Szczepienie orzecha włoskiego: co można zrobić
Osobliwością orzecha włoskiego jest jego bardzo powolny wzrost. W przeciwieństwie do drzew owocowych, które owocują średnio od trzeciego roku życia, orzech nie wydaje owoców przed osiągnięciem 8 roku życia. Jednak doświadczeni ogrodnicy od dawna wiedzą, że możliwe jest przyspieszenie owocowania o połowę, jeśli orzech zostanie zaszczepiony. W takim przypadku pierwsza uprawa pojawi się maksymalnie za 5 lat. Ponadto szczepienie pozwala zachować walory odmianowe orzecha, ponieważ drzewa uprawiane metodą nasienną są często zapylane, a zamiast dużych owoców o cienkich łupinach można uzyskać małe twarde orzechy. Najważniejsze w tej kwestii jest wiedzieć, na czym można zaszczepić orzech, a także wybrać odpowiedni zraz i przeprowadzić zabieg.
Wybór i przygotowanie zapasów
Zaleca się stosowanie odmianowych sadzonki orzechów, uprawiane z nasion, nie starsze niż 3 lata. Idealnie, jeśli są to dwuletnie drzewa o średnicy łodygi 1-1,5 cm.
Odmiana podkładki musi być biologicznie zgodna z zrazem, mieć dobre właściwości mrozoodporne, mieć dużą odporność na choroby i powściągliwy wzrost.
Wyboru podkładki należy dokonać na podstawie warunków klimatycznych regionu, w którym drzewo będzie uprawiane. Często Orzech włoski szczepione na sadzonkach:
- orzech odmian uprawnych (pięcioletni, Urozhainy, Zarya Vostoka) - są najbardziej kompatybilne, dobrze znoszą mrozy i dają duże zbiory, a potomek dobrze się zakorzenia;
- orzech skalny - lepiej wybrać odmiany o średnim lub silnym wzroście, należy jednak pamiętać, że żadna gleba nie jest dla nich odpowiednia, a drzewa mogą ucierpieć podczas szczególnie mroźnej zimy;
- Orzechy Hinji - charakteryzują się wysokimi plonami od trzeciego roku życia i odpornością na choroby, ale nie tolerują mroźnych zim.
Jak wybrać potomka?
W przypadku zrazu konieczne jest wybranie młodych gałęzi orzechów, które powstały w bieżącym roku. Głównym kryterium wyboru powinna być jakość plonu..
Nie używaj tłustych, bardzo wydłużonych pędów jako zrazów, a także gałęzi, na których tworzą się pąki na wybrzuszeniach kory.
Gałąź należy przyciąć, pozostawiając równą łodygę o długości 20 cm z rozwiniętymi pąkami, których grubość powinna wynosić co najmniej 0,8 cm, nie zaleca się stosowania pąków u podstawy i od góry pędu.
