Orzech kadlubitsky roślin
Orzechy są prawie w każdym miejscu, ponieważ dają nam smaczne i zdrowe owoce. A jeśli chcesz, aby były duże i łatwe do pęknięcia, posadź orzech Kadlubitsky. Jest to dobra odmiana zarówno pod względem plonu, jak i ogólnego rozwoju. Nie jest zbyt wysoka, co pozwala znaleźć miejsce na co najmniej jedną kopię. Dobrze zimuje nawet w centralnej strefie naszej ojczyzny. To prawda, że nie zadowoli cię to wczesnym owocowaniem, ale to nie jest najważniejsze, ponieważ orzechy są bardzo duże, z dużym oleistym jądrem i cienką skorupą. Czym jest ta kultura i jak ją uprawiać?
Zadowolony
Opis odmiany
Drzewo jest średniej wielkości, w wieku dorosłym nie przekracza 10 m wysokości. Ale ma rozłożystą koronę o średnicy do 8 m. Kwitnie na początku maja, głównie na szczytach pędów.
Plon tej odmiany jest przeciętny (35 kg z dorosłego drzewa), ale należy do orzechów wielkoowocowych o wielu zaletach:
- masa jednego orzecha o lekko wydłużonym kształcie sięga 17 g;
- długość owoców - do 5 cm;
- łupina jest cienka, łatwo pęka, nie uszkadzając jądra;
- samo jądro jest piękne, lekkie, całkowicie wypełnia wnętrze owocu i stanowi 60% całkowitej masy orzecha.
Orzechy są dobrze przechowywane do wiosny, a jądra pozostają takie same jasne, nie ciemnieją ani nie wysychają.
Owocnikowanie następuje w 6 roku życia. Zbiór odbywa się w połowie września. Orzech Kablubitsky ma wysoką zimotrwalosc. Przeżywa zimę przy 30 stopniach mrozu bez większych uszkodzeń, jest również odporna na wiosenne przymrozki.
Orzech Kadlubitsky: cechy uprawy
Orzech należy sadzić w dobrze oświetlonym miejscu, nie lubi cienia. Gleba jest najlepiej żyzna, a glebę gliniastą należy rozcieńczyć piaskiem i kompostem.
Odmiana dobrze rozmnaża się przez nasiona. Podczas sadzenia owoców młode rośliny zachowują cechy odmianowe. Lepiej jest sadzić świeże owoce w roku zbiorów późną jesienią. Konieczne jest pozostawienie co najmniej 10 cm między sadzonkami, a od 50 cm między rzędami.Sadzonka jest przesadzana na stałe po dwóch latach.
Możesz również zdobyć sadzonkę odmianową wg szczepienia. Lepiej jest to zrobić na już rosnącej sadzonce od 2 lat, bez przesadzania. Taka roślina jest silniejsza, co przyczynia się do wysokiego wskaźnika przeżywalności zarodka.
Jeśli stado zostało przeszczepione, szczepienie należy wykonać dopiero w następnym roku po przesadzeniu..
Fakt, że szczepienie zostało przeprowadzone w pośpiechu, można ocenić po młodych pędach, które pojawiły się nad miejscem szczepienia. Konieczne jest pozostawienie najsilniejszego, a resztę odciąć. Pędy, które pojawiają się pod szczepionką, wskazują, że jest to dziki, to znaczy potomek nie zapuścił korzeni.
