Ruta kozia: tam, gdzie rośnie trawa, właściwości rośliny

Niestety oficjalna medycyna nie rozpoznaje tak niesamowitej rośliny jak ruta kozia. Tymczasem jest to bardzo powszechne wśród uzdrowicieli ludowych. Ponadto mieszkańcy Wschodu mają nawet różnorodne zioło, które jest często używane do jedzenia. Ruta kozia ma inne nazwy: ruta kozia, galega, leśna mieszanka.

informacje ogólne

Zioło jest rośliną wieloletnią i jest przedstawicielem rodzina roślin strączkowych. Wysokość łodygi może dochodzić do 1 m, ale na glebach żyznych trawa dorasta nawet do 1,5 m. Korzeń rutwicy może wrastać w ziemię na głębokość 80 cm, a na głównym kłączu tworzą się odrosty. Z biegiem lat sadzonki stają się bardzo gęste. Wynika to z faktu, że młode rośliny początkowo rosną poziomo, po czym są wysyłane na powierzchnię..

Pod ziemią na koziej ruty w okresie wegetacji tworzy się kilka pąków, które budzą się bliżej wiosny i przyczyniają się do rozwoju nowych pędów. Długość liści tego zioła dochodzi do 30 cm, kwiaty są niebieskawe lub bladofioletowe. Ich wygląd przypomina małe dzwoneczki, zebrane w małe kwiatostany w postaci chwostów.

Jedna łodyga może pomieścić około 5 kwiatostanów. Owocowanie trwa od początku września do października. Ziarna są zwarte i prawie brązowe. Jeden owoc może zawierać 3-7 nasion.

Rutwica jest ziołem mrozoodpornym, dlatego doskonale toleruje rosyjskie zimy. Mając właściwości miododajne, roślina ta jest często wykorzystywana do wabienia pszczół, które zapylają wszystkie uprawy na terytorium.. Do tej pory istnieją dwa rodzaje ruty koziej:

• wschodni;
• leczniczy.

Rośnie głównie na Ukrainie, w Mołdawii, na Kaukazie i w niektórych regionach Federacji Rosyjskiej. Tak szerokie rozmieszczenie miejsc, w których rośnie rutwica kozia, wynika z jej odporności na warunki zewnętrzne..

Właściwości lecznicze

Ruta kozia zawiera wiele składników odżywczych. Spośród nich należy wyróżnić:

• alkaloidy;
• alkaloidy;
• Penagin;
• związki do garbowania;
• kemferol;
• kwercetyna;
• karoten;
• witamina C;
• rutyna;
• kwas pipkolowy itp..

Nasiona traw zawierają kwasy organiczne, olej tłuszczowy, sacharozę i związki azotu. Tak bogata kompozycja wyjaśnia następujące użyteczne właściwości rutwicy:

• napotny;
• laktogenny;
• przeciwbakteryjny;
• moczopędny.

Świeżo wyciśnięty sok z rośliny pomaga przy ropiejących i świeżych ranach. Substancja ma działanie lecznicze i przeciwzapalne. Buliony na bazie rutwicy mogą być bardzo korzystne dla kobiet karmiących piersią z niedoborem mleka. Roślina zawiera alkaloid i galeginę. Substancje te obniżają poziom cukru we krwi. Jako lek może być stosowany nawet przy cukrzycy, ale tylko w łagodnej postaci patologii.

Ruta kozia może prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego i nadciśnienia. Dlatego musisz używać tego zioła bardzo ostrożnie, unikając przedawkowania.. W czasie ciąży ruta kozia jest całkowicie zabroniona.

Należy zauważyć, że leki są wytwarzane wyłącznie z nadziemnych części kwiatu: łodyg, nasion, kwiatostanów, liści. Uzdrowiciele szczególnie doceniają miód z tego kwiatu, który charakteryzuje się dużą wartością..

Warunki wzrostu

Rutwica może rosnąć na brzegach zbiorników wodnych, w zaroślach zarośniętych i na łąkach. Tak czy inaczej, ale ta roślina kocha przede wszystkim niziny i obszary bagienne..

Pod uprawę rutwicy najlepiej nadają się nawożone gleby wapienne i gliniaste. Lepiej wybrać miejsce jak najbardziej płaskie, aby nie gromadziło się tam zbyt dużo wilgoci.. Uprawiając tę ​​roślinę, wystarczy przestrzegać kilku zasad:

• zapewnij mu dobre oświetlenie, w przeciwnym razie zbiory okażą się raczej skromne;
• musisz zadbać o odpowiednie nawodnienie, ale jednocześnie unikać podlewania.

Mimo wszystkich swoich zalet rutwica ma również dobroczynny wpływ na ziemię, oczyszczając ją i nasycając substancjami odżywczymi. Na miejscu trawa może rosnąć przez 15 lat. W jednym sezonie daje około 2-3 plonów.

Opieka i reprodukcja

Do rozmnażania ruty koziej można użyć nasion lub podzielić krzew. Rozmnażanie wegetatywne (podział) przeprowadza się zwykle jesienią. W takim przypadku pędy z korzeniami i rozetami należy oddzielić od dużego krzewu, a następnie posadzić na otwartym terenie. Optymalny czas sadzenia to wczesna wiosna.

Nasiona wysiewa się w głąb ziemi na 2-2,5 cm, a następnie zwija. Ze względu na to, że nasiona mają dość gęstą skorupę, przed siewem będziesz musiał uciekać się do skaryfikacji, traktując je na przykład drobnoziarnistym papierem ściernym. Po 12-13 dniach zaprawione nasiona mogą dać pierwsze pędy. Roślinę należy sadzić trochę w odstępie 45 cm. Jeśli rutwicę kozią uprawia się specjalnie w celu uzyskania nasion, odstęp należy pozostawić do 70-75 cm.

Aby poprawić rozwój guzków na korzeniach, nasiona należy poddać dodatkowej obróbce:

• w dorosłym kwiatku musisz wykopać korzenie, na których znajdują się guzki;
• wykopane bulwy należy wylać i dodać do powstałej mieszaniny wody;
• z ugotowanym kleikiem należy zwilżyć nasiona.

Należy je natychmiast wysiać do zwilżonej gleby. Jeśli takiego zabiegu nie przeprowadzono, wskazane jest nawożenie sadzonek wysokiej jakości nawozem zawierającym azot. W ciągu pierwszych 3-4 tygodni po wykiełkowaniu zaczyna się rozwijać system korzeniowy. Z drugiej strony część nadziemna rozwija się bardzo wolno. Dlatego w tej chwili musisz starać się usuwać chwasty w odpowiednim czasie i dokładnie, w przeciwnym razie uprawy mogą zostać bardzo zatkane..

Pod koniec sezonu pierwszego roku po posadzeniu roślina w bardzo rzadkich przypadkach osiąga wysokość 50 cm, gdy nadchodzi jesień, zaleca się przyciąć rutynę kozią do 20 cm, dlatego w pierwszym roku nie można oczekiwać od niej bogatych zbiorów.

Dbanie o rutynę kozią polega na poluzowaniu i terminowym podlewaniu. Należy go nawozić od samego początku wiosny i po każdym owocowaniu. Do tego celu służą:

• nawozy potasowe i fosforowe (1 łyżka stołowa na 10 litrów wody);
• ptasie odchody i dziewanny (sfermentowane);
• Popiół drzewny;
• humat sodu i mikronawozy.

Aby zapobiec zubożeniu gleby, co 2-3 lata należy pozostawić obszar z kwiatem, aby nasiona w pełni dojrzały. Można go zbierać przez całe lato. Nasiona najlepiej przygotować jesienią..

ruta kozła