Pakhira to drzewo domowe, które może przyciągać pieniądze

Pakhira to rodzaj drzewopodobnych roślin należących do rodziny baobabów. Według angielskiej klasyfikacji gatunków botanicznych należy do rodziny Malvov. W naturze występują 24 odmiany tej kultury, z których tylko trzy dają jadalne owoce.

Roślina pochodzi z tropikalnych regionów Ameryki Południowej - Brazylii i Argentyny. W uprawie kwiatów w pomieszczeniach stosuje się pakhira aquatica lub wodę. Drzewo wygląda wspaniale we wnętrzu. Aby go wyhodować, należy najpierw poznać tego przedstawiciela flory lądowej..

Opis rośliny

Drzewo Pakhira aquatica ma również inne nazwy - kasztan malabarski lub kasztan gujany ze względu na podobieństwo liści. Kultura ma jedną cechę - jest w stanie gromadzić wilgoć w rezerwie w zagłębieniach między korą a drewnem..

Pakhira charakteryzuje się powolnym wzrostem, ale po 3-4 latach osiąga wysokość trzech metrów. Jego lufa rozszerza się na dole, dzięki czemu wygląda jak butelka. Młode łodygi są zielone i elastyczne. Niektórzy hodowcy je przeplatają. Wraz z wiekiem pień staje się zdrewniały i staje się jasnobrązowy..

Ciemnozielone gęste blaszki liściowe mają złożoną strukturę przypominającą palec. Są przymocowane do łodyg długimi ogonkami. W domu rzadko występuje kwitnienie. Kwiaty zbiera się w kwiatostany wiechowate o długości do 35 cm i pomalowane na biało lub żółto.

Owoce Pakhira to duże, owalne, zdrewniałe jagody, które zawierają zaokrąglone nasiona. Są zjedzeni.

Funkcje pielęgnacyjne

Kasztan Malabar nie jest nastrojowy. Opieka nad nim nie jest uciążliwa, ale kultura ma jeszcze pewne cechy. Roślina woli rosnąć w warunkach:

• wysoka wilgotność;
• ciepły;
• w jasnym świetle i wystarczającej ilości godzin dziennych.

Kultura boi się ekstremalnych temperatur i przeciągów, nie toleruje podlewania. Uprawiając pakhirę, warto wziąć pod uwagę jej wymagania, wtedy ostatecznie zamieni się w luksusowe drzewo.

Lokalizacja

Po zakupie brazylijskiego gościa należy przypisać do stałego miejsca. Uwielbia dużo światła, ale bezpośrednie światło słoneczne na koronie jest niepożądane. Doświadczeni hodowcy radzą umieścić doniczkę z młodą rośliną na zachodnim lub wschodnim oknie. Jeśli dostępny jest tylko kierunek południowy, będziesz musiał osłonić pakhirę cienką zasłoną.

Od strony północnej kwiat nie ma wystarczającej ilości światła. Brak oświetlenia z pewnością wpłynie na wygląd drzewka - rozciągnie się i straci swój efekt dekoracyjny. Dorosłe osobniki umieszcza się w pokoju, sypialni lub salonie, w dobrze oświetlonym miejscu.

W ciepłym sezonie roślina z wdzięcznością akceptuje możliwość przebywania na świeżym powietrzu. W ogrodzie drzewo umieszcza się pod baldachimem, aby chronić je przed opadami atmosferycznymi i palącym słońcem..

Mikroklimat

Pakhira to roślina kochająca ciepło. Wiosną i latem utrzymywany jest w temperaturach od +21 do +26 ºС. Kiedy słupek rtęci podnosi się powyżej +27 ºС, jest to niewygodne, liście żółkną na krawędziach i zwijają się. W ekstremalnych upałach zaleca się umieszczenie pod garnkiem tacy z kamykami, napełniając ją zimną wodą.

Zimą kasztan Gujany preferuje chłód. Reżim temperaturowy utrzymywany jest w zakresie + 15-17 ºС. Suche powietrze jest największym wrogiem Pakhiry. Podczas pracy grzejników zaleca się stosowanie nawilżacza. Możesz spryskać roślinę, robi się to rano lub wieczorem, ale strumień jest skierowany wyłącznie na liście. Nie możesz zmoczyć beczki.

Podlewanie

Pakhira potrzebuje regularnego, umiarkowanego nawilżania. Woda do nawadniania jest chroniona w ciągu dnia, zimna woda nie jest używana. Strumień jest kierowany dokładnie na ziemię lub wewnętrzne ścianki doniczki, zapobiegając zamoczeniu łodygi. Częstotliwość nawadniania latem zależy od temperatury otoczenia. Jeśli jest gorąco, zwiększaj go do 3 razy w tygodniu. Gdy jest chłodno kierują się stanem powierzchni ziemi w donicy. Jeśli ma czas na wyschnięcie, podlewanie jest zakończone.

Roślina normalnie toleruje krótkotrwałą suszę, ale nie toleruje podlewania. Jeśli podlewasz go zbyt dużo lub zbyt często, wilgoć zatrzymuje się u korzeni i powoduje gnicie. Prowadzi to do śmierci kwiatu.

Top dressing

Od marca do końca września pakhira aktywnie rozwija łodygi i liście, dlatego potrzebuje składników odżywczych. Odpowiednie są złożone nawozy mineralne do ozdobnych roślin liściastych.

Top dressing wprowadza się w dawce zalecanej przez producenta w odstępach co 2 tygodnie. Są przenoszone pod korzeń razem z wodą do nawadniania, starając się nie spaść na pień. Późną jesienią i zimą drzewo nie jest nawożone..

Przycinanie

Korona kasztanowca malabarskiego rośnie powoli i nie wymaga przycinania. Jednak aby nadać mu pożądany kształt i stymulować rozgałęzianie, szczypce pędów są ściągane. Robią to wczesną wiosną, kiedy zwiększa się liczba godzin dziennych..

Wygodne jest szczypanie nożyczkami. Długie łodygi skracają się zaledwie o kilka centymetrów. Miejsca nacięć są smarowane popiołem drzewnym. Wkrótce na takich pędach pojawiają się pędy boczne, a korona staje się wspanialsza.

Transfer

Konieczność przeszczepiania roślin przed ukończeniem trzeciego roku życia pojawia się corocznie. Dojrzałe drzewa, w których uformował się już system korzeniowy, starają się nie przeszkadzać. Jeśli zostaną przeszczepione, to co 2 lub 3 lata.

Garnek jest wybierany płytko, ponieważ korzenie pachiry znajdują się blisko powierzchni gleby, ale są szerokie. Średnica nowego pojemnika powinna być o 2–3 cm większa niż poprzedniego. Na dnie doniczki kładzie się gęstą warstwę drenażową keramzytu, połamanej cegły lub małych kamyków.

Ważnym warunkiem prawidłowego wzrostu i rozwoju drzewa jest prawidłowy skład gleby. Preferuje glebę oddychającą i pożywną. Doświadczeni hodowcy zalecają używanie zakupionej ziemi pod draceny. Mieszankę gleby można przygotować samodzielnie zgodnie z następującymi przepisami:

• darń, piasek, torf, kompost w równych częściach;
• torf, darń, ziemia liściasta, próchnica, węgiel drzewny (1: 1: 2: 1: 1).

Roślinę ostrożnie wyjmuje się ze starej doniczki, korzenie lekko strząsa się, starając się nie uszkodzić i prostuje. Po wylaniu warstwy luźnej gleby na drenaż, umieszcza się ją w nowej doniczce, a wszystkie puste przestrzenie są pokryte ziemią. Po przesadzeniu nie należy obficie podlewać. W razie potrzeby dodaj trochę ziemi z góry.

Pakhira jest trudna do przystosowania i nie toleruje przeszczepu, więc zostaje sama na kilka dni. W tym okresie jest chroniony przed ekstremalnymi temperaturami, przeciągami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych..

Powielanie Pakhiry

Rozmnażanie drzewka butelkowego w domu jest możliwe na dwa sposoby - przez nasiona i sadzonki. W pierwszym przypadku ważne jest, aby materiał do sadzenia był świeży. Długotrwałe przechowywanie ogranicza kiełkowanie.

Druga metoda pozwala szybko uzyskać gotowe sadzonki. Ukorzenienie sadzonek następuje w ciągu 2-3 tygodni, po czym młodą roślinę można już przesadzić do gleby o odpowiednim składzie. Rozważ obie metody hodowli.

Posiew

Zaleca się uprawę pakhiry z nasion wczesną wiosną, kiedy zwiększa się długość godzin dziennych. Do siewu potrzebny będzie szeroki pojemnik o wysokości do 10 cm z perforacją na dole. Umieszcza się w nim centymetrową warstwę keramzytu. Pojemnik wypełnia się mokrą mieszanką torfu i piasku. Nasiona układa się na powierzchni, zachowując między nimi odległość 4-5 cm.

Aby pojawiły się kiełki, musisz stworzyć odpowiednie warunki - ciepło i wysoką wilgotność. Kwiaciarnie zalecają przykrycie naczynia szkłem. Temperatura gleby powinna wahać się w granicach + 26-27 ºС. Można to osiągnąć za pomocą ogrzewania dolnego.

Ważne jest, aby gleba wewnątrz szklarni była zawsze wilgotna i ciepła. Szklankę wyjmuje się na kilka minut dziennie, aby umożliwić przepływ powietrza, w przeciwnym razie pleśń zaatakuje nasiona. Sadzonki pojawiają się za 2-3 tygodnie. Nie można się spieszyć z nurkowaniem - rośliny umrą. Przyszłe drzewa należy sadzić 1,5 miesiąca po wykluciu się nasion.

Sadzonki

Ta metoda zakłada dostęp do dorosłej rośliny. Łodyga jest oddzielona od młodego pędu razem z piętą; jest to pieczęć, za pomocą której jest przymocowana do łodygi. Jest zakorzeniony zarówno w wodzie, jak i na wilgotnym podłożu. W każdym przypadku będziesz musiał zbudować szklarnię nad kwiatem, aby utrzymać wewnątrz wysoką wilgotność..

W ciągu 2-3 tygodni na rączce pojawią się korzenie. Teraz można go przesadzić do pożywnej gleby. Opiekę nad młodymi roślinami prowadzi się w taki sam sposób, jak w przypadku dorosłych, ale początkowo sadzonka wymaga cieniowania i odpoczynku.

Możliwe narastające problemy

Pakhira rzadko choruje, jeśli jest pod dobrą opieką. Suche powietrze może zaatakować drzewo przędziorkami i innymi szkodnikami, takimi jak wciornastki lub owady łuskowate. W każdym przypadku roślina więdnie na naszych oczach, zdeformowana, liście żółkną i opadają, ponieważ owady żywią się ich sokiem.

Zwalczanie szkodników rozpoczyna się natychmiast. Preparaty roztoczobójcze - Apollo, Fufanon pomogą zniszczyć kolonię przędziorków. Jeśli roślina jest zarażona wciornastkami lub owadami łuskowymi, jest traktowana środkami owadobójczymi - Fitoverm, Aktellik. Pozbycie się ich zajmie 3-4 procedury.

Larwy owadów pozostają w górnej warstwie gleby, dlatego należy je wymienić.

Roślina cierpi z powodu zastoju wilgoci u korzeni. W tym przypadku na łodygach i liściach znajdują się ciemne plamy. Przesadzenie do nowej gleby i ograniczenie podlewania pomoże uratować drzewo. Przy nagłych zmianach temperatury płytki liści pachyry zwijają się, a zażółcenie końcówek wskazuje na niską wilgotność powietrza.

Dbanie o drzewko butelkowe nie jest trudne. Będzie wspaniałą ozdobą wnętrza biura lub mieszkania. Japończycy przypisują tej roślinie zdolność przyciągania pieniędzy. Jeśli to prawda, pakhira jest mile widzianym gościem w każdym domu.