Rokitnik: wskazówki dotyczące uprawy, zwalczania chorób i szkodników

Zasady sadzenia rokitnika zwyczajnego

Rokitnik ma wielu fanów wśród ogrodników, ale rzadko można go znaleźć na prywatnych działkach. Jest to prawdopodobnie spowodowane pewnymi trudnościami w uprawie, a zwłaszcza trudnościami ze zbiorami owoców..

Rokitnik podczas dojrzewania jest dosłownie „pokryty” jagodami

Wybór miejsca

Najlepszymi poprzednikami rokitnika na tym stanowisku są wieloletnie trawy lub syderaty. Wybierając miejsce do sadzenia, rozważ następujące cechy tej kultury:

• Rokitnik preferuje piaszczyste gleby gliniaste i piaszczyste, słabo rośnie na ciężkich glebach gliniastych.
• Jest to roślina kochająca światło, więc sadz ją co najmniej trzy metry od wysokich drzew i budynków..
• Krzew potrzebuje wilgoci, ale lustro wody musi znajdować się co najmniej 40 cm od powierzchni.
• Rokitnik posiada potężny system korzeniowy, dzięki czemu można go bezpiecznie posadzić wzdłuż krawędzi wąwozu, aby wzmocnić skarpę i zapobiec osuwiskom.
• Krzewy mają kolczaste gałęzie i piękny dekoracyjny wygląd, mogą służyć jako żywopłot.

Jasne jagody na tle srebrzystozielonych liści nadają rokitnikowi dekoracyjny wygląd

Przygotowanie gleby

Główne prace na miejscu to jesienne wykopywanie i dokładne czyszczenie chwastów, wprowadzanie nawozów organicznych i mineralnych. Pozostałe czynności zależą od rodzaju gleby: do gliny dodaje się piasek, do gleby kwaśnej dodaje się mąkę dolomitową lub wapno puszyste.

Przestrzegaj następujących norm dla 1 m2:

• wiadro rzecznego piasku w gliniastej ziemi;
• 500 g mąki dolomitowej lub puszystej limonki;
• 10 kg humusu;
• 50 g superfosfatu.

Obszary z wysokim poziomem wód gruntowych będą wymagały odwodnienia, jedną z możliwych opcji może być:

1. Kopać rowki o głębokości 70 cm i szerokości 30-50 cm wzdłuż obwodu działki z lekkim spadkiem.
2. Zainstaluj rury drenażowe.
3. Wypełnij rury piaskiem, żwirem.
4. Poprowadź koniec rury do otworu znajdującego się w dolnym rogu witryny.

Sadzenie i przesadzanie

Sadzenie najlepiej wykonać wczesną wiosną, a jesienią należy przygotować doły o wymiarach 50 x 50 cm. Odległość między sadzonkami powinna wynosić od 2,5 do 4 metrów.

1. Do dołów wprowadza się 200-300 superfosfatu i 1 kg próchnicy, mieszając z glebą.
2. Na dnie otworu tworzy się mały kopiec, na którym rozpościerają się korzenie sadzonki.
3. Stopniowo przykrywaj drzewo żyzną glebą, zagęszczając ją, aby wyeliminować puste przestrzenie. Kołnierz rokitnika jest zakopany 3-5 cm w normalnych glebach i 5-7 cm w płucach.
4. Sadzonkę podlewa się 2-3 wiadrami wody, a krąg ugryzienia jest ściółkowany.

Do sadzenia nadają się sadzonki jednoroczne.

Wydaje się, że kolejność sadzenia rokitnika jest taka sama, jak w przypadku większości krzewów ogrodowych. Jest jednak istotna różnica. Rokitnik zwyczajny to roślina dwupienna. Na niektórych krzewach rosną kwiaty żeńskie, które owocują, na innych - tylko kwiaty męskie, przeznaczone są do zapylania i nie tworzą jajników. Typ rośliny można poznać po pąkach: samce mają wiele łusek, czasem nawet do 10, różnej wielkości - u samic - 2-3.

Różnice między roślinami męskimi i żeńskimi: kwiaty męskie tworzą kwiatostany w kształcie kolców u podstawy młodych pędów, a kwiaty żeńskie pojawiają się 2-3 w kątach łusek pokrywających

Aby uzyskać jagody, musisz posadzić co najmniej jedną sadzonkę żeńską i jednego mężczyznę. Rokitnik dobrze jest uprawiać w zasłonie (pośrodku krzak męski, a wokół samicy) lub w rzędach (jedna lub dwie rośliny męskie i cztery do pięciu samic).

Dla dobrego zapylenia należy sadzić rośliny męskie z przewagą wiatrów.

Rokitnik posadzony w rzędach może służyć jako żywopłot

Przesadzać można tylko młode krzewy, przestrzegając tych samych warunków, co podczas sadzenia. W przypadku dorosłej rośliny jest to nieracjonalne: system korzeni rokitnika jest bardzo silny i zostanie zraniony. Sadzenie nowej sadzonki jest znacznie łatwiejsze i bardziej przydatne.

Subtelności opieki

Rokitnik wymaga pielęgnacji przez cały sezon wegetacyjny.

Na wiosnę

W pierwszym roku sadzenia hodowca jagód potrzebuje oczywiście podlewania przed pojawieniem się pierwszych pędów, oczywiście biorąc pod uwagę warunki pogodowe i rodzaj gleby. W przypadku braku deszczu na każdą młodą roślinę przypada 3-4 wiadra wody, a na osobę dorosłą 6-8 wiader.

Wczesną wiosną zaczynają formować i przycinać krzewy, w maju spulchniają ziemię w kręgach pnia na głębokość 5–7 cm, usuwają chwasty. Nie warto kopać gleby wokół rokitnika, ponieważ jego korzenie znajdują się blisko powierzchni.

Po rozluźnieniu można zakryć koło pnia ciemną folią i zostawić na całe lato kontrolując wilgotność gleby pod nim.

Równocześnie z poluzowaniem dodaj pół wiadra kompostu lub próchnicy na 1 m2; na glebach ubogich można też dodać całe wiadro, do którego dodaje się Nitrofoskę (1-2 łyżki). Dwukrotnie nawozić mocznikiem:

1. Przed kwitnieniem - 10-15 g na 1 m2.
2. Po kwitnieniu - 5-10 na 1 m2.

Lato

Pod koniec maja - początek czerwca rozpoczyna się intensywny wzrost liści i gałęzi, roślina w tym okresie jest wrażliwa na wilgoć gleby. Nie dopuść do przesuszenia ziemi i stojącej wody. Obfite podlewanie będzie wymagane dwukrotnie:

1. Wraz z tworzeniem się jajników.
2. Podczas dojrzewania owoców.

Latem rosną nie tylko rośliny uprawne, ale także chwasty, które zużywają dużo wody i składników odżywczych. W tym czasie należy przeprowadzić 2-3 pielenie i lepiej jest podjąć środki zapobiegawcze, na przykład ściółkowanie.

Pod koniec lata nasadzenia nawozi się superfosfatem (40-50 g na 1 m2). Na glebach piaszczysto-gliniastych, a także torfowych dodajemy:

• potas (50 g chlorku potasu na 1 m2);
• nawozy organiczne (10 kg na 1 m2).

Podczas rozsiewania nawozów mineralnych po powierzchni koła pnia nie dotykaj gleby w odległości 15–20 cm od pnia.

Jesienią

Jesienna pielęgnacja polega na zbiorach i przygotowaniu do zimy.

1. Po zebraniu jagód obficie podlewaj rokitnik, dzięki czemu system korzeniowy nie umrze podczas mrozów.
2. Przycinanie sanitarne.
3. Pnie są poluzowane, łącząc się z górnym opatrunkiem. Na 1 m2 wykonać:
4. 1 wiadro próchnicy;
5. 30 g podwójnego superfosfatu;
6. 15 g chlorku potasu.
7. Na ciężkich glebach pod każdą rośliną nakłada się pół wiadra piasku lub trocin.

Żniwa nie wyczerpują roślin męskich, dlatego karmienie wymaga znacznie mniej roślin żeńskich.

Wideo: jak uprawiać rokitnik

Przycinanie i modelowanie

Przycinanie należy rozpocząć dwa lata po posadzeniu. W przypadku rokitnika, podobnie jak większości roślin w naszym ogrodzie, wymaganych jest kilka rodzajów przycinania:

• modelowanie - nadaje pożądany kształt;
• sanitarne - do zapobiegania chorobom;
• przeciwstarzeniowy - zwiększa plon starych roślin.

Powstawanie rokitnika w postaci krzewu jest możliwe zarówno na sadzonkach szczepionych, jak i na własnych ukorzenionych sadzonkach. Szczepiona sadzonka pozostawia trzy pędy, które należy skrócić o 20-25 cm od ziemi.

W samoukorzenionym możesz również użyć pędów korzeni. Wszystkie pędy skracane są o 15-20 cm, przez 3-4 lata do formowania wybiera się najbardziej rozwinięte gałęzie, w tym nowo powstałe.

Gdy krzew osiągnie wiek 4-5 lat należy zwrócić uwagę na jego zwartość: usunąć łodygi rosnące równolegle do pnia i zagęścić koronę. Jeśli owocowanie dorosłej rośliny zaczyna spadać, gałęzie wysychają, a następnie przeprowadza się przycinanie odmładzające, usuwając wszystkie pędy starsze niż 3 lata.

Przy przycinaniu formacyjnym z 4-5-letniego krzewu usuwa się pędy rosnące do wewnątrz, przy odmładzającym przycinaniu gałęzie przycina się do trzyletniego drewna

Rokitnik w formie drzewa wygląda bardzo dekoracyjnie, zajmuje mniej miejsca w ogrodzie. Jednocześnie plon nie jest niższy niż z krzewu, a zbiór owoców jest znacznie uproszczony..

Możesz nadać rokitnikowi kształt drzewa, przestrzegając następującej sekwencji:

1. W pierwszym roku przycinania jeden z najsilniejszych jest wybierany ze wszystkich pędów, reszta jest usuwana. Wszystkie dodatkowe łodygi są wycinane „na pierścieniu”.
2. W następnym roku środkowy pęd jest uszczypnięty, pozostawiając 4-5 pąków, a reszta ślepa.
3. W przyszłości gałęzie szkieletu są przycinane na tę samą długość, a wszystkie nadmiarowe pędy są usuwane, w tym odrosty korzeni.

Przycinanie sanitarne odbywa się wczesną wiosną lub jesienią po opadnięciu liści. To usuwa wszystkie suche, złamane i chore gałęzie. Aby poprawić wzrost krzewu, pędy są regularnie przycinane „na pierścieniu”, w tym celu potomstwo korzeni jest ostrożnie wykopywane łopatą lub czerpakiem i ścinane równo z korzeniem.

Pędy korzeni należy wyciąć „na pierścieniu”, pąki nie mogą pozostać, w przeciwnym razie ponownie utworzą się z nich pędy

Rozmnażanie rokitnika zwyczajnego

Rokitnik rozmnaża się zarówno przez nasiona, jak i wegetatywnie: przez sadzonki i odrosty korzeni.

Posiew

Rozmnażanie nasion nie jest najlepszym sposobem dla ogrodników hobbystów. Służy głównie do uzyskania nowej odmiany.. Właściwości krzewu matecznego z reguły nie są zachowane, pojawia się duża liczba roślin męskich (do 50-70%), sadzonki często rosną kolczaste i drobnoowocowe.

Jeśli nadal chcesz eksperymentować, siew można wykonywać zarówno wiosną, jak i jesienią. Podczas siewu jesienią nasiona ulegają naturalnemu rozwarstwieniu..

1. Przygotuj wcześniej rowki o głębokości 2–3 cm, ubij spód.
2. Wysiej nasiona pod koniec listopada: 5-10 nasion na 10 cm.
3. Przykryj humusem.

Siew wiosenny przeprowadza się na początku kwietnia z nasionami rozwarstwionymi przez 30–40 dni, pędy pojawiają się w ciągu jednego do dwóch tygodni. W czerwcu sadzonki są gotowe do przesadzenia na stałe..

Stratyfikacja to symulacja warunków zimowych, które są niezbędne do kiełkowania nasion wielu roślin. W tym celu materiał do sadzenia umieszcza się na dolnej półce lodówki..

Sadzonki

Cięcie jest jednym z najpopularniejszych sposobów uzyskania dużej liczby sadzonek, które w pełni dziedziczą właściwości rośliny rodzicielskiej. Pędy do sadzenia zbierane są z 4-5-letnich krzewów. Zdrewniałe sadzonki z 1–2-letnich gałęzi najlepiej zakorzeniają się w rokitniku. Najlepiej ścinać je z dolnego poziomu krzewu późną jesienią i przechowywać do wiosny pod śniegiem, gdzie optymalna dla nich temperatura będzie wynosić od 0 do 2 ° C.

1. Łóżko ogrodowe jest przygotowywane jesienią: wykopują, usuwają chwasty, nawożą glebę, tak jak podczas sadzenia młodych roślin.
2. Wczesną wiosną pędy są cięte na sadzonki o długości 15–20 cm.
3. Umieszcza się je w wodzie, przechowuje przez 2-3 dni.
4. Posadzone na redlinach w odstępach co 10 cm. Podczas sadzenia upewnij się, że na powierzchni pozostały 2-3 pąki.
5. Podlewanie i utrzymywanie wilgoci w ciągu pierwszych dwóch do trzech tygodni przykryj sadzonki małą szklarnią.

Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, jesienią uformuje się dostatecznie rozwinięta sadzonka. Sadzonki zielone można zbierać wiosną z rocznych pędów, różnica w pielęgnacji polega na tym, że na zimę sadzonki będą musiały być izolowane i sadzone na stałe wiosną.

Rozmnażanie przez sadzonki pozwala uzyskać dużą liczbę sadzonek

Potomstwo korzeni

Najskuteczniejszym i najłatwiejszym sposobem rozmnażania rokitnika jest potomstwo, które w wielu odmianach pojawia się w dużych ilościach. Jedynym minusem jest to, że metody tej nie można stosować do szczepionych roślin, ponieważ właściwości podkładki zostaną zachowane. Aby uzyskać materiał do sadzenia, wiosną należy oddzielić potomstwo łopatą od krzewu macierzystego, a do jesieni sadzonka będzie gotowa do przeszczepu.

Rozmnażanie przez odrosty korzeni to najprostszy sposób na uzyskanie sadzonek rokitnika zwyczajnego

Zwalczanie chorób i szkodników

Myszy leśne i norniki zimą mogą gryźć korę pnia i gałęzie niższego poziomu, które znajdują się pod śniegiem. Rokitnik cierpi również na szkodniki i choroby grzybowe.

Tabela: Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Galeria zdjęć: choroby i szkodniki rokitnika

Żniwny

Plon dorosłej rośliny często osiąga 20-25 kg z krzewu. Zbieranie tak wielu jagód to dość czasochłonne zadanie. Najczęstsze wskazówki ułatwiające zbiory:

• Użyj małego pojemnika zawieszonego na szyi, aby uwolnić ręce.
• Na dorosłej roślinie powyżej 6 lat dopuszczalne jest cięcie jagód razem z gałęziami (o 1/2 lub najwyżej 2/3 korony), będzie to jednocześnie przycinanie odmładzające.

Aby ułatwić zbiór rokitnika, często stosuje się różne urządzenia, w tym te wykonane ręcznie..

Wideo: urządzenie do zbierania rokitnika

Cechy uprawy rokitnika zwyczajnego

Aby wyhodować zdrową jagodę i uzyskać z niej dobre zbiory, należy wziąć pod uwagę specyfikę uprawy różnych rodzajów rokitnika, a także warunki klimatyczne w regionach, w których rośnie jagoda.

Dla początkujących

Początkujący ogrodnicy powinni unikać głównych błędów podczas uprawy rokitnika. Aby to zrobić, zwróć uwagę na następujące rady:

1. Rosnący sukces zaczyna się od selekcji sadzonek. Kup je w centrach ogrodniczych, po uprzednim przestudiowaniu właściwości odmian.
2. Jeśli chcesz rozmnażać rokitnik rosnący w ogrodzie, nie zapominaj, że potomstwo ze szczepionej rośliny nie zachowuje właściwości krzewu macierzystego i nie spełni Twoich oczekiwań. Jeśli nie wiesz, czy rokitnik szczepiony, czy korzenie własne, użyj metody rozmnażania przez sadzonki.
3. Częstym błędem jest głębokie kopanie wokół kręgów pnia, co uszkadza korzenie rokitnika znajdujące się blisko powierzchni..

Odmiany rokitnika zwyczajnego

Rokitnik samopłodny to idealny gatunek do przydomowych ogrodów, nie wymaga do tego sadzenia roślin typu męskiego. Zbieranie owoców tej odmiany jest nieco łatwiejsze, ponieważ jagody rosną na małej łodydze, a sam krzew jest niski - do dwóch i pół metra.

Shepherdia srebrzysty - roślina z tej samej rodziny co rokitnik zwyczajny. Ma podobne liście, ale jagody są koloru czerwonego. Ze względu na zewnętrzne podobieństwo nazywany jest rokitnikiem czerwonym, a pod względem zawartości witaminy C wyprzedza nawet swojego krewnego. Uprawa Shepherdia niewiele różni się od uprawy rokitnika i pochodzących z niego odmian rokitnika zwyczajnego. Z cech można zauważyć, że jest mniej wymagający na glebach, może również rosnąć na glebach uboższych. Owoce Shepherdia są znacznie łatwiejsze do zebrania, można je nawet strząsnąć z gałęzi na rozłożonej folii.

Jagody Chefedriya mają gorzko-kwaśny smak, dlatego stosuje się je głównie w postaci przetworzonej.

Jagody Shepherdia z wyglądu przypominają rokitnik, ale są znacznie łatwiejsze do zebrania.

W różnych regionach

Na terytorium Rosji rokitnik rośnie dziko w części europejskiej, na Kaukazie, na Syberii, na Ałtaju. Liczne odmiany uprawiane na bazie rokitnika nadają się do uprawy na terenie Rosji i Ukrainy niemal wszędzie. Ze względu na wyjątkową mrozoodporność (wytrzymuje temperatury do -45 ° C) można je uprawiać w regionach północno-zachodnich i centralnych, w tym w rejonie Moskwy. Uprawiając rokitnik na Kubanie i Ukrainie, należy wziąć pod uwagę jego zapotrzebowanie na wilgoć: w okresach suchych wymaga obfitego podlewania.

Rokitnik zwyczajny to cenna roślina multiwitaminowa, która zajmie należne jej miejsce w Twoim ogrodzie. Poświęcając trochę uwagi i czasu na opiekę nad rośliną, możesz cieszyć się bogatymi zbiorami smacznych i zdrowych jagód..