Ketoza u kozy: objawy choroby, leczenie

Hodowla zwierząt domowych dzisiaj kozy stał się dość popularny w gospodarstwach rolnych. Ich zawartość jest bardzo dochodowym biznesem ze względu na korzystne właściwości kozy mleko, jego wysoka cena w porównaniu z krową i prostota opieki nad tymi zwierzętami, ale czasami pojawiają się problemy.

Jednym z tych problemów jest ketoza. Co to jest ketoza u kozy??

Co za choroba

Ketozy to grupa poważnych chorób, które dotykają zwierzęta (bydło, kozy, wieprzowy, owca). Choroba polega na zaburzeniach metabolicznych: białek, tłuszczów i węglowodanów.W rezultacie takiej awarii towarzyszy nagromadzenie ogromnej ilości ciał ketonowych w osoczu krwi, moczu, mleku i tkankach miękkich organizmu - kategoria produktów metabolicznych, które powstają w wątrobie (aceton, acetooctan, beta-hydroksymaślan).

W takim przypadku alkaliczna rezerwa krwi (ilość dwutlenku węgla) będzie normalna lub zmniejszona, w zależności od szybkości postępu choroby.

Lekarze weterynarii rozróżniają dwa rodzaje ketozy: pierwotną i wtórną. Pierwotne występuje najczęściej, charakteryzuje się problemami metabolicznymi organizmu zwierzęcia oraz niedoborem węglowodanów lekkich w okresie aktywnego tworzenia się mleka.Wtórne rzadziej, chorobę wywołuje zatrucie pokarmowe, zapalenie jelit, niedowład porodowy i pourazowe zapalenie siateczki (zapalenie drugiego przodka).

Przejaw choroby takiej jak ketoza u kozy powoduje niestrawność, zmiany zwyrodnieniowe w wątrobie, dysfunkcję układu nadnerczy, hipoglikemię - spadek stężenia glukozy we krwi.

Przyczyny infekcji

Zazwyczaj ketoza dotyka chude kozy o wysokiej wydajności głównie w okresie laktacji. Istnieją cztery główne czynniki, które zwykle powodują chorobę.Pierwszą przyczyną infekcji jest niezrównoważona dieta: nadmiar białek i tłuszczów, brak węglowodanów..W ten sposób zaczyna się rodzaj głodu węglowodanowego. Choroby zwykle rozwijają się z braku pierwiastków śladowych i składników odżywczych: wapnia, jodu, magnezu, cynku, manganu, kobaltu, potasu.

Lekarze twierdzą, że główną przyczyną ketozy jest kiepska jakość syntetycznej karmy lub zaniedbania właścicieli w diecie zwierzęcia..

Zbyt skoncentrowana nienaturalna mieszanka używana przez kozę osłabia biologiczną syntezę kwasu propionowego, białka drobnoustrojów, które jest skoncentrowane w proventriculusie, witaminy B. To z kolei prowadzi do zahamowania produkcji niektórych hormonów, enzymów trawiennych, białka i kwasów nukleinowych.

Czasami właściciele zwierząt przekarmiają kozy sianokiszonka i silos. Zawierają dużą ilość kwasu: masłowego i octowego. Podczas trawienia powstaje dużo lotnych kwasów tłuszczowych.Nadmiar białka prowadzi do zaburzenia równowagi tarczycy, co w dalszej kolejności prowadzi do zaburzeń metabolicznych całego organizmu kozła.

Oprócz niezrównoważonej diety, ketoza u zwierzęcia może być spowodowana ciężką otyłością, która rozwija się w organizmie zwierzęcia na poziomie genetycznym wraz z wiekiem. Tutaj ludzki czynnik żywienia nie odgrywa szczególnej roli..

Ponadto choroba w niektórych przypadkach wiąże się z problemami w funkcjonowaniu układu hormonalnego, który uszkadza inne ważne narządy. W rezultacie dochodzi do zaburzenia wydzielania niektórych hormonów: glukokortykoidów, androgenów, substancji adrenokortykotropowych i tarczycowych.Takie procesy przyczyniają się do pojawienia się chorób przodka i pogorszenia trawienia kozy. W konsekwencji u zwierzęcia pojawia się ketoza.

Oznaki choroby kóz

Patologia jest powolna, więc nie da się jej odczuć przez długi czas, ale mimo to kozy nie dostają ketozy w postaci utajonej, więc można to zauważyć, uważnie obserwując zwierzę. Choroba dzieli się na dwie fazy, ale pierwsza może w ogóle się nie objawiać..

Główne objawy zakażenia w pierwszej fazie u kóz domowych to:

• zwiększona wrażliwość na kontakt dotykowy;
• silne podniecenie;
• niezwykłe głośne dźwięki, które wydaje zwierzę;
• agresywne zachowanie.

Druga faza ketozy, która z pewnością będzie wyraźna, charakteryzuje się:

• letarg;
• bezczynność;
• matowość futra i rogu kopyta;
• zmniejszenie ilości mleka;
• silny wzrost wątroby (wizualnie prawa strona będzie znacznie większa niż lewa);
• senność;
• spowolnienie / brak reakcji;
• słaby apetyt / odmowa jedzenia;
• zaparcie;
• biegunka;
• szybkie oddychanie;
• zmniejszona produktywność;
• nieregularna manifestacja dziąseł;
• ciężki tachykardia.

Te objawy zwykle pojawiają się w sposób złożony i regularnie.

Diagnostyka

Jeśli koza wykazuje pierwsze objawy ketozy, należy jak najszybciej poinformować o tym lekarza weterynarii.. Specjaliści przeprowadzą badanie i zidentyfikują kliniczne objawy choroby, w zależności od jej stadium:

• niedociśnienie prowentriculus;
• obniżenie temperatury ciała;
• atonia;
• wzrost granic wątroby;
• naruszenie funkcji rozrodczych;
• polipnoea;
• zmiany dystroficzne w sercu i nerkach;
• powolna perystaltyka jelit;
• niewydolność sercowo-naczyniowa.

Przewlekły przebieg choroby nie pozwala lekarzom na postawienie diagnozy bez badań laboratoryjnych. Badania te powinny wykazać obecność we krwi, a następnie w mleku i moczu zwierzęcia dużej ilości acetonu (do 30 mg), aminokwasów, kwasów mlekowych.Towarzyszy temu koniecznie spadek stężenia glukozy, białek, hemoglobiny. Czasami z powodu zaangażowania wątroby lub innych narządów w procesy patologiczne może wystąpić brak ketonemii.

Ta manifestacja jest związana z utlenianiem oleju.

W takim przypadku zbadanie zwierzęcia i zdiagnozowanie zajmie więcej czasu, ponieważ choroba będzie miała podobne objawy z innymi infekcjami kóz domowych, na przykład z banalnym zatruciem.

Metody leczenia

Ketoza jest poważną chorobą, dlatego po postawieniu diagnozy konieczne jest rozpoczęcie leczenia. Wskazane jest, aby skontaktować się ze specjalistą i nie robić tego samodzielnie w domu. Pamiętaj, że samoleczenie może zaszkodzić Twojemu zwierzakowi.

Aby poprawić stan kozy, konieczne jest znormalizowanie poziomu cukru we krwi, pracy układu hormonalnego, aby osiągnąć równowagę alkaliczno-jelitową, aby osiągnąć normę wszystkich wskaźników, których niepowodzenie zostało wcześniej wykazane w badaniach laboratoryjnych.

W tym celu zwierzęciu przepisuje się niezbędne leki:

1. Glukoza (roztwór 40%) - 1 mg / 1 kg masy ciała zwierzęcia.
2. Insulina - 0,5 jednostki / 1 kg masy ciała zwierzęcia.
3. Hydrokortyzon - 1 mg / 1 kg masy ciała zwierzęcia.
4. Hormon adrenokortykotropowy (ACTH) - 300 jednostek.
5. Sharabrin płyn A / B.
6. Mleczan sodu.
7. Witamina A, E..
8. Chlorek choliny.
9. Propionian sodu.

Jeśli zwierzę zachowuje się agresywnie, przepisywany jest dodatkowy środek uspokajający. W przypadku niewydolności serca, leki nasercowe i tym podobne.

Aby zmniejszyć kwasowość żołądka i żwacza, zwykle dodaje się do karmy zwierzęcia sody oczyszczonej w ilości 15-20 g dziennie lub substancję o podobnym działaniu.Kurs trwa 2-3 tygodnie..

Podczas zabiegu zmienia się dieta kozła, dodaje się tam łatwo przyswajalne węglowodany: buraczany, marchewka, a także białko, witaminy wszystkich grup i różne inne pierwiastki śladowe.

Żywienie musi być zbilansowane i pożywne, aby zwierzę miało wystarczającą ilość energii do walki z ketozą. Z reguły badania w trakcie kuracji przeprowadzane są co 5 dni. Na podstawie zmian w stanie fizycznym kozy domowej przepisuje się nowe leki i formułuje zalecenia dotyczące diety.

W przypadku terminowego rozsądnego leczenia i przestrzegania zaleceń lekarza, koza osiągnie pełne wyleczenie w ciągu 1-2 miesięcy, aw szczególnie ciężkich postaciach choroby proces ten może trwać do 4 miesięcy. Zgony spowodowane ketozą są bardzo rzadkie.Po przejściu przez zwierzę tak trudnej choroby jego organizm zostanie osłabiony i będzie wymagał szczególnej uwagi w opiece.

Zapobieganie

Zapobieganie chorobom może pomóc w zapobieganiu ketozie u kóz domowych. Obejmuje następujące działania:

1. Monitorowanie diety pod kątem obecności harmonijnej kombinacji białek, tłuszczów, węglowodanów, wszystkich grup witamin, mikroelementów. Preferowanie naturalnej trawy / siana, odmowa stosowania mieszanek chemicznych pochodzenia fabrycznego.
2. Okresowe uzupełnienie diety w glukozę, suplementy mineralne.
3. Szczególną uwagę zwraca się na białko, którego obecność powinna wynosić 100 g na 1 jednostkę karmy.
4. Tylko świeże jedzenie.
5. Monitorowanie aktywności i produktywności zwierzęcia.
6. Odpowiednia ilość czasu na zewnątrz i światło słoneczne.
7. Aktywny ruch kóz.
8. Śledzenie zmian masy zwierząt.
9. Zapewnienie stałego dostępu do wody.

Lekarze są przekonani, że przestrzeganie tak prostych zaleceń zmniejsza prawdopodobieństwo zachorowania na ketozę o 60%. Dbaj o swoje kozy domowe, a będą zdrowe. A jeśli nadal miałeś do czynienia z ketozą u zwierzęcia, nie rozpaczaj. Najważniejsze to jak najszybciej skontaktować się z doświadczonym specjalistą, bo choroba ta jest całkowicie uleczalna..