Sekrety udanej uprawy jabłoni typu imrus
Ze względu na cechy genetyczne i cechy biologiczne Jabłonie odmiany „Imrus” prowadzi na liście zimowy gatunki. Jego uznanie wśród ogrodnicy terytorium poradzieckie, otrzymały stabilne owocowanie, wczesną dojrzałość, wytrzymałość w niesprzyjających warunkach, odporność na choroby i szkodniki. Zbiory z jednej siedmioletniej jabłoni są więcej niż wystarczające na potrzeby rodziny, ale do celów komercyjnych trzeba będzie posadzić jeszcze kilka sadzonki. Jak spełnić marzenie o efektywnym samowystarczalnym sadzie na podwórku, opowiemy w dalszej części artykułu.
Zadowolony
Historia hodowli
Każdy ogrodnik chce dostać odporną, owocną jabłoń z pysznymi owocami, na które jest zapotrzebowanie. Od dziesięcioleci czołowi specjaliści Wszechrosyjskiego Instytutu Hodowli pracują z owoc kultury.
Efektem długiej i żmudnej pracy jest elitarna odmiana Imrus. Został uzyskany w 1977 roku przez skrzyżowanie "Antonovka Obytochnoi" i standardowej hybrydy selekcji zimowej.
Botanicy postawili sobie za cel stworzenie odpornej na mróz jabłoni o wysokiej odporności i obfitych rocznych plonach. Osiągnięcie tych cech z „Imrus” było możliwe dopiero po wielu latach testów i ulepszeń..
Charakterystyka odmiany
Cechą jabłoni "Imrus" jest obfite intensywne owocowanie, wytrzymałość, wysoki smak i atrakcyjna prezentacja owoców, o czym świadczy ich opis i zdjęcia.
Opis drzewa
Charakterystyczną cechą hybrydy jest średnio gruba, rozłożysta, zaokrąglona korona i łuszcząca się brązowozielona kora na pniu. Główne gałęzie są od siebie oddalone i skierowane do góry; odchodzą od pnia pod ostrym kątem i mogą się silnie zginać.
W ogrodzie jabłoń "Imrus" wyróżnia się bardziej szerokością niż wysokością drewno. Pień nie rozwija się powyżej 4-5 m. Gałęzie są cienkie, ale elastyczne. Pąki na nich są stożkowate, małe, gęsto pokryte stosem filcu.
Liście mają kształt podłużnego owalu o postrzępionych krawędziach i specyficznej spiralnej końcówce. Z góry liście są gładkie i lśniące, liczne żyłki powodują zmarszczki. Ogonki liści są antocyjanowe, gęsto owłosione, grube i długie.
Kora na wszystkich częściach drzewa ma ten sam kolor. Kwiatostany "Imrus" są średniej wielkości, pojawiają się zarówno na lokach, jak i na pędach owoców w pierwszej dekadzie maja. Białe kwiaty z delikatnym szkarłatnym odcieniem zebrane są w grona po 5-6 sztuk. Owocowanie rozpoczyna się w wieku trzech lat.
Opis owoców
Na temat jabłoni „Imrus” jest wiele pozytywnych opinii: konsumenci są zadowoleni nie tylko z cech genetycznych drzewa, ale także z jakości jego aromatycznych owoców. W szczególności występuje wysoka wczesna dojrzałość hybrydy i obfity plon. Młode czteroletnie sadzonki są już w stanie wyprodukować rocznie od 5 do 22 kilogramów pysznych owoców.
Na zewnątrz jabłka są lekko żebrowane, owalne i małe. Masa jednego owocu waha się od 150 do 200 g. W okresie ściągania z drzewa są ciemnozielone, aw okresie dojrzałości konsumenckiej nabierają jaskrawego zażółcenia..
Skórka jest bardzo cienka, błyszcząca, bez woskowego nalotu typowego dla odmian zimowych. Na jasnej powierzchni wyraźnie widoczna jest niewielka plamka podskórna. Miąższ „Imrus” jest kremowy, drobnoziarnisty i soczysty. W smaku delikatny, słodki. W składzie chemicznym owocu dominują cukier, pektyny, witamina C oraz błonnik pokarmowy.
Zapylanie
Odmiana jest częściowo zdolna do samozapylenia. Hodowcy dołożyli starań, aby żywotność pyłku Imrus utrzymywała się na poziomie 30-55%. Oznacza to, że w warunkach swobodnego zapylenia na drzewie utworzy się tylko 10-20% dziczyzny..
Dlatego w okolicy pożądane są dla niego jabłonie późno dojrzewające. Naukowcy wciąż badają najlepsze zapylacze tego gatunku.
Okres dojrzewania
Odmianę elitarną można zebrać już w drugiej dekadzie września, ale nie jest jeszcze wystarczająco dojrzała do spożycia..
Dlatego jabłka są bardzo ostrożne, obawiając się uszkodzeń mechanicznych i upadków, które są szkodliwe dla cienkiej skórki, są odrywane i umieszczane w przygotowanych, zdezynfekowanych pudełkach do przechowywania w piwnicy. Niektóre gospodynie domowe wycierają każdy owoc serwetką zamoczoną w słabym roztworze nadmanganianu potasu.
Ten niuans w ogóle nie wpływa na smak owoców, ale pozwala na ich przechowywanie do maja. Ponadto na "Imrusie" nie ma płytki, która chroniłaby go przed wnikaniem drobnoustrojów.
W sprzyjających warunkach przechowywania jabłka osiągają dojrzałość konsumencką w ciągu kilku miesięcy, proces ten trwa do wiosny. Dojrzały owoc wyróżnia się jasnożółtym kolorem..
Wydajność
Charakterystyczne jest, że pierwsze owocowanie wyróżnia się niewielką liczbą jabłek, ale z każdym rokiem wzrasta. Np. Hodowcy zebrali kilkanaście owoców od trzyletniego „Imrusa”, aw drugim roku przywiózł już 9 kg. Do ósmego roku życia sadzonka plon osiągnął 26 kg.
Eksperci często porównują przodka Antonovki do "Imrus". Ich owocowanie jest zasadniczo inne: jeśli podczas masowej uprawy dojrzałe jabłonie I klasy przynoszą rocznie 226 c / ha, to w drugiej wersji wskaźnik ten osiąga zaledwie 90 c / ha.
Przenośność
Hybryda nie wymaga warunków szklarniowych, ale ta cecha jest rekompensowana potrzebą starannego zbierania i transportu owoców. Faktem jest, że jedyną wadą tej odmiany jest zbyt cienka skórka..
Niektórzy konsumenci wypowiadają się o tym pozytywnie, tłumacząc swoją pozycję możliwością swobodnego żucia i delektowania się smakiem delikatnej miazgi. Inni natomiast narzekają, że owoce o cienkiej skórce łatwo ulegają uszkodzeniu podczas transportu..
Zimotrwalosc
Przy opracowywaniu odmiany wszelkie testy, uprawa i hybrydyzacja nowego kiełka odbywały się w surowych warunkach klimatycznych, dzięki czemu "Imrus" nie boi się mrozu, deszczu i zimna.
Hybryda ma najwyższy stopień zimotrwałości.
Odporność na choroby i szkodniki
Dumą naukowców jest przeszczepiony gen Vf, który gwarantuje absolutną ochronę drzewa przed parch i inne choroby typowe dla jabłoni. Ten niuans znacznie ułatwia pielęgnację jabłoni, ponieważ nie wymagają one środków zapobiegawczych rozpylający.
Podanie
Kolejną pozytywną cechą tej odmiany jest wszechstronność jej owoców. Jabłka „Imrus” są często zbierane do spożycia na surowo zimą. Dojrzałe nadają się również do wszelkiego rodzaju domowych przetworów, suszenia, nadzienia do ciast, świeżo wyciskanego soku.
Wskazówki dotyczące zakupu zdrowych sadzonek
Przed wyborem sadzonek jabłoni należy dokładnie zbadać system korzeniowy, gałęzie pnia i szkieletu.
Jego korzenie powinny być mocne, jednolite, nienaruszone i gładkie. Przyjrzyj się uważnie, czy nie ma pleśni, gnicia, zgrubień lub ugięć.
Sprawdź ich świeżość. Aby to zrobić, wystarczy lekko podrapać paznokciem na końcu jednego z procesów. Świeże drewno w miejscu rany jest wyraźnym dowodem wysokiej jakości materiału nasadzeniowego.
Eksperci uważają, że idealne parametry dla sadzonek jabłoni to mocny system korzeniowy, równy i żywotny pień o wysokości około półtora metra z 4-5 gałęziami szkieletu i zdrowym kołnierzem korzeniowym.
Sadzenie sadzonek jabłoni
Kupno zdrowej sadzonki to tylko połowa sukcesu w uprawie "Imrus". Pozostałe 50% zależy od miejsca, które wybrałeś dla jabłoni, czasu sadzenia i samego procesu ukorzeniania.
Optymalne wyczucie czasu
W strefie klimatu umiarkowanego sadzenie jabłoni jest często planowane na jesień lub wiosnę. Najważniejsze jest to, że ziemia jest wystarczająco ciepła, a temperatura w ciągu dnia waha się między + 12-14 ° С.
W przypadku ukorzeniania wiosennego należy być przygotowanym na konieczność ciągłego nawilżania otworu okołonerkowego przed chłodem - to uchroni drzewo przed wysychaniem.Bezpośrednio przed sadzeniem należy namoczyć kłącza w pojemniku z wodą na jeden dzień i opuścić do dół, podlewać, aż gleba wchłonie wilgoć. Całość najlepiej wykonywać pod koniec kwietnia lub na początku maja.
Jesienią najlepiej sadzić jabłonie na kilka tygodni przed zimnem. Na naszych szerokościach geograficznych okres ten często przypada na pierwsze dwie dekady października. Dzięki takiemu zakorzenieniu drzewa nie są narażone na wysychanie, jak w poprzednim przypadku. Ze względu na zimotrwałość odmiany „Imrus” można ją ukorzenić jesienią.
Wybór miejsca
Jabłonie uwielbiają wzbogacone czarnoziemskie gleby o neutralnej kwasowości, dlatego utleniony obszar będzie musiał zostać wstępnie potraktowany znanym puchem lub mąką dolomitową.
Ilość dodanej substancji zależy od odczynu pH. W domu możesz to przetestować z octem stołowym - wystarczy upuścić kilka kropel na garść ziemi. Brak syczenia i małych pęcherzyków wskazuje na kwaśne środowisko.W przypadku tych drzew owocowych ważne jest również, aby obszar był chroniony przed północnymi wiatrami i przeciągami. Wybierając miejsce, unikaj miejsc skalistych, bagnistych, nizin, na których zawsze osiadają masy zimnego powietrza, a słońce.
Pełne zagospodarowanie jabłoni zapewni dobrze oświetlony teren, w którym wody podziemne znajdują się co najmniej 2 metry od powierzchni ziemi. Jeśli drzewo jest w cieniu, jego pędy będą bardzo wydłużone, a owocowanie zmniejszy się..
Proces sadzenia krok po kroku
Sadzenie sadzonek jabłoni poprzedzone jest długim procesem przygotowawczym. Obejmuje nie tylko wybór miejsca, ale także przygotowanie gleby, wykopanie odpowiedniego otworu i stworzenie warunków do powstania w niej pożytecznej mikroflory..
Na pewnym obszarze konieczne jest pogłębienie 70 cm o średnicy 1 m, w tym przypadku górną warstwę gleby należy umieścić w osobnym stosie, w przyszłości przyda się do przygotowania pożywnej mieszanki gleby.
Następnie dno wyłożyć ekspandowaną gliną, na wierzch ugotować podłoże równych części torf, humus, kompost i zdeponowana ziemia. Po wykonaniu wszystkich powyższych manipulacji, dół należy przykryć folią, zabezpieczającą krawędzie.
Teraz możesz otworzyć przygotowany otwór i umieścić w nim sadzonkę. Nie zapomnij rozwinąć swoich korzeni.Podlej drzewo i posyp warstwą żyzną gleba. Aby wypełnić puste przestrzenie powstałe w korzeniach, dobrze wstrząśnij pniem i ponownie ubij podłoże.
Nie zakopuj miejsca przejścia pnia w kłącze - powinno wzrosnąć o 4-5 cm, na wierzch można wylać niewielki kopiec ziemi, który zapewni odpływ wody podczas opadów i podlewanie.
Funkcje opieki sezonowej
Po posadzeniu ogrodu ważna jest dla niego kompleksowa pielęgnacja. Jabłonie odmiany "Imrus" są całkowicie niewymagające i łatwo przystosowują się do każdych warunków uprawy. Podstawowa opieka sezonowa obejmuje podlewanie, opatrunek górny, przycinanie i uzdatnianie gleby.
Pielęgnacja gleby
Pełny wegetacja drzewo jest możliwe w warunkach swobodnego dostępu tlenu do korzeni, umiarkowanej wilgotności gleby i braku chwastów pobierających składniki pokarmowe z głębin i sprzyjających rozmnażaniu się szkodliwych owadów i mikroorganizmów.
Regularnie monitoruj stan kręgów w pobliżu łodygi, okresowo poluzuj w nich podłoże i, jeśli to konieczne, odnów ściółkę.
W przypadku Imrus szczególne znaczenie ma ilość wilgoci. Doświadczeni ogrodnicy radzą, aby skupić się na stanie dziur pnia młodych drzew i nawilżać je do tego stopnia, że wysycha wierzchnia warstwa..
Również podczas podlewania należy wziąć pod uwagę wiek jabłoni. Na przykład pod roczny okazy należy wlać 2-3 wiadra wody na metr kwadratowy koła pnia. Dla dwulatków wystarczy 4-5 wiader. Dla drzew poniżej 5 lat wystarczy 7-8 wiader, a dla starszych - 9-10 wiader.
Pierwsze nawilżanie młodych drzewek organizowane jest wiosną, przed otwarciem pąków, a następnie powtarzane co 14-20 dni, w zależności od warunków pogodowych. Starsze jabłonie wymagają kolejnego podlewania dopiero po pączkowaniu i podczas formowania się dziczyzny.
Zapłodnienie
Pierwsze dokarmianie sadu jabłoniowego przeprowadza się wiosną, na początku aktywnego sezonu wegetacyjnego. W tym okresie drzewa potrzebują substancji zawierających azot, które pomogą im szybko wyhodować zieloną masę..
Do tego nadaje się przejrzałe dziewanna, napar odchody z kurczaka lub mieszanina nitroammofos i azotan amonowy (Po 1 łyżce).
Podczas tworzenia jajnika użyj nawóz od 150 g superfosfat, 40 g chlorek potasu, 10 g azotanu amonu, wiadra kompostowe, 30 g nitroammofoski.W drugiej dekadzie sierpnia gałęzie jabłoni przestają rosnąć. W tym okresie jesień minerał złożone nawozy lub humus.
Aby poprawić właściwości mrozoodporne, pożądane są również opatrunki z superfosfatu. Roztwór roboczy przygotowuje się w ilości 50 g substancji na 1 litr wody.
Leczenie profilaktyczne
Najlepszą profilaktyką dla "Imrus" jest właściwa technika uprawy. Drzewo ma wyjątkową odporność na choroby i szkodniki, dzięki czemu nie wymaga chemicznej dezynfekcji.
Jeśli nie sprowokujesz pojawienia się grzybni grzybowej i patogennych drobnoustrojów przez niewłaściwą wilgotność i karmienie, drzewo nie zachoruje.
Dlatego usuwaj opadłe liście w ogrodzie na czas, monitoruj stan gleby, usuwaj chwasty, poluzuj i mulcz pnie drzew.
Wiosną ze względów bezpieczeństwa koronę można spryskać nalewką pieprzową lub musztardową.
Przycinanie gałęzi
Głównym zadaniem corocznego cięcia gałęzi jabłoni jest eliminacja starych, chorych i uszkodzonych części. Ma to na celu prawidłową cyrkulację soku. Dodatkowo zabieg pobudza drzewo do owocowania..
Biorąc pod uwagę rozłożystą, wysoką koronę "Imrus" nie zapominajmy o usunięciu pędów skierowanych do wewnątrz, tworząc cień, konkurujący ze sobą (zostawiają najsilniejszy). Podczas cięcia zawsze zostawiaj 3-4 oczy.Często jabłonie potrzebują 2 fryzur rocznie: wiosną usuwają wszystko, co suche i niepotrzebne, a jesienią - mało obiecujące i słabe. Ostatnie przycinanie należy zaplanować, gdy opadną całe liście i sok przestanie się poruszać. Pierwszy przypada na początek marca.
Po przycięciu formującym dolny poziom korony powinien składać się z trzyletniego wzrostu, a cała korona powinna być równomiernie oświetlona. Musisz zostawić tylko te jednoroczne pędy, których długość wynosi 30 cm, a wierzchołek kończy się kwiatostanem.
Pamiętaj, aby przetwarzać duże sekcje za pomocą boiska ogrodowego..
Przygotowanie do zimy
Odmiany odporne na zimę we wczesnych stadiach życia potrzebują pomocy na zimę. W tym celu doświadczeni właściciele pokrywają nadziemną część młodych sadzonek płótnem lub innym gęstym materiałem. Gleba w kręgach pnia pokryta jest grubą warstwą próchnicy.
Niektórzy posypują go świeżą ziemią, tylko trzeba go wynieść poza ogródek, aby podczas kopania nie wystawiać kłączy innych roślin.
Od gryzoni pnie drzew są ukryte pod półmetrowym arkuszem filców dachowych lub radzą sobie z iglastymi gałęziami świerkowymi.
