Perliczka syberyjska biała: cechy trzymania w domu

Perliczka występuje znacznie rzadziej jako drób niż kurczak, chociaż jest jej bliskim krewnym. Niemniej jednak udomowienie tego ptaka rozpoczęło się od niepamiętnych czasów. Nic dziwnego, że w tym czasie ogromna liczba jego różnych ras została wyhodowana przez człowieka i ta praca jest nieustannie kontynuowana. Jedną z nowych takich ras selekcji domowej jest perliczka syberyjska biała.

Historia pochodzenia

Jak sugeruje nazwa rasy, ptak pochodzi z Syberii. A dokładniej - miasto Omsk. Co więcej, hodowla rasy była spowodowana bardzo specyficznymi przyczynami..

Faktem jest, że w Rosji perliczki były historycznie uważane za ptaki ozdobne, nie wolno było używać ich mięsa do jedzenia, w tym z powodu ciemnego koloru tuszy, co jest niezwykłe dla naszej mentalności. Ponadto pod względem produkcji jaj perliczki były znacznie gorsze od kurczaków, co powodowało, że ich hodowla rolnicza była nieopłacalna..

Po drugiej wojnie światowej 4 instytuty naukowe natychmiast podjęły odpowiedź na pytania dotyczące hodowli perliczek w Związku Radzieckim:

• genetyka ogólna Akademii Nauk ZSRR;
• Syberyjski Instytut Badawczy Rolnictwa (Omsk);
• Syberyjski Instytut Naukowo-Techniczny oraz Instytut Projektowo-Technologiczny Hodowli Zwierząt (Nowosybirsk);
• Ogólnounijny Instytut Badawczy Drobiu (Zagorsk, region moskiewski).

Jednym ze strategicznych zadań, jakie postawili sobie naukowcy, było uzyskanie rasy o jaśniejszym kolorze skóry i wyższej produktywności..

Pierwszy problem rozwiązała grupa pracowników Syberyjskiego Instytutu Rolnictwa pod kierownictwem L.N. Veltsmana. Jak to często bywa w nauce, pomógł przypadek. W 1968 roku w stadzie perliczek szarobrązowych, sprowadzonych do ZSRR bezpośrednio po wojnie z Węgier, które stały się podstawą do dalszych prac hodowlanych, w wyniku naturalnej mutacji pojawiły się 3 ptaki o niezwykłym upierzeniu: zamiast zamierzonego srebrzystego koloru z małymi białymi kropkami były to delikatne kremowe biały.

Jasny kolor tych perliczek był recesywny, to znaczy nie pojawiał się przy skrzyżowaniu z innymi osobnikami o zwykłym umaszczeniu, więc można go było naprawić tylko dzięki długiej i żmudnej pracy z 3 mutantami podarowanymi naukowcowi przez samą naturę. Na szczęście chwila nie została stracona, a wysiłki przyniosły efekty..W 1978 roku oficjalnie zarejestrowano nową rasę nazwaną na cześć regionu, w którym została wyhodowana - Siberian White..

Jak wyglądają

Co ciekawe, białe syberyjczycy różnią się od swoich krewnych w szare cętki nie tylko kolorem piór. Ich skóra, w tym łapy, jest również bardzo jasna, z różowym odcieniem, co jest dość typowe dla albinosów, którymi te ptaki w pewnym sensie są.

• Głowa: mały rozmiar, biały z niebieskimi plamami. Bazie są jasnoróżowe, gęste, duże i mięsiste. Charakterystyczną cechą jest obecność fioletowej torebki („brody”) pod brodą.
• Dziób: szara, średniej wielkości, lekko ugięta na końcu.
• Szyja: długi, słabo upierzony.
• Upierzenie: monochromatyczna, matowa, kremowo-biała z widocznymi małymi okrągłymi plamkami o jeszcze jaśniejszym odcieniu (rodzaj odbarwionego wzoru perliczki w szare cętki). Perliczki syberyjskie zachowują bujne upierzenie do późnej jesieni.
• Tułów: duże i wydłużone o 45-50 cm, z szeroką i dobrze rozwiniętą muskularną klatką piersiową (szczególnie u kobiet). Grzbiet płynnie przechodzi w ogon.
• Nogi: krótki, blady śródstopie.
• Ogon: bardzo krótki, „bez wyrazu”, opuszczony, kontynuujący zakrzywioną linię pleców.
• Skrzydełka: małe, blisko tułowia, zbiegające się u nasady ogona.

Wskaźniki produktywne

Oprócz klarowanej tuszy, hodowcom syberyjskim udało się osiągnąć bardzo dobre cechy produkcyjne w nowej rasie. Oto kilka kluczowych danych charakteryzujących te wskaźniki:

• produkcja jaj perliczki syberyjskiej białej wynosi 80–90 jaj w sezonie, ale czasami udaje się uzyskać nawet ich sto, czyli o około jedną czwartą więcej niż u jego „krewnego” z szarymi cętkami;
• średnia masa jaja to 50 g (jest to porównywalne z jajami kurzymi i 2 razy więcej niż masa jaj dzikich perliczek);
• zapłodnienie jaj - 75–90%;
• żywa waga dorosłego ptaka: samiec - 1,6-1,8 kg, samica - do 2 kg;
• przyrost masy ciała młodych zwierząt: rodząc się z masą ciała 27-28 g, pisklęta po 2,5 miesiąca przybierają na wadze 0,9 kg, a po 3 miesiącach już około 1,3 kg.

Mięso perliczek syberyjskich białych wyróżnia się doskonałym smakiem i wysoką wartością odżywczą. Pomimo dobrej produkcji jaj rasa ta ze względów ekonomicznych zaliczana jest do rasy mięsnej.. Do „słabych punktów” rasy należy dość wysoka śmiertelność wśród piskląt: może sięgać 46–47%.

Postać

W przeciwieństwie do indyków, które są również bliskimi krewnymi kurczaków, perliczki są z natury niesprzeczne. Jednak hodowcy zauważają, że biała rasa syberyjska wyróżnia się wyjątkowo spokojnym i zrównoważonym usposobieniem. Ptaki te wspaniale dogadują się w różnorodnym, upierzonym stadzie i łatwo dogadują się ze wszystkimi mieszkańcami dziedzińca pana. Jak mawiają rolnicy w przenośni, perliczki walczą ze szkodnikami ogrodowymi, ale nie z innymi ptakami..

Jedynym mankamentem w charakterze perliczek jest nadmierna nieśmiałość.. Przyzwyczajenie się do nowego miejsca zajmuje im dużo czasu, boją się hałasu, nerwowo reagują na wszelkie zmiany warunków osadzenia. Ten ptak też nie jest oswojony. Kiedy próbujesz go podnieść, nie ma śladu spokojnego charakteru: perliczka zaczyna rozpaczliwie się wyrywać, syczy zjadliwie, a nawet drapie, a jeśli pechowy właściciel trzyma jej pióra, poświęci je bez najmniejszego wahania i uwolni się.Ta cecha charakteru może niekorzystnie wpływać na inkubację jaj, dlatego doświadczeni hodowcy drobiu używają do tego kur niosek lub inkubatora..

Warunki zatrzymania

Niewątpliwymi zaletami rasy syberyjskiej białej jest wyjątkowa wytrzymałość, bezpretensjonalność, dobra adaptacyjność i odporność na choroby charakterystyczne dla drobiu..

Dzięki tak atrakcyjnym cechom utrzymanie tego ptaka nie wiąże się ze szczególnymi trudnościami..

Wymagania dotyczące pokoju

Spokojny charakter perliczek syberyjskich białych pozwala na ich dość zwartą zawartość. Należy kierować się takimi normami:

Perliczka syberyjska biała - rasa odporna na zimno. Nie boi się mrozu ani zmian temperatur. Jednak ta zasada działa tylko wtedy, gdy dom jest suchy, czysty i wolny od przeciągów..Ważne jest, aby sufit i ściany w pomieszczeniu były całkowicie gładkie. Porowata powierzchnia nie jest do tego odpowiednia; nie powinno być również spadków poziomu, wgłębień ani innych ekscesów architektonicznych. Podłoga powinna być wykonana z zmywalnego, nietoksycznego materiału, w miarę gładkiego, aby ptak się po niej nie ślizgał. Jako ściółkę najlepiej wykorzystać słomę, trociny drzew iglastych, a zimą idealny jest torf.

Otwory okienne w okolicy muszą stanowić co najmniej 10% powierzchni podłogi - zapewni to wystarczającą ilość naturalnego światła niezbędnego do wysokiej produkcji jaj Dobra wentylacja, która zapobiega zastojom powietrza, zwiększonej wilgotności i rozwojowi grzybów, jest ważnym warunkiem zachowania zdrowia stada..

Wyposażenie wewnętrzne kurnika stanowią grzędy oraz karmidła i poidła.Grzędy najlepiej wykonać z okrągłych desek o średnicy 40 mm, ustawiając je w rzędach o niewielkim nachyleniu (70-80 °). Pierwszą żerdź przybijamy na wysokości 40 cm nad poziomem posadzki, kolejne kładziemy jedna nad drugą w odstępie 25 cm.

Jeśli chodzi o reżim temperaturowy, jest on ważny głównie dla piskląt i młodych zwierząt, ponieważ, jak powiedziano, wskaźnik przeżywalności ptaków we wczesnych stadiach życia pozostawia wiele do życzenia. W pierwszych dniach życia Cezary nie powinny być tylko ciepłe, ale też bardzo ciepłe: optymalna temperatura powinna wynosić co najmniej + 35–36 ° С. Następnie, bardzo stopniowo, zaczynają chłodzić powietrze, tak aby w 20. dniu życia piskląt ogrzało się do + 25 ° С, a gdy osiągną wiek 3 miesięcy, osiągnie + 18–16 ° С. Ta temperatura jest również optymalna dla dorosłego stada. Pożądane jest, aby nie spadł poniżej +10 ° С.Nawet bardzo duże okna w domu nie zapewniają mieszkańcom wystarczającej ilości światła do utrzymania wysokiej produktywności. Składanie jaj perliczek musi być stymulowane przez sztuczne wydłużanie godzin światła dziennego przy użyciu dodatkowego oświetlenia zgodnie z następującym schematem:

Ponadto ptaki potrzebują gniazd do dobrej produkcji jaj. Wykonane są z desek drewnianych o powierzchni 0,5 × 0,5 mi wysokości 0,4 mi są montowane w najbardziej zacisznych zakątkach domu na około 3 tygodnie przed położeniem..

Dziedziniec spacerowy

W przeciwieństwie do wielu innych ptaków, perliczki syberyjskie białe mogą być trzymane przez cały czas w pomieszczeniach, a nawet w klatkach. Jednak spacerniak (zwany też solarium) będzie prawdziwym prezentem dla pierzastego stada, a dodatkowo pozwoli rolnikowi znacznie zaoszczędzić na paszy. Perliczki z wielką przyjemnością niszczą stonki, szarańczę, ryjkowce, gąsienice, motyle i inne szkodniki polne, w tym nawet małe gryzonie.

Aby zorganizować solarium, musisz zająć miejsce przylegające do kurnika o tym samym obszarze, co sam pokój. Pożądane jest, aby teren na nim był lekko nachylony - ułatwi to oczyszczenie terenu z odchodów i innych „śladów” obecności ptaka (resztki pożywienia, ściółki itp.). W samym kurniku trzeba wyposażyć otwór o wymiarach 30 × 30 cm, otwierany na zewnątrz tak, aby ptak mógł swobodnie wyjść na zewnątrz, a rolnik otwierając drzwi, nie zranił przypadkowo mieszkańców szopy.Perliczki nie straciły naturalnej zdolności do latania, a ogrodzenie o wysokości 1,5 m nie jest dla nich przeszkodą. Wielu początkujących hodowców drobiu jest bardzo zaskoczonych, widząc, jak te ptaki, niezbyt wdzięczne z wyglądu, łatwo latają w górę na najbliższe drzewo i obserwują, co dzieje się poniżej przez długi czas. Aby nie stracić w ten sposób całego pierzastego stada, należy albo w specjalny sposób obciąć pióra młodych perliczek, albo przykryć solarium siatką od góry.

Co karmić

Perliczki syberyjskie białe nie są zbyt wymagające w diecie. Ptaki te mogą jeść każdą żywność, zarówno pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego..

Konkretny skład i ilość paszy zależą bezpośrednio od warunków przetrzymywania drobiu, w szczególności od tego, czy zapewniona jest mu możliwość chodzenia, czy też mówimy o hodowli pędzonej (klatkowej).

Jeśli w ciągu całych godzin dziennych stado opierzone będzie pasło się na świeżym powietrzu, ptak dostanie dla siebie główną część zielonego i białkowego pokarmu (chrząszcze, robaki, inne owady). W takim przypadku wystarczy zapewnić jej 1 karmienie wieczorem. Jako paszę stosuje się różne mieszanki zbożowe (w postaci suchej lub w postaci mokrego zacieru) lub dobre mieszanki paszowe. Poza tym potrzebna jest tylko stała dostępność czystej i świeżej wody w poidłach i ważne jest, aby nie była ona zimniejsza niż temperatura pokojowa..Karmnik bunkrowy W przypadku braku chodzenia zapewnienie pełnej i zbilansowanej diety dla perliczek spada całkowicie na barki rolnika. Głównym składnikiem paszy są świeżo ścięte warzywa i różne owady, dodatkowo perliczkom podaje się warzywa, odpady żywnościowe i mieszankę paszową, a także suplementy mineralne. Konieczne jest uwzględnienie w diecie kredy, muszli, drobnego żwiru, piasku rzecznego - jest to niezbędne nie tylko do zaopatrzenia organizmu w wapń i inne składniki mineralne, ale także do prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego.

Każdy kilogram żywej wagi zdobytej przez perliczkę wymaga od 3 do 3,3 kg paszy. Rozkład różnych rodzajów pasz w diecie wygląda następująco:

Ptaki w zamknięciu należy karmić trzy razy dziennie (młode wymagają częstszych posiłków). Biorąc pod uwagę nerwowy charakter ptaka, bardzo ważne jest dla niego ścisłe przestrzeganie reżimu: karmienie powinno zawsze odbywać się w tym samym czasie.Bez przesady perliczki syberyjskie białe można nazwać jednym z najbardziej udanych produktów rosyjskiej hodowli zwierząt. U tego ptaka krajowym naukowcom udało się optymalnie połączyć wysokie wskaźniki produktywności, doskonałe walory smakowe mięsa, jasny kolor tuszy, który jest przyjemny dla oka, a także niezwykłą odporność na zimno. Rasa doskonale nadaje się do uprawy w trudnych warunkach Syberii, utrzymania produkcji jaj nawet zimą i szybkiego przybierania na wadze. A możliwość rozmnażania komórek czyni ten proces jeszcze bardziej atrakcyjnym z ekonomicznego punktu widzenia..