Azistasia: sadzenie i pielęgnacja, wyrastanie z nasion

Asystasia (łac. Asystazja),

lub azistasia - rodzaj roślin kwiatowych z rodziny Acanthus, który według różnych źródeł obejmuje od 20 do 70 gatunków rosnących w Afryce Południowej i Oceanii, a także na obszarach o klimacie tropikalnym Azji. W kulturze jest tylko dwóch przedstawicieli rodzaju.

Kwiat azistazji - opis

Na naszych szerokościach geograficznych azistazja jest uprawiana wyłącznie jako roślina doniczkowa. Jest to zimozielony półkrzew o wzniesionych pędach, osiągający wysokość jednego metra. Zielone liście azistazji, skierowane ku wierzchołkowi i ząbkowane na krawędziach, są przymocowane do łodyg krótkimi ogonkami. Każdego roku część pędów rośliny obumiera, ale pąki odnowy zostają zachowane. Z biegiem czasu roślina rozwija częściowo zdrewniałą łodygę, a azistazja staje się małym drzewem z opadającymi gałęziami.

Azistasia uprawiana jest głównie ze względu na małe pędzelki pachowe o średnicy do 5 cm, które przypominają duże dzwony z otwartymi i zagiętymi płatkami w kolorze białym, kremowym, liliowym lub szaro-fioletowym, ozdobionym kontrastowymi żyłkami. Kwiatostan racemozowy może osiągnąć długość 12-20 cm.

Sadzenie i pielęgnacja azistazji

Warunki uprawy azistazji

Azistazja jest nadal mało zbadana, ale można śmiało powiedzieć, że dobrze dostosowuje się do kultury pokojowej, a uprawa azistazji polega przede wszystkim na stworzeniu dla niej warunków niezbędnych do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ten kochający ciepło tropikalny gość preferuje jasne, rozproszone światło, ale niewielka ilość bezpośredniego światła słonecznego nie zaszkodzi jej.

Optymalna temperatura dla azystazy to 20-25 ºC latem i 12-18 ºC zimą. Chroń roślinę przed przeciągami i nadmiernymi zmianami temperatury, które mogą powodować utratę liści przez azystazję. Okres spoczynku rośliny jest słaby, zwykle trwa od września do lutego.

Domowa opieka nad azistazjami

Podczas aktywnego wzrostu i kwitnienia azistazję należy obficie podlewać, gdy tylko wyschnie wierzchnia warstwa podłoża doniczkowego. W okresie odpoczynku podlewanie jest zmniejszone. Do nawilżenia podłoża użyj osiadłej wody o temperaturze pokojowej lub nieco cieplejszej. Roślina jest obojętna na wilgotność powietrza i nie musi opryskiwać liści.

Azistasia jest karmiona złożonymi nawozami mineralnymi do kwitnienia roślin domowych. Od wiosny, gdy tylko rozpocznie się nowy sezon wegetacyjny, opatrunek wierzchni nakłada się raz lub dwa razy w miesiącu, a od września nawożenie jest stopniowo przerywane..

W okresie wegetacji azistazja rośnie silnie pędy, a aby utworzyć zwarty krzew, jest przycinana i szczypana. Kiedy lepiej przycinać azistazję, będziesz musiał sam określić eksperymentalnie: w kulturze pokojowej roślina ta jest nowa, więc nie wiadomo dokładnie, kiedy zawiązuje pąki kwiatowe. Konieczne jest uszczypnięcie, aby azistazja silniej krzyczała.

Przeszczep Azistasia

Przeszczep azistazję w razie potrzeby, gdy doniczka stanie się dla niej mała. Ponieważ dorosła roślina ma dobrze rozwinięty system korzeniowy, potrzebne jest szerokie i głębokie naczynie do azystazji. Nowy pojemnik należy pobrać o 2-3 cm większej średnicy niż stary. Optymalny skład gleby dla azistasis: darń i gleby liściaste oraz piasek w stosunku 2: 2: 1. Pamiętaj, aby na dnie położyć grubą warstwę materiału drenażowego. Lepiej jest przeszczepiać metodą przeładunkową.

Powielanie azistazji

Azistazja jest rozmnażana przez wierzchołkowe sadzonki łodyg lub sadzonki łodyg, które pozostają po ścięciu rośliny. Sadzonki są łatwo ukorzenione w wodzie lub lekkim podłożu składającym się z równych części torfu i piasku z dodatkiem torfowca. Sadzone sadzonki umieszcza się w ciepłym miejscu, ale nie przykrywa się ich polietylenową czapką, a po odrodzeniu korzeni sadzonki sadzi się w doniczce z mieszanką gleby dla dorosłej rośliny.

Szkodniki i choroby Azistasia

Azistasia jest odporna na choroby i szkodniki, ale w warunkach niskiej wilgotności powietrza mogą pojawić się na niej przędziorki - pajęczaki wysysające, żywiące się sokiem komórkowym roślin. O ich obecności można dowiedzieć się po białawych kropkach na liściach - miejscach nakłuć. Pamiętaj, że kleszcze rozmnażają się z ogromną prędkością, a pojawienie się cienkiej pajęczyny na azystazji będzie dowodem na to, że roślina jest całkowicie zajęta i czeka cię długa i trudna walka z kleszczem. Aby temu zapobiec, regularnie sprawdzaj roślinę, utrzymuj normalną wilgotność powietrza w pomieszczeniu i od czasu do czasu myj azistazję pod prysznicem, a przy pierwszych oznakach pojawienia się nieproszonych gości, na wszelki wypadek, potraktuj roślinę lekiem roztoczobójczym - Aktellik, Fitoverm lub Aktara.

W przypadku stagnacji wody w korzeniach azystazji może rozwinąć się zgnilizna, dlatego należy uważać, aby nie popełnić takich błędów. Jeśli problem nadal występuje, będziesz musiał usunąć roślinę z doniczki, usunąć zgniłe korzenie, potraktować system korzeniowy roztworem fungicydu, przeszczepić roślinę na świeże podłoże i ponownie przemyśleć swoje podejście do podlewania.

Rodzaje i odmiany azistazji

Ponieważ azistazja pojawiła się na naszych parapetach nie tak dawno temu, od czasu do czasu pojawia się zamieszanie co do tego, co jest uważane za gatunek, a czym jest odmiana lub forma konkretnego gatunku. Do tej pory w kulturze uprawiane są tylko dwa rodzaje azistazji..

Asystasia piękna (Asystasia bella)

- zimozielony krzew pochodzący z Republiki Południowej Afryki o owalnych, podłużnych, spiczastych wierzchołkach, krótkich łodygach i drobno ząbkowanych liściach na brzegach oraz białych, różowych lub liliowych kwiatach z fioletowymi żyłkami. Ten gatunek ma popularną formę:

• net azistasia - roślina z pięknym wzorem siatki na liściach, prawie powtarzająca ich żyłkowanie.

Gangetic Azistasia (Asystasia gangetica)

lub azistasia gangetyka rozpowszechniony w tropikalnej Azji i Afryce Południowej. Jej kwiaty są najczęściej białe lub kremowe, ale są też fioletowe. Ozdobione są żyłkami ciemniejszymi niż ton płatków. Znana jest drobnokwiatowa forma gatunku, a także forma o różnorodnych liściach:

• azistasia różnobarwna - rodzaj azistazji gangesowej o różnobarwnych liściach: zielonych z białymi paskami i obwódką.