Kora osiki: korzyści i szkody, alternatywne leczenie chorób

Osika to drzewo liściaste, które rośnie w strefie umiarkowanej na kontynencie euroazjatyckim. Jest bezpretensjonalny dla gleby i rośnie bardzo szybko, dlatego często jest używany jako roślina ozdobna do parków krajobrazowych i placów. Ale drzewo nie jest z tego znane: jego kora, liście i pąki są od dawna używane do celów leczniczych. Chodzi o lecznicze właściwości osiki, o których będziemy mówić w artykule.

Skład chemiczny

Kora drzewa jest bogata w następujące substancje:

• glikozydy (organiczne związki fragmentów węglowodanowych i niewęglowodanowych);
• kwasy organiczne;
• olejek eteryczny;
• garbniki;
• gorycz;
• witamina C;
• karoten (prowitamina A);
• kwas tłuszczowy;
• węglowodany;
• flawonoidy (organiczne związki roślinne z serii aromatycznej);
• substancje żywiczne;
• pektyny (węglowodany o dużej masie cząsteczkowej);
• sole mineralne;
• sterole (naturalne związki organiczne);
• wosk;
• białka;
• lignany (związki fenolowe pochodzenia roślinnego).

Właściwości lecznicze

Wynika to z dużej zawartości substancji biologicznie czynnych w korze osiki..

Dlatego taki wpływ na organizm ludzki jest w nim nieodłączny:

• przeciwzapalne (garbniki, antocyjany, flawonoidy);
• emolient (sole mineralne);
• ściągające (garbniki, wosk);
• przeciwdrobnoustrojowe (glikozydy, garbniki, substancje żywiczne);
• środek przeciwkaszlowy (glikozydy);
• przeciwrobacze (substancje żywiczne);
• hemostatyczne (kumaryny);
• przeciwgorączkowe (garbniki, antocyjany, flawonoidy);
• napotne (olejek eteryczny);
• diuretyk (glikozydy)-
  Leki lecznicze z jałowiec, strój kąpielowy, lubczyk, rozchodnik, mlecz, mordovnik, trybula, Kurkuma, klon i krokosz barwierski również często stosowany jako środek moczopędny.

antyseptyczne (kumaryny, wosk, substancje żywiczne, glikozydy);

wzmacniające (kwasy organiczne, witamina C, karoten, węglowodany, białka);

przeciwwirusowe (glikozydy, garbniki, substancje żywiczne);

antybakteryjne (garbniki, substancje żywiczne);

gojenie się ran (substancje żywiczne, wosk);

onkoprotekcyjne (karoten, kumaryny);

przeciwreumatyczne (witamina C, sole mineralne, proteiny, antocyjany, flawonoidy).

Z czego to pomaga: jakie choroby

Stosowany w leczeniu:

• szkorbut-
  W leczeniu szkorbutu stosuje się również medycyna ludowa czarna porzeczka, Northern bedstraw, barwinek, owoce baile, jodła, sverbigu east, chińska trawa cytrynowa i czerwona jarzębina.

przepuklina;

syfilis;

warunki gorączkowe;

choroby żołądkowo-jelitowe-

przerost prostaty;

problemy z układem moczowo-płciowym;

problemy z układem nerwowym;

zapalenie korzonków nerwowych, reumatyzm;

zapalenie stawów, artroza;

dna;

dławica piersiowa, zapalenie dziąseł;

oparzenia, pęcherze;

trądzik i inne choroby skóry;

łupież i nadmierne pocenie się;

czerwonka, biegunka;

zapalenie okrężnicy;

choroby onkologiczne;

cukrzyca;

zapalenie trzustki;

przeziębienia;

malaria.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej: korzyści

Jak widać, w medycynie ludowej kora osiki z łatwością zwalcza problemy żołądkowe, pęcherza i przeziębienia. Ponadto doskonale radzi sobie z problemami ginekologicznymi i andrologicznymi..

Dla mężczyzn

Populacji męskiej zaleca się przyjmowanie wywarów i naparów w przypadku problemów, takich jak:

• wzrost temperatury;
• czuć się słabym;
• ból w kroczu;
• częste oddawanie moczu;
• uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza;
• zmętnienie moczu i wydzielina śluzowa.

Objawy te wskazują na obecność zapalenia gruczołu krokowego lub gruczolaka prostaty. Kora osiki zawiera garbniki, antocyjany, flawonoidy, karoten, kumaryny. Działanie tych substancji ma na celu zahamowanie procesu zapalnego w organizmie, zahamowanie rozwoju komórek nowotworowych, a także wzmocnienie organizmu jako całości..

Ponadto kora pozytywnie wpływa na pracę układu sercowo-naczyniowego normalizując krążenie krwi i wzmacniając ściany naczyń krwionośnych, mięśni.

Dla kobiet

W ginekologii spektrum działania kory osiki jest węższe niż w andrologii. Tutaj jest stosowany tylko w leczeniu procesów zapalnych w jajnikach. Ale jest skuteczny w walce z dodatkowymi kilogramami, ponieważ jest w stanie oczyścić organizm z toksyn, toksyn, nadmiaru płynów.

Znajduje szerokie zastosowanie w kosmetologii jako składnik kremów, masek, balsamów, których działanie ma na celu odmłodzenie skóry, nadanie jej świeżości, czystości i gładkości. Część szamponów przeciwłupieżowych.

Dla dzieci

Nie zaleca się leczenia dolegliwości dziecięcych korą osiki.. Jest przeciwwskazany dla dzieci poniżej czwartego roku życia, a dla starszych wymagana jest konsultacja lekarska. Jedyną rzeczą, do której roślina może być używana prawie bez ograniczeń, jest walka z robakami. Niemniej jednak nie zaleca się leczenia małych dzieci bez rozmowy z lekarzem..

Szkody i skutki uboczne

Nie ma szkodliwego wpływu. Efekty uboczne są możliwe tylko w przypadku nadmiernego nadużywania i przyjmowania leku przez osoby, którym jest przeciwwskazany: o nich porozmawiamy.

Przeciwwskazania

Kora osiki jest przeciwwskazana:

• ci, którzy mają indywidualną nietolerancję na jej składniki;
• osoby z przewlekłymi zaparciami;
• ci, którzy mają choroby żołądka, dysbiozę;
• w ciąży i karmiących;
• dzieci poniżej czterech lat.

Ludzie z:

• hemoroidy;
• onkologia;
• nadciśnienie i niedociśnienie;
• cukrzyca;
• problemy układu sercowo-naczyniowego;
• niedrożność jelit.

Zakup i magazynowanie surowców

Osika to wysokie drzewo (20-30 metrów wysokości) z zaokrągloną koroną i cylindrycznym pniem pokrytym jasnozieloną korą. Zwykle część lasów mieszanych. Można go spotkać na obrzeżach lasów iglastych, na obrzeżach i wzdłuż rzek, na bagnach, w górach.

Niektórzy eksperci uważają, że najlepiej jest zbierać korę wiosną, w marcu, kiedy sok zaczyna krążyć po drzewie. Inni twierdzą, że bardziej sprzyjającym okresem jest jesień, listopad, kiedy roślina zasypia..

Najprawdopodobniej oba okresy nadają się do zbioru surowców, ponieważ w opisanym czasie cyrkulacja soku przez drzewo jest minimalna, co oznacza, że ​​drzewo prawie nie szkodzi..Zaleca się wycinanie kory z młodych drzew w wieku od dwóch do trzech lat, a ich kora ma ponad 5 milimetrów grubości. Aby uzyskać surowce, musisz wykonać cięcia nożem w odległości 10 centymetrów od siebie.

Cięcie powinno być płytkie, aby nie uszkodziło drewna. Lepiej jest usunąć korę z gałęzi, a nie z pnia: w ten sposób roślina szybciej się zregeneruje. Wydobyte surowce tnie się na małe kawałki i układa do wyschnięcia na papierze w jednej warstwie w suchym miejscu, z dala od światła słonecznego.

Gotowe surowce są gromadzone w workach materiałowych i przechowywane w chłodnym miejscu. W takich warunkach właściwości lecznicze utrzymają się przez około trzy lata. Jeśli zauważono, że kora zmieniła kolor, zapach, spleśniała, to nie nadaje się do żadnego celu - należy ją wyrzucić.

Przepis na gotowanie: jak wziąć

W medycynie ludowej do leczenia kory osiki stosuje się napary, nalewki i wywary. Oto kilka przydatnych przepisów na różne dolegliwości.

Nalewka z wódki

1. Nalewkę na wódkę lub alkohol przygotowuje się w następujący sposób: weź 200 g kory i wlej 500 ml alkoholu. Szczelnie zamknąć naczynie i pozostawić do zaparzenia na dwa tygodnie. Ten przepis ma zastosowanie przy zapaleniu gruczołu krokowego, gruczolaku i innych problemach układu moczowo-płciowego. Zaleca się wypijać 20 kropli nalewki, rozcieńczonych w 50 ml wody, trzy razy dziennie przed posiłkami. Czas trwania kursu - 3 miesiące.
2. Inny przepis: 1 łyżka. l. pokruszoną korę zalać 10 łyżkami 40% alkoholu (wódka). Ukrywamy go w ciepłym miejscu przez 1-2 tygodnie, aby produkt był infuzowany, a następnie filtrujemy. Nalewka stosowana jest w leczeniu kaszlu (zarówno wewnętrznego jak i wziewnego), przy problemach żołądkowych, przy stanach zapalnych narządów płciowych. Może pocierać bolące stawy z powodu reumatyzmu. Zaleca się przyjmować łyżeczkę trzy razy dziennie przed posiłkami. Dopuszczalna jest niewielka ilość rozcieńczenia wodą.
3. Nalewka przeciw robakom: 50 gramów kory należy wlać 500 ml wódki i pozostawić do zaparzenia z dala od światła przez 14 dni. Nalewkę należy od czasu do czasu wstrząsnąć. Po przefiltrowaniu. Zastosuj 1 łyżkę. l. rozcieńczony w wodzie, przed posiłkami trzy do czterech razy dziennie. Czas trwania kuracji - trzy tygodnie.

Napar

Infuzja wody może leczyć zapalenie jelita grubego, zapalenie trzustki, choroby układu moczowego, zaburzenia trawienia i stosować ją jako środek wzmacniający organizm. Przepis: 50 g kory wlewa się do 500 ml zimnej wody, podpala i gotuje.

Następnie trzymaj na małym ogniu przez dziesięć minut. Po wlaniu do termosu i naleganiu przez trzy do sześciu godzin. Pij napar w ilości 80 ml trzy razy dziennie, przed posiłkami, przez trzy miesiące.

A oto uniwersalny szybki przepis na utrzymanie odporności: 1 łyżka. l. kora wlewa się szklanką gorącej wody, podaje przez dwie godziny, filtruje. Pij ćwierć szklanki trzy razy dziennie 20 minut przed posiłkiem.

Rosół: jak parzyć

1. Uniwersalny przepis na wywar: łyżkę kory zalać szklanką wody, nastawić na małym ogniu i gotować przez 3 minuty. Następnie usuwają i nalegają na godzinę, filtrują. Pij ćwierć szklanki trzy razy dziennie, 20 minut przed posiłkiem.
2. Odwar do leczenia wrzodów, hemoroidów, chorób wątroby, zapalenia pęcherza: łyżkę kory zalać szklanką wody, nastawić na małym ogniu i gotować 10 minut. Następnie chłodzą i filtrują. Tę objętość leku należy podzielić na trzy części i wypić dzień przed posiłkami. Rosół przygotowywany jest wieczorem do odbioru następnego dnia.
3. Odwar przeciw nietrzymaniu moczu i bolesnemu oddawaniu moczu u mężczyzn: 100 gram kory zalać 1 litrem wrzącej wody i gotować na wolnym ogniu przez 25 minut. Schłodzić i przefiltrować. Pij codziennie szklankę.

Cukrzyca

Przepis numer 1. Łyżkę pokruszonej kory wlewa się 500 ml wody, mieszaninę gotuje się przez pół godziny. Ten bulion pije się 100 gramów przed posiłkami..

Przepis numer 2. Kora jest kruszona blenderem. Jedną część rozcieńcza się w trzech częściach wody. Podawany w ciemności przez 2-3 godziny. 1/2 filiżanki jest akceptowane.

Używając kory osiki do celów leczniczych, pamiętaj, że pozytywny wynik nie będzie natychmiastowy. Działanie naturalnych składników jest wolniejsze niż chemikaliów zawartych w tabletkach. Dlatego nie należy zwiększać dawki, jeśli nie ma namacalnych zmian, w przeciwnym razie zrobisz sobie krzywdę.