» » Korostavnik: aplikacja, sadzenie i pielęgnacja

Korostavnik: aplikacja, sadzenie i pielęgnacja

Pole trawy korostavnik - zastosowanie i uprawaRoślina korostavnik (łac. Knautia arvensis)

należy do bylin zielnych z rodziny wiciokrzewów. Nazwa rodzajowa wywodzi się od nazwiska niemieckiego lekarza i przyrodnika Christiana Knauta, który opracował klasyfikację roślin na podstawie właściwości korony. Rosyjska nazwa rodzaju ma wspólny rdzeń ze słowem „parch”. Roślina jest również nazywana scabiose. Niektóre gatunki z rodzaju Korostavnik są uprawiane w kulturze jako ozdobne rośliny kwiatowe, a gatunek Korostavnik to roślina lecznicza, która rośnie dziko na żyznych glebach łąk, nieużytków, skrajów lasów i wzdłuż dróg w całej Europie..

Sadzenie i pielęgnacja drzewa (w skrócie)

  • Kwiat: całe lato, czasem część jesieni.
  • Lądowanie: wysiew w otwartym terenie - na początku kwietnia, wysiew na sadzonki - na przełomie lutego lub marca, sadzenie w otwartym terenie - w maju.
  • Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
  • Gleba: dobrze przepuszczalny, neutralny.
  • Podlewanie: rzadkie i umiarkowane, po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby.
  • Top dressing: nawozy potasowo-fosforowe w okresie pączkowania.
  • Uprawa: po kwitnieniu łodygi są przycinane, a jesienią są całkowicie cięte.
  • Reprodukcja: nasionko.
  • Szkodniki: nie zdziwiony.
  • Choroby: zgnilizna grzybów, mączniak prawdziwy.
  • Nieruchomości: roślina ma nie tylko walory dekoracyjne, ale także lecznicze: antyseptyczne, przeciwzapalne i wykrztuśne.
Przeczytaj więcej o uprawie korostavnika poniżej

Korostavnik - opis

Jest to wieloletnia roślina miododajna i ozdobna o rozgałęzionym kłączu. Łodyga jest prosta, rozgałęziona w górnej części, osiągająca wysokość od 40 do 100 cm i pokryta gęstym i szczeciniastym pokwitaniem. Liście łodygowe są siedzące, naprzemienne, pierzaste, a liście u podstawy są podłużne, lancetowate. Małe kwiaty biseksualne zbierane są w gęstych, lekko spłaszczonych kulistych główkach. Kwiaty brzeżne są duże, lejkowate liliowe lub różowo-liliowe korona składa się z pięciu połączonych płatków. Trawa kwitnie przez całe lato, aw ciepłym sezonie także jesienią. Owoc szczekacza to hemikarp.

Wideo

Uprawa szczekacza

Lądowanie na skróty

Kwiat jest uprawiany metodą sadzonek i nasion bezpestkowych. Wybór metody zależy przede wszystkim od warunków klimatycznych: na obszarach, gdzie często występują przymrozki powrotne, lepiej jest uprawiać sadzonki przez sadzonki, a na obszarach z ciepłymi wczesnymi wiosnami nasiona sadzonek można wysiewać bezpośrednio do ziemi. Odbywa się to na początku kwietnia: nasiona umieszcza się na powierzchni w pewnej odległości od siebie i zakopuje w glebie o 2 mm. Z góry rośliny przykrywa się warstwą kompostu o grubości 1 cm, nasiona kiełkują po około 2 tygodniach i należy je natychmiast przerzedzać, pozostawiając 25 cm odstęp między sadzonkami.

W przypadku sadzonek nasiona szczekacza wysiewa się pod koniec lutego lub na początku marca. Pudełko lub pojemnik jest używany jako pojemnik. Nasiona układa się na wilgotnym podłożu, lekko posypuje ziemią, opryskuje butelką z rozpylaczem, przykrywa polietylenem, umieszcza w ciepłym, jasnym miejscu i utrzymuje w temperaturze 15-17 ºC, przewietrzając codziennie przez godzinę. Pierwsze pędy mogą pojawić się za tydzień i od tego momentu powłoka jest usuwana.

Sadzenie i pielęgnacja skrobaka

Gdy tylko sadzonki będą miały dwa prawdziwe liście, sadzi się je w oddzielnych doniczkach lub nurkuje w większym pudełku w odległości 5 cm od siebie. W otwartym terenie sadzonki kory sadzi się po dwóch tygodniach twardnienia, gdy minie zagrożenie nawracającymi przymrozkami.

Otwarte słoneczne obszary z lekką, dobrze przepuszczalną neutralną glebą są odpowiednie dla szczekacza. Przed sadzeniem w ziemi zaleca się dodanie kompostu lub zgniłego obornika w ilości 1 wiadra na 1 m2 gruntu. Otwory sadzonek wykopuje się w odległości 20-25 cm od siebie. Po posadzeniu pochwa jest podlewana.

Opieka nad szczekaczem

Podlewanie odpornego na suszę korostawnika wymaga umiarkowanego i rzadkiego: gleba jest nawilżana, gdy jej wierzchnia warstwa wysycha. Nasiąknięcie wodą dla szczekacza jest wyjątkowo niepożądane i może prowadzić do gnicia korzeni i śmierci rośliny. Po podlaniu gleba między krzakami jest od czasu do czasu poluzowana, podczas usuwania chwastów.

Aby kwiaty szczekacza były większe i jaśniejsze, roślina jest karmiona nawozami potasowo-fosforowymi w okresie pączkowania, a terminowe usuwanie wyblakłych głów stymuluje tworzenie nowych pąków.

Po kwitnieniu łodygi, które utraciły efekt dekoracyjny, są przycinane, a przed zimowaniem są całkowicie odcinane. Zimoodporny korostawnik hibernuje bez izolacji, ale jeśli zima w twojej okolicy jest mroźna i bezśnieżna, lepiej przykryć obszar suchymi liśćmi lub przykryć próchnicą.

Korzystanie z korostavnika - szkoda i korzyść

W wyniku obfitego lub częstego podlewania hodowca może zachorować na choroby grzybowe, w szczególności zgniliznę korzeni lub mączniaka prawdziwego. Od zgnilizny roślinę traktuje się fungicydami, a od mączniaka prawdziwego - opryskując liście roztworem dziewanny lub sody kalcynowanej. Konieczne jest również ponowne rozważenie systemu nawadniania dla hodowcy. Roślina jest odporna na szkodniki.

Rodzaje skrótów

Jako rośliny ozdobne uprawiana jest kora polna, której opis podaliśmy na początku artykułu, a także kora macedońska.

Macedonian scabiosa (lub scabiosa rumelian lub lyrolist (Scabiosa rumelica = Scabiosa lyrophilla) w naturze występuje w południowo-wschodniej Rumunii oraz w centralnym regionie Bałkanów. Jest byliną zielną, czasami uprawianą w uprawie dwuletniej. Osiąga wysokość 75 cm, ma owłosione łodygi, podstawową rozetę z lancetowato wydłużonych liści, które pozostają zielone nawet w zimie oraz pierzaste liście z owalnymi, ząbkowanymi płatami. Kuliste kwiatostany główkowaty o średnicy do 3 cm mogą być kolorowe liliowo, ciemnoczerwone lub białe. Najbardziej znane odmiany tego gatunku to:

  • Róża egipska - odmiana z główkami w kolorze czerwonego wina;
  • Ruby Star - roślina z kwiatostanami o ciemnym rubinowym odcieniu;
  • Roślina różowa - niższa od pierwotnej formy, z główkami w kolorze głębokiej ciemnoczerwonej.
Macedoński korostavnik

Czasami w Internecie można znaleźć wzmianki o takich roślinach jak zwykły hodowca, kora łąkowa lub korostavnik Tatar, ale w rzeczywistości we wszystkich tych przypadkach nie mówimy o bylicy, ale o gatunku bylicy należącej do rodziny Asteraceae lub Compositae, podczas gdy hodowca reprezentuje rodzinę wiciokrzewu.

Właściwości szczekacza - szkoda i korzyść

Przydatne właściwości korostavnika

Szczeknik polny to zioło ozdobne, będące jednocześnie rośliną leczniczą. Z jego pomocą regulowany jest metabolizm i usuwane z organizmu toksyny. Roślina ma właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne i wykrztuśne, które pomagają w leczeniu zapalenia oskrzeli, chorób układu moczowo-płciowego, chorób skóry i szczelin hemoroidalnych. Ziele szczekacza usuwa również pchły.

Balsamy i okłady z wywaru i nalewki z korostavnika stosuje się w leczeniu świerzbu, neurodermitów i egzemy, w tym na skórze głowy, a pocierając twarz nalewką, można pozbyć się trądziku i trądziku.

Uprawa i użytkowanie korostawnika

Zioło tej rośliny znajduje się w kolekcji antyalergicznej. Należy zauważyć, że pole korostavnik znalazło zastosowanie tylko w medycynie tradycyjnej.

Hodowca terenowy - przeciwwskazania

Nie znaleziono jeszcze przeciwwskazań do stosowania szczekacza, jednak podczas leczenia zapalenia skóry preparatami roślinnymi na początkowym etapie może wystąpić zaostrzenie, które ostatecznie mija.

Ponieważ skład i działanie korostawnika zostały mało zbadane, nie zaleca się stosowania go w leczeniu dzieci, kobiet w ciąży i karmiących piersią.


Opinie: 79