Jakie choroby może mieć papryka i jak sobie z nimi radzić i szkodnikami

Pieprz, podobnie jak inne rośliny uprawne, jest podatny na choroby, a także atakowany jest przez szkodniki owadzie, które mogą nie tylko zmniejszyć plon, ale także całkowicie go zniszczyć. Wiele chorób przenoszonych jest przez owady lub chwasty, więc zwalczanie ich stanowi istotny wkład w dobre zbiory. Aktywność choroby może zależeć od określonych faz rozwoju papryki. Dobra wiadomość jest taka, że ​​istnieją sprawdzone sposoby radzenia sobie z nimi. W tym artykule rozważymy, jak sklasyfikować atak w czasie i podjąć odpowiednie środki.

Choroby

Papryka jest podatna na choroby grzybowe, bakteryjne i wirusowe. Istnieją również szkodniki, które mogą powodować znaczne szkody dla roślin. Rozważmy szczegółowo każdy rodzaj choroby.

Choroby grzybowe

Choroby bakteryjne

Ten typ choroby charakteryzuje się obecnością obszarów gnilnych, plamistości na liściach od szaro-białej do czarnej. Nadmierna wilgotność i niska temperatura przyczyniają się do rozwoju choroby. Oto lista najczęstszych chorób:

• Mokra zgnilizna owoców - rozwija się na owocach od strony kielicha. Początkowo pojawia się mała plamka, która następnie rozprzestrzenia się na cały płód. Zarażony bakteriami owoc zamienia się w śliską, wodnistą masę z wyschniętą skórką na wierzchu. Kiedy skóra pęka, uwalnia się biała pienista masa. Infekcja następuje przez wodę, sadzonki lub glebę. Bakteria hibernuje w ziemi, więc jednym ze środków zapobiegawczych jest głęboka orka i przestrzeganie płodozmianu. Zalecana spryskać roztworem siarczanu miedzi.
• Rak bakteryjny - objawia się początkowo białymi wypukłościami na liściach i łodydze, które później przekształcają się w brązowe wrzody z białym brzegiem. Systematyczna infekcja wywołuje w rezultacie proces więdnięcia i śmierć rośliny. Przenoszenie chorób następuje przez glebę, zanieczyszczone nasiona i szczątki roślin. Zaleca się, aby w przypadku stwierdzenia objawów usunąć rośliny, reszta powinna być traktować siarczanem miedzi. Aby uniknąć ponownej infekcji w następnym sezonie, warto to obserwować płodozmian. Kolejne sadzenie pieprzu - nie wcześniej niż 3 lata później.

• Werticyloza (więdnięcie) - choroba bakteryjna, która w początkowej fazie przebiega bezobjawowo. Wraz z postępującym rozwojem choroby liście bledną i nabierają falistego kształtu. Choroba powoduje stopniowe więdnięcie i nie można jej leczyć, więc zakażone rośliny są usuwane i spalane. Aby zapobiec ponownemu zakażeniu, warto zdezynfekować glebę..

Choroby wirusowe

Ten typ choroby jest najczęściej przenoszony przez owady. Charakterystyczne jest, że liście pokryte są różnymi plamami, występuje odchylenie w rozwoju, przybierają niezdrowy wygląd, ale nie więdną. Następujące choroby wirusowe są charakterystyczne dla pieprzu:

• Mozaika tytoniowa - scharakteryzowano pojawienie się mozaiki na liściach z jasnych i ciemnych plam. Stopniowo w dotkniętych obszarach następuje śmierć tkanki. Nosicielami są mrówki i mszyce. W przypadku stwierdzenia objawów plantację należy potraktować Chrysomalem. W celu zapobiegania zaprawianie nasion należy przeprowadzić przed posadzeniem środkiem do zaprawiania nasion, należy przestrzegać płodozmianu.
• Filar - objawy to zahamowanie wzrostu, karłowatość. Młode liście zwijają się i więdną. Na dojrzałych owocach może występować silna wklęsłość. Przenoszone są kleszcze, cykady, mszyce. Skutecznym sposobem na pozbycie się choroby jest całkowite zniszczenie zainfekowanych roślin, walka z wektorami owadów. Nasiona i sadzonki są przed sadzeniem traktowane środkami dezynfekującymi. Ogrodnicy zalecają podlewanie łóżek odtłuszczonym mlekiem co 10 dni w przypadku chorób wirusowych - pomaga to zmniejszyć aktywność wirusów.
• Brąz (plamisty więdnięcie) To wirus przenoszony przez wciornastki. Charakterystyczną cechą jest kolor liści w kolorze brązowym lub szaro-fioletowym. Aby pozbyć się tej dolegliwości, należy usunąć wszystkie dotknięte obszary, a rośliny potraktować Fundazolem (szkoda usuwać dojrzałe owoce przed przetworzeniem).

Szkodniki

Nie tylko grzyby, wirusy i bakterie są niebezpieczne dla papryki. Istnieje wiele owadów, które mogą powodować ogromne szkody w uprawach:

• Ślimaki - żywią się liśćmi i owocami. Prowokują proces rozkładu. Aby zwalczyć ślimaki, użyj leku „Strzała”, a także tworząc rowki wokół krzaków, które są spryskiwane roztworem wapna. Skutecznie pomaga również spulchnienie gleby w pobliżu krzewów z dalszym posypaniem suchą musztardą i zmieloną ostrą papryką.
• Mszyca - żywi się sokiem, powodując więdnięcie, brzydotę i psucie się plonu. Zamieszkuje liście, powodując ich zwijanie się. Do zwalczania mszyc stosuje się środki owadobójcze „Karbofos”, „Keltan”. Skuteczna kuracja nalewką z popiołu i mydła w płynie (10 litrów wody, 1 szklanka popiołu i 1 łyżka mydła w płynie).
• Pająk - żywi się również sokiem roślinnym. Można go znaleźć na dole arkusza. Pajęczyna na gałęziach pieprzu jest charakterystyczną cechą tego roztocza. Kleszcze są nosicielami wielu wirusów, m.in. leków „Fufanon”, „Karbofos”, „Phosbecid” lub „Actellik”.
• Mączlik - owad przenoszący wiele chorób grzybiczych. W przypadku znalezienia tego owada zaleca się spłukanie roślin czystą wodą, poluzowanie gleby i dodanie torfu lub piasku. Potraktuj zebrane owoce lekiem "Dowódca" (proporcje: 1 g na 10 l wody). Same rośliny należy zniszczyć po zbiorach.
• Wireworm To larwa chrząszcza. Ma żółto-brązowy kolor i twardą powłokę na tułowiu. Żywi się korzeniami i może spowodować poważne uszkodzenia plantacji. W ziemi może przebywać do 5 lat. Aby pozbyć się tego szkodnika, wykonuje się głębokie kopanie terenu (drutowce umrą z powodu niskich temperatur zimą). Możesz również rozłożyć przynęty: kawałki roślin okopowych układane są w nawach bocznych w odległości 30-35 cm, które są sprawdzane po 2-3 dniach, a znalezione tam wirewormy są niszczone.

Istnieje wiele chorób i szkodników pieprzu, co prowadzi do tego, że ogrodnicy odmawiają samodzielnej uprawy tej rośliny. Istnieją ogólne zalecenia dotyczące zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia chorób roślin: utrzymanie płodozmianu, zakup nasion wysokiej jakości, zaprawianie nasion przed sadzeniem, wczesne sadzenie, a także usuwanie chwastów. Przestrzegając tych prostych zasad, wykrywając i reagując na choroby pieprzu na czas, możesz łatwo samodzielnie wyhodować tę kapryśną kulturę.