Cudowny amarant: użyteczne właściwości i zastosowanie

Amarantus, którego użyteczne właściwości i zastosowania nie są tak szeroko znane, jest rośliną leczniczą i zbożową. Chociaż ludzkość zna tę kulturę od ponad 8 tysięcy lat. Aztekowie uprawiali także amarantus. Czcili tę roślinę nie tylko jako źródło pożywienia, ale także jako lekarstwo i święty atrybut. Amarant jest również nazywany kosą, a ludzie nazywają go aksamitem, ogonem lisa, grzebieniem koguta, gładką gazą.

Opis i skład

Amarantus należy do roślin zielnych, zwykle jednorocznych (sporadycznie wieloletnich) z rodziny Amaranth. Wysokość może dorastać do 2 m. Blaszki liściowe osadzone są naprzemiennie na długich prostych łodygach i mogą mieć kształt wydłużony lancetowaty, romboidalny lub jajowaty. Kolor liści jest jasny i soczysty, zielony, pstrokaty lub fioletowy.

Kwiatostany są bardzo piękne, pokrój kolczasto-wiechowaty. Małe kwiaty są zielonkawe, niebieskawe, ale przeważnie ciemnofioletowe, prawie czerwone. Kwitnienie trwa od lipca do bardzo zimnej pogody, bardzo małe nasiona dojrzewają w małych kapsułkach.

Same wiechy są dość twarde, lekko kłujące i mocno trzymają swój kształt. Stosuje się je do bukietów, także zimowych. Aby móc długo stać w suchym bukiecie, kwiat nazywa się nieśmiertelnym, nietrwałym. Tak przetłumaczono jego nazwę z języka greckiego.

Trawa amarantusowa jest bardzo bezpretensjonalna, przetrwa w każdych warunkach. Ale preferuje klimat umiarkowany i ciepły. Jeśli warunki nie są zbyt sprzyjające, roślina będzie miała mniejszy wzrost i będzie znacznie mniej kwiatów. Można go znaleźć w prawie każdej części świata..

Botanicy identyfikują ponad 100 odmian tej rośliny. Większość to chwasty. Kilka gatunków uważa się za wartościowe rośliny spożywcze uprawiane jako zboża lub warzywa. Hodowcy opracowali wiele odmian ozdobnych, które mogą ozdobić każdy ogród. Szczególnie cenione są amarantusy ogoniaste z wiszącymi wiechami kwiatostanowymi.

Ziele Shiritsa posiada unikalny skład chemiczny, który decyduje o jego wyjątkowych właściwościach użytkowych i leczniczych. Roślina jest całkowicie jadalna. Stosuje się liście, kwiatostany, kłącza i nasiona. Naukowcy odkryli w nim następujące elementy:

1. Najwyższej jakości białko zawierające najważniejszy aminokwas - lizynę. Strawność białka jest wyższa niż w przypadku pszenicy, soi i kukurydzy. Białko zawiera również tryptofan i metioninę.
2. Wymienne i niezbędne aminokwasy (linolenowy, stearynowy, oleinowy, palmitynowy, linolowy).
3. Witaminy (tiamina, cholina, pantenol, pirydoksyna, ryboflawina, niacyna, kwas foliowy).
4. Tokoferol w bardzo aktywnej postaci.
5. Bardzo wysoka zawartość rutyny i kwasu askorbinowego.
6. Beta karoten.
7. Serotonina, sterydy.
8. Pierwiastki śladowe (krzem, potas, cynk, wapń, magnez, mangan, fosfor, sód, miedź, selen, żelazo).
9. Fosfolipidy.
10. Skwalen.

Pod względem odżywczym amarantus jest podobny do szpinaku, ale wyprzedza go pod względem zawartości białka..

Właściwości lecznicze i zastosowania

Dzięki tak potężnym składnikom roślina amarantusa może pomóc w leczeniu różnych dolegliwości. Ma następujące właściwości lecznicze:

• przeciwutleniacz-
• immunomodulujące-
• hematopoetyczny i hemostatyczny-
• przeciwbakteryjny-
• przeciwzapalny-
• przeciwzapalne-
• gojenie się ran-
• moczopędny-
• poprawia metabolizm-
• przeciwnowotworowe-
• antyradiacja.

Ze względu na właściwości lecznicze amarantusa stosuje się go w takich przypadkach:

• zapalenie w okolicy moczowo-płciowej-
• wszelkiego rodzaju patologiczne procesy w przewodzie pokarmowym (schorzenia, choroba wrzodowa, infekcje)-
• choroba wątroby-
• dolegliwości o charakterze sercowo-naczyniowym (nadciśnienie tętnicze, dławica piersiowa, miażdżyca)-
• różne choroby skóry (infekcje grzybicze, egzema, łuszczyca, trądzik)-
• nieuleczalne wrzody, oparzenia i długotrwałe gojące się rany-
• zaburzenia metaboliczne (otyłość, cukrzyca)-
• złośliwe nowotwory-
• przeziębienia (jako silny stymulant odporności)-
• zaburzenia nerwowe (nerwice, depresja)-
• niedobór witamin, anemia, wyczerpanie i ogólna utrata siły-
• objawy hemoroidalne-
• choroba popromienna-
• zakaźne i bakteryjne zmiany jamy ustnej (choroby przyzębia, zapalenie jamy ustnej)-
• nocne moczenie dziecięce dziecięce.

Niezwykle przydatna jest taka cudowna substancja, jak skwalen, który nasyca tlenem wszystkie komórki ludzkiego ciała. Wpływa na produkcję cholesterolu, gdyż bierze bezpośredni udział w procesach metabolicznych. Skwalen jest bardzo skuteczny w zmniejszaniu skutków ubocznych po zabiegach ekspozycji na promieniowanie, ma wyraźne właściwości przeciwbakteryjne, grzybobójcze i przeciwrakotwórcze.

Amarant jest z powodzeniem stosowany w kosmetologii. Jest cennym składnikiem produktów do pielęgnacji skóry przeciwstarzeniowej i przeciwzmarszczkowej. W pielęgnacji włosów wzmacnia cebulki włosowe, przyspiesza wzrost i odbudowę zniszczonych struktur. Balsamy i płukanki z olejkiem amarantowym nadają włosom połysk, jedwabistość i elastyczność.

Shchiritsa służy do detoksykacji, ponieważ usuwa toksyny, toksyny, metale ciężkie, radionuklidy.

Środki ludowe

W szarlatanerii i medycynie ludowej najcenniejsze właściwości rośliny są przydatne w leczeniu wielu dolegliwości..

Olejek amarantusowy stosowany zewnętrznie doskonale działa na gojenie się ran, poprawiając elastyczność skóry i odmładzając ją. Dzięki zawartości skwalenu, który jest głównym składnikiem leczniczym, olejek skutecznie leczy egzemy, wrzody i przyspiesza regenerację skóry. Posiada dobre właściwości przeciwutleniające.

Olejek jest również stosowany doustnie w celu poprawy odporności, obniżenia poziomu cholesterolu we krwi i leczenia raka. Znajduje również zastosowanie w ginekologii i chemioterapii..

Przepis na robienie oleju z amarantusa w domu jest następujący:

• 1 kg fasoli lekko podsmażamy na patelni-
• nasiona kruszy się młynkiem do kawy-
• powstały proszek wsypujemy do 1,5 litra oliwy z oliwek (pierwsze tłoczenie na zimno)-
• mieszanina jest dobrze wymieszana-
• szczelnie zamknięte i przechowywane w ciemnym miejscu przez 20-30 dni-
• pojemnik należy codziennie wstrząsać-
• kompozycja jest filtrowana przez kilka warstw gazy.

Sok z amarantusa jest przydatny w leczeniu zapalenia migdałków, zapalenia migdałków i różnych procesów zapalnych w jamie ustnej. Stosowany jako płukanka.

Bulion służy do ogólnego wzmocnienia organizmu. Przygotowuje w następujący sposób:

• 2 łyżki stołowe. l. suche pokruszone liście, korzenie i kwiatostany zalać 2 szklankami wrzącej wody-
• trzymane na małym ogniu przez 15-20 minut-
• schłodzić i przefiltrować.

Weź 1/2 szklanki 30 minut przed posiłkiem.

W przypadku bólów żołądka przydatny jest wywar ze świeżych liści. Przygotowuje się w ten sposób:

• 1 łyżka. l. posiekane zioła wlewa się szklanką wrzącej wody-
• owija się i zaparza przez 30-35 minut-
• przefiltrowane przez sitko.

Weź 1/4 szklanki z miodem 4 razy dziennie.

W leczeniu zapalenia żołądka, usuwania bólu wątroby i cukrzycy przygotowuje się lekarstwo ze świeżego soku roślinnego zmieszanego z wiejską śmietaną lub śmietaną. Kompozycję przyjmuje się po posiłkach za 1 łyżkę. l. trzy razy dziennie.

Przygotowany z shiritsa i nalewek alkoholowych. Są stosowane w chorobach układu moczowo-płciowego. Suszone liście i kwiatostany są wypełnione wódką lub alkoholem, podawane w ciemnym miejscu przez 2 tygodnie. 1 łyżeczka nalewkę rozcieńcza się wodą i przyjmuje przed posiłkami.

Inne obszary zastosowania i przeciwwskazania do stosowania

Amarantus jest poszukiwany na innych obszarach i nie tylko do celów leczniczych. To jest używane:

1. W gotowaniu. Służy do przyrządzania zup, dań głównych i różnych napojów. Ziarna wykorzystywane są do wypieków w postaci proszku oraz do wzbogacania składu produktów. Dodawany do posiłków dla dzieci.
2. W perfumerii. Oleje amarantusowe wykorzystywane są do produkcji perfum i wód kolońskich..
3. W ogrodnictwie i kształtowaniu krajobrazu. Amarant jako roślina ozdobna prezentuje się niezwykle efektownie i jest bardzo szeroko stosowany..
4. W hodowli zwierząt. Używany jako pasza dla zwierząt.

Pomimo wszystkich swoich wspaniałych właściwości roślina ta nie może być używana przez wszystkich. Amarant jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

• indywidualna nietolerancja któregokolwiek ze składników-
• kamica moczowa i kamica żółciowa-
• ciężkie patologie przewodu żołądkowo-jelitowego-
• biegunka-
• zapalenie pęcherzyka żółciowego i trzustki.

Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu zioła warto skonsultować się z lekarzem. Żadnych leków nie należy używać bezmyślnie, szkoda może być większa niż korzyść.