Sadzenie i pielęgnacja wrzosu w ogrodzie
W projektowaniu krajobrazu kompozycje wrzosowe mogą tworzyć cudowną grę kwiatów na ziemi. Pełzający wrzos, osiągający nie więcej niż 70 cm wysokości, wiecznie zielony i kwitnący jesienią ożywi każdy krajobraz. Niezastąpiona roślina w ogrodach skalnych i ogrodach kamiennych.
Zadowolony
Opis krzewu wrzosu
Legendarny krzew ma historię swojego pojawienia się na ziemi, jako najbardziej bezpretensjonalna roślina, którą Stwórca osiedlił na bezużytecznej ziemi. W nagrodę za zgodzenie się na życie w wiecznej walce Bóg obdarzył roślinę cennymi cechami:
- piękno wiecznych zielonych liści;
- właściwości lecznicze;
- pachną i kwitną pod koniec lata.
Niski, pełzający krzew rośnie na kwaśnej glebie bez silnego zalegania wód gruntowych. Roślina nie lubi gleb bagiennych, rośnie w symbiozie z grzybami, które pomagają zamienić chudą glebę w pokarm, ale może istnieć tylko na glebie kwaśnej. Bez symbiozy z grzybnią roślina umrze. Wrzos wygląda jak roślina, która pokonała jesienne więdnięcie natury.
Liście zwijane są w tubę, nie spadają na zimę. Kwiaty po długim kwitnieniu nie kruszą się, nie zmieniają koloru, tworzą malownicze miejsce. Wrzos ogrodowy reprezentowany jest przez 20 odmian o różnej wysokości krzewu i zróżnicowanym odcieniu kwiatów, małe dzwoneczki, obficie usiane gałązką. Kwiaty wrzosu są miododajne, stosowane w medycynie ludowej w leczeniu chorób zapalnych.
Wywar z gałązek dzikiego wrzosu był od dawna używany podczas kąpieli noworodków do dezynfekcji wody w kąpieli. Wlew uznano za uzdrawiający. Dobrze pobrano wodę, herbata wrzosowa była środkiem antyseptycznym.
Rozmnażanie i sadzenie wrzosu
Roślina wymaga kwaśnej gleby i suchego, nasłonecznionego terenu z lekkim cieniem pobliskich wysokich drzew. To idealna imitacja skraju lasu. Aby stworzyć kwaśną glebę w miejscu sadzenia, konieczne będzie dodanie konia torf, piasek i próchnica liści ze ściółką iglastą. Warstwę opadłych igieł można znaleźć w zaroślach świerkowych lub zebrać pod sosnami. Wszystkie mieszanki nawozów mineralnych mają również kwaśne środowisko..
Najlepiej sadzić krzewy ozdobne wiosną. Latem krzew się zakorzeni, a zimą będzie silny. Importowane odmiany można sadzić w otwartym terenie tylko wiosną z oczywistych powodów. Aby zapobiec stagnacji wody na dnie dołu do sadzenia, konieczne jest zorganizowanie drenażu z połamanych cegieł, kamyków, piasku. Konieczne jest tworzenie kompozycji z sadzeniem sadzonek w odległości 40 cm i głębokości 30 cm, podczas gdy kołnierz korzeniowy nie pogłębia się.
Jeśli gleba jest gliniasta, osusz ją, umieszczając piasek i połamaną cegłę na dnie wykopu. Możliwe jest tworzenie nasadzeń z odległością między krzewami sadzonek 30-40 cm, głębokość sadzenia również wynosi 30 cm, bez pogłębiania szyjki korzeniowej. Sadzona roślina potrzebuje regularnych podlewanie, dopóki się nie zakorzeni. Sadzenie i pielęgnacja wrzosu w pierwszym roku jest łatwa.
Sadzonki można kupić w specjalistycznym sklepie, wziąć część krzaka lub wyhodować sadzonkę. Sadzonka powinna mieć 1-2 lata. Jeśli sadzonka zostanie zakupiona w pojemniku, to musi być żywa, z pędami i podłożem - wilgotnym, ale nie mokrym.
Podczas sadzenia szyjka sadzonki nie jest pogłębiana, a otwór do sadzenia jest ściółkowany korą lub torfem.
Pielęgnacja wrzosu
Roślina jest skarłowaciała. W ciągu roku pędy rosną zaledwie 2 cm, jednak po trzech latach młode krzewy należy co roku przycinać, aby pojawiły się nowe pędy. W przeciwnym razie krzew traci swój efekt dekoracyjny. Roślina lubi ograniczone podlewanie, bez zastoju wilgoci. Kompletne nawozy mineralne, takie jak Kemir i nawozy fosforowe, dodadzą dekoracyjności krzewowi. Opieka nad wrzosem w okresie wegetacji polega na płytkim spulchnieniu gleby, terminowym podlewaniu i ściółkowaniu otworu do sadzenia. Na zimę roślina potrzebuje schronienia. W kwietniu krzew zostaje otwarty.
Cudowne krzaki trafią w ręce ogrodnika, który nie szczędzi czasu na coroczne skracanie starych pędów. Wtedy na krzaku będzie więcej młodych kwitnących gałązek. Widząc zdjęcie kwitnącej rośliny wrzosu, amator spróbuje pod każdym względem zdobyć materiał do sadzenia.
Rozmnażanie rośliny nie jest trudne, wszystkie części rośliny są do tego odpowiednie i możesz dorastać jako kultura doniczkowa. Dla ogrodnika-amatora interesujące może być rozmnażanie przez sadzonki wierzchołkowe. Jesienią ścinamy pędy bez kwiatów i ukorzeniamy je w pojemniku z torfem i piaskiem. Zimą roślina stanie się silniejsza i można ją sadzić w ziemi. Ale osobne pojemniki z roślinami w krajobrazie również dobrze wyglądają. Ich system korzeniowy jest mały i jest wystarczająco dużo miejsca do odżywiania.
Te same młode rośliny są doskonałym materiałem hodowlanym. W naturze krzewy wrzosu są odnawiane przez nasiona i ukorzenianie gałęzi, które spadły na ziemię. Dlatego zarośla tej rośliny stają się nieprzekraczalne ze sprężystej wieloletniej ściółki. Aby krzew pozostał elegancki w warunkach ogrodowych, wymagane jest regularne przycinanie i konserwacja. Po stworzeniu wrzosowego kwietnika jesienią nie będzie tak smutno w jesiennym ogrodzie. Życie toczy się dalej, kwitnienie nie kończy się długo. A ja chcę tylko zostawić na pamiątkę zdjęcie zwykłego wrzosu w jesiennym ogrodzie.
Zalety wrzosu
Historia tej niesamowitej rośliny byłaby niekompletna bez wiedzy o jej leczniczej mocy. Specjaliści znają szczególną przydatność jesiennego miodu wrzosowego. Ponadto w medycynie ludowej stosuje się suszone kwiaty rośliny, jej liście i młode pędy..
Samoleczenie rzadko przynosi korzyści. Przed zastosowaniem tradycyjnej medycyny należy skonsultować się z lekarzem i otrzymać receptę na lek.
Napary i wywary przygotowywane są z suszu. Przeciwwskazaniami do stosowania są zaparcia i niska kwasowość. Łagodzi stany zapalne wszelkich ludzkich narządów. Do pielęgnacji skóry stosuje się pudry i maści. Kąpiele są wykonane z wrzosu na choroby stawów. Nawet włosy dobrze reagują na pocieranie naparu z kwiatów. Okazuje się, że wrzos jest lekarzem domowym.
