Jarzębina: cechy sadzenia i pielęgnacji drzewa jesienią

Jarzębina na miejscu to nie tylko estetyczna przyjemność z ognistych szkarłatnych lub pomarańczowych skupisk i wielokolorowych liści. Jagody jarzębiny są bogate w witaminy, mikroelementy i inne ważne dla organizmu substancje. Drzewo jest bezpretensjonalne w pielęgnacji i nie wymaga specjalnych warunków rolniczych. Jarzębina dobrze znosi przymrozki ze względu na to, że kwitnie dość późno - na przełomie maja i czerwca. Drzewo to wymaga szczególnej uwagi dopiero jesienią, kiedy trzeba je przygotować do zimowania..

Opis

Jarzębina należy do rodzaju mrozoodpornych liściastych krzewów i drzew z rodziny Rosaceae. Geografia wzrostu jest rozległa - od regionów Dalekiej Północy do strefy środkowej. Drzewo może rosnąć na każdej glebie - od kamienistej po gliniastą. Jarzębiny można spotkać na drogach, w parkach, ogrodach, na polanach w lesie.

Drzewo wygląda szczególnie imponująco zimą, gdy jest ozdobione jasnymi jagodami, których kolor może być żółty, pomarańczowy, szkarłatny. Wysokość jarzębiny jest zróżnicowana - występują tu krzewy do 80 cm i drzewa powyżej 1,5 m wysokości.

Najwyższy jarzębina - zwykła (Sorbus Aucuparia) - rośnie powyżej 10 m.

System korzeniowy jarzębiny jest dobrze rozwinięty, korzenie wnikają głęboko w ziemię, więc mieszkańcy lata, którzy sadzą to drzewo na działkach, nie zawracają sobie głowy częstym podlewaniem. Drewno pnia jest gęste i sprężyste. Gałęzie są proste, odchylają się pionowo od pnia, młode pędy są szaro-czerwone, owłosione.

Jarzębina ma luksusową kulistą koronę. Liście są złożone, wydłużone, każdy składa się z wielu wąskich spiczastych liści.

Owoce dojrzewają latem i jesienią, a zimą pod wpływem mrozu tracą gorycz i zmieniają smak. W tym czasie stają się słodkie i gromadzą wiele witamin..

Od czasów starożytnych jarzębina cieszyła się dużym uznaniem wśród plemion ruskich, celtyckich i skandynawskich.. Z drzewem tym związanych jest wiele wierzeń. Jarzębina została obdarzona magicznymi mocami i była uważana za męskie drzewo, które jest w stanie chronić wojowników i ludzi przed wpływem czarów. Od czasów starożytnych jarzębina była również wykorzystywana do domowej kuchni. Robiono z niego wino, dżem, galaretkę i sosy..

Rodzaje i odmiany

Na bazie jarzębiny wyhodowano wiele odmian. W sumie jest ich ponad 100. Różnią się one między sobą:

• wysokość;
• grubość pnia;
• długość pędów;
• kolor i smak jagód.

Najpopularniejsze i odporne na choroby i mróz odmiany, które można uprawiać w ogrodzie, przedstawiono w tabeli:

Imię	Charakterystyka	Zdjęcie
Koralik	Niskie drzewo z rubinowo-czerwonymi jagodami o smaku żurawiny, owocuje w 4-5 roku po posadzeniu
Scarlet Large	Szybko rosnąca odmiana o dużych, jaskrawoczerwonych owocach o wadze do 4 g. Jagody są cierpkie, ale nie gorzkie
Tytan	Drzewo średniej wielkości, owoce ciemnoczerwone z niebieskawym nalotem. Co roku owocuje
Deser	Nisko rosnące drzewo, które owocuje w ciągu roku. Wymaga nawożenia. Jagody są ciemne, cierpkie, soczyste
Michurinskaya	Cenna odmiana o dużych jagodach o słodko-kwaśnym smaku, to drzewo średniej wielkości
Likier	W smaku i wyglądzie przypomina aronię, o słodkim, lekko cierpkim smaku. Nadaje się do produkcji wina

Oprócz zwykłych odmian czerwonych i aronii czarnej w ogrodach często można spotkać kępy jarzębiny żółtej i białej. Na przykład odmiana Yellow jest odmianą o wysokiej wydajności. Gałęzie tego jarzębiny, obciążone owocami, dosłownie ugięły się do ziemi. Soczyste jagody, nadające się do robienia dżemów i ciast.

Jarzębina odmiany Solnechnaya nie jest tak owocna, ale jej jagody są smaczne, bez goryczy. Została wyhodowana przez spontaniczną hybrydyzację Nevezhinskaya Kubova, dlatego czasami nazywana jest Córką Kubovej.

Oddzielnie rozważane odmiany jarzębiny o białych owocach Kene i White Swan. Nie nadają się do spożycia przez ludzi i są uprawiane jako rośliny ozdobne.

Ogrodowe gatunki jarzębiny to nie tylko drzewa i krzewy o wysokiej zawartości witamin. Wśród innych roślin tworzą piękny i jasny kolor..

Sadzenie i hodowla

Najlepszą porą na sadzenie jarzębiny jest jesień. Ale jeśli nie możesz tego zrobić jesienią, możesz posadzić drzewo wczesną wiosną, nie później niż pod koniec kwietnia. Głębokość dołu do sadzenia powinna wynosić co najmniej 80 cm, szerokość - około 60 cm.

Pomimo tego, że jarzębina nie jest zbyt wymagająca pod względem składu gleby, zaleca się stosowanie nawozu podczas sadzenia: w ten sposób drzewo zapuści korzenie i zimuje.

Opatrunek górny składa się z następujących składników:

• 5 kg humusu lub kompostu torfowego;
• 100 g nawozu potasowego;
• 200 g superfosfatu.

Po pogłębianiu sadzonki w dołku musisz podeptać ziemię dookoła. Jeśli drzewo jest sadzone w zimne dni, należy wokół niego ułożyć gałęzie świerkowe lub inne gałęzie.

Jedną z opcji jest posadzenie jarzębiny w ogrodzie wzdłuż ogrodzenia. W przypadku sadzenia kilku drzew odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 4-5 m. Po posadzeniu sadzonka jest podlewana. Rowan nie wymaga dodatkowej opieki.

Rozmnażanie odbywa się przez szczepienie. Jako zapas używa się jarzębiny lub głogu. Śpiący pączek lub łodyga szczepi się późną jesienią, a pączkowanie przeprowadza się na początku czerwca.

Jarzębina posiada potężny system korzeniowy, dzięki czemu młode rośliny zaszczepione na niej będą na długo otrzymywać od matki składniki odżywcze i wilgoć.

Możesz rozmnażać jarzębinę przez nasiona.. Wielu ogrodników uważa, że ​​ta metoda jest znacznie łatwiejsza niż poprzednia. Rośliny szybko kiełkują i rozwijają się, ale później owocują.

Nasiona wysiewa się w otwartym terenie jesienią lub wiosną. Gęstość plonu - około 150 nasion na 1 mb. Jeśli sadzenie odbywa się przed zimą, glebę należy przykryć suchymi liśćmi warstwą około 10 cm.

Wadą tej technologii hodowli jest wysoki stopień zmienności gatunkowej..

Funkcje pielęgnacyjne

Jarzębina jest dość bezpretensjonalna - nie wymaga stałej opieki i regularnego karmienia, ale pewna praca z tym drzewem nadal będzie musiała zostać wykonana. Pielęgnacja roślin sprowadza się do następujących czynności:

• podlewanie;
• rozwolnienie;
• formowanie korony;
• zwalczanie chorób i szkodników.

Zaraz po posadzeniu młodej rośliny koronę należy lekko przyciąć, a gdy drzewo zacznie aktywnie formować pędy boczne wiosną, część z nich należy również odciąć do pierwszego żywego pąka. Koronę dorosłej rośliny należy przerzedzić, usuwając wewnętrzne pędy i stare, nie owocujące gałęzie. Korona jest również przycięta.

Przycinanie przeprowadza się w marcu lub październiku - przed nadejściem pierwszych chłodnych dni.

Opatrunek wierzchni jest wymagany tylko w przypadku roślin dorosłych, które wyróżniają się wysokimi plonami. Wiosną, przed kwitnieniem, wraz z nawadnianiem stosuje się złożone nawozy azotowo-fosforowo-potasowe.

Jarzębina jest podatna na niektóre choroby. Najczęściej uderza ją:

• mączniak;
• rdza;
• szare plamienie;
• różne rodzaje martwicy.

Zwalczanie chorób odbywa się poprzez opryskiwanie drzewa środkami owadobójczymi.