Dlaczego liście i kora wiązu są przydatne?
Wiąz grabowy znany jest ze swoich właściwości leczniczych i znajduje szerokie zastosowanie w medycynie. W artykule omówiono ogólną charakterystykę tego drzewa oraz przypadki jego wykorzystania w tradycyjnych i Medycyna ludowa. Uwagę czytelników zwraca się również na informacje o sposobach pozyskiwania surowców leczniczych.
Zadowolony
Opis rośliny
Wiąz grabowy - to jest drzewo wieloletnie, powszechne w Europie, Azji Środkowej i na Kaukazie. Maksymalnie może osiągnąć 25 metrów wysokości i dorasta do 300 lat. Małe drzewko kwitnie wczesną wiosną, a małe żółto-zielone kwiaty rosną parami. Następnie w miejscu kwitnienia powstają owoce wiązu, reprezentowane przez skrzydlice z membranami zawierającymi w środku mały orzech. Drzewo ma długie gałęzie, gęsto pokryte liśćmi. Liść wiązu jest łatwo rozpoznawalny ze względu na ostro jajowaty, nierówny kształt.
Skład chemiczny
Skład chemiczny tego drzewa jest reprezentowany przez szeroką gamę substancji. Kora zawiera katechiny, leukoantocyjanidyny, triterpenoidy, garbniki, steroidy i kwasy fenolokarboksylowe. Liście są bogate w witaminę C, flawonoidy i kwasy fenolokarboksylowe.
Dlaczego wiąz jest przydatny?
Leki, do których zalicza się wiąz grab, mają działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, gojące rany i moczopędne. Spektrum zastosowań wiązu w medycynie jest szerokie, służy do leczenia chorób stawów, skóry, kiły, chorób przewodu pokarmowego, a także do normalizacji metabolizmu, pracy układu sercowo-naczyniowego i tarczycy..
Zastosowanie w medycynie tradycyjnej
Lecznicze właściwości wiązu wykorzystywane są zarówno w medycynie tradycyjnej, jak i ludowej. Na jego podstawie powstają wywary lecznicze, napary, herbata, a nawet kąpiele.
Wywar
Korzeń i kora wiązu służą do przygotowania wywaru używanego jako balsam na egzemy i ropne rany, a także w leczeniu kiły. Odwar z korzenia uważany jest za skuteczny w walce z rakiem. Do jego przygotowania korę lub korzenie wlewa się wrzącą wodą i lekko zagotowuje. Następnie daj czas na zaparzenie, aż zmniejszy się o połowę. Jednak bulion jest zbyt mocny, więc wodę dodaje się do pierwotnej ilości. Bulion jest filtrowany do kolejnego spożycia nie więcej niż dwa razy dziennie, maksymalna dawka bulionu to jedna łyżka stołowa.
Herbata
Herbata z dodatkiem kory, stosowany w leczeniu dusznicy bolesnej i zapalenia migdałków. Aby przygotować jedną porcję, 10 g kory wlewa się wrzącą wodą i podaje przez 5 minut. Możesz i najlepiej pić z miodem. Przy wyraźnym zapaleniu migdałków herbatę przyjmuje się nie tylko wewnętrznie, ale także do płukania gardła. Ta mieszanina dobrze wypłukuje krosty powstałe w wyniku choroby tylnej części gardła..
Napar
Napar służy do zaparć jako środek przeczyszczający i wykonuje się z niego okłady. Do przygotowania naparu używają głównie suszone liście, które należy napełnić wodą i przez chwilę trzymać w ogniu, ale nie gotować. Następnie mieszaninę podaje się przez około godzinę i filtruje..
Kąpiele lecznicze
W medycynie ludowej powszechne Lecznicze kąpiele w wiązach. Stosuje się je w leczeniu chorób skóry, np. Skrofuli, świerzbu, wysypki itp. Pacjent musi się podlać miksturą leczniczą lub całkowicie w niej zanurzyć. Miejscowe kąpiele są skuteczne odpowiednio w leczeniu hemoroidów, w tym celu należy przez pewien czas siedzieć w małej misce wypełnionej roztworem.
Czy są jakieś przeciwwskazania?
Leki i napary lecznicze wykonane z wiązu nie mają przeciwwskazań. Wyjątkiem są przypadki indywidualnej reakcji alergicznej, w których jej stosowanie nie jest zalecane..
Zakup i przechowywanie surowców leczniczych
Wiąz ma pewne właściwości lecznicze, dla których zachowania należy wiedzieć, jak prawidłowo zbierać surowce, a mianowicie korę i liście. Kora wiązu jest wycinana z młodych drzew wczesną wiosną i układana w dobrze wentylowanym miejscu do całkowitego wyschnięcia. Kora młodego drzewa wyróżnia się gładką powierzchnią, podczas gdy kora dorosłego drzewa jest szorstka, pokryta pęknięciami i bruzdami. Liście zbiera się wczesnym latem i suszy na zewnątrz w cieniu. Można je przechowywać i używać przez dwa lata.
