Roślina żywokostu: użyteczne właściwości i przeciwwskazania do stosowania

Wpływ żywokostu na organizm człowieka po raz pierwszy odnotowano około 2 tysiące lat temu. Opis żywokostu, jego użytecznych właściwości i przeciwwskazań do stosowania znajduje się w pracach medycznych Paracelsusa, Awicenny. Ta roślina lecznicza jest wymieniana w dokumentach starożytnych botaników oraz w annałach klasztornych średniowiecznej Europy..

W rosyjskiej medycynie ludowej roślina otrzymała popularną nazwę ostróżka ze względu na jej zdolność do leczenia skaleczeń i ran o różnym nasileniu. Roślina przyspieszyła gojenie otwartych złamań. Ze względu na korzystne właściwości ostróżki w Rosji wierzyli tak bardzo, że od XVII wieku roślina była hodowana w specjalnych ogrodach farmaceutycznych w celu uzyskania surowców.

Pomimo tego, że żywokost może być stosowany jako roślina paszowa lub ozdobna, ma on szczególną wartość ze względu na swoje właściwości lecznicze..

Właściwości lecznicze rośliny

Żywokost lekarski (Symphytum) należy do rodziny Boraginaceae. W naturze trawa rośnie w pobliżu wody i na wilgotnych łąkach. Żywokost ma prostą, grubą łodygę, osiągającą do 1 m wysokości. W krzakach jest dobrze widoczny dzięki fioletowo-fioletowym kwiatostanom wiechowatym.

Jako surowiec leczniczy najczęściej używany jest korzeń żywokostu lekarskiego..

Najważniejszą substancją zawartą w korzeniu rośliny jest naturalny diureid kwasu glioksalowego - alantoina. Odpowiada za zdolność rośliny do przyspieszenia regeneracji uszkodzonych tkanek, działa otulająco, antyseptycznie, zmiękczająco. Stężenie alantoiny w kłączu ziela może sięgać prawie 4%.

Korzeń żywokostu zawiera dużo śluzowatego soku, prawie 70% składającego się z polisacharydów. Zawiera również białka, inulinę, garbniki, żywice, alkaloidy, bioflawonoidy. Sok ma działanie ściągające, hemostatyczne.

Liście i korzenie rośliny zawierają witaminy z grupy B. Stężenie witaminy B4 - choliny, która spowalnia procesy starzenia organizmu oraz witaminy B12 - cyjanokobalaminy, która bierze udział w regulacji metabolizmu i krwiotwórczości.

Liście zawierają również wiele kwasów roślinnych, takich jak rozmaryn, litosperma, oksycynamon, kawowy, askorbinowy itp. Mają działanie znieczulające, zwężające naczynia krwionośne, przeciwzapalne i przeciwutleniające..

Wskazania do stosowania

Spektrum działania żywokostu jest szerokie, roślinę tę można spotkać w dziesiątkach preparatów farmaceutycznych i medycyny alternatywnej.

Główne kierunki wykorzystania surowców roślinnych:

1. Choroby układu mięśniowo-szkieletowego i ogólnoustrojowe patologie zapalne. Stosowanie surowców żywokostowych jako części złożonych okładów z Dimexidum łagodzi stan przy siniakach, skręceniach, reumatyzmie, reumatoidalnym zapaleniu stawów, dnie moczanowej. Po zastosowaniu kompresu obrzęk zmniejsza się, a krążenie krwi w uszkodzonym miejscu zostaje przywrócone szybciej.
2. Choroby skórne. Kasza z tartego korzenia może pomóc w ropnych zmianach skórnych, furunculosis, owrzodzeniach troficznych. Aby szybko pozbyć się krwiaka, wystarczy przymocować do niego świeży liść żywokostu, uprzednio zgniatając go w dłoni, aby uwolnić sok.
3. Choroby jamy ustnej. Odwar z korzenia żywokostu służy do płukania przy stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej i chorobach dziąseł - zapaleniu jamy ustnej, paradontozie, chorobach przyzębia.

W medycynie ludowej i homeopatii różne napary i wywary z dodatkiem ostróżki są stosowane wewnętrznie jako środek wykrztuśny w leczeniu chorób układu oddechowego.

W osobnym miejscu stosuje się żywokost w kosmetologii.

Ekstrakt i wyciąg z tego zioła wchodzą w skład kosmetyków przeznaczonych do ochrony skóry przed agresywnym wpływem środowiska. Kremy zapobiegające pękaniu i emulsje przeciwsłoneczne zmiękczają i nawilżają skórę.

Płyny przeciwzapalne, płyny do mycia twarzy i inne produkty z żywokostem, mające na celu walkę z trądzikiem - sprawdzają się dobrze.

Młode liście tego zioła wykorzystywane są jako pokarm przez wyznawców surowej diety..

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Przeciwwskazaniem do stosowania rośliny jest:

• ciąża-
• karmienie piersią-
• indywidualna nietolerancja.

Z reguły wyraźne skutki uboczne występują przy długotrwałym stosowaniu tradycyjnej medycyny opartej na żywokostu w środku.

Efekty uboczne mogą objawiać się jako:

• wzrost ciśnienia krwi-
• trombocytopenia-
• niedokrwistość hemolityczna-
• toksyczne zmiany w żołądku i wątrobie.

Z tego powodu w niektórych krajach zachodnich produkcja leków na bazie żywokostu jest zabroniona..

W rosyjskim przemyśle farmaceutycznym preparaty są wytwarzane z rośliny wyłącznie do użytku zewnętrznego, takie jak żel, krem, maść, balsam do ciała.

Przed użyciem zewnętrznym należy wykonać test na reakcję alergiczną nakładając niewielką ilość preparatu na łokieć. Jeśli zaczerwienienie, pieczenie, swędzenie pojawi się w ciągu 10-15 minut, leku nie można użyć. Spłucz skórę chłodną wodą.