Lista ras dzikich i domowych perliczek
Perliczka nie zawsze była ptakiem domowym, przybyła do nas z Afryki, gdzie została udomowiona zwykła rasa perliczek. Od tego czasu perliczka jest jednym z najpopularniejszych ptaków w gospodarstwie domowym..
Zadowolony
Najczęściej perliczki hoduje się na prywatnych podwórkach i na fermach. W tym artykule dowiesz się, jakie rasy perliczek są najczęściej uprawiane na naszym terytorium, a także o najczęstszych perliczkach dzikich ras..
Domowe rasy perliczek
Domowe perliczki coraz częściej spotykane są na podwórkach mieszkańców kraju. Charakterystyka perliczek jest raczej „uboga”, wynika to z faktu, że nadal nie ma tak wielu gatunków perliczek domowych hodowanych przez hodowców. Każda rasa perliczki domowej ma swój własny poziom produktywności i własne cechy gatunkowe, które są różne u innych ras.
Wybierając perliczkę do swojego gospodarstwa, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki: produktywność, zdolność przystosowania się do warunków wzrostu, walory zewnętrzne. Rozważ najpopularniejsze rasy perliczek do uprawy w domu.
Szare nakrapiane
Perliczka szara lub popularnie nakrapiana od dawna zajmuje czołową pozycję w hodowli drobiu. Wraz z pojawieniem się nowych ras perliczka szara stała się mniej popularna, ale nie zmniejszyło to jej zalet..
W rolnictwie jest obecnie nie więcej niż 3000 dorosłych przedstawicieli tej rasy. Ciało poziome w postaci wydłużonego owalu zakończone jest łukowatą szyją i małą główką, na której praktycznie nie ma upierzenia.
Na głowie widoczny wzrost pomalowany na biało z niebieskim nalotem. Dziób tego gatunku perliczki jest ciemnoróżowy, kolczyki są czerwone. Grzbiet perliczki opada nieco bliżej ogona, który z kolei jest raczej krótki i obniżony w dół.
Skrzydła tego gatunku są dość duże i dobrze rozwinięte. Jeśli szyja jest koloru niebieskiego z szarym odcieniem, to pióra lotu są ciemnoszare z wzorem w paski, pozostałe pióra są ozdobione białymi plamami, od których ten gatunek ma swoją nazwę - nakrapiane. Nogi tej perliczki są krótkie, pomalowane na brudnoszary asfaltowy kolor..
Jaja zbierane są w zależności od pory roku, średni okres produkcji jaj wynosi 5-6 miesięcy. Masa jaja sięga 45 g, kolor skorupy kremowy, wylęgowość młodego pokolenia sięga 55% w sezonie, a bezpieczeństwo młodego bydła - do 99%.
Jeśli chodzi o mięso, w jednym drobiu 52% części jadalnych w stosunku do masy żywej perliczki. Walory smakowe mięsa perliczki są dość wysokie, przy wysokim nawożeniu lepiej zastosować metody sztucznej inseminacji, wtedy wylęgowość jaj wynosi około 90%.
Zagorskaya z białymi piersiami
Perliczki białopłetwe wyróżniają się specyficznym umaszczeniem: grzbiet i ogon przedstawicieli tej rasy mają ten sam kolor i pigmentację, co u perliczki szaro-cętkowanej, a szyja i odwłok białe, bez plam. Rasa ta jest bardzo podobna do perliczki syberyjskiej białej, jednak upierzenie tych ptaków jest bardzo puszyste i luźne w budowie..
Ciało perliczki zagorskiej jest wydłużone. Nogi są ciemnoszare, a krótki ogon ściągnięty. Średnia waga w relacji pełnej dochodzi do 1,7 kg u samców i 1,9 kg u samic. Rocznie można zebrać do 140 jaj o masie do 50 g.
Syberyjski biały
Perliczka syberyjska biała to „mutanty”, wyhodowany po skrzyżowaniu kury pospolitej o białym upierzeniu i perliczce szaro-nakrapianej. Białe perliczki o kremowym odcieniu upierzenia i błyszczących białych plamkach mają długi tułów z wydłużonym kilem i głębokim dołem na klatce piersiowej. Samice mają bardziej rozwiniętą klatkę piersiową niż samce..
Skóra ciała jest biało-różowa. Głowa i szyja są jasnoniebieskie z kontrastującym ciemnoróżowym dziobem i czerwonymi kolczykami. Nogi perliczki syberyjskiej białej są krótkie, tego samego koloru co dziób.
Samiec waży 1,8 kg, a samica - do 2 kg. Jaja osiągają masę do 50 g, a średnio w ciągu roku można zebrać do 100 jaj. Ptaki te są dość bezpretensjonalne w opiece i tolerują warunki w domowej klatce znacznie spokojniej niż inne rasy..
Mięso tych ptaków jest bardzo kruche i smakuje jak kurczak, przez co jest jeszcze atrakcyjniejsze do hodowli w domu Rasa ta może być hodowana zarówno sztucznie, jak i naturalnie..
Krem (perliczka zamszowa)
Perliczka kremowa (zamszowa) - rasa, który zewnętrznie przypomina perliczkę syberyjską białą, ale różni się mniejszym rozmiarem i ciemniejszym kolorem tuszy. Kolor tej rasy jest biało-kremowy, miejscami nawet z żółtawym odcieniem..
Waga dorosłego samca może dochodzić do 1750 g, a waga samicy - 1650 g. Produkcja jaj tej rasy jest znacznie niższa niż u innych ras, chociaż okres nieśności jest inny niż u pozostałych: zaczyna się i kończy wcześniej. Różnica w wadze wynosi około 1-1,5 g. Skorupki jaj są dość gęste i mogą mieć kolor od kremowego do brązowego. Wylęgowość jaj sięga 70%.
niebieski
Jasnobrązowe tło upierzenie z fioletowym i niebieskim odcieniem - chodzi o jedną z rzadkich ras, o perliczce błękitnej. Rasa ta zachowała do naszych czasów kształt ciała charakterystyczny dla swoich przodków. Na szyi i brzuchu charakterystyczny fioletowy odcień bez plam, a pióra na grzbiecie i ogonie są szaro-niebieskie z małymi białymi plamkami..
Na piórach ogona białe kropki łączą się, tworząc poprzeczną linię.
Dorosły mężczyzna może osiągnąć wagę 2 kg, a kobieta - 2,5 kg. Średnia waga jaj wynosi 45 g, a jeden dorosły ptak może przynieść od 100 do 150 jaj rocznie. Muszla jest brązowa, może mieć żółty lub czerwonawy odcień. Na powierzchni jajka mogą pojawić się małe kropki.
Perliczka błękitna rozmnaża się naturalnie lub sztucznie, zapłodnienie jaja sięga nawet 75%. Perliczka błękitna nie występuje na naszym terytorium zbyt często, a obecnie nie ma więcej niż 1100 dorosłych ptaków.
Volzhskaya biała
Rasa perliczki białej wołga została wyhodowana z rasy szaro-nakrapianej. Szczególnie te dwie rasy nie różnią się od siebie, tylko kolorem upierzenia.
Żywa waga samicy może osiągnąć 1,9 kg, a samca 1,6 kg. Produkcja jaj perliczki białej wołgi wynosi 85-90 jaj na cykl, czasami może osiągnąć 100 jaj. Ptaki tej rasy można rozmnażać sztucznie i naturalnie, wylęgowość jaj wynosi 80% i 72%.
Rasa ta jest lepiej sprzedawana ze względu na białe upierzenie i samą tuszę. Jest również popularny, ponieważ ptaki są lepiej przystosowane do życia nawet w najzimniejszych regionach kraju..
Niebieski liliowy
Perliczka rasy błękitnoliliowego nie różni się od perliczki błękitnej walorami produkcyjnymi. Jedyną różnicą jest kolor. Pióra tej rasy perliczki są pomalowane na bogaty kolor indygo, ozdobione białymi kropkami, jak perliczka niebieska. Szyja i klatka piersiowa są dość gęsto owłosione..
Dorosła samica osiąga 2,5 kg, a samiec - 2 kg. Średnio w jednym cyklu można zebrać do 150 jaj od jednego dorosłego ptaka - ilość ta może się zmieniać w zależności od warunków przetrzymywania i jakości żywienia. Skorupa jajka jest bardzo twarda, a masa jednego jajka sięga 45 g.
Biały
Perliczka biała ma całkowicie biały kolor piór, bez żadnych plamek ani kropek. Dziób i kolczyki tej rasy są pomalowane metodą ombre - od jasnoróżowego do białego na samym końcu. Bliżej czubka głowa tej rasy nabiera jasnoszarego koloru..
Średnia waga samicy wynosi 1,8 kg, a samca 1,5 kg. W jednym sezonie produkcji jaj od jednej osoby dorosłej można uzyskać 90-100 jaj. Jajko waży 42-45 g, skorupa jest bardzo twarda, barwy żółto-brązowej. Powierzchnia muszli jest usiana małymi kropkami.
Żółty
Ptaki tej rasy są pomalowane na bladożółty kolor.. Nie ma perłowego „odkurzenia” piór. Kolor upierzenia zmienia się na szyi i klatce piersiowej (w górnej części) i zmienia się w żółto-czerwony. Jeśli chodzi o wielkość ptaka, to nie różni się on od perliczki białej, a pozostałe cechy pod względem produktywności u tych dwóch ras pokrywają się.
Rodzaje dzikich perliczek
Perliczka to ptak udomowiony w większym lub mniejszym stopniu (w zależności od rasy). Na zewnątrz wygląda jak domowy indyk, tylko mniejszy. Ptaki te mają nie tylko specyficzny wygląd, ale również ich mięso doskonale smakuje iw pełni spełnia wszystkie wymagania stawiane dziczyznie..
Perliczka sępa
Perliczka sępa wydaje się wyjątkowa ze względu na jasne upierzenie. Najlepszymi krajami do życia tego ptaka są Kenia, Etiopia i Somalia. Opierając się na dość surowych naturalnych warunkach życia, perliczka tej rasy dobrze radzi sobie w każdych warunkach, ponieważ nie wymaga dużej ilości wody i pożywienia.
Perliczka sępa to duży ptak, osiągający wysokość do 50 cm, z jasnoniebieskim upierzeniem, z czarno-białymi paskami na piórach. Pióra mają purpurowy połysk.
Nazwa sęp wynika z faktu, że głowa perliczki i głowa sępa mają w przybliżeniu ten sam kształt. Głowa pozbawiona jest piór, tylko mały „kołnierz” puchu na długiej, cienkiej szyi. Dziób perliczki ma nietypowy kształt: górna część jest dłuższa i bardziej wysklepiona.
Rasa ta rozmnaża się naturalnie, a od jednego krycia samica może złożyć od 8 do 15 jaj. Pisklęta wykluwają się po 25 dniach.
Ta rasa perliczek to raczej nieśmiałe ptaki, które nie wchodzą w konflikty z innymi rasami. Perliczka sępa w sytuacjach szczególnie awaryjnych może latać na odległość od 50 do 500 metrów. Żywią się orzechami i roślinami, a najczęściej w poszukiwaniu pożywienia wędrują w gęste zarośla krzewów. Oprócz roślin perliczka zjada także różne owady i ślimaki..
Perliczka indyka
Przedstawiciele perliczki indyczej są niezwykle popularni w ogrodach zoologicznych, a rasa indyka jest jedną z najpopularniejszych wśród dzikich gatunków.. Rasa ta wyróżnia się tym, że ma gołą głowę, dość długą, cienką szyję, którą zdobi biały wieniec z piór. 
Głowa i szyja łączą się w kolorach: różowym i czerwonym. W pobliżu uszu tej rasy znaleziono białe plamki. Nogi perliczki indyka są ciemnoszare, prawie czarne i raczej krótkie. Ogon ptaka skierowany jest w dół. Dorosły może osiągnąć wagę 2 kg.
Gatunek ten świetnie czuje się w niewoli, chociaż ptaki w domu są raczej nieśmiałe.
Na noc perliczki wybierają gałęzie drzew. W czasie upałów ptaki siedzą w zaroślach. Okres godowy rozpoczyna się wraz z pierwszymi deszczami - czynnik ten zapewnia wystarczającą ilość wilgoci dla następnego pokolenia. Samica zawsze składa jaja w tym samym miejscu, które para następnie pilnuje, aż pojawią się pisklęta.
Perliczka kędzierzawa
Perliczka kędzierzawa najczęściej żyje w północnych i wschodnich regionach kontynentu afrykańskiego. Dla ptaków najlepiej nadają się lasy z młodymi krzewami..
Perliczka kędzierzawa ma czarne pióra z niebieskimi plamami. Pod oczami - czerwone plamy. Dolna część głowy i szyi również pomalowana na czerwono. Na głowie kępka w kształcie czapki, wykonana z miękkich piór.
Ptaki tej rasy coraz częściej spotyka się w ogrodach zoologicznych, gdzie można je kupić do hodowli w domu. Bardzo ważne jest, aby perliczki tej rasy miały dużą przestrzeń, ponieważ prawie nie siedzą w jednym miejscu..
Ten ptak nie buduje gniazd, ale po prostu składa jaja w dziurze pod krzakiem. Zwykle samica składa od 9 do 13 jasnożółtych jaj z plamami o jeden lub dwa ciemniejsze w sezonie. Pisklęta mieszkają z rodzicami przez cały rok, aż do następnego gniazda. Najczęściej perliczka staje się ofiarą drapieżników. Stado może liczyć do 100 osobników.
Perliczka czubata
Perliczka czubata jest często nazywana grzebieniem. Wynika to z faktu, że na głowie tej rasy znajduje się mała czapeczka wykonana z piór zebranych w pęczek.. Ogólnie głowa jest koloru niebieskiego z szarym odcieniem..
Szyja pokryta czarnymi piórami z niebieskim odcieniem. Pióra wokół szyi, bliżej czubka, mają kształt kropli i dzięki białym plamkom tworzą rodzaj kołnierza. Czarne pióra wydzielają niebieski kolor i są ozdobione małymi białymi plamkami. Główna część dzioba jest jasnoniebieska, ale końcówka jest żółta. Stopy są niebieskie z niebieskim odcieniem.
Dorosłe perliczki czubate osiągają 55 cm. Ptaki żyją w stadach, a jedno stado może liczyć od 50 do 100 przedstawicieli. Jaja perliczek są składane w dołach, jednorazowo - do 10-12 jaj w kształcie gruszki. Pisklęta wykluwają się 23 dni później. Oboje rodzice pilnują gniazda.
Perliczka z frędzlami
Perlica ma czarne upierzenie z niebieskim odcieniem i jest ozdobiona białymi kropkami. Te perliczki są najczęściej reprezentowane w północno-wschodniej Afryce, Etiopii i Somalii. Ta rasa ma dość krótką szyję. Na głowie ptaka znajdują się niebieskie kolczyki i żółty grzebień utworzony z krótkich żółtych piór.
Ptaki, podobnie jak inni przedstawiciele perliczek, żyją w stadach i nie budują gniazd. W jednym sezonie wykluwa się od 8 do 12 jaj. Okres wylęgu jaj wynosi od 20 do 25 dni. Najczęściej ta rasa występuje w ogrodach zoologicznych..
Perliczki są raczej rzadkim gościem na podwórkach rolników, ale ptak ten z pewnością zasługuje na uwagę w rolnictwie. Zapewnią Ci nie tylko smaczne i wysokiej jakości mięso, ale również ozdobią Twoje podwórko swoim egzotycznym wyglądem..
