Opis popularnych rodzajów miodu
Od dziecka wiemy, że miód to pyszny i bardzo zdrowy przysmak..
Zadowolony
Obecnie rynek dostarcza nam ogromną liczbę różnych rodzajów miodów.
Wśród nich niestety są też podróbki..
Aby dokonać zakupu wysokiej jakości i nie szkodzić zdrowiu, bardzo ważne jest, aby wiedzieć, czym jest miód i jakie ma właściwości..
Różnice między różnymi rodzajami miodu
Miód pszczeli to słodki, gęsty produkt wytwarzany przez pszczoły. Różne cechy pozwalają na wyróżnienie wielu rodzajów miodów.
Klasyfikację przeprowadza się według następujących kryteriów:
- pochodzenie botaniczne;
- pochodzenie geograficzne;
- stan rynkowy;
- metoda pozyskiwania;
- gęstość;
- kolor i przejrzystość;
- smak i zapach.
Z pochodzenia botanicznego miód jest kwiatowy (naturalny) i spadziowy.Miód kwiatowy pszczoły produkują z nektaru roślin kwitnących i dodatkowych roślin kwitnących.
Miód spadziowy ze spadzi (słodki lepki sok z łodyg i liści roślin) i spadzi (słodki płyn wydzielany przez owady żywiące się sokiem roślinnym).
Typowym przykładem klasyfikacji miodu według pochodzenia geograficznego jest nazwa „miód karpacki”.
Zgodnie z metodą ekstrakcji miód może mieć charakter plastra miodu (w postaci naturalnej) i odśrodkowy (wypompowany).
Pod względem gęstości (lub konsystencji) miód może być płynny i skurczony (skrystalizowany).
Dzięki swojej barwie miód może być jasny i ciemny, dzięki tej charakterystyce można z grubsza określić, z czego został zebrany nektar: jasny miód pozyskiwany jest z lipy, akacji, słonecznika, ciemny miód - z gryki i kasztanowca.
Przezroczystość miodu determinuje obecność chleba pszczelego (pyłku) i procesy krystalizacji. Naturalny miód jest słodki z różnymi nutami: z charakterystycznym posmakiem, goryczką lub słodyczą. Aromat miodu określają rośliny miododajne.
Miód zebrany z jednej rośliny wydziela wyraźny zapach, z całego bukietu roślinnego uzyskuje się zróżnicowany aromat.Wszystkie rodzaje miodów mają podobne właściwości lecznicze.. Miód ma działanie gojące rany, działa przeciwbakteryjnie, uspokajająco, pozytywnie wpływa na układ krążenia, pokarmowy i nerwowy.
Plaster miodu
Plaster miodu - bardzo wartościowy produkt, który trafia na nasz stół w swoim naturalnym opakowaniu - plastrach miodu, omijając kontakt z urządzeniami technologicznymi. Dla szczególnie wymagających odbiorców plaster miodu to gwarancja jakości i ochrony przed podrabianiem. Ponadto, jeśli komórki plastra miodu są zamknięte naturalnymi "pokrywkami" (płytkami woskowymi), oznacza to, że miód w nich jest w pełni dojrzały.
Miód w plastrach jest dobrze zakonserwowany i długo nie krystalizuje. Miód o strukturze plastra miodu jest znacznie bardziej aromatyczny i można go używać razem z plastrem miodu.
Organizm otrzymuje z wosku przydatne, rozpuszczalne w tłuszczach, biologicznie aktywne substancje, witaminy i naturalne antybiotyki. Kwasy tłuszczowe wosku i propolisu wzmacniają mechanizmy obronne organizmu i zapobiegają rozwojowi miażdżycy.
Propolis ma właściwości bakteriobójcze, antytoksyczne, przeciwwirusowe, grzybobójcze i przeciwzapalne. Flawonoidy zawarte w propolisie wzmacniają działanie witaminy C i zmniejszają prawdopodobieństwo powstawania zakrzepów.
Wosk usuwa płytkę nazębną z dziąseł i zębów, a zawarty w nim propolis niszczy chorobotwórcze bakterie. W narządach układu pokarmowego wosk działa jak naturalny absorbent.
Korzyści z codziennego stosowania plastra miodu są niezaprzeczalne: pomoże chronić organizm przed przeziębieniem, poradzi sobie ze stresem i przywróci siły podczas ciężkiej pracy..
Miód jednokwiatowy
Nazywa się miód tylko z jednej rośliny jednokwiatowy. Taki miód w czystej postaci spotyka się bardzo rzadko, częściej dana roślina przeważa o 40-60 proc.
Miód akacjowy
Miód akacjowy przezroczysty w postaci płynnej i biały w zestalonej postaci. Z żółtej akacji Otrzymuje się lekki, prawie przezroczysty miód płynny. Pachnący miód akacjowy ma delikatny smak i nie jest dla niego charakterystyczna goryczka, aw stanie płynnym dzięki dużej zawartości fruktozy jest w stanie utrzymywać się dość długo (1-2 lata).
Miód akacjowy jest łatwo przyswajalny przez organizm i może zastąpić cukier i słodycze. Produkt jest ważnym składnikiem odżywiania diabetyków, do jego przetwarzania nie jest wymagana insulina. Nie wywołuje reakcji alergicznych i jest dobry na trawienie u dzieci..
Przy nadciśnieniu miód ten pomaga obniżyć ciśnienie krwi, korzystnie wpływa na pracę układu sercowo-naczyniowego..
Właściwości antyseptyczne miodu akacjowego są przydatne w chorobach oczu: do oczu wkrapla się roztwór miodu w wodzie destylowanej, płyny stosuje się do zapalenia spojówek.
Maści i roztwory z miodem są stosowane w leczeniu zapalenia skóry, ran i wrzodów. Tradycyjna medycyna zaleca po prostu nakładanie miodu na dotkniętą skórę..
W kosmetologii przemysłowej miód akacjowy stosuje się do sporządzania kremów. Możesz zrobić w domu maski miodowe. Dla skóry normalnej i suchej miód miesza się z oliwą, dla skóry tłustej - z białkiem jajka. Po 20 minutach maskę zmywa się ciepłą wodą. Mycie miodem wodą pomaga skórze poradzić sobie z drobnymi niedoskonałościami i poprawić odżywienie.
Miód gryczany
Miód gryczany jest łatwy do rozpoznania. Jego odcienie są ciemne (pomarańczowy, terakota, brąz), a smak jest ostry i cierpki, czasem nawet z goryczką, która łaskocze gardło. Miód gryczany szybko krystalizuje.
Miód gryczany dzięki obecności wielu witamin działa ogólnie wzmacniająco na organizm. Przydaje się w okresach wzmożonej aktywności przeziębienia, ponieważ pomaga zwiększyć odporność i wzmocnić mechanizmy obronne organizmu.
Miód gryczany pomaga radzić sobie z uszkodzeniami tkanek: zmniejsza stany zapalne, wspomaga gojenie się ran. Aby przywrócić błonę śluzową żołądka w przypadku choroby wrzodowej żołądka, zaleca się codziennie wypijać szklankę przegotowanej wody na pusty żołądek i spożywać łyżkę deserową miodu gryczanego w 15 minut.
Suplementy witaminowe przygotowywane są z miodu gryczanego.
Do przechowywania miodu warto wybrać szczelny pojemnik szklany, ceramiczny, aluminiowy lub naczynie ze stali nierdzewnej. Plastikowe pojemniki nie powinny mieć specyficznego zapachu.
Miód kasztanowy
Bogaty brąz i goryczka na podniebieniu to cechy charakterystyczne miodu kasztanowego.. Ten miód jest często droższy. Jasny miód otrzymywany jest z kasztanowca, ciemny miód z kasztanowca. Nie każdemu podoba się jego specyficzny smak, wielu preferuje bardziej popularne rodzaje miodów, ale koneserzy z pewnością docenią ciekawy orzechowy posmak i cierpki aromat.
Podobnie jak inne rodzaje miodu, miód kasztanowy ma wiele właściwości leczniczych..
Zaleca się ją spożywać na przeziębienia, bezsenność, napięcie nerwowe. Miód kasztanowy to silny naturalny antybiotyk, pomoże zwalczyć procesy zapalne, wzmocni naczynia krwionośne, obniży ciśnienie krwi, zwiększy apetyt. Działa żółciopędnie, pobudza trawienie, uelastycznia organizm.
Miód kasztanowy powinny być spożywane z ostrożnością przez dzieci i osoby skłonne do alergii.
Miód lipowy
Miód lipowy to jeden z najlepszych miodów. Jest przezroczysty, jasnożółty z bursztynowym lub zielonkawym odcieniem (ze względu na spadzię), zapach miodu przypomina zapach kwiatów lipy - słodki i pachnący z nutą mięty i kamfory. Miód smakuje bardzo przyjemnie, z utrzymującym się posmakiem i możliwą lekką goryczką. 
Miód nasycony ma jasnożółty kolor i gruboziarnistą strukturę. Kandyzuje się 3-4 miesiące po przepompowaniu, stopniowo tracąc przezroczystość i uzyskując gęstą konsystencję.
Miód lipowy polecany jest jako napotny środek na przeziębienie. Zastosowanie zewnętrzne pomoże w rozwiązaniu problemów skórnych: oparzenia, egzemy, ropne wysypki.
Również ten rodzaj miodu jest przydatny dla wątroby i narządów układu pokarmowego (ma łagodne działanie przeczyszczające), przywraca siły, wzmacnia ogólny stan organizmu.
Optymalne dzienne spożycie miodu lipowego to 2 łyżki dla dorosłych i 2 łyżeczki dla dzieci.
Miód Malinowy
Pszczoły zbierają nektar z kwiatów maliny ogrodowej lub leśnej w pierwszych miesiącach lata. Struktura kwiatu pozwala im to robić nawet podczas deszczowej pogody. Bardziej wydajną rośliną miodową są maliny leśne: pszczoły zbierają 70-100 kg miodu z powierzchni jednego hektara, a 50 kg z malin ogrodowych.
Świeży miód malinowy ma złocisty odcień, przyjemny malinowy aromat, miękką strukturę i delikatny smak bez goryczy. Podczas procesu krystalizacji miód malinowy staje się ziarnisty i kremowy..
Ten rodzaj miodu jest wspaniałym środkiem immunomodulującym i potężną pomocą w leczeniu przeziębień i chorób układu oddechowego. Tradycyjna medycyna zaleca stosowanie miodu malinowego z ciepłą herbatą lub mlekiem.
Do inhalacji przelej do małego czajnika szklankę gorącej wody i dodaj łyżkę miodu, musisz oddychać parami przez około pół godziny. Tę procedurę można wykonać przez 10 dni..
Przydatne jest spożywanie miodu malinowego przy ranach i zapaleniu jamy ustnej, chronicznym zmęczeniu i nerwicach. Pomoże ciału się zrelaksować i zasnąć. W starożytności właściwość miodu do zwalczania stanów zapalnych wykorzystywana była przez kobiety w leczeniu ich schorzeń (wrzody, cysty).
Miód słonecznikowy
Miód słonecznikowy jest łatwy do rozpoznania: jest jasnożółty, słodki i lekko cierpki w pierwszych sekundach. Miód ten bardzo szybko krystalizuje, na powierzchni często tworzy się biała skorupa, a po 2-3 tygodniach miód płynny zamienia się w gęstą masę z dużymi grudkami. Wynika to z faktu, że 50% masy miodu to glukoza. Dojrzały miód jest twardy, z żółtymi lub bursztynowymi kryształkami, przypominającymi ghee. 
Miód słonecznikowy zawiera duży zestaw użytecznych aminokwasów niezbędnych do syntezy białek oraz przeciwutleniaczy.
Ze względu na niezbyt atrakcyjny wygląd kupujący często omijają ten rodzaj miodu. W rzeczywistości ma wiele właściwości leczniczych. Miód słonecznikowy jest naturalnym środkiem przeciwdepresyjnym, wzmacnia również ściany naczyń krwionośnych, zmniejsza obrzęki i poprawia pracę wątroby. Wysoka zawartość glukozy wspomaga rytmiczną pracę serca.
Połączenie miodu słonecznikowego i cynamonu skutecznie zapobiega zapaleniu stawów.
Miód rzepakowy
Miód rzepakowy jest bardziej popularny w Europie i Ameryce, w naszym kraju rzepak uważany jest głównie za roślinę pastewną dla zwierząt. Roślina zawiera olejki eteryczne, które nadają miodowi charakterystyczny aromat. Z 1 ha pola rzepakowego można uzyskać do 90 kg miodu.
Miód rzepakowy charakteryzuje się jasnożółtym kolorem (po krystalizacji - białym) i wyraźnym ostrym zapachem. Miód ten ma bardzo słodki, nawet trochę słodki, ponieważ zawiera dużą ilość glukozy i fruktozy oraz pozostawia gorzki posmak. Jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, lepiej nie dodawać go do napojów.
Konsystencja miodu rzepakowego jest gęsta. Krystalizacja miodu następuje tak szybko, że dzień po pobraniu może on zasłodzić i nie będzie już można go wypompować. Dlatego miód rzepakowy jest często karmiony pszczołami w ulach..
W domu miód rzepakowy może pozostać płynny nawet do 3 tygodni, dlatego lepiej kupić go w małych pojemnikach i od razu użyć. Słoik miodu przechowywany jest w chłodnym, ciemnym miejscu..
Miód rzepakowy jest przydatny w leczeniu anemii i chorób układu sercowo-naczyniowego. Zawarty w nim bor przyczynia się do odbudowy tkanki kostnej i funkcjonowania tarczycy. Miód nasyca organizm energią, co jest ważne przy dużym wysiłku fizycznym. Miód rzepakowy jest skuteczny w walce z kaszlem i bólem gardła.
Miód wielokwiatowy
Miód wielokwiatowy wytwarzany z nektaru różnych roślin miododajnych. Miód często bierze swoją nazwę od krajów, z których został zebrany: las, step, łąka, góra.
Niech miód
Miód majowy - najwcześniejszy miód, wypompowywany w połowie maja - na początku czerwca. Miód ten ma jasny kolor (od białego do żółtego) i ma słodki smak bez goryczy. Natychmiast po odciągnięciu wygląda jak słodki, lekki syrop prawie bez zapachu, ostateczny wygląd uzyskuje po zaparzeniu przez 3-5 miesięcy.
Aromat majowego miodu - niepowtarzalny bukiet zapachów różnych kwitnących wiosną roślin miododajnych: konwalii, czeremchy, porzeczki, truskawki, borówki brusznicy, wiśni, jabłka, gruszki, szałwii, wierzby.
Miód majowy jest najpopularniejszym i najbardziej pożądanym miodem, posiada wiele właściwości leczniczych, podobnie jak inne rodzaje miodów..
Szczególną zaletą majowego miodu jest to, że jest on mało uczulający i można go bezpiecznie stosować w żywności dla niemowląt, a obecność fruktozy pozwala na jego spożywanie przez diabetyków.
Miód leśny
Miód leśny produkowany jest przez pszczoły z nektaru kwiatów drzew leśnych, krzewów i roślin zielnych (klon, akacja, wierzba, aronia, miotła, czeremcha, głóg, borówka, truskawka, malina, oregano, konwalia, tymianek).
Taki miód ma lekko cierpki, gorzki smak i bardzo aromatyczny ziołowy aromat. Kolor miodu leśnego zależy od tego, które rośliny służyły jako rośliny miodowe: waha się od jasnych do ciemnych odcieni. Przy długotrwałym przechowywaniu miód nabiera niejednorodnej struktury z małymi kryształkami, początkowo może mieć zarówno płynną, jak i gęstą konsystencję.. Ule na pasiekę leśną ustawiane są na polanach i obrzeżach lasu.
Miód leśny to bardzo leczniczy produkt, który zebrał dobroczynne właściwości wielu roślin. Pod względem właściwości leczniczych i odżywczych miód leśny jest liderem wśród wszystkich rodzajów miodów.
Zawiera dużą ilość witamin (A, B1, B2, B6, C, PP, K, E) i minerałów, działa korzystnie na prawie wszystkie układy narządów, działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i przeciwbólowo.
Miód leśny pomaga podnieść poziom hemoglobiny, tonizuje organizm i jest polecany na bezsenność. Przydaje się w profilaktyce i leczeniu przeziębień: w okresie zwiększonego ryzyka smacznym i zdrowym suplementem witaminowym do diety będzie mieszanka siekanych suszonych owoców i orzechów z miodem.
Nie zapominaj, że miód leśny jest wysokokaloryczny i często wywołuje reakcje alergiczne u dzieci..
Miód polny
Ten rodzaj miodu jest bardzo popularny. Bazuje na nektarze wielu ziół polnych: oregano, waleriany, glistnika, musztardy, tymianku, torebki pasterskiej, szałwii, dzikiej róży, koniczyny, lucerny, herbaty wierzbowej, mniszka lekarskiego, rumianku, tymianku, cykorii, dziurawca, ostu, psiankowatych.
Walory smakowe i lecznicze, a także wygląd miodu polnego zależą od częstości występowania charakterystycznych roślin na obszarze zbioru miodu. Na jednym polu w różnych porach roku można produkować miód o różnych właściwościach. Kolorystyka takiego miodu od bezbarwnego do żółto-pomarańczowego i jasnobrązowego, smak słodki z goryczką, zapach przyjemny, ziołowy.
Jeśli dominującą rośliną jest dzika róża, miód zawiera dużo witamin. Szałwia i rumianek zapewniają miód właściwości przeciwzapalne, tymianek ma działanie wykrztuśne, moczopędne i bakteriobójcze, a kozłek lekarski działa kojąco. Miód z kwiatów dziurawca jest skuteczny w leczeniu ropni skóry, owrzodzeń, ran.
Miód stepowy
Miód stepowy wchłonął aromat i dobroczynne właściwości ziół stepowych, charakteryzuje się wysokimi właściwościami odżywczymi i leczniczymi. Roślin miododajnych do tego miodu uprawiane są (gryka, koniczyna, rzepak, tymianek, koniczyna) i dzikie (mniszek lekarski, ostropest, bławatek, ostropest, rzodkiew).
Miód ma bursztynowo-złote odcienie, kwiatowo-zielny zapach i przyjemny cierpki smak, szybko krystalizuje.
Miód stepowy jest przydatny w leczeniu chorób wątroby, dróg oddechowych i przeziębień. Kojące działanie miodu stepowego jest skuteczne przy zaburzeniach nerwowych, bólach głowy, stresie, bezsenności.
Miód pomaga normalizować ciśnienie krwi, rozszerzać naczynia wieńcowe. Do leczenia zapalenia błony śluzowej żołądka o wysokiej kwasowości zaleca się trzy razy dziennie na kilka godzin przed posiłkiem szklankę ciepłego gotowanego mleka z łyżką miodu stepowego.
Miód górski
Miód górski to elitarny i drogi rodzaj miodu zbierany na czystych ekologicznie terenach górskich (u podnóża gór). Roślin miodowych dla miodu górskiego może być ponad 50 roślin: akacja, głóg, tarnina, czeremcha, dzika róża, oset, szałwia, oman, oregano, weronika, melisa, tymianek, głóg.
Miód górski jest wielokwiatowy, dlatego jego zapach łączy w sobie aromaty wielu kwiatów, a smak jest cierpki i gorzki. Rodzaj miodu zależy od regionu, w którym został zebrany. Kolor miodu górskiego - jasne odcienie żółci i brązu.
Prawdziwy miód górski to doskonały środek na przeziębienia, choroby dróg oddechowych, oczu, wątroby, działa na układ krążenia i tarczycę, działa kojąco na układ nerwowy, działa antybakteryjnie, dzięki czemu znajduje zastosowanie w leczeniu ran i oparzeń.
Miód górski to silny immunomodulator. Polecany jest również diabetykom.
Miód spadziowy
W czasie upałów, kiedy rośliny przestają wytwarzać nektar, pszczoły zbierają się spadzi i spadzi. Pierwsza to słodkawy płyn, który jest wydzielany przez liście i pędy roślin, a drugi to produkt życiowej aktywności owadów (mszyc, chrząszczy, robaków), które żywią się sokiem roślinnym.
Płyn ten zawiera produkty rozpadu białka i inne substancje pochodzenia zwierzęcego.
Gdy źródłem spadzi są liście drzew iglastych (jodła, świerk, sosna), miód nazywany jest iglastym - spadza zbierana z drzew liściastych (lipa, klon, dąb, wierzba, jesion, wiśnia, śliwa, jabłoń, wierzba) staje się podstawą miodu iglastego.
Pszczoły zbierają spadzię na wyżynach oraz w lasach iglasto-liściastych. Często miód spadziowy zawiera pewną część miodu kwiatowego, ten rodzaj miodu nazywany jest miodem mieszanym. Miód spadziowy kategorycznie nie nadaje się do karmienia pszczół zimą. Zbyt dużo minerałów i związków azotowych może doprowadzić do śmierci rodziny pszczół.
Miód spadziowy produkowany jest w suchym lecie lub późnym sezonie, kiedy większość roślin wyblakła. Ma lepką, lepką strukturę, ciemnobrązową lub pomarańczowo-żółtą (miód z igieł sosnowych) kolor i zawiera wiele minerałów. Taki miód smakuje słodko z nutą goryczy. Aromat miodu spadziowego jest specyficzny, korzenny. Ten rodzaj miodu słabo rozpuszcza się w wodzie..
Miód spadziowy znalazł zastosowanie w kosmetyce (w pielęgnacji skóry problemowej), kuchni i medycynie ludowej (uzupełnienie niedoborów minerałów, lekarstwo na przeziębienia, choroby układu krążenia, wątroby i trzustki).
