Rośliny drapieżne: ich nazwy, rodzaje i odżywianie

Każdy wie, jak wygląda łańcuch pokarmowy od czasów szkolnych. Światło słoneczne dostarcza roślinom składników odżywczych, po czym zwierzęta się nimi żywią, a drapieżniki żywią się zwierzętami. Ale zawsze jest wyjątek od reguły - w przyrodzie występują również rośliny drapieżne. Rośliny te przyciągają do swojej pułapki owady, potrafią też łapać małe ssaki. Ale mimo to wiele roślin przyciąga swoim wyglądem.

Niesamowite rośliny

Na wszystkich kontynentach występują rośliny mięsożerne. Te drapieżne kwiaty należą do wieloletnich roślin zielnych. Mimo, że należą do różnych gatunków i rodzajów, łączy je coś wspólnego - to uczucie głodu.

Kwiat drapieżnika ma charakterystyczną cechę - metabolizm autotroficzny, czyli przekształcanie związków chemicznych dominujących w glebie i powietrzu w substancje organiczne. Substancje te są następnie wykorzystywane do pożywienia przez inne żywe organizmy. Z drugiej strony, kwiaty mięsożerne rekompensują brak potrzebnych im mieszanin chemicznych przy pomocy pokarmu pomocniczego, na przykład owadów, a czasem nawet ssaków..

Z reguły te wieloletnie kwiaty mogą również rosnąć na ubogiej glebie, co obejmuje brakuje azotu, fosforu, potasu. Na terytorium Rosji i krajów byłego Związku Radzieckiego występuje 18 gatunków drapieżników, które należą do 4 rodzajów. Wielu nie wie, czym one są. Ale w północno-zachodnich regionach kraju, na terenie bagiennym, można znaleźć dwa rodzaje rosiczki - angielską i okrągłolistną.

Kropla rosy jest popularna od czasów starożytnych. Wielu tradycyjnych uzdrowicieli stosowało go w leczeniu układu oddechowego i łagodzeniu bólów głowy..

Rodzaje kwiatów mięsożernych

Owadożerne mają około 630 gatunków z 19 rodzin, potrafią łapać i jeść małe zwierzęta, ale najczęściej żywią się różnymi chrząszczami. Dzięki temu dokonują fotosyntezy. W rezultacie są mniej zależne od nieorganicznego azotu w glebie..

Nazywa się je wieloletnimi roślinami zielnymi. Naukowcy uważają, że prawdziwe kwiaty drapieżne ewoluował w pięciu różnych grupach kolorystycznych.

Najczęściej drapieżny kwiat ma jasny kolor i silny zapach, który służy do przyciągania chrząszczy. Niektóre mają tak przyjemny zapach, że przyciąga nie tylko różne chrząszcze. Na przykład muchołówka Venus ma dość atrakcyjny zapach. W Indiach ten kwiat jest uważany za symbol harmonii. Ale, na przykład, raczej nieprzyjemny zapach zgnilizny pochodzi z kwiatu Darlingtonia. Ten zapach wynika z jego aktywności trawiennej..

Z biegiem czasu ich liście zmieniły kształt, przekształciły się w szybko działającą pułapkę. Liście rosiczki pokryte są kropelkami lepkiej substancji..

Wiele kwiatów ma talent do odróżniania jadalnych od niejadalnych. Nie reagują również na fałszywe sygnały, takie jak krople deszczu. Ale kiedy ofiara wpada w pułapkę, liść kokony i mocno go ściska. Następnie kwiat zaczyna uwalniać substancje, które w składzie przypominają sok trawienny zwierząt. Pomagają rozpuścić ofiarę, a składniki odżywcze w tym momencie są przenoszone przez naczynia kwiatu. Po chwili, gdy proces trawienia dobiegnie końca, pułapka otwiera się i może ponownie zacząć łapać chrząszcze..

Liść nie zwija się na tłustej kobiecie. Azot zawarty w ciele ofiary wyzwala proces trawienia.

W Darlingtonia i Nepentes liście zamieniają się w lilie wodne z sokiem trawiennym. A ofiara wpadając w pułapkę zsuwa się na dno, gdzie umiera.

Muchołówka Wenus jest najbardziej aktywna.. Jej liście jak lilie wodne, pokryte wrażliwymi włosami. A gdy tylko zostaną dotknięci, drzwi zatrzaskują się. Zaczyna jeść ofiarę, a po zjedzeniu ponownie się otwierają. Potrafią trawić pokarm przez 5 godzin lub kilka miesięcy..

Oto najbardziej niezwykłe i ciekawe widoki:

• Nepentes. Różni się od innych wielkością; dzban tego dziko rosnącego kwiatu dorasta do 30 cm długości. Ta pułapka doskonale nadaje się do łapania chrząszczy, a także małych jaszczurek. Roślina ma przyjemny zapach, którym wabi ofiary. Po wejściu owada do pułapki rozpoczyna się czynność trawienna, która może trwać około dwóch miesięcy. Kiełkują głównie na półkuli wschodniej i liczą około 150 gatunków.
• Stylidium. Eksperci nie są jeszcze całkowicie pewni co do mięsożerności tego kwiatu. Nie jest jasne, czy żywi się owadami, czy po prostu się broni. U niektórych gatunków lepkie włosy wychwytują owady, które nie biorą udziału w zapylaniu, a z liści uwalnia się katalizator trawienny. Do dziś prowadzone są badania mające na celu określenie znaczenia owadów dla kwiatu..
• Zhiryanka. Ta roślina ma swoją nazwę dzięki temu, że jej substancje trawienne są podobne do tłuszczu. Ma szerokie, oleiste liście. Najczęściej występują w Ameryce, Eurazji. Ofiary wpadają w lepki śluz, a następnie powoli się tam rozpuszczają..
• Darlingtonia. Ta rzadka roślina występuje w północnej części Kalifornii. Roślina ma słodki aromat, który wabi ofiary, ale ma również fałszywe wyniki. Ofiary próbują się wydostać, ale tylko mocniej utkną.
• Muchołówka Wenus. Ta roślina jest chyba najbardziej znana. Szerokość rośliny osiąga 15 cm, liście tworzą rozety przy podziemnym pniu. Roślina ma od 4 do 7 liści. Wszystkie tworzą pułapki dwupłatkowe. A wzdłuż zewnętrznej krawędzi są ciernie. Rośnie blisko ziemi. Dzięki temu owady dość łatwo wpadają w pułapkę. Również na końcach łodyg można zobaczyć drobne kwiatki w kształcie gwiazdek. Muchołówka kwitnie od maja do czerwca. Po pojawieniu się małych czarnych nasion.

Rośnie w domu

Nawet doświadczeni hodowcy kwiatów mają trudności z uprawą takich roślin.. Aby to zrobić, musisz przestrzegać następujących zasad:

• najlepiej je uprawiać w florariach;
• musisz ustawić rozproszone światło, nie lubią bezpośrednich promieni;
• podczas podlewania musisz używać miękkiej wody;
• gleba nie powinna być sucha, ale też nie należy jej wylewać;
• nie musisz nawozić gleby. Nie używaj żyznej gleby;
• nie trzeba ich przesadzać. Odbywa się to tylko wtedy, gdy kwiat wyrósł z pojemnika, w którym się znajdował;
• zimą nie są karmione, ponieważ w tym czasie przechodzą w stan spoczynku;
• wiosną roślina budzi się i tworzy nowe pułapki.

Kwitnienie i karmienie

Konieczne jest usunięcie jajników kwiatów, ponieważ męczą kwiat. Ale nie jest to takie łatwe, niektóre gatunki mają po prostu wspaniałe kwiaty..

Idealnym pokarmem dla nich jest to, co jedzą w swoim naturalnym środowisku. Zhiryanka i rosiczka, jeśli nie stoją w florarium, mogą samodzielnie zdobyć pożywienie. Nie używaj do karmienia owadów o dużej zawartości wapnia. Najlepszym sposobem na to jest użycie muszek owocowych. Kwiaty rzadko wyrastają z nasion. Wskazane jest zabranie do domu już wyhodowanej dorosłej rośliny.