Szwajcarskie krowy: cechy chowu w domu

Spokojny temperament, wytrzymałość i zadowalająca wydajność szwajcarskich krów przyciągają wielu rolników.

Ale główną cechą tego bydła jest mięso i produkty mleczne wewnątrz rasy..

Jak rozpoznać osobniki czystej krwi, czym się zajmują pielęgnacja i utrzymanie, jakie charakteryzują się mleczności - to zostanie omówione w dalszej części artykułu.

Historia i opis rasy

Rasa szwajcarska ewoluowała na przestrzeni wieków. Ponadto początkowo hodowcy skupili się na uproszczeniu warunków utrzymania i żywienia zwierząt, a później zwrócono uwagę na jego walory produkcyjne..

Pochodzenie

Korzenie pełnej krwi krów pochodzą od bydła krótkorogiego, które w średniowiecznej Europie służyło do prac rolniczych jako siła pociągowa. Następnie prace hodowlane prowadzono drogą doboru naturalnego..

A kilka wieków temu szwajcarscy hodowcy postawili sobie za cel wyhodowanie nowego pokolenia bydła, które wyróżniałby się bezpretensjonalnością, łatwością utrzymania, szybkim dostosowaniem do nowych warunków i zmian klimatycznych..

Nieco później, gdy zniknęła potrzeba przyciągania krów do orania ziemi, w centrum prac hodowlanych znalazł się mięsno-mleczarski kierunek produktywności rasy. Wkrótce odmianą zaczęli interesować się rolnicy z sąsiednich Niemiec, Włoch i Francji. Pod koniec XX wieku dowiedzieli się o szwajcarskich krowach w Ameryce..

Cechy zewnętrzne

Współcześni hodowcy zwierząt mają możliwość wyboru typu wewnątrzrasowego swojego podopiecznego.Dziś jest ich 3:

• mlekowy;
• mleko i mięso;
• mięso i mleko.

Charakterystyczne jest, że przedstawiciele każdej odmiany rasy szwajcarskiej różnią się indywidualnymi znakami zewnętrznymi.

Jednocześnie wszystkie krowy czystorasowe mają następujące cechy:

• potężny kręgosłup;
• prawidłowa budowa ciała;
• wysokość w kłębie - 129–152 cm;
• krótki płaszcz;
• kolor brązowy (dopuszczalne są jasne i ciemne garnitury);
• mocne, grube nogi średniej długości;
• mocne stabilne kopyta;
• masywne, obszerne ciało;
• krótka szyja z dobrze rozwiniętymi mięśniami;
• szerokie sacrum;
• elastyczna skóra;
• ciemne, ołowiane włosy pokrywające okolice nosa;
• wypukłe czoło;
• masywne rogi;
• krótka głowa;
• waga samic - 550–800 kg, samców - 700–1000 kg, nowonarodzonych cieląt - 39 kg;
• duże wymię, które w zależności od rasy zwierzęcia wyróżnia się rozwojem.

Krowy mięsne i mleczne są łatwo rozpoznawalne dzięki ich małemu ciału i słabemu wymionowi, ale przedstawiciele mleczarni i mięsa wyróżniają się silnie wydłużonym ciałem z umiarkowanie rozwiniętą masą mięśniową.

Zwierzęta charakteryzują się doskonałym zdrowiem, szybko dostosowują się do nowych warunków, jednak różnią się swoją uściśleniem w codziennej diecie..

Wskaźniki mięsa i nabiału

W całej historii swojego istnienia rasa szwajcarska nieustannie poprawiała swoje zewnętrzne oznaki czystej krwi, a także cechy produktywności.

Jednak austriaccy i niemieccy rolnicy, porównując te krowy z innymi odmianami, zauważają ich skromną wydajność mleczną i wymiary, ale włoscy i francuscy hodowcy nadal pracują nad zwiększeniem wskaźników mięsnych i mlecznych.

Obecnie nabiał uzyskany od tych krów za granicą jest używany wyłącznie do produkcji serów..

Oto główne wskaźniki produktywności jednej krowy:

• roczna mleczność - 9-10 ton;
• zawartość tłuszczu w produkcie mleczarskim wynosi 3,6–4,0%;
• ilość białka składowego - 3,2-3,6%;
• średni dzienny przyrost masy ciała - 800–1000 g;
• wydajność mięsa rzeźnego - 50-60%;
• jakość mięsa - wysoka.

Plusy i minusy

Mimo tak długiej pracy hodowlanej szwajcarskie krowy są niedoskonałe. W porównaniu ze swoimi rasowymi krewnymi innych ras przegrywają na wiele sposobów. Rozważ konkretne fakty.

Konserwacja i pielęgnacja

Szwajcarskie krowy mogą być hodowane na pastwiskach lub przez cały rok. Wybór uzależniony jest od obsady roślin zbożowych i możliwości zbioru zielonek. Dlatego właściciel musi zadbać o odpowiednią aranżację obory i zadbać o odpowiednią strefę letnią..

Letni plac zabaw

Wielu hodowców zwierząt gospodarskich stosuje tę metodę utrzymywania bydła latem, co może znacznie obniżyć koszty produktów mlecznych i obniżyć koszty pracy. Według lekarzy weterynarii stały pobyt zwierzęcia na świeżym powietrzu wśród obfitości ziół korzystnie wpływa na jego zdrowie..

Jednak w tym celu musisz wybrać odpowiedni obszar spacerowy. Doświadczeni rolnicy radzą unikać obszarów nizinnych i podmokłych, ponieważ środowiska powodujące choroby dobrze się rozwijają w zimnych i wilgotnych warunkach. W takim miejscu wzrasta ryzyko zarażenia krowy chorobami pasożytniczymi..

Spacer najlepiej zaplanować na słonecznym, lekko wzniesionym terenie, z dużą ilością ziół, z dala od rzek i jezior. Zaplanuj z oczkiem wodnym na stacjonarnym letnim gruncie.

Należy pamiętać, że krowa potrzebuje tego nawet zimą, ponieważ regularne spacery zmniejszają ryzyko chorób kończyn, a także infekcji dolegliwościami zakaźnymi, poprawiają krążenie i apetyt.

Niezależnie od pory roku teren spacerowy wymaga sprzątania. Na zimę wskazane jest umieszczenie tam snopu siana, aby zwierzę mogło otrzymać paszę objętościową podczas wysiłku, a także zadbać o obecność schronienia, aby krowa mogła się schować przed palącym słońcem lub deszczem.Po trzymaniu bydło potrzebuje czasu na przystosowanie się do nowych warunków, dlatego właściciele stopniowo przyzwyczajają je do nowej diety, zastępując siano trawą. Musisz zacząć od dwugodzinnego wypasu.

Weterynarze zdecydowanie zalecają w tym miejscu kontakt ze specjalistą w celu rutynowego badania krowy i oceny jej stanu zdrowia. Ponadto wymagane jest zapobiegawcze odrobaczanie, czyszczenie kopyt i szczepienia..

Układ szopy

Przygotowanie obory należy zaplanować z dużym wyprzedzeniem przed przekazaniem do niego żywego inwentarza. Ważne jest, aby zwracać uwagę nie tylko na czystość pomieszczenia, ale także na jego wskaźniki wilgotności, temperatury, oświetlenia, wentylacji..

Izolując oborę, nie zatykaj szczelnie wszystkich okien, ponieważ opary amoniaku są bardzo szkodliwe dla zdrowia zwierzęcia. Warto zadbać o całoroczną wymianę powietrza i jednocześnie wyeliminować przeciągi.

Wskazane jest zdezynfekowanie ścian obory wapnem gaszonym, a podłogę pokryć 10-centymetrową warstwą świeżej słomy, torfu lub trocin. Zaleca się codziennie zmieniać ściółkę, usuwając krowie łajno.Nie pozwól rogatym podopiecznym tupać na własnych odchodach. W przeciwnym razie są narażone na infekcyjne patologie kopyt i powikłania oddechowe..

Niektórzy hodowcy dzielą się swoimi doświadczeniami z trzymania krów na tzw. Głębokiej ściółce. Metoda ta polega na jednorazowym oczyszczeniu odchodów, które odbywa się wiosną. Przez resztę czasu, przez całą zimną porę roku, właściciele wylewają tylko nową warstwę świeżej słomy.

W ten sposób obora jest również ogrzewana. Zdaniem ekspertów ta metoda jest wygodna, ponieważ wymaga mniej wysiłku i czasu. Jednak jego wadą jest podwojone zużycie ściółki i nadmierna zawartość gazu w pomieszczeniu..

Ponadto bydło będzie musiało zapewnić koryto. Doświadczeni hodowcy bydła zalecają zwrócenie szczególnej uwagi na karmidło na siano i zieloną masę, ponieważ dla bydła są to pasze priorytetowe, które zawsze muszą znajdować się w jego strefie dostępu..

Ale nie musisz martwić się o pojemnik na mokrą papkę. Można je całkowicie zastąpić dowolnymi wiadrami (zwykle podobną karmę podaje się krowie podczas dojenia).

Klasyczna wersja karmidła dla bydła to trapezoidalna konstrukcja z szeroką podstawą, która pozwala zwierzęciu zbierać drobne liście. Jego długość i szerokość musi wynosić co najmniej 80 cm dla jednej osoby.To samo dotyczy pijących. Ważne jest, aby w oborze zawsze była świeża woda. Należy pamiętać, że bydło potrzebuje około 100 litrów wody dziennie do pełnego wzrostu i rozwoju. Dlatego osoby pijące muszą być łatwe w utrzymaniu i bezpieczne..

Na prywatnych podwórkach do picia zwykle używa się wiadra lub miski. A w dużych gospodarstwach używają automatycznych instalacji..

Ważny szczegół w stodole - stoisko. Jeżeli po wejściu do pomieszczenia krowa natychmiast się położy, to jest to wygodne. Rozmiar tej strefy jest obliczany na podstawie wielkości oddziałów. Doświadczeni hodowcy radzą zbudować konstrukcję o szerokości co najmniej 1,25 mi długości około 3,5 m.

Ważne jest, aby bydło odpoczywało co najmniej 14 godzin dziennie. Istnieje opinia, że ​​każda godzina leżenia krowy to dodatkowy litr mleka.

Warunki zatrzymania

Wydajność mięsno-mleczna bydła w dużej mierze zależy od jego siedliska. Nie powinieneś spodziewać się dobrego powrotu, gdy podopieczni skulą się w ciasnej i zimnej stodole z wilgotnym, zanieczyszczonym powietrzem. Pomieszczenie powinno być przestronne, suche i ciepłe. W tym celu ważne jest podanie następujących parametrów mikroklimatu:

• reżim temperaturowy - +5 ... + 15 ° С;
• wilgotność - 60–70%;
• wymiana powietrza - na każdy centner żywej wagi - 17 mkw. m / h;
• prędkość cyrkulacji powietrza - 0,5 m / s;
• stężenie dwutlenku węgla - 0,25%, amoniak - 20 mg / m2. m.

Wszelkie odstępstwa od zalecanych norm są obarczone pogorszeniem stanu zdrowia zwierząt gospodarskich i zaburzeniami metabolicznymi. Negatywnie na nie wpływa również hałas, dlatego eksperci radzą umieszczać stodoły z dala od ruchliwych dróg i miejsc, w których pracują maszyny..

Aby zapewnić krowom komfort, utrzymuj światło w oborze. Niektórzy rolnicy zapewniają w tym celu okna. Jednak ich nadmierna ilość nie będzie miała najlepszego wpływu na reżim temperaturowy pomieszczenia, dlatego najlepiej przewodzić prąd w szopie i pozostawić jedno duże okno do cyrkulacji powietrza.

Pożądane jest, aby otwór wentylacyjny był zawiasowy.

Czyszczenie

Główne wymagania dotyczące wygodnego trzymania bydła dotyczą czystości pomieszczeń i reżimu temperaturowego. Należy pamiętać, że zwierzę codziennie produkuje około 20 litrów moczu i 35 kg obornika. Niedopuszczalne jest pozostawanie tych substancji w oborze.

Aby zachować korzystny mikroklimat, należy je regularnie czyścić. W dużych gospodarstwach problem ten rozwiązują przenośniki lub systemy zgarniaczy. Wielu właścicieli przechowuje obornik wydobywany ze stodoły w pryzmach o wymiarach 3x2 m.

Ważne jest, aby po wyczyszczeniu boksu zmienić ściółkę. Utrzymuj zwierzę w czystości. Brudne boki i wymiona nie są dozwolone.

Latem, gdy krowy są na długich spacerach, pomieszczenie należy zdezynfekować..

Odbywa się to według następującego algorytmu:

1. Najpierw z obory wyjmuje się wszystkie wyjmowane przedmioty, a wszystkie źródła światła, wentylatory, grzejniki są wiązane polietylenem.
2. Następnie przeprowadza się czyszczenie. Można używać zarówno urządzeń automatycznych, jak i ręcznej inwentaryzacji.
3. Następnie oborę myje się silnym strumieniem wody (do 25 atmosfer), usuwając drobne cząsteczki brudu. Szczególną uwagę zwraca się na trudno dostępne miejsca i szczeliny. Zapewnij wcześniej bezpłatny odpływ, aby kałuże brudu nie gromadziły się na podłodze.
4. Po 3 godzinach przeprowadza się drugie spłukiwanie.
5. Dezynfekcja rozpoczyna się w czystej i suchej oborze. Następnie pomieszczenie jest dobrze wentylowane i suszone..

Według lekarzy weterynarii najlepsze środki dezynfekujące to:

• wodorotlenek sodu;
• kwas siarkowy (a także kwas solny i mlekowy);
• wapno gaszone;
• formaldehyd;
• chloramina.

Oprócz ogólnego czyszczenia obory ważne jest, aby usunąć resztki jedzenia z karmników. Pamiętaj, że krowy mają bardzo wrażliwy przewód pokarmowy, a wszystko, co zjedzą, z pewnością wpłynie na jakość mleka. Nie bądź leniwy, aby dokładnie umyć pojemniki przed każdym karmieniem i piciem..

Co karmić

Szwajcarskie krowy wymagają indywidualnego podejścia w doborze codziennej diety. Przyjrzyjmy się bliżej sezonowym cechom paszy dla krów.

Letni spacer po pastwisku

Wielu rolników wypędza bydło na pastwisko w ciepłym sezonie. Ale aby ta dochodowa forma rolnictwa działała, musisz wybrać odpowiedni obszar spacerowy.. Najlepszy wpływ na jakość mleka i zdrowie krów mają następujące zioła:

• Vika;
• lucerna;
• koniczyna;
• groszek.

Rośliny te są łatwo przyswajalne i mają określony zestaw składników odżywczych, jednak nie są w stanie w pełni nasycić organizmu zwierzęcia niezbędnymi witaminami i minerałami, dlatego rogate okazy na łąkach są dodatkowo karmione paszą o wysokiej zawartości białka i minimalnej ilości białka:

• kiszonka z kukurydzy;
• Mieszanka paszowa;
• pulpa z buraczków;
• drożdże piwowarskie;
• koncentraty wzbogacone skrobiami;
• warzywa i warzywa korzeniowe;
• premiksy;
• otręby;
• mieszanki paszowe na ziarno.

Doświadczeni hodowcy radzą najpierw podawać krowom koncentraty, a następnie soczyste karmy. Podczas wypasu zwierzę musi mieć zawsze dostęp do wody. Dla wygody możesz zbudować automatyczny poidło. Jeśli nie jest to możliwe, będziesz musiał stale monitorować poziom zużywanej wody..

Karmienie zimą

W okresie zimowym podstawą diety szwajcarskich krów jest:

• siano (zbierane z traw łąkowych, zawsze powinno znajdować się w zasięgu krowy);
• silosowanie;
• słoma;
• korzenie;
• plewy;
• Marnowanie jedzenia;
• pasza zbożowa;
• koncentraty;
• suplementy witaminowo-mineralne (zalecane dla młodych zwierząt i osób zdrowych);
• mieszanka paszowa (może składać się ze składników pochodzenia roślinnego i zwierzęcego).

Ponieważ bydło ma układ trawienny bliznowaciejący, w ich diecie powinno przeważać siano. Jest to ważne dla pełnego funkcjonowania przewodu pokarmowego zwierzęcia. Zdarzają się przypadki biegunki, wzdęć, niestrawności przy przejadaniu się mieszanek paszowych.

Lekarze weterynarii ostrzegają, że nadmiar kwasu mlekowego powstający w żwaczu (zwykle po zjedzeniu zboża) jest szkodliwy dla pożytecznych mikroorganizmów zamieszkujących żołądek krowy. Ta mikroflora wspomaga proces trawienia, w tym rozkład kwasu mlekowego.W wyniku naruszenia trybu trawienia aktywuje się patogenna mikroflora i krowa zachoruje. Przejadane zwierzę kłamie, może drżeć. W takim przypadku musisz zwrócić się o pomoc do specjalisty, czekając na kogo możesz dać bydłu roztwór sody oczyszczonej (30 g na litr).

Zaleca się przyjmować do 4 razy dziennie w celu zneutralizowania kwasu. Preparat „Macerobacillin” pomoże wspomóc pracę blizny.

Szwajcarskie krowy przyciągają uwagę rolników swoim proporcjonalnym kształtem, przyjaznym usposobieniem i zadowalającą produktywnością. Jednak w porównaniu z innymi rasami mają szereg wad, z których główną jest specyfika żywienia..

Mamy nadzieję, że nasz artykuł pomoże Ci wziąć pod uwagę wszystkie niuanse w pielęgnacji i utrzymaniu tych przedstawicieli bydła..