba ta niepokoi botaników w więcej niż jednym kraju, ponieważ z jej powodu liczba wiązów gwałtownie spada, a nadal nie ma skutecznych metod zwalczania tej choroby. Jeśli zostanie znalezione zainfekowane drzewo, należy je pilnie zniszczyć wraz ze szkodnikami przenoszącymi grzyby.

Kolejnym atakiem jest tarcza. To mały owad, który wygląda jak płaski robak. Niezwykle trudno jest to zauważyć na drzewie, ponieważ na pierwszy rzut oka może się wydawać, że pień jest pokryty naroślami. Można stwierdzić, że roślina jest porażona tylko przez liście - zostaje pokryta białymi lub żółtymi plamami. Chore drzewo należy natychmiast wyrwać z korzeniami i spalić..

Zastosowanie w medycynie

Liście, kwiaty i kora wiązu zawierają: polisacharydy, błonnik, białko, oleje, katechiny, flawonoidy, kwasy karboksylowe, garbniki. Dzięki temu roślina ma działanie przeciwbakteryjne, moczopędne, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i otaczające..

Ze względu na te właściwości składniki wiązu są aktywnie wykorzystywane do:

• walczyć z procesami zapalnymi w pęcherzu;
• eliminacja obrzęku;
• odbudowa uszkodzonych mięśni;
• walka z chorobami skóry;
• eliminacja zaburzeń trawiennych;
• pozbycie się kolki;
• szybkie gojenie się ran.

Wideo: ciekawe fakty na temat wiązu

Jak widać, wiąz jest bardzo bezpretensjonalną rośliną, ale minie wiele lat, zanim zacznie Cię zachwycać swoją majestatyczną koroną. Aby to osiągnąć jak najszybciej, musisz ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących sadzenia i pielęgnacji, a także dokładnie chronić drzewo przed szkodnikami..