Drzewa liściaste środkowej rosji: gatunki ze zdjęciami i nazwami

Zadowolony

• Brzozowy
• Dąb
• Wierzba
• Jarzębina
• Topola

W zależności od gatunku ich kolor jest ciemnozielony lub złoty. Wczesnym latem akacja pokryta jest białymi lub jasnożółtymi kwiatami, które otaczają ją bardzo przyjemnym aromatem. W naszym kraju powszechne są trzy rodzaje akacji:

• Ulica - może rosnąć nawet w bardzo zanieczyszczonych środowiskach, dlatego jest sadzona do ozdabiania podwórek w pobliżu fabryk i fabryk. Wskazane jest, aby gleba nie składała się z ciężkiej gleby i nie była zbyt wilgotna, w przeciwnym razie drzewo zamarznie zimą. Łatwiej znosi suszę niż wilgoć. Liście są ciemnozielone, a pachnące kwiaty są białe.
• Złote - niskie drzewo, osiągające nie więcej niż 12 metrów wysokości, różni się kręconymi niebiesko-zielonymi liśćmi, które każdej jesieni zmieniają kolor na żółty. Wskazane jest sadzenie go w słonecznym miejscu, ponieważ akacja bardzo lubi się opalać..
• Jedwab - Najmniejszy ze wszystkich rodzajów akacji, ma kulistą koronę, do 7 metrów szerokości, jej wysokość jest mniej więcej taka sama. Zieleń kwitnie pod koniec maja, przypada na koniec listopada. W lipcu kwitną na nim żółte liście, które nie są wybredne w składzie gleby.

Brzozowy

Najpopularniejsze drzewo w Rosji, to z nią obcokrajowcy kojarzą się z naszym wielkim i pięknym krajem. Brzoza może rosnąć w prawie każdym obszarze kraju, nawet w Jakucji. To prawda, że ​​można tam znaleźć tylko brzozę karłowatą. Różni się od innych drzew gładką korą, którą można obrać i zrobić z nich różne wyroby rzemieślnicze i naczynia.

Zdrowy sok pozyskiwany jest wiosną z brzozy. Z jej liści robi się leczniczy wywar. W miejscu wyblakłych kwiatów pojawiają się spłaszczone nasiona z błoniastymi skrzydłami. W całej Rosji te trzy typy są najbardziej powszechne:

• Krasnoludek - Łatwiej jest tolerować nagłe zmiany temperatury niż wszystkie inne rodzaje brzozy, więc to ona jest sadzona w tundrze i syberyjskiej części Rosji. Wysokość brzozy karłowatej nie przekracza 120 centymetrów. Jego korzenie zwykle rozciągają się pionowo, nie mogą sięgać daleko. Uwielbia lekko kwaśne gleby. Sadzonkę sadzi się dopiero jesienią.
• Bagno - świetnie czuje się w wilgotnej glebie, dlatego zaleca się sadzenie go przy sztucznych zbiornikach. Młoda sadzonka będzie miała białą korę, która z wiekiem lekko ciemnieje. Drzewa rosną z gałęziami prosto do góry, zwykle nie więcej niż 20 metrów. Mają bladozielone liście o długości około 5 centymetrów.
• Płacz - otrzymała tę nazwę z powodu zwisających gałęzi, które mogą dotykać ziemi. Średnia wysokość brzozy płaczącej wynosi około 8 metrów, szerokość od 4 do 6 metrów. Korona pokryta jest licznymi ciemnozielonymi liśćmi o okrągłym kształcie, każdy o średnicy nie większej niż 2 centymetry. Brzoza każdej jesieni zmienia swój zielony strój na soczysty pomarańczowy lub czerwony, przez co przyciąga wzrok. Lepiej jest sadzić sadzonkę w dobrze oświetlonym miejscu. Może rosnąć na prawie każdej glebie.

Dąb

Trudno go pomylić z innymi drzewami liściastymi. Jest najpotężniejszy ze wszystkich dzięki bardzo szerokiej koronie. Jego gałęzie żartobliwie wytrzymują bardzo silny wiatr. Ale będąc wybrednym co do gleby, nie będzie rosnąć nawet w ubogich w minerały, dotyczy to również mokrej ziemi.

W komfortowych warunkach każdy gatunek dębu może z łatwością żyć ponad sto lat. Każdego roku dojrzewa na nim wiele żołędzi. W naszym kraju najczęściej spotyka się te dęby:

• Petiolate - można go znaleźć na żyznych obszarach, gdzie wznosi się ponad wszystkie drzewa, dzięki gigantycznemu wzrostowi o 50 metrów. Szerokość może dochodzić do 25 metrów. Na nim każdej jesieni dojrzewają żołędzie, nie przekraczające 4 centymetrów. Ma gęste liście w kolorze bagiennym, gdzie dolna część jest jaśniejsza niż górna. Rosyjska zima łatwo przetrwa.
• Czerwony - można go łatwo zauważyć wśród innych drzew dopiero jesienią, kiedy jego ciemnozielone liście zmieniają kolor na jaskrawoczerwony. Nawet okrągłe żołędzie mają czerwonawy odcień. Jego liście są zaskakująco długie, mogą osiągnąć nawet 20 centymetrów długości. Ale wzrost dębu zwykle nie przekracza 20 metrów. Z łatwością wytrzymuje silne mrozy do -35 ° C, spokojnie rośnie w bardzo wietrznych miejscach.
• Fluffy - Najkrótszy ze wszystkich dębów, nie dłuższy niż 10 metrów. Ma zakrzywiony pień i obszerną koronę z liśćmi o długości do 10 centymetrów i różnych kształtach. Górna część liści jest bagienna, a dolna szaro-zielona. Rośnie wolno, nie lubi miejsc wietrznych. Zwykle można go znaleźć w miejscach skalistych i słonecznych..

Wierzba

Jest rośliną lubiącą wilgoć, dlatego najczęściej można ją spotkać wzdłuż rzek i jezior. Jeśli w letnim domku znajduje się sztuczny zbiornik, można go posadzić małą wierzbę, co doda dodatkowego uroku temu zakątkowi. Zwykle dorastają do 15 m wysokości, odmiany o wzroście powyżej 30 m są rzadkie..

W większości przypadków gałęzie wierzby opadają z góry na dół, prawie dotykając ziemi. Za gęstymi gałęziami na jej pniu możesz ukryć się przed światem zewnętrznym. Typowe rodzaje wierzby w Rosji:

• W kształcie pręta - otrzymała tę nazwę ze względu na proste i cienkie gałęzie z długimi i wąskimi liśćmi o długości do 20 centymetrów. Liście lekko świecą w słońcu. To drzewo owocuje co roku w kwietniu w postaci spuchniętych torebek nasiennych, których rozmiar nie przekracza 5 milimetrów. Całkowita wysokość gatunku w kształcie pręta wynosi 6 m.
• Srebro - swoją nazwę zawdzięcza szarozielonym liściom z małymi włoskami, które z daleka wydają się srebrzyste. Zwykle wygląda jak ozdobny krzew karłowaty, nie przekraczający pół metra. W szerokości najczęściej jest to dwa do trzech razy więcej niż wysokość. Jesienią srebrzyste liście zmieniają barwę na jasnożółtą.
• Płacząca - Najpopularniejsza i rozpoznawalna wierzba, która rośnie wszędzie. Często można go znaleźć w parkach miejskich. Zwykle nie więcej niż 7 metrów, nie więcej niż 5 metrów szerokości. Ma bardzo wąskie i długie zielono-niebieskie liście o błyszczącej powierzchni. W środku wiosny zakrywa ją małe srebrne kolczyki. Uwielbia miejsca dobrze oświetlone, łatwo znosi zimę.

Jarzębina

Jedno z najpiękniejszych drzew liściastych, dzięki niezwykłemu kształtowi liści i czerwonym owocom. Może być właścicielem jednego lub więcej pni.

Prawie wszystkie liście przebarwiają się jesienią na kilka kolorów. W Rosji rosną dwa rodzaje jarzębiny:

• Zwykły - Najpopularniejszy ze wszystkich jarzębiny, dzięki swojej kędzierzawej koronie o wysokości do 10 m. W komfortowych warunkach klimatycznych może żyć nawet do stu lat. Jeden liść ma do 15 owalnych liści. Późną wiosną lub wczesnym latem na jarzębinie kwitną kwiaty w kształcie parasoli o średnicy około 10 centymetrów. Rozrzedzają niezbyt przyjemny aromat. Już w sierpniu można podziwiać jaskrawoczerwone owoce, które zimą zjadają ptaki przebywające na zimę.
• Okrągłolistne - Rośnie bardzo wolno, dodając nie więcej niż 30 centymetrów wysokości rocznie. Łatwo toleruje suszę, odporny na wiatr. Korona jest stożkowata, a ciemnozielone liście są szeroko eliptyczne. System korzeniowy jest bardzo głęboki. Kwiaty kwitnące późną wiosną mają przyjemniejszy aromat niż jarzębina, owoce dojrzewają we wrześniu. Jarzębina rozmnaża się przez nasiona lub sadzonki częściowo zdrewniałe. Późną jesienią jego zielenie stają się całkowicie żółte..

Topola

Trudno znaleźć rosyjskie miasto, które nie jest zamieszkane przez te szybko rosnące drzewa. Ich wysokość może z łatwością wyrosnąć z czterdziestometrowego domu. Na początku lata na topolach żeńskich pojawiają się drobne kwiatki w formie kolczyków, które później pękają i wypuszczają tysiące drobnych, puszystych nasion przypominających śnieg..

Dlatego, aby uniknąć takiego „puchu topoli”, lepiej sadzić męskie drzewa. Ostatnio te szybko rosnące drzewa przestały być sadzone ze względu na ich kruchość, ponieważ łatwo łamią się zwykłym lekkim huraganem. Ich drewno nie nadaje się do budowy domów ze względu na to, że łatwo się łuszczy.

W centralnej Rosji można znaleźć te trzy typy:

• Biała - uwielbia wilgotną glebę, bez problemu znosi zimowe przymrozki. Czuje się tak samo zarówno w miejscu słonecznym, jak i zacienionym. Jego gęsta i szeroka korona ozdobiona jest licznymi zielonymi liśćmi, podobnymi kształtem do klonu. Każdego czerwca kwitną na nim żółto-zielone kwiaty, z których później wylęgają się nasiona, które wiatr przenosi po całej dzielnicy.
• Pachnący - nie przekracza 20 m, ma owalną koronę, rośnie bardzo szybko. Preferuje dobrze oświetlone obszary, lepiej sadzić je w domkach letniskowych lub w parkach, ponieważ nie wszystkie drzewa przetrwają w zanieczyszczonych warunkach miejskich.
• Wielkolistna - w warunkach miejskich doskonale wpisuje się w otaczający krajobraz ze względu na niski wzrost - do 9 m.ma szerokie, owalne liście o długości do 12 cm, ciężko znosi surowe zimy, wiosną młode pędy nie wytrzymały mrozu odpadają.