Winogrona jowisza: opis odmiany kishmish z usa, doświadczenie w rosji

Winogrono Jowisza ma dokładnie dwadzieścia lat. Wyhodowana w Stanach Zjednoczonych odmiana została następnie umieszczona jako wysokowydajna, odporna na zimno, bardzo bezpretensjonalna. Później został wprowadzony do Rosji, gdzie zakorzenił się na środkowym pasie i bardziej północnych regionach. Dwie dekady to właściwy czas, aby wytrzymać próbę wytrzymałości i zademonstrować prawdziwe, nie zadeklarowane cechy.

Deklarowane zalety odmiany

Urodzony w 1998 roku amerykański rodzynek Jowisz jest właściwie, może nie całkiem amerykański, chociaż jego „wynalazcy” i ośrodek naukowy są oficjalnie dobrze znani. Ale kiedyś istniała wersja, którą można było wybrać na podstawie rozwoju nie tylko rosyjskich, ale także radzieckich naukowców. Niektórzy eksperci na tej podstawie zbudowali teorię, dlaczego odmiana okazała się dobrze dostosowana do rosyjskich realiów pogodowych..

Deklarowane cechy rodzynek Jowisza są następujące:

• Krzewy są średnie do silnych.
• Łatwo rozmnażane przez sadzonki.
• Zaczyna owocować dwa lata po posadzeniu.
• Soczysty, chrupiący miąższ.
• Słodki smak z nutami gałki muszkatołowej.
• Gęsta skórka jagodowa.
• Łatwa w pielęgnacji.
• Nadaje się nie tylko do zastosowań „przemysłowych”, ale także podmiejskich.
• Nie wymaga dodatkowego zapylania.
• Wysoka wydajność.
• Ma niską częstość występowania.
• Różni się we wczesnym dojrzewaniu.
• Odporny na niskie temperatury.
• Odporny na obciążenia podczas transportu.
• Ma wysoki wskaźnik przeżycia.
• Może szybko wyleczyć się z obrażeń.
• Można go swobodnie przechowywać przez kilka miesięcy, zachowując swoje właściwości.

Ogólnie uważano, że rodzynkowy Jowisz z USA jest prawie idealną odmianą wśród bezpestkowych dla Rosji. Początkowo jednak zauważono, że owoce dojrzewające dość szybko się kruszą. Jest jednak jasne, że problemu można było łatwo uniknąć, po prostu uważnie monitorując proces dojrzewania..

Wygląd i zalety

Pragmatyczni naukowcy z Arkansas najprawdopodobniej postawili sobie za zadanie opracowanie ekonomicznie opłacalnej odmiany winorośli. Jowisz musiał „zarabiać pieniądze”. Być może niespodziewanie znalazł inną aplikację. Mieszkańcy lata (przynajmniej w Rosji) szybko znaleźli winogrona i dekoracyjne zastosowanie. Wynikało to przede wszystkim z wyglądu rośliny..

Cechy, które pozwoliły tej różnorodności stać się „gwiazdą” projektowania krajobrazu:

• Piękne jasne lub czerwono-brązowe winorośl.
• Pięć kwiatostanów na każdym pędzie.
• Liście duże, jasnozielone.
• Oryginalny kształt liścia.
• Duże skupiska w kształcie walca lub stożka.
• Jagody w kształcie jajka.
• Różnorodność kolorów jagód: od zielono-różowego do czerwonego i niebieskiego.
• Możliwość lądowania nawet na parapecie.

Trzeba powiedzieć, że odmiana jest bogata w witaminy i minerały, przydatne kwasy i pierwiastki śladowe. Nadaje się do różnych diet, a także do żywności dla niemowląt. Zawiera wystarczającą ilość fruktozy. Posiada właściwości dezynfekujące. Wspomaga usuwanie szkodliwych substancji z organizmu.

Rozmnażanie i sadzenie

Rodzynki odmiany Jupiter są łatwe w sadzeniu i rozmnażaniu. Dobry efekt dają sadzonki pełnoprawne, sadzonki „domowej roboty”, nawarstwianie i wywar. Co ciekawe, proces ten można prowadzić przez prawie cały sezon letni, aż do początku przymrozków. Co więcej, to jesień to najlepszy czas na zejście na ląd, chociaż niektórzy wolą czerwiec.

Wysiadanie i opuszczanie ma kilka cech:

• Sadzonki muszą być bezlistne i mieć żywe korzenie.
• Jeśli sadzisz jeden krzak, powinieneś przygotować dziurę - dla kilku lepiej zrobić rów. Dokładnie usuń chwasty.
• Najlepiej jest natychmiast sadzić krzewy w odległości od pięciu do sześciu metrów od siebie..
• Ułożyć drenaż, nawożoną glebę. Zostaw na dwa tygodnie.
• Namaczaj sadzonkę przez kilka dni (różni eksperci zalecają okres od trzech do siedmiu dni na namaczanie).
• Po posadzeniu (i każdym podlewaniu) ziemię należy ściółkować.
• Potrzebne jest mocne podlewanie za kilka dni.
• W przyszłości takie podlewanie odbywa się co trzy dni (zatrzymuje się na dwa tygodnie przed zbiorem).
• Aby osiągnąć lepszy efekt, konieczne jest nawożenie wiosną i nawożenie pogłówne w sezonie. W tym celu odpowiedni jest obornik.
• Jesienią musisz przyciąć.
• Jesienią (lub wczesną wiosną) możesz się rozmnażać winogrona szczepione. W tym celu łodygę należy przeciąć ukośnie i wprowadzić do nacięcia w miejscu usuniętej gałęzi. Pożądane jest pokrycie tego miejsca gliną, a drugi koniec cięcia parafiną.

Cokolwiek mówią na początku o Jowiszu, potrzebuje on również leczenia zapobiegawczego przed chorobami i przed kwitnieniem, a także przed zimowaniem. Schronisko na zimę też nie boli (wystarczy schylić się do ziemi i przykryć odpowiednią szmatką). Należy również pamiętać, że odmiana jest rośliną światłolubną..

Rosyjska praktyka

Pomimo początkowych genialnych opisów odmiany, winogrono Jowisz, uprawiane w Rosji, również wykazywało problematyczne właściwości. Chociaż część sprawy, być może, w ogóle nie dotyczy niewłaściwych właściwości lub nawet osobliwości klimatu, ale podejścia do uprawy.

Tak czy inaczej rosyjscy winiarze zauważyli takie negatywne i pozytywne aspekty:

• Odmiana jest przeciwwskazana, a ziemie zbyt suche i zbyt wilgotne.
• Rośliny o niskich owocach należy co roku wyrywać z korzeniami.
• Winogrona mogą nie odzyskać siły po zamrożeniu.
• Na krzaki mogą wpływać choroby grzybowe.
• Jagoda nie jest zbyt duża, a same winogrona są bardzo wydajne.
• Winogrona nadają się zarówno do świeżego spożycia, jak i do produkcji rodzynek.
• Tworzy pyszny kompot i bardzo oryginalne wino, przypominające smak Isabelli (co nie jest zaskakujące, ponieważ do jego wyboru wykorzystano różne wersje Isabelli).

Niezależnie od recenzji na temat winogron Jowisza, zakorzenił się dobrze przynajmniej w rosyjskich daczach. Wiadomo o jego dość szerokiej dystrybucji w środkowej i górnej Wołdze, Kamie, Środkowym Trans-Uralu. Być może to zasługa jednej z głównych „kart atutowych” tej odmiany - łatwej pielęgnacji, z którą poradzi sobie początkujący winiarz..