Pływający orzech wodny - roślina z czerwonej księgi rosji

Istnieje wiele roślin wymienionych w Czerwonej Księdze Rosji, ale orzech wodny jest zdecydowanie jednym z najbardziej niezwykłych. Słynie nie tylko z dziwnego wyglądu - jego owoce mają wyrostki rogowe, za co nazywany jest roguelike lub przeklęty orzech - ale także z rzadkości w przyrodzie i wyjątkowych dobroczynnych właściwości. To oni byli jedną z przyczyn jego stopniowego znikania z wód..

Opis rośliny

Orzech wodny lub chilim należy do rodzaju straszydeł z rodziny Loadenidae. Jest to jednoroczna roślina wodna, która nie jest odpowiednia dla klimatu Europy Północnej, dlatego może kwitnąć tylko w upalne lata. Jesienią, wraz z nadejściem chłodów, umiera.

Jego łodyga jest elastyczna i może osiągać pięć metrów długości. Rośnie na nim owalne lub romboidalne liście, otoczone goździkami, co nadaje im podobieństwo do liści brzozy. Orzech wodny może rozwinąć się zarówno zakorzeniony w glebie, jak i w słupie wody, gdy jego poziom się podniesie.

Można go spotkać w jeziorach lub zatokach rzecznych. Rozety jego liści są wyposażone w przewiewną chusteczkę, dzięki której nie tonie w wodzie i powoli kołysze się po samej powierzchni zbiornika. Od połowy do późnego lata roguelike kwitnie małymi białymi kwiatami z czterema płatkami każdy. Kwitnie tylko wcześnie rano lub wieczorem, ponieważ w ciągu dnia pąki są pod wodą. Ponieważ jest to roślina samozapylająca, nie ma z tego powodu problemów z rozmnażaniem. Czasami zapylanie występuje nawet wtedy, gdy kwiaty są pod wodą, przez zamknięte pąki.

Następnie, jesienią, zaczynają formować się owoce, które botanicy przypisują typowi pestkowców. Są małe: do 2,5 centymetra średnicy, 4 centymetry długości. Ze względu na ich nasilenie orzech musi wytworzyć dodatkowe przestrzenie powietrzne, aby owoce nie wciągały rośliny pod wodę..

Na jednym chilimie może powstać do piętnastu owoców. Gęsta skorupa i przerażające rogi nie pozwalają na zjadanie ich ryb, ptaków ani innych zwierząt. Dlatego najczęściej owoc przeżywa nawet późną jesienią, kiedy reszta rośliny gnije. Straciwszy oparcie na powierzchni wody, opada na dno, przywierając do gleby silnymi cierniami.

Możliwy jest również inny scenariusz. Jeśli jakieś zwierzę wdrapało się do wody, procesy mogą przylgnąć do jego wełny i „przenieść się” do innego, bardziej odległego zbiornika wodnego. A jeśli owoc nie jest mocno zaczepiony o ziemię, prąd może go daleko ponieść.

Wiosną owoc kiełkuje i tworzy się nowy orzech, ale jeśli warunki nie są odpowiednie do kiełkowania, może leżeć na dnie przez kilka dziesięcioleci bez utraty zdolności kiełkowania.

Jeśli otworzysz skorupkę owocu, zobaczysz tylko jedno ogromne białe nasionko zajmujące całą przestrzeń wewnątrz..

Historia dystrybucji

Według historyków, roślina ta pojawiła się dawno temu: istniał co najmniej 25 milionów lat temu. Jedli go nawet prymitywni ludzie. Ze względu na swoją wartość odżywczą wśród niektórych ludów w X-XII wieku. ekah stanowił podstawę diety.

Był szeroko rozpowszechniony w Rosji, Indiach, Chinach, Azji Południowo-Wschodniej, Afryce i Ameryce Północnej. Kiedy patrzysz na owoc chilim, staje się jasne, że najlepiej nadaje się do przetrwania w suchych regionach Ziemi. W zbiornikach, które co roku wysychają, dostępna jest tylko ta metoda rozmnażania: roślina żyje przez jeden sezon, a następnie opuszcza owoce, chroniona przed wpływami zewnętrznymi i gotowa czekać na odpowiednie warunki przez kilka dziesięcioleci.

Ponadto ma inny mechanizm adaptacyjny. Każdego roku nie wszystkie nasiona kiełkują, ale tylko część, natomiast pozostała część pozostaje na przyszłe lata „w rezerwie” na wypadek, gdyby rok okazał się nieodpowiedni do zawiązania nowych owoców. W ten sposób udaje mu się zachować dla siebie określone terytorium..

Jednak na obszarach suchych przetrwać mogą tylko południowe odmiany orzecha wodnego. Po rozprzestrzenieniu się na północ nieco się zmodyfikowały i przystosowały do ​​mrozów, dlatego nasiona nie mogą być przechowywane bez wody, a nawet muszą być transportowane w wilgotnym środowisku..

Powodem, dla którego orzeszek wodny został wymieniony w Czerwonej Księdze, było zwiększone zainteresowanie nim ludzi. Chociaż w starożytnej Rosji owoc ten był szeroko stosowany w żywności - robiono z niego mąkę, jadano na surowo, gotowano i suszono - wraz ze wzrostem populacji ludzkości wielkość jego spożycia wzrastała, az czasem jego liczba zaczęła spadać.

Roślina ta została przywieziona do Ameryki Północnej najprawdopodobniej przypadkowo, ale bardzo pomyślnie - warunki życia są tam o wiele lepiej dostosowane niż w centralnej Rosji. Jeszcze większa przestrzeń czekała go w Australii, gdzie wypełnił wszystkie zbiorniki słodkiej wody, nie napotykając oporu miejscowej fauny. A suchy klimat kontynentu i okresowe całkowite wysychanie jezior nie są dla niego straszne, ponieważ właśnie do takich warunków jest przystosowany.

W Rosji chilim świetnie czuje się w stawach chłodzących różnych elektrowni cieplnych, gdzie często znajdują się jego największe populacje..

Korzystne cechy

Na terytorium Rosji chilim nie stał się lekiem, ale w krajach azjatyckich leczy się nim prawie wszystkie choroby. I nie jest to zaskakujące, ponieważ ma wiele przydatnych właściwości.. Pomaga w następujących sytuacjach:

• przyspiesza gojenie się ran;
• posiada właściwości wzmacniające, dlatego zatrzymuje biegunkę - w tym celu można zjeść jego sok lub świeże owoce;
• poprawia funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego i wątroby dzięki właściwościom żółciopędnym;
• pomaga w leczeniu guzów, w tym złośliwych;
• leczy układ moczowo-płciowy i nerki, ponieważ ma działanie moczopędne;
• jego właściwości przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne pomagają radzić sobie zarówno z ropnym bólem gardła i przeziębieniem, jak i opryszczką lub rzeżączką;
• właściwości przeciwskurczowe łagodzą ból o różnym charakterze.

Wpływa również na ludzki układ nerwowy. Przykłady użycia:

• w stresie iw trudnych sytuacjach życiowych wzmacnia napięcie, pomaga wyciszyć się i skoncentrować;
• ponadto ma ogólne właściwości tonizujące, które wspomagają organizm i przywracają zdrowie po przewlekłych chorobach.

Leki są wytwarzane ze wszystkich części bajgla: zarówno z wnętrza owocu, jak iz liści, kwiatów i łodyg. Jego świeżo wyciskany sok, oparte na nim nalewki alkoholowe, a także wywary i nalewki w łaźni parowej mają właściwości lecznicze..

Leki z niego wykonane pomagają w następujących chorobach:

• impotencja;
• ból zęba;
• miażdżyca;
• ukąszenia węży i ​​owadów;
• choroby oczu.

Sok Chillim może być stosowany w leczeniu opryszczki lub ukąszeń owadów. Aby to zrobić, musisz nałożyć substancję na dotknięty obszar i zachować ją przez chwilę. Dodatkowo można go przepłukać roztworem (1:10) jamy ustnej i gardła w przypadku zapalenia.

Nalewka z orzechów z wódką służy do oczyszczania naczyń krwionośnych. Weź dziesięć orzechów, zalej je szklanką wódki i zostaw na dziesięć dni. Następnie możesz go przyjmować trzy razy dziennie, jedną łyżkę stołową przez dziesięć dni z rzędu. Możesz powtórzyć kurację po dziesięciu dniach przerwy..

Napar z tej rośliny można również stosować do celów kosmetycznych, natłuszczając nią trądzik i stany zapalne skóry..

Chociaż nie odnotowano alergii na chillim, jeśli masz indywidualną nietolerancję, lepiej przestać go używać.

Rosnące chilim

Pomimo tego, że jest wymieniony w Czerwonej Księdze, pływający orzech wodny jest często spotykany jako dekoracja w zbiornikach wodnych w domkach letniskowych i działkach przydomowych. Uprawa jest całkiem możliwa, chociaż będziesz musiał utrzymać jego populację, jeśli warunki nie będą sprzyjające lub w okolicy znajdują się naturalni wrogowie..

Najczęściej jego populacja spada z powodu działalności człowieka - zbierania i konsumpcji. Ale na jego rozprzestrzenianie się wpływa również pogarszające się warunki naturalne: kruszenie i wysychanie zbiorników, zanieczyszczenie środowiska. Ponadto piżmaki uwielbiają owoce chilim i biorą czynny udział w jego eksterminacji..

Możesz sadzić tę roślinę w każdym akwenie słodkowodnym, ale nie wszędzie zakwitnie i przyniesie owoce. W związku z tym w przyszłym roku może nie rosnąć ponownie i będziesz musiał go ponownie zasadzić.

Rośnie tylko z nasion, które możesz po prostu rzucić na dno jeziora lub stawu. Zbiornik musi mieć grubą warstwę gleby odżywczej na dnie, w przeciwnym razie orzech nie będzie miał nic do złapania swoimi korzeniami i nie będzie mógł rosnąć. Jeśli dno nie jest odpowiednie, możesz sadzić orzechy w pojemniku, który następnie należy utopić w wodzie.

Zakupione lub zebrane owoce należy przechowywać w wilgotnym środowisku w okresach nieodpowiednich do sadzenia. Możesz je przechowywać w słoiku z wodą w lodówce. Z początkiem wiosny same zaczną kiełkować.

Dojrzałe orzechy najlepiej zbierać i przechowywać do następnego sezonu. Możliwe, że część owoców pozostanie w wodzie, ale lepiej jest zapewnić zapas nasion.

Dla wygodnego życia w zbiorniku nie powinno być mięczaków żerujących na liściach rośliny - cewkach i ślimakach stawowych. W przeciwnym razie nakrętka wodna może umrzeć..

Aby nasiona kiełkowały, można je sadzić w małych doniczkach z mułem i umieszczać na głębokości 10-15 cm. Ta warstwa wody najlepiej się nagrzewa, a do pojawienia się pierwszych pędów wymagana jest temperatura wody 25-30 stopni. Ten sam poziom temperatury jest najwygodniejszy dla rośliny na każdym etapie rozwoju..

Gdy orzeszki wodne dorosną, można je zanurzyć głębiej w wodzie, upuszczając je na głębokość około metra. Ponieważ nie muszą zapuszczać korzeni, aby istnieć, możesz je swobodnie przesuwać. Aby utrzymać stabilny poziom zanurzenia, możesz przywiązać do nich „kotwicę” - na przykład ciężki kamień.

Jedzenie

Zebrane owoce chilim są jadalne. Owinięte w bawełnianą szmatkę mogą być długo przechowywane w chłodnym miejscu - np. W piwnicy lub lodówce. A co najważniejsze, przenoszą pamięć w stanie nienaruszonym - w ten sposób zachowane są wszystkie przydatne właściwości. Zaleca się wyczyścić je bezpośrednio przed gotowaniem..

Można je spożywać na surowo np. Jako dodatek do sałatek. Są bardzo soczyste i mają bogaty smak. Alternatywnie możesz je ugotować w osolonej wodzie lub upiec w piekarniku. W związku z tym smakują jak smażone kasztany..

Chociaż najlepiej rośnie w krajach azjatyckich, gdzie jest najczęściej spożywany, jest również dostępny w Rosji. Jego smak może się nieznacznie różnić, ale zachowuje swój smak.

Jeśli suszysz owoce i mielisz je na mąkę, możesz dodać je do wypieków, na przykład naleśników, naleśników, chleba. Są też bardziej złożone potrawy wykorzystujące jego owoce..

Aby ugotować duszony orzech wodny z jabłkami, potrzebujesz stu gramów owoców. Po oczyszczeniu ich z zewnętrznej warstwy należy je ugasić w przegotowanej wodzie, zamykając pokrywką. Podczas gotowania tyle samo jabłek obrać ze skórki i pokroić w plasterki, dodać do chillim. Do smaku dodaje się cukier lub masło i całość dusimy do miękkości.

Możesz zrobić puree chillim, doskonale nadaje się jako dodatek do dań mięsnych. Aby to zrobić, potrzebujesz dwustu gramów owoców, które należy obrać i pokroić na małe kawałki, a następnie wrzucić do rondla i gotować w 150 gramach mleka przez nieco ponad pół godziny. Następnie chillim należy oddzielić od mleka (ale nie odcedzić), przetrzeć przez sito lub sufit, dodać mleko, w którym był ugotowany, i, w razie potrzeby, cukier lub masło. Powstałą mieszaninę należy ponownie podgrzać, po czym można ją zjeść.

Jest wiele innych potraw przygotowanych z owoców tej rośliny. Większość z nich jest popularna w krajach wschodnich. Tak więc w Indiach chilim karmi wiele osób każdego roku przez pięć miesięcy w roku. Robią z niego gulasz, gotują z przyprawami, pieczą chleb. W wielu miejscowościach hodowany jest specjalnie na żywność..