» » Wrzos - lecznicza roślina miododajna w ogrodzie

Wrzos - lecznicza roślina miododajna w ogrodzie

Starożytna legenda mówi, że Stwórca zaprosił rośliny do zasiedlenia jałowych wzgórz, które przez niedopatrzenie zostały pozostawione bez roślinności. Wszyscy odmówili, z wyjątkiem wrzosu. W nagrodę Bóg obdarzył go aromatem miodu, pięknem i bezpretensjonalnością. Wspaniały napój z miodu wrzosowego, zdolny do nadania młodości i piękna, wychwalał w swojej balladzie Roberta Stevensona. Rzeczywiście, miód wrzosowy ma znacznie lepsze właściwości lecznicze niż inne rodzaje miodu, chociaż jest od nich gorszy pod względem smaku..

Wrzos

Wrzos to pełzający, wieloletni krzew z rodziny wrzosowatych i jedyny przedstawiciel tego gatunku. Ma około 20 odmian ozdobnych do ogrodnictwa. Miód leczniczy ma „kuzynów” - Ericę, również przedstawicieli rodziny wrzosowatych, ale z innego gatunku. Czasami nazywa się je również wrzosem, ale nie jest to całkowicie poprawne..

Wrzos jest niski (30-70 cm), ale niezwykle dekoracyjny. Jego małe pachnące kwiaty, podobne do małych dzwonków, zbiera się w kwiatostany, otaczając krzaczaste łodygi chmurą powietrza. Liście są bardzo dekoracyjne i niejako zwinięte w rurkę (dlatego do momentu zakwitu wrzosu często mylony jest z jałowcem). Heather zaczyna kwitnąć pod koniec lata. Miód leczniczy jest szczególnie piękny po pierwszych przymrozkach, kiedy liście stają się żółte i szkarłatne. Mrożone kwiatostany nie odpadają i długo pozostają na krzakach, nadając im niezwykle dekoracyjny wygląd. W projektowaniu krajobrazu wrzos jest zwykle sadzony obok drzew iglastych karłowatych, wzdłuż ścieżek ogrodowych, na krawężnikach lub na alpejskich zjeżdżalniach..

Wrzos pod śniegiem

Długie istnienie wrzosu na glebach nieurodzajnych rozwinęło symbiozę z najprostszymi grzybami (mikoryzą), które pomagają korzeniom wrzosu wydobywać składniki odżywcze z ubogich gleb. System korzeni wrzosu jest dosłownie spleciony z nitkami grzybowymi, a same grzyby żywią się siłą życiową wrzosu, więc ta wyjątkowa roślina praktycznie nie potrzebuje nawożenia. Matka Natura jest mądra. Zadbała więc o przetrwanie wrzosu na pustych, jałowych glebach.. 

Cechy gleby na wrzos

Wrzos preferuje klimat centralnej Rosji, uwielbia gleby kwaśne, słabo nawożone i luźne. Preferuje otwarte, słoneczne miejsca, w skrajnych przypadkach - półcień. Sadząc wrzos należy pamiętać, że absolutnie nie toleruje on gleb wapiennych i zasadowych. Idealne do tego podłoże glebowe: torf zmieszany z piaskiem, glebą iglastą i trocinami w proporcji 3: 1: 1: 1. Teren iglasty pobierany jest z głębokości 5-6 cm z lasu świerkowego lub sosnowego. A jeśli uda ci się uzyskać wysoki torf, nie musisz dodawać piasku do mieszanki gleby. Za 1 metr sześcienny m gleby warto dodać 70-80 g siarki.

Z miejsca przeznaczonego do sadzenia wrzosu zdejmij wierzchnią ziemię na 1 bagnet łopaty i zastąp ją mieszanką gleby. Następnie lekko podeptaj ziemię, chodząc po niej małymi krokami i obficie polej lekko zakwaszoną wodą. Jako jedna z opcji zakwaszania: 100 g octu jabłkowego 6% na 10 litrów wody.

Sadzenie wrzosu

Wrzos można sadzić zarówno wiosną, jak i zimą. Ale lepiej jest wiosną, wtedy wrzos będzie miał czas na prawidłowe zakorzenienie i doskonale przetrwa zimowe mrozy. Odpowiednie jest dla niego kilka metod sadzenia: sadzonki, nasiona, nawarstwianie, dzielenie krzewu i sadzonki wierzchołkowe.

Sadzenie wrzosu warstwowego

Wrzos może się rozmnażać, samodzielnie nakładając warstwy. Z biegiem czasu jego główny pień i stare gałęzie same kładą się i zakorzeniają, dając życie licznym pędom, dlatego sadzenie wrzosu w kraju powinno być sztucznie ograniczone do małego ogrodzenia lub innej konstrukcji. A jeśli chcesz pomóc swojej ukochanej roślinie miodu, posyp dojrzałe pędy torfem 1-2 cm i utrwal w glebie. Rok po sproszkowaniu otrzymasz gotową sadzonkę, którą należy oddzielić od krzewu macierzystego i posadzić w osobnym otworze..

Sadzenie wrzosu z sadzonkami

Ułóż otwory do sadzenia w odległości 40-50 cm od siebie i uczyń je 2 razy większymi od kuli korzeniowej. Podczas sadzenia sadzonek należy pamiętać, że korzenie wrzosu rosną poziomo, ale w pojemnikach zakupionych przez szkółkę są zatłoczone w kierunku środka. Dlatego przed posadzeniem wrzosu rozłóż jego korzenie tak ostrożnie, jak to możliwe na boki. Opuść sadzonkę do poziomu szyjki korzeniowej. Po posadzeniu lekko ugniatamy glebę rękami, obficie zalewamy i mulczujemy podstawę sadzonki torfem lub trocinami, a co najważniejsze - drobnymi wiórkami z kory drzew iglastych, bo to tam mikoryza wrzosowa jest niezbędna do życia. Jeśli gleba na Twojej stronie jest gliniasta, wlej drenaż (kamyki, tłuczeń, połamana cegła) do każdego otworu do sadzenia na wysokość 2-3 cm.

Sadzenie nasion wrzosu

Wrzos można również sadzić nasionami, ale jest to dość długi proces. Najpierw nasiona umieszcza się w miseczkach, rozsypuje cienką (2-3 mm warstwą), zwilża i przykrywa szkłem. Po 2-3 tygodniach nasiona wykiełkują, a następnie wysiewa się je w drewnianych skrzyniach z podłożem glebowym, którego skład jest napisany powyżej. Sadzonki pojawiają się zwykle miesiąc po posadzeniu nasion. Zakres temperatur dla pełnego rozwoju: 18-20 ° С. Pamiętaj o utrzymaniu umiarkowanej wilgotności gleby w skrzyniach. Latem skrzynki z sadzonkami są okresowo wyjmowane na zewnątrz w celu stwardnienia. Sadzonki wrzosu będą gotowe do sadzenia na otwartym polu dopiero po 1,5-2 latach.

Sadzenie wrzosu z sadzonkami wierzchołkowymi

A jeśli w twoim wiejskim domu rośnie już ozdobna roślina miodowa, można ją rozmnażać za pomocą wierzchołkowych sadzonek. Pod koniec lata odetnij sadzonki z najsilniejszych gałęzi krzewu (nie bierz pędów kwiatowych). Ukorzenić sadzonki w osobnych doniczkach wypełnionych torfem i piaskiem (3: 1). Utrzymuj temperaturę pokojową 15-18 ° C. Raz na 2-3 tygodnie karmić sadzonki roztworem mocznika: 1 g na litr wody i nawozy mikroelementowe. Podczas zimowania sadzonki dobrze się ukorzenią, a wiosną można je sadzić na otwartym terenie.

Sadzenie wrzosu poprzez dzielenie kłączy

To najłatwiejsza i najszybsza metoda sadzenia wrzosu. Pod koniec lata wykopuje się krzak wrzosu, a korzeń, nie strząsając go z ziemi, kroi się na kawałki, tak aby każdy miał młode pędy, stare łodygi są odcinane. Następnie korzeń z pędami sadzi się w osobnym otworze.

Więcej o sadzeniu wrzosu

Pielęgnacja wrzosu

Jeśli chcesz mieć gęstą plantację wrzosu, to wczesną wiosną (przed pączkiem) umiarkowanie przycinaj górne gałęzie krzewu. Ponadto jesienią, po kwitnieniu, gałęzie wrzosu należy przyciąć 5-7 cm poniżej wyblakłych kwiatostanów, a sadzonki pozostawić na zimę jako schronienie. Należy je usunąć wiosną.

Rośliny miododajne ogrodowe są karmione nawozami mineralnymi w ilości 30-40 g na 1 m2. m, raz w sezonie. Woda w razie potrzeby. Usuń chwasty, naturalnie spulchniając glebę.

Jeśli zimy w twoim regionie są surowe, możesz przykryć wrzos na zimę świerkowymi gałęziami, uprzednio posypując warstwę ściółki pod każdy krzak: trociny, torf, suche liście itp. To właściwie cała troska o wrzos)) W sprzyjających warunkach rośnie swobodnie i może żyć do 50 lat.

Odmiany wrzosu

Odmiana wrzosowa Alba Plena

Wrzos odmiany Alba Plena to wyprostowany krzew o wysokości 30-50 cm z małymi kwiatostanami białych pełnych kwiatów. 

Wrzos biały

Odmiana wrzosowa Alexandra

Odmiana wrzosowa Alexandra to krótki (20-30 cm) krzew, obficie porośnięty kwiatostanami z różowawo-fioletowymi kwiatami otoczonymi ciemnozielonymi liśćmi.

Wrzosowy róż

Odmiana wrzosowa Gold Haze 

Odmiana wrzosowa Gold Haze to średniej wielkości (40-60 cm) niezwykle ozdobny krzew o śnieżnobiałych kwiatostanach dzwonkowatych kwiatów otoczonych cytrynowymi liśćmi.

Odmiana wrzosowa Gold Haze

Sadząc cudowną roślinę miododajną pamiętaj, że tylko dzięki wrzosowi można urządzić na wsi jasne ozdobne polany. Wystarczy wybrać odmiany o różnych kolorach kwiatów i liści.

Wrzosowa łąka


Opinie: 115