Odmiany asplenium popularne wśród ogrodników
Przedstawiciele rodziny Kostentsov lub Aspleniev, która zrzesza prawie siedemset gatunków paproci, są rozproszeni na całym świecie. Asplenium obejmują epifity, litofity i gatunki lądowe..
Zadowolony
Atrakcyjny wygląd listowia tych roślin sprawił, że Aspleniums stało się przedmiotem zainteresowania kwiaciarni w pomieszczeniach. Oprócz gatunków występujących w naturze, wśród popularnych wśród hodowców kwiatów odmian asplenium, na parapetach znajdują się unikalne rośliny, które zachwycają oczy tylko dzięki hodowcom..
Asplenium czarny (A. adiantum-nigrum)
Ten gatunek paproci pochodzi z Eurazji i Afryki, a także z części kontynentu amerykańskiego. Bardzo mały czarny asplenium osiąga zaledwie 30 centymetrów wysokości.
Rozeta gatunku wieloletniego, bezpretensjonalnego dla warunków wzrostu, składa się z podwójnie pierzastych, ażurowych liści o prawie trójkątnym kształcie. Segmenty liści są spiczaste, romboidalne lub trapezoidalne, nacięte, asymetryczne. Ogonki liściowe opadające, brązowe lub brązowozielone, gdy zbliżają się do wierzchołka liścia. Ogonki czarnego asplenu pokryte są rzadkimi włosami. Zarodniki dojrzewają z tyłu liści.
Asplenium północny lub rozwidlony (A. septentrionale)
Asplenium północne lub rozwidlone można rozpoznać po gęstych skupiskach utworzonych przez roślinę na małych obszarach żyznej gleby między kamieniami. Paproć występuje naturalnie na północno-zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej, w niektórych rejonach Azji i Europy.
Charakterystyczną cechą pokazanej na zdjęciu odmiany asplenium są cienkie, trawiaste liście. Blaszki liściowe są raczej twarde, skórzaste. W tym samym czasie wysokość paproci jest dość mała - tylko 5-10 centymetrów.
Na wolności można znaleźć trzy podgatunki rośliny:
- Caucasicum;
- Rehmanii;
- Sertentrionale.
We wszystkich odmianach północnego asplenu liście są podzielone na dwie części, a na końcach dodatkowo wycinane, podobnie jak język węża, który dał podstawę do naukowej nazwy rośliny. Kłącze paproci jest mocne, krótkie, osiąga 1 mm średnicy i pokryte łuskami.
Asplenium montanum lub góra (A. montanum)
Jedna z popularnych odmian Asplenium wśród hodowców kwiatów na świecie jest znana z łatwego tworzenia mieszańców z blisko spokrewnionymi roślinami, również należącymi do rodziny Aspleniev i posiadającymi podobne siedlisko..
Paproć jest uważana za endemiczną i występuje naturalnie tylko we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Jego zasięg rozciąga się do Appalachów w Vermont, istnieją oddzielne populacje w dolinie Ohio. Gatunek został po raz pierwszy odkryty i opisany w 1810 roku. Najlepszym miejscem do tego rodzaju wzrostu jest aplikacja gleby kwaśnej w pęknięciach skał piaskowcowych..
Na zdjęciu Asplenium Montanum to mała, wiecznie zielona paproć, która tworzy rozety z niebieskawo-zielonych liści. Kłącza paproci są powierzchowne, pod ziemią znajdują się prawie pod samą powierzchnią.
Ogonki poniżej blaszki liściowej mają kolor ciemnobrązowy, u podstawy stają się prawie czarne lub fioletowe. Blaszka liściowa zmienia kolor na zielony, na tylnej stronie zauważalny jest mały stos. Liście są gęste, skórzaste i idealnie gładkie. Są trójkątne, wielokrotnie cięte..
Liść składa się z 4 - 10 par zgrubnie wyciętych wzdłuż krawędzi. Największe segmenty znajdują się u podstawy liścia; w miarę zbliżania się do wierzchołka ich rozmiary stają się zauważalnie mniejsze. Żyły na prześcieradle są prawie nie do odróżnienia.
Asplenium ruta-muraria (A. ruta-muraria)
Ten gatunek paproci, czasami uprawiany jako roślina doniczkowa, ma wiele nazw. Asplenium ruta-muraria, naścienna lub naścienna, naścienna lub Wall-Ry. Asplenium rośnie zarówno w USA, jak i jest szeroko zasiedlone w Europie. Gatunek należy do roślin żyjących wyłącznie na wapiennych klifach lub wykonanych przez człowieka białych kamiennych ścianach.
Wysokość asplenium waha się od 5 do 15 cm, roślina posiada krótkie, ciemno-łuskowe kłącze i rozcięte ażurowe liście. Łodygi paproci są zielone lub szare, liście są gęste, trójkątne. Segmenty pierwszego i drugiego rzędu mają własne krótkie ogonki i są niezwykle zróżnicowane pod względem kształtu..
Latem na spodniej stronie liści dojrzewają zarodniki kuliste. Ponadto sporangia zawiera 64 spory.
Hodowla Asplenium (A. nidus)
Najpopularniejszym asplenium wśród hodowców kwiatów, którego odmiany nawet koneserzy zachwycają swoją różnorodnością, jest asplenium lęgowe z szeroką rozetą całych lub ozdobnych, lekko rozciętych liści. Szczególną cechą tego gatunku jest miseczkowaty kształt rozety, gdy ogonki liściowe, zaczynając od środka, wychodzą nad ziemię, a następnie unoszą się.
Asplenium ma nidus wydłużone, często lancetowate liście. Ogonki są krótkie, niepozorne. Centralne ciemne żyłki wyróżniają się jasno na tle jasnej blaszki liściowej..
Inspiracją do hodowli była obecność dwóch niezależnych odmian asplenium nidus z całą blaszką falistą i liśćmi, wielokrotnie wycinanymi u góry.
Asplenium Crissie
Przedstawiona na zdjęciu odmiana aspleium różni się od większości gatunków paproci tym, że jej liście na końcach rozgałęziają się wielokrotnie, w rzeczywistości przypominając palce. Asplenium ma puszystą gęstą rozetę w kształcie misy. Liście cienkie, skórzaste, jasnozielone. Wysokość rośliny od 25 do 40 cm.
Asplenium Amy
Amy Asplenium, podobnie jak poprzednia odmiana, różni się nieco kształtem liści, których boczne krawędzie są prawie równoległe. Dużo cieńsze i "paluszki" na krawędziach liści.
Asplenium nidus Philippines Hybrid
Ale gniazdowanie filipińskiego mieszańca asplenium, które niedawno pojawiło się do dyspozycji hodowców kwiatów, jest już trudne do pomylenia z inną rośliną tego gatunku. Tutaj rozgałęzienie liścia zaczyna się prawie na ogonku, dlatego w górę liść staje się wielokrotnie rozcięty, szeroki i bardzo dekoracyjny. Jak widać na zdjęciu tej odmiany Asplenium, kolor liści u podstawy jest gęsto zielony, w kierunku brzegów intensywność nieznacznie spada..
Asplenium fimbriatum (A. nidus Fimbriatum)
Jeśli poprzednie odmiany Asplenium są wynikiem żmudnej pracy hodowców, to Asplenium fimbriatum, które jest kochane i rozpoznawane przez hodowców kwiatów na całym świecie, jest odmianą pochodzenia naturalnego..
Asplenium nidus Fimbriatum wyróżnia się krawędzią liścia ściętą od podstawy do wierzchołka, a na wolności paproć można spotkać w tropikalnej strefie Afryki, Australii i Polinezji.
Asplenium Osaka
Osaka Asplenium to atrakcyjna paproć z kopulastą koroną o wysokości od 40 do 60 cm i tej samej szerokości. Brzegi jasnozielonych liści lancetowatych są faliste. Bliżej ziemi żyły są ciemne; gdy przesuwają się do spiczastej krawędzi, kolor zmienia się na żółtawozielony lub białawy.
W domu Asplenium Osaka potrzebuje regularnie podlewanie i dobrze rośnie zarówno w półcieniu, jak i na oknach, gdzie po południu pojawia się słońce. Optymalna temperatura do przetrzymywania tego gatunku paproci latem to 18-25 ° C, w okresie spoczynku powietrze powinno być o 3-5 ° C chłodniejsze.
Asplenium Victoria
W porównaniu do asplenium Osaka odmiana Victoria jest bardziej zwarta, a ponadto roślina ma wdzięczne liście nie tylko z falistą krawędzią, ale także zakrzywionym spiczastym czubkiem..
Chrupiące fale Asplenium
Crispy Wave lub Asplenium Crispy waves mogą stać się klejnotem każdej domowej kolekcji. Wśród zachodnich hodowców asplenium z takimi pofałdowanymi liśćmi są często nazywane „zieloną lasagną” i po raz pierwszy w lesie ogrodnik Haruo Sugimoto odkrył w 1961 roku paproć o niezwykłym kształcie..
Hodowca kwiatów, zainteresowany falistymi liśćmi o jasnożółto-zielonym kolorze, próbował rozmnażać i ulepszać roślinę. Utrwalenie właściwości i zarejestrowanie pokazanej na zdjęciu odmiany asplenium było możliwe dopiero na początku tego wieku. Do tej pory prawa do tego wyjątkowego gatunku należą wyłącznie do rodziny Sugimoto z Japonii..
Asplenium nidus Supreme Cobra
Inna niesamowita odmiana Asplenium nie jest jeszcze dobrze znana hodowcom kwiatów, ale niewątpliwie zasługuje na największą uwagę. Z naturalnej formy asplenium nidus tutaj liście są bardziej jak duże zielone falbanki, płynnie unoszące się nad ziemią, a ponadto pięknie zakrzywione na końcu.
Asplenium Silver Wing
Asplenium nidus odmiany Silver Wing ma niewielką, równą rozetę liści o srebrzystym kolorze. Liście równe lub lekko faliste, gęste, awers lancetowate. Ogonek krótki i nerwy wypukłe na całej powierzchni blaszki liściowej lekkie, twarde.
Asplenium nidus variegatum
Wśród popularnych odmian Asplenium wśród hodowców kwiatów nadal nie ma różnorodnej odmiany tej paproci. Ale wygląd rośliny niewątpliwie sprawi, że wielu miłośników upraw domowych będzie chętnych do umieszczenia jej w swojej kolekcji..
Całe, lancetowate liście nie mają falistych krawędzi ani rozgałęzień, ale uderzają prawie białym kolorem tła i jasnozielonymi żyłkami.
