Vallota w domu: pielęgnacja i konserwacja

Vallota (łac. Vallota)

- rodzaj bulwiastych bylin z rodziny Amaryllis, których przedstawiciele zostali przeniesieni do rodzajów Cyrtantus i Clivia. Rośliny te pochodzą z regionu Cape, znajdującego się w Afryce Południowej i zostały nazwane na cześć francuskiego botanika Pierre`a Vallota. W kulturze pokojowej piękny vallot pojawił się w XVII wieku. Do tej pory wśród naukowców nie ma zgody co do tego, do jakiego rodzaju powinny należeć te rośliny, więc opowiemy o zarówno vallocie, jak i cirtantusie, zwłaszcza, że ​​te pokrewne rośliny wymagają takich samych warunków przechowywania.

Zakład Vallotta - opis

Kwiat vallota jest więc bulwiastą rośliną z jajowatą lub różowobrązową cebulką w kształcie gruszki, z masywną szyjką i rozetą pasiastych zielonych liści o długości do 60 cm i szerokości do 3 cm. Roślina doniczkowa Vallota kwitnie wiosną, latem lub jesienią, ale przy dobrej pielęgnacji może kwitnąć dwa razy w sezonie. Roślina tworzy wydrążoną szypułkę, na której tworzy się od 2 do 9 jasnoczerwonych kwiatów w kształcie dzwonu lub lejka. Taka szypułka żyje nie dłużej niż pięć dni. Owoc Vallota to kapsułka, która pęka po dojrzewaniu nasion.

Dbanie o portfel w domu

Jak dbać o cyrantusa

Vallota woli rosnąć na dobrze oświetlonych wschodnich parapetach i nawet bezpośrednie światło słoneczne nie jest dla niej przeciwwskazane. Jednak w czasie upałów, kiedy temperatura w pomieszczeniu wzrasta powyżej 25 ºC, roślinę należy osłonić przed słońcem.

W sezonie ciepłym vallotta normalnie reaguje na temperaturę typową dla ludzkiego zamieszkania - 20-25 ºC, ale w okresie odpoczynku trzyma się go w chłodnym pomieszczeniu, w którym temperatura nie przekracza 10-12 ºC. Dolny próg temperatury dla rośliny to 5 ºC, ale nie może ona długo pozostawać w takim mrozie. Przeciągi i nagłe zmiany temperatury są przeciwwskazane w przypadku vallota.

Podlewanie Vallotta

Podobnie jak inne rośliny bulwiaste, cirtantus należy regularnie podlewać, ale z umiarem, aby cebulki zostały zamrożone i nie zaczęły gnić. W okresie aktywnego wzrostu podlewanie przeprowadza się dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby, zimą im chłodniej jest w pomieszczeniu, tym rzadziej wymagane jest podlewanie. Obserwuj liście rośliny: umierające liście jest oznaką niewłaściwego podlewania.

Latem, gdy temperatura w pomieszczeniu wzrośnie do 25 ºC i więcej, ściereczki należy regularnie spryskiwać osiadłą wodą o temperaturze pokojowej, tak aby krople nie spadały na kwiaty. Zimą vallotta dobrze reaguje na mycie liści wilgotną gąbką..

Nawożenie Vallotta

Od maja do połowy jesieni, raz na dwa tygodnie, cyrantus jest karmiony roztworem materii organicznej lub złożonym nawozem mineralnym do kwitnienia roślin domowych, przez resztę czasu karmienie Vallot nie jest potrzebne.

Przeszczep Vallotty

Liczne dzieci tworzą się w przestronnej doniczce w pobliżu vallotty, odbierając składniki odżywcze z cebulki matki, a roślina może nie mieć wystarczającej siły do ​​zakwitnięcia. Dlatego nie ma potrzeby częstego przesadzania vallota. Zwykle pojemnik i podłoże zmieniane są raz na trzy lata, gdy korzenie rośliny nie będą już pasować do doniczki..

Każda kolejna doniczka powinna być o 2-3 cm większa niż poprzednia.

Wallot jest uprawiany na pożywnym podłożu, składającym się z trzech części ziemi darniowej, dwóch części torfu, dwóch części humusu i jednej części piasku. Na dnie garnka należy ułożyć grubą warstwę materiału drenażowego..

Podczas przesadzania ostrożnie oddziel od gniazda te cebulki, które są gotowe do samodzielnego poruszania się. Nie zakopuj górnej części żarówki w podłożu: z czasem pojawią się na niej dzieci.

Hodowla Vallotta

Citantus rozmnaża się przez dzieci i nasiona. Dzieci są oddzielane od cebulki matki i sadzone w oddzielnych pojemnikach, tak że jedna trzecia cebulki unosi się nad powierzchnią podłoża. Dbają o nie, jak dorosła roślina. Dzieci zakwitną w drugim lub trzecim roku.

Nasiona Vallotta wysiewa się na wilgotnym podłożu w połowie jesieni. Uprawy przykrywa się szkłem i utrzymuje w temperaturze 16-18 ºC. Opieka nad nimi polega na regularnej wentylacji i nawilżaniu gleby w razie potrzeby. Pędy pojawią się za około miesiąc, po czym szkło zostanie usunięte, ale nie natychmiast, ale stopniowo przyzwyczajając pędy do temperatury pokojowej. Kiedy sadzonki osiągną wiek sześciu miesięcy, zanurza się je w oddzielnych doniczkach., całkowicie zanurzając małą cebulkę w ziemi. Po dwóch latach cebulki przesadza się do większych doniczek, zakopując je w podłożu dla dorosłego vallota tylko o dwie trzecie. Vallotta kwitnie z nasion w trzecim lub czwartym roku po siewie.

Choroby i szkodniki Vallotta

Głównym problemem vallota jest podatność na gnicie korzeni w wyniku podmoknięcia podłoża. Ze względu na zbyt wilgotną ziemię vallot może również zachorować na szarą zgniliznę. Aby uniknąć porażenia cytantus przez choroby grzybowe, staraj się umiarkowanie zwilżyć glebę, którą przed sadzeniem cebul należy zdezynfekować w piekarniku, kuchence mikrofalowej lub potraktować roztworem nadmanganianu potasu lub fungicydu..

Spośród szkodników mszyce, łuskowce i przędziorków stanowią zagrożenie dla cytantusa. Te pasożyty są niszczone preparatami Actellik, Aktara lub Fitoverm, jednak przed obróbką owady łuskowe należy usunąć z rośliny wacikiem zamoczonym w alkoholu, ponieważ osoby dorosłe są chronione przed wszelkimi truciznami zbroją woskową. Zabieg owadobójczy najlepiej wykonywać na zewnątrz, nosząc odzież ochronną, okulary, rękawiczki i respirator.

Rodzaje i odmiany vallotta

Istnieją trzy gatunki z rodzaju Vallotta, z których dwa zostały przeniesione do rodzaju Cyrtantus, a trzeci do rodzaju Clivia.

Vallota speciose

lub wzniosły cyrtanthus (Cyrtanthus elatus), lub piękny crinum (Crinum speciosum), lub amaryllis purpurea (Amaryllis purpurea) - roślina o ciemnooliwkowych liściach mieczykowatych o długości około 45 cm i szerokości do 3 cm, wydrążone szypułki o długości około 30 cm wyrastają ze środka cebulki i mają od 3 do 6 kwiatów o długości do 8 cm, barwione na różne odcienie od pomarańczowego do ciemnego -czerwony. Korona kwiatu składa się z 6 płatków. Znane odmiany tego gatunku:

• Alba - roślina o białych kwiatach;
• Magnifica - czerwone kwiaty z białym okiem;
• Poważny - odmiana o kwiatach do 12 cm długości;
• Mniejszy - roślina drobnolistna wąskolistna.

Vallota purpurea (Vallota purpurea)

- wieloletnia roślina bulwiasta o wąskich skórzastych, jasnozielonych liściach do 30 cm długości, w każdym kwiatostanie - od 2 do 8 małych czerwonych dzwonkowatych kwiatów, osiągających średnicę 5-6 cm.

Popularne są również hybrydy Pink Diamond Wallot z jasnoróżowymi kwiatami i Cream Beauty z beżowymi płatkami, które nazywano jesienną lilią..