Drimiopsis w domu: opieka i zdjęcia
Drimiopsis (łac. Drimiopsis),
Zadowolony
Sadzenie i pielęgnacja Drimiopsis (w skrócie)
- Kwiat: 2-3 miesiące od końca lutego.
- Oświetlenie: jasne rozproszone światło.
- Temperatura: w okresie aktywnego wzrostu - ok. 25 ºC, zimą - w granicach 16-15 ºC.
- Podlewanie: w okresie aktywnego wzrostu - w miarę wysychania górnej warstwy podłoża, zimą podłoże pozostawia się do wyschnięcia na głębokość 3-4 cm między podlewaniami.
- Wilgotność powietrza: nieistotny.
- Top dressing: w okresie wegetacji - 2 razy w miesiącu roztworem złożonego nawozu mineralnego dla kaktusów lub bulwiastych.
- Okres odpoczynku: w zimę.
- Transfer: młode rośliny przesadza się corocznie, dorośli - raz na 2-3 lata.
- Reprodukcja: cebulki córki, sadzonki liści, rzadziej nasiona.
- Choroby: zgnilizna korzeni, staganosporoza (czerwone oparzenie).
- Szkodniki: wełnowce, mszyce, owady łuskowe, przędziorków.
Kwiat Drimiopsis - opis gatunku
W domu uprawia się dwa rodzaje Drimiopsis, które bardzo się od siebie różnią, a mimo to są przedstawicielami tego samego rodzaju:
Drimiopsis Kirk (Drimiopsis kirkii)
Lub ledeburia botryoides (Ledebouria botryoides) - wiecznie zielona bulwiasta roślina pochodząca z tropików Afryki Wschodniej. Jej główka jest biała, zaokrąglona, liście lancetowate, zwężające się ku nasadzie, do 40 cm długości i do 5 cm szerokości, u góry jasnozielone z ciemniejszymi plamkami, poniżej szaro-zielone. Od marca do września Drimiopsis Kirka kwitnie małymi białymi kwiatami na szypułkach o wysokości od 20 do 40 cm.
Drimiopsis cętkowany (Drimiopsis maculata)
Lub petiolate ledeburia (Ledebouria petiolata) rośnie w Afryce, która rozciąga się od Przylądka do Natalu. to liściaste wieloletnia roślina bulwiasta o sercowato-owalnych, zielonych liściach do 12 cm długości i do 7 cm szerokości, osadzona na piętnastocentymetrowych ogonkach. Roślina kwitnie od kwietnia do lipca i ma małe białe kwiaty. Zimą Drimiopsis cętkowany przechodzi w stan uśpienia i zrzuca liście. Gatunek ten należy do wysoce dekoracyjnych roślin do ciepłych pomieszczeń..
Opieka nad Drimiopsis cętkowanym różni się od Opieki nad Drimiopsis Kirka głównie tym, że roślina liściasta potrzebuje okresu odpoczynku, a wiecznie zielona Ledeburia radzi sobie bez odpoczynku.
Opieka Drimiopsis w domu
Jak uprawiać Drimiopsis w domu
Aby utrzymać dekoracyjność na wysokim poziomie, drimiopsis wymaga jasnego rozproszonego światła. Roślina dobrze znosi bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ale latem po południu wymaga cieniowania.
W okresie aktywnego wzrostu optymalna temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić około 25 ˚C, ale zimą roślina w stanie spoczynku potrzebuje chłodu, czyli temperatury nie wyższej niż 15 ˚C.
Aby korona Drimiopsis rozwijała się symetrycznie, doniczkę z rośliną obraca się raz w tygodniu wokół osi o jedną trzecią obrotu.
Podlewanie i karmienie Drimiopsis
Od wiosny do jesieni, czyli w okresie wegetacji, ledeburia jest regularnie nawadniana, gdy górna warstwa podłoża wysycha. Jesienią podlewanie jest ograniczone, a zimą roślina odpoczywająca w chłodnym pomieszczeniu jest od czasu do czasu i bardzo ostrożnie podlewana. Zasada podlewania pozostaje taka sama: podłoże zwilża się, gdy tylko wyschnie na głębokość 3-4 cm.
Wilgotność powietrza dla ledeburii nie odgrywa znaczącej roli, więc przede wszystkim wycieranie liści wilgotną gąbką higieniczny charakter.
W okresie wegetacji kwiat Drimiopsis jest karmiony roztworami kompleksów mineralnych dla roślin bulwiastych lub kaktusów dwa razy w miesiącu. Zimą drimiopsis nie wymaga karmienia.
Przeszczep Drimiopsis
Młode drymiopsy przeszczepia się corocznie, dorośli - w miarę wzrostu cebul, ale nie częściej niż raz na dwa lata. Kiedy i jak przeszczepić Drimiopsis ze starej doniczki do nowej? Roślinę przesadza się pod koniec okresu spoczynku, kiedy przygotowuje się do nowego sezonu wegetacyjnego. Cebule sadzi się w szerokich doniczkach, aby miały gdzie rosnąć z dziećmi. Roślina potrzebuje podłoża luźnego, pożywnego, składającego się np. Z równych części próchnicy, darni, gleby liściastej i gruboziarnistego piasku z niewielką ilością węgla drzewnego. W nowym naczyniu umieszcza się warstwę materiału drenażowego, następnie nakłada się na nią drimiopsis, po czym przestrzeń wypełnia się podłożem. Po przesadzeniu roślina jest podlewana i nie nawożona przez co najmniej miesiąc..
Rozmnażanie Drimiopsis
Z nasion można wyhodować drymiopsy, ale ten trudny proces zajmuje dużo czasu. Dużo łatwiej jest rozmnażać roślinę z dziećmi, oddzielając je od cebulki matki podczas przeszczepu, zwłaszcza że młode cebulki dosłownie wypychają cebulkę matki na powierzchnię, gdzie nie może już tworzyć żadnych kwiatostanów ani liści. Miejsca nacięć lub przerw należy posypać proszkiem węglowym do dezynfekcji, po czym sadzić dzieci w osobnych pojemnikach z podłożem dla dorosłej rośliny.
Indoor Drimiopsis Kirk można również rozmnażać przez sadzonki liściowe: liść rośliny tnie się na kawałki o długości około 6 cm, następnie sadzonki sadzi się w mokrym piasku, przykrywa przezroczystą czapką i utrzymuje w temperaturze około 22 ˚C. Po ukorzenieniu sadzonki sadzi się je w osobnych pojemnikach o średnicy 7 cm, wypełnionych luźnym, przepuszczającym wilgoć podłożem.
Szkodniki i choroby Drimiopsis
Choroby Drimiopsis i ich leczenie
Zasadniczo roślina Drimiopsis jest odporna na choroby, ale jeśli nie kontrolujesz ściśle jej podlewania, to w rezultacie na cebulki Drimiopsis mogą wpływać patogenne grzyby, które wywołują rozwój zgnilizny korzeni lub czerwonego oparzenia (staganosporoza). Należy zachować umiar w nawilżaniu gleby, zwłaszcza jeśli drimiopsis spędza okres odpoczynku w chłodnym pomieszczeniu. Przy pierwszych oznakach choroby grzybiczej wyjmij cebulę z garnka i odetnij z niej wszystkie gnijące obszary ostrym sterylnym narzędziem, chwytając część zdrowej tkanki. Następnie trzymaj cebulę w roztworze Trichodermin lub Glyocladin i umieść ją na świeżym, zdezynfekowanym podłożu..
Czasami zdarzają się kłopoty instalacji z powodu nieprzestrzegania warunków konserwacji lub zasad pielęgnacji. Na przykład w warunkach słabego oświetlenia liście mogą blednąć i tracić swój cętkowany wzór, a ich ogonki są boleśnie rozciągnięte..
Szkodniki Drimiopsis i walka z nimi
Spośród szkodników zagrożenie dla Ledeburii stanowią owady łuskowate, przędziorków, mszyce i wełnowce.
Wełnowce wyglądają jak białawe waciki między łuskami cebulki i na liściach rośliny. Oznaką obecności szkodnika na Drimiopsis jest podłoże wystające ze ścian doniczki i woskowate formacje na liściach rośliny - produkt życiowej aktywności szkodników. Jeśli znajdziesz robaki, usuń je z ledeburii wacikiem zamoczonym w alkoholu, następnie przetrzyj liście dowolną nalewką alkoholową, a po 20 minutach umyj je czystą wodą. Z preparatów chemicznych dobrze radzą sobie z robakami Tanrek i Mospilan, których roztworami Drimiopsis traktuje się na liściach 4-5 razy w odstępie 2 tygodni.
Mszyce są bardzo trudne do wykrycia od razu ze względu na to, że osiedlają się na spodniej stronie liści. Jednak ten niewielki owad rozmnaża się w niewiarygodnym tempie i po krótkim czasie jego obecność staje się oczywista: na liściach pojawiają się beżowe kropki - miejsca ukąszeń, a odchody owadów tworzą przezroczysty, lepki nalot, zwany podkładką, sprzyjający rozwojowi sadzy. Jeśli znajdziesz mszyce na samym początku okupacji Drimiopsis, wystarczy spryskać roślinę przez kilka dni z rzędu rano i wieczorem naparem z ostro pachnących ziół, aby ją zniszczyć, ale jeśli mszyca się rozmnaża, będziesz musiał leczyć ledeburię roztworem Aktary lub Inta-Vir, przygotowanym zgodnie z instrukcją.
Pochwy wyglądają jak spuchnięte szaro-brązowe narośle, wokół których tworzą się żółto-czerwone plamy, a jeśli przyjrzysz się uważnie donicznemu podłożu, zauważysz, że stało się nienaturalnie czarne. Usuń dorosłe owady z liści wacikiem zamoczonym w alkoholu lub wodzie z mydłem, następnie nanieś gęstą pianę na liście rośliny, a po godzinie spłucz pod ciepłym prysznicem. Gdy roślina wyschnie, potraktuj ją Metaphosem lub Fufanonem, spryskając powierzchnię podłoża roztworem tych preparatów, a następnie „uszczelnij” roślinę i doniczkę na 2-3 dni zakładając na nie plastikową torebkę.
Przędziorki osadzają się na roślinie w warunkach niskiej wilgotności. Oznaki ich obecności to niewyraźne żółtawe plamki na liściach, czyli plamy po ugryzieniach, czarne kropki na spodniej stronie liści oraz cienkie, półprzezroczyste pajęczyny na ogonkach. Aby zabić kleszcze, nałóż roztwór mydła i alkoholu na liście rośliny, spłucz po pół godzinie pod ciepłym prysznicem i trzymaj ledeburię przez 2-3 dni w przezroczystej torbie. Lub wykonaj 3-4 zabiegi Drimiopsis i podłoże w doniczce w odstępie 2 tygodni z roztworem Aktellik, Akarin lub Fitoverma.
Drimiopsis - znaki i przesądy
Nie znaleźliśmy żadnych przeciwwskazań do Drimiopsis na podstawie przesądów i znaków w przestrzeni informacyjnej, dlatego zalecamy, abyś nieustraszenie wyhodował tę oryginalną i piękną roślinę w swoim mieszkaniu. Kwitnący Drimiopsis ma szczególnie korzystny wpływ na osoby urodzone pod znakiem Ryb..