Aralia: uprawa i pielęgnacja, właściwości i przeciwwskazania

Aralia (łac. Aralia)

- rodzaj roślin kwiatowych z rodziny Aralievye, którego zasięg obejmuje strefy podzwrotnikowe, tropikalne i częściowo regiony o klimacie umiarkowanym w Azji, Australii, Ameryce Północnej i Środkowej. W rodzaju występuje około 70 gatunków, ale w kulturze uprawiana jest głównie roślina ozdobna, lecznicza i miododajna Aralia Manchurian.

Aralia - opis

Aralia wysoka, czyli Manchu, to szybko rosnący krzew lub drzewo od 1,5 do 12 m wysokości z prostym pniem osiągającym 20 cm średnicy i promieniowym systemem korzeniowym znajdującym się na głębokości 10-25 cm Ciekawe, że w odległości 2-5 metrów z pnia korzenie rośliny zaczynają silnie rozgałęziać się i pod ostrym zakrętem schodzą na głębokość 60 cm, a pień aralii i ogonki liściowe są gęsto posadzone ostrymi cierniami.

Płytki liściowe aralii są złożone, podwójnie pierzaste, składające się z 2-4 par płatków, które z kolei składają się z 5-9 par listków. Parasole z małych kremowych lub białych kwiatów tworzą duże kwiatostany wierzchołkowe o średnicy do 45 cm Owocem rośliny jest niebiesko-czarna jagoda o średnicy 3-5 mm z trzema do pięciu nasion. Drzewo Aralia w warunkach naturalnych kwitnie po raz pierwszy w piątym roku życia. Kwitnie w lipcu i sierpniu, a owoce dojrzewają we wrześniu i październiku.

Uprawa aralii w ogrodzie

Sadzenie aralii w ziemi

Sadzenie aralii w otwartym terenie najlepiej wykonywać jesienią, po opadnięciu liści lub wiosną, zanim pąki puchną na drzewach. Aralia woli rosnąć na dobrze nawilżonym obszarze, który jest oświetlony słońcem tylko do 11-12 godzin.

Przed sadzeniem należy oczyścić glebę z takich szkodników, jak niedźwiedź, chrząszcz majowy i tym podobne, ponieważ mogą one poważnie uszkodzić system korzeniowy rośliny..

Teren jest wykopywany lub zaorany na głębokość bagnetu łopaty i pozostawiony do przewietrzenia, a po tygodniu jest bronowany, mieszanina równych części kompostu z gnojowicy i gnijącego obornika jest rozrzucana na powierzchni i ponownie kopana..

Aralia sadzi się w dołach o głębokości 35-40 cm i średnicy 70-80 cm. Na dno wykopu wylewa się warstwę żyznej, nawożonej gleby z wierzchniej warstwy o grubości 10-15 cm, następnie pośrodku ustawić dwuletnią sadzonkę, wyprostować jej korzenie, pozostałą przestrzeń wypełnić ziemią, zagęścić powierzchnię koła pnia i wodą. Sadząc między sadzonkami, zachowaj odległość 2-3 metrów, pozostawiając odstępy między rzędami 3-3,5 m.

Dbanie o aralię w ogrodzie

Uprawa aralii nie oznacza wielkich trudności. Pierwszy rok jest pod tym względem najbardziej odpowiedzialny. Po posadzeniu wskazane jest ściółkowanie powierzchni stanowiska warstwą okruchów torfu o grubości 2 cm, co przyczyni się do dobrego przeżycia sadzonek i wzrostu ich części naziemnej w następnym sezonie o 25-30 cm.

Aralia jest podlewana tylko podczas długotrwałej suszy, wydać 1-2 wiadra wody na każdą roślinę, w zależności od jej wieku. W okresie wegetacji konieczne jest kilkakrotne poluzowanie koła pnia aralii, ale należy to zrobić ostrożnie, nie zapominając, że system korzeniowy wokół pnia znajduje się blisko powierzchni. Podczas spulchniania należy usunąć niepotrzebny wzrost i chwasty z obszaru korzeni.

Corocznie na początku aktywnego wzrostu oraz w okresie pączkowania wskazane jest nawożenie aralii roztworem jednej części dziewanny lub gnojowicy w 8 częściach wody.

Roślina dobrze reaguje również na Nitroammofosk, którego roztwór przygotowany zgodnie z instrukcją można włożyć pod krzaki w kolejce z materią organiczną.

Wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, aralia jest odkażona, usuwanie z krzaków zamarzniętych, wysuszonych, uszkodzonych, chorych lub rosnących gałęzi.

Reprodukcja aralii

Aralia jest rozmnażana przez nasiona i sadzonki korzeniowe. Nasiona aralii kiełkują bardzo wolno - w trzecim roku, w oczekiwaniu na pędy, ogród należy regularnie podlewać, w przeciwnym razie nie można czekać na pojawienie się sadzonek. A powodem tak silnego kiełkowania nasion jest to, że ich zarodki, podobnie jak zarodki żeń-szenia, są słabo rozwinięte i początkowo dojrzewają w ziemi, a dopiero potem zaczynają rosnąć.

Najłatwiejszy sposób rozmnażania aralii przez odrosty korzeni, które powstają na powierzchownych korzeniach. Poczekaj, aż potomstwo osiągnie wysokość 25 cm i na początku października oddziel je od rośliny matecznej. Do tego czasu pędy rozwiną własne korzenie. Wykopane potomstwo jest natychmiast sadzone na stałe w sposób już przez nas opisany.

Szkodniki i choroby Aralia

Aralia jest dość odporna na choroby grzybowe, a jeśli jej korzenie nie ulegają chronicznemu zamoczeniu, nie boi się chorób. Zagrożeniem dla rośliny są podziemne szkodniki: drutowce, larwy chrząszczy majowych i chrząszczy, dlatego przed sadzeniem należy je oczyścić. Aralia może również zaszkodzić ślimakom, które trzeba zbierać ręcznie lub wkopać w ziemię po samą szyjkę szklanych słoików, wypełnionych w jednej trzeciej sfermentowanym kompotem lub piwem: ślimaki będą czołgać się do zapachu i nie będą w stanie wydostać się z pułapki.

Rodzaje i odmiany aralii

Oprócz opisanych przez nas na początku artykułu wysokich aralii, czyli mandżurskich, w kulturze można spotkać inne gatunki z rodzaju.

Aralia spiny (Aralia spinosa)

Roślina pochodząca ze wschodu Ameryki Północnej, gdzie występuje nad brzegami rzek. Drzewo to osiąga wysokość 15 m, początkowo rośnie intensywnie, ale potem tempo rozwoju zwalnia. Ten gatunek owocuje od 5-6 lat. Aralia kolczasta różni się od mandżurskiej wyższą zimotrwalością.

Aralia schmidtiana

Lub aralia w kształcie serca (Aralia cordata) w naturze rośnie na obrzeżach, leśnych polanach i górskich zboczach Dalekiego Wschodu i jest byliną zielną do 2 m wysokości z mięsistym aromatycznym kłączem i podwójnymi i potrójnie złożonymi pierzastymi liśćmi o długości do 50 cm na długich ogonkach. Żółtawe lub zielonkawo białe kwiaty tego gatunku zbierane są w parasolach, tworząc wierzchołkowy kwiatostan wiechowaty.

Aralia wysoka (Aralia elata)

Jeśli chodzi o najczęściej uprawiane w kulturze aralia wysoka, ma wtedy kilka form dekoracyjnych, które są poszukiwane w ogrodnictwie:

• podskórne - roślina bez kolców lub z niewielką liczbą kolców;
• pyramidalis - piramidalny krzew z małymi liśćmi;
• canescens - roślina, której liście są gęsto pokryte od spodu żółtawym stosem;
• Aureo-variegata - aralia kolczaste do 3 wysokości i średnicy korony do 2,5 m. Liście składają się z ogromnej liczby małych liści, które w młodym wieku są nakrapiane lekkim przerywanym paskiem wzdłuż krawędzi. W dolnej części rośliny każdy liść osiąga długość 1 m, a szerokość od 70 do 80 cm. Jesienią liście nabierają czerwonawego odcienia, a na ich tle efektownie prezentują się ciemnoniebieskie jagody;
• Variegata - wolno rosnąca aralia do 3 m wysokości z pniem pokrytym dużymi cierniami i dużymi, pierzastymi, ażurowymi, srebrzystobiałymi liśćmi do 1 m długości.

Właściwości Aralii - szkoda i korzyść

Przydatne właściwości aralii

Korzenie Aralia mandżurska zawiera olejki eteryczne, skrobię, białka, węglowodany, alkaloidy, saponiny triterpenowe, związki mineralne, żywice, pierwiastki śladowe, glikozydy, a także aralozoidy A, B i C. liście i pędy zawiera kwasy organiczne, alkaloidy, węglowodany, flawonoidy, antocyjany, triterpenoidy i olejek eteryczny, a nasiona zawierają kwasy tłuszczowe linolowy i oktadecenowy.

Preparaty Aralia są wskazane przy impotencji, cukrzycy, zmęczeniu psychicznym i fizycznym oraz astenii po grypie. Działają pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy, a ich działanie jest silniejsze niż preparatów z żeń-szenia..

Aralia jest stosowana w medycynie ludowej od bardzo dawna. Stosowany jest w leczeniu chorób skóry związanych z zaburzeniami metabolicznymi, osłabieniem, niedociśnieniem, chorobami nerek, miażdżycą tętnic, schizofrenią i cukrzycą. Jednocześnie preparaty roślinne mają działanie kardiologiczne i nie wpływają silnie na ciśnienie krwi..

Do celów leczniczych leki takie jak nalewka z aralii, który jest wykonany z korzeni roślin, tonizujący Tabletki Saparal i wywar z korzenia aralii, stosowany w leczeniu przeziębień, cukrzycy, zapalenia jamy ustnej, moczenia nocnego i chorób przewodu pokarmowego.

Odwar z korzenia Aralia: 20 g pokruszonego surowca wlewa się do 150 ml gorącej wody i gotuje w szczelnym pojemniku na małym ogniu przez pół godziny, następnie chłodzi przez 10 minut w temperaturze pokojowej, filtruje, wyciska i przechowuje w lodówce nie dłużej niż trzy dni. Weź wywar trzy razy dziennie przed posiłkami na łyżkę stołową.

Nalewka z korzenia Aralia: 40 g pokruszonych korzeni wlewa się do szklanki siedemdziesięcioprocentowego alkoholu, szczelnie zamyka i utrzymuje przez dwa tygodnie w ciemnym, chłodnym miejscu. Gotowy produkt ma specyficzny zapach, bursztynowy kolor i przyjemny smak. Weź nalewkę 35 kropli z posiłkami trzy razy dziennie przez miesiąc, ale jeśli masz predyspozycje do nadciśnienia, dawkę należy zmniejszyć do 10 kropli, liczbę dawek zmniejszyć do dwóch razy dziennie, a przebieg - do trzech tygodni.

Aralia - przeciwwskazania

Wszystkie preparaty Aralia należy przyjmować zgodnie z zaleceniami i pod nadzorem lekarza. Są przeciwwskazane u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, epileptyków oraz osób z zaburzeniami układu nerwowego i snu. Nie bierz narkotyków wieczorem. Uważaj: wszystkie części aralii zawierają toksyny, które w przypadku zatrucia mogą prowadzić do niewydolności oddechowej, krwawienia, aw niektórych przypadkach do utraty przytomności.