Sadzenie glinianej chufy migdałowej i zasady jej pielęgnacji

Chufa to roślina z rodziny Turzyca. Rosnący w swojej ojczyźnie (Afryka Północna i Morze Śródziemne) jest byliną. Na naszych szerokościach geograficznych jawi się jako kultura roczna. Domowy ogrodnik będzie bardziej zaznajomiony z nazwą glinianych migdałów lub paszy. Sadzenie i pielęgnacja glinianych migdałów Chufa wymaga pewnej wiedzy, ale ogólnie kultura jest bezpretensjonalna.

Wybór i przygotowanie miejsca

Aby nie tracić czasu i zbierać dobre zbiory jesienią, warto dokładnie przemyśleć warunki klimatyczne ojczyzny Chufa. Potrzebuje wystarczająco dużo ciepła, światła i wilgoci. Wybierając miejsce na przyszłą plantację chufy, lepiej wybrać łagodny obszar południowy, chroniony przed przeciągami. Jeśli posadzisz orzeszek w cieniu, wpłynie to negatywnie na smak i ilość plonów..

Idealną glebą jest czarna gleba, która jest bogata w składniki odżywcze i umożliwia łatwą cyrkulację powietrza. Na innych glebach chufa będzie mniej żyzna. Działki podmokłe i zasolone są mało przydatne do nasadzeń. Bardzo małe plony można zbierać z gleb o dużej zawartości kredy.

Decydując się na uprawę orzechów chufa, należy wcześniej przygotować odpowiednie miejsce, najlepiej jesienią. Gleba jest wykopywana i nawożona. Do karmienia odpowiednie są organiczne lub złożone preparaty, których właściwości odżywcze wystarczą na cały sezon. Jeśli poziom wód gruntowych jest wysoki, pożądane jest wykonanie warstwy drenażowej. Chroni korzenie przed rozkładem.

Metody sadzenia i uprawy

Istnieją dwa sposoby przygotowania materiału do sadzenia do sadzenia w otwartym terenie:

1. rosnące sadzonki;
2. Sadzenie guzków.

Proces uprawy chufa (glinianych migdałów) z nasion jest pracochłonny i nie zawsze uzasadnia zainwestowany czas i wysiłek. Główną wadą rosnących sadzonek jest słaba aklimatyzacja po przesadzeniu na otwarty teren. Główne niuanse, na które należy zwrócić uwagę:

1. Przygotowanie gleby. W zależności od wielkości bulw do gleby dodaje się mieszaninę nawozów (mocznik, siarczan potasu i magnezu, superfosfat w stosunku 1-1-1-1).
2. Aby ułatwić i przyspieszyć proces kiełkowania, sadzonki moczy się w wodzie. Najbardziej równomierne kiełkowanie uzyskuje się, owijając każdą nakrętkę gazą. Trwa to od 1 do 3 dni, a wodę należy regularnie wymieniać, unikając wystąpienia procesów stagnacji. Optymalna temperatura wody to temperatura pokojowa..
3. Wybór pojemności jest dość prosty: jednorazowe kubki lub doniczki torfowe będą w sam raz. Doniczkę wypełnia się ziemią na około 10 cm i sadzi 2-3 orzechy, zatapiając je na głębokość 5 cm. Posyp ziemią na wierzchu.
4. Po zakończeniu czynności sadzenia doniczki są ustalane na stałe. Preferowany jest ciepły (+23 C w dzień, do +15 C w nocy) i dobrze oświetlony parapet, zapewniający ochronę przed bezpośrednim nasłonecznieniem i przeciągami. Jeśli pogoda się nie udaje, a słońce jest nisko, lądowanie musi być oświetlone lampą. Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, kiełki zaczną pojawiać się za 2 tygodnie..
5. Młode sadzonki wymagają uwagi i opieki w miarę wzrostu. Podlewanie odbywa się, gdy gleba wysycha wodą o temperaturze pokojowej. Wykonuje się również lekkie spulchnienie (1-2 razy w tygodniu), które poprawia cyrkulację powietrza w gruncie..
6. Dodatkowym czynnikiem w uzyskaniu zdrowych i mocnych sadzonek będzie nawożenie nawozami (saletra amonowa, superfosfat).
7. Sadzonki rosną w domu aż do ostatecznego ocieplenia. Warto skupić się na przełomie maja i czerwca. Przygotowanie do sadzenia w otwartym terenie rozpoczyna się za 10-14 dni. Uprawiane rośliny stopniowo zmieniają warunki klimatyczne, wyprowadzając je na świeże powietrze i zmniejszając intensywność podlewania.

Sadzenie z guzkami to łatwy i wygodny sposób na uprawę glinianych migdałów. Przygotowanie do sadzenia rozpoczyna się późną wiosną, kiedy maleje prawdopodobieństwo wystąpienia przymrozków nocnych (ostatni tydzień kwietnia - maja).

1. Podstawowym środkiem przygotowawczym będzie przegroda materiału nasadzeniowego. Być może niektóre orzechy są pęknięte lub lekko zgniłe, musisz się ich pozbyć. Pozostałe guzki namoczone w wodzie, stopieniu lub deszczu będą doskonałą opcją.
2. Kolejny etap: przetwarzanie w roztworze manganu. W słabym roztworze bulwy myje się przez 3-5 minut, następnie wilgoć zbiera się w czystej wodzie w temperaturze pokojowej przez kolejne 15-20 minut. Procedura ta uruchomi procesy ochronne i ułatwi przetrwanie w otwartym terenie..
3. Przygotowany kwietnik (grządka) wymaga poluzowania i zaznaczenia otworów. Optymalną wielkością dla miejsca przeznaczonego do sadzenia chufy będzie kwadrat o boku 60 cm.Orzechy są zakopywane 5-7 cm w glebie w odległości 10-12 cm między sobą. Takie parametry lądowania dodatkowo stworzą komfortowe warunki do opieki. Planując kilka łóżek, należy pozostawić między nimi odstęp 1 m.

Trzymając się tej sekwencji działań, pierwsze pędy pojawią się za tydzień.

Zasady opieki

Niezależnie od metody pozyskiwania sadzonek dalsza pielęgnacja roślin nie jest inna i polega na umiarkowanym podlewaniu, hillingowaniu, karmieniu, spulchnianiu i zbieraniu chwastów.

Ważne jest, aby opracować wzorce podlewania, aby roślina nie cierpiała z powodu nadmiaru lub braku wilgoci. W upalne lato podlewanie co 3-4 dni. Jeśli często pada deszcz, nie ma w ogóle potrzeby dodatkowego nawilżania gleby.. Sama Chufa jest dobrym wskaźnikiem potrzeby podlewania..

Jeśli końce liści są lekko zwiędłe i obwisłe, roślinę należy podlać. Nadmierne podlewanie negatywnie wpłynie na kształtowanie się przyszłych zbiorów: bulwy stają się mniejsze, a ich smak pogarsza się, ale nadziemna zielna część rośliny zachwyca soczystością i bogatym kolorem.

Znając specyfikę gleb na miejscu, aby uzyskać przyzwoity plon, roślinę karmi się 2, czasem 3 razy (na etapie 10-15 cm i 30-40 cm pędu). Kompozycje mineralne, próchnica, jesion drzewny są dobrze akceptowane. Przydatne jest spuszczanie wyhodowanych krzewów glinianych migdałów. Po niechlujnym podlewaniu lub ulewnym deszczu gleba jest spulchniona, wyrosłe chwasty są usuwane, a nasyp przywracany.

Ziemne migdały są odporne na choroby i prawie nie uszkadzane przez szkodniki ogrodowe. W warunkach nadmiernej wilgoci może rozwinąć się zgnilizna korzeni. Mrówki uwielbiają jądro młodych guzków, drutowce, a niedźwiedź może stanowić zagrożenie. W przypadku złego wyboru miejsca sadzenia, przyszłe uprawy mogą spowodować szkody dla inwentarza żywego (krowy, kozy, świnie).

Warunki sadzenia i pielęgnacji chufy na Ukrainie są takie same jak w Rosji..

Zbiór i przechowywanie

Uprawa chufy, podobnie jak innych roślin, kończy się wraz ze zbiorami. Okres wzrostu i dojrzewania wynosi 130-150 dni. Chociaż nawet niedojrzałe bulwy są jadalne, najbardziej skorzystają na tym dojrzałe orzechy..

Zbiór rozpoczyna się w drugiej połowie września. Ale w chłodne i deszczowe lata prace żniwne mogą zostać przełożone na kolejny miesiąc. Uważnie obserwując wygląd rośliny, łatwo uchwycić moment całkowitego dojrzewania. Jeśli liście żółkną i zaczną więdnąć, gliniane migdały są dojrzałe.

Po rozpoczęciu prac żniwnych powinieneś uzbroić się w cierpliwość. Krzewy Chufa są delikatnie podważane widłami i wyciągane z ziemi. Bulwy są wybierane ręcznie; do dodatkowego czyszczenia służy sito. Z powstałej uprawy resztki ziemi są zmywane i suszone na stole pod słońcem lub w suszarce. Jednocześnie wybiera się najlepsze bulwy nasienne. Migdały ziemne przechowuj nie dłużej niż 4 lata w ciemnym, ciepłym i dobrze wentylowanym miejscu..