Budowa i choroba kończyn koni
Koń to duże zwierzę poruszające się na czterech kończynach. Przednia para kończyn przenosi 65% obciążenia, podczas gdy tylna para tylko 35%. W toku ewolucji struktura kończyn przednich koni ulegała zmianom. Kończyny przednie pozwalają teraz koniowi na szybkie poruszanie się po niewygodnym terenie i wytrzymują znaczny stres. W tym artykule przyjrzymy się budowie kończyn przednich konia, ich ewolucji, sposobowi pracy oraz typowym chorobom kończyn i kopyt..
Zadowolony
Ewolucja kończyn przednich konia
Przodek współczesnych koni, orohyppus, miał długie czteropalczaste nogi, z których każdy kończył się małymi kopytami. Nie wiedział, jak szybko się poruszać i ukrywał się przed drapieżnikami w górzystym terenie, wspinając się po stromych zboczach. Jego kopyta zaczęły twardnieć, środkowe palce zaczęły się rozwijać, aby lepiej trzymać się gleby. Przeciwnie, boczne palce jamy ustnej zmniejszyły się, przesunęły wyżej i zamieniły się w podstawy. U współczesnych koni te palce są obecne w postaci cienkich kości podskórnych po obu stronach kopyta..
Orohippus zaczął poruszać się po czubkach środkowych palców, stymulując w ten sposób rozwój kopyt. Wraz ze wzrostem kopyt zwiększał się również jego prędkość i migrował do regionów stepowych bogatych w pokarm roślinny..
Struktura kończyn przednich konia
Kończyna przednia konia to złożony układ kości i mięśni, który jest przeznaczony do dużych obciążeń i umożliwia zwierzęciu szybkie poruszanie się i manewr.
Łopatka i kość ramienna
Łopatka jest płaską podstawą barku i jest połączona z kością ramienną przez staw barkowy. Znajduje się tuż poniżej skrzyżowania kłębu i szyi i jest połączony z szyją i kręgosłupem przez obojczyk.
Wskaźnik długości łopatki wpływa na cechy robocze zwierzęcia. W ciężkich ciężarówkach kłąb jest niski, a łopatka odpowiednio mała. Ta szkieletowa struktura zapewnia dużą stabilność.
Konie do jazdy mają wysoki kłąb i długą łopatkę z niewielkim kątem między nią a kością ramienną. Im dłuższa łopatka i im mniejszy kąt jej nachylenia w stosunku do łopatki, tym bardziej elastyczny będzie ruch zwierzęcia i tym szerszy będzie jego krok. W zależności od kąta nachylenia ostrze może być strome (duży kąt), skośne (mały kąt) i średnie (normalny kąt). Dobrze rozwinięta, długa łopatka wydłuża przód ciała, co jest typowe dla koni wyścigowych.
Łokieć
Dobrze umięśniony, rozwinięty łokieć w spoczynku powinien być mocno dociśnięty do klatki piersiowej zwierzęcia. Jeśli łokieć jest odstawiony lub zwisa, oznacza to, że klatka piersiowa i kończyny konia są słabo rozwinięte i takie zwierzę nie będzie w stanie pracować.
Przedramię
Połączony z łokciem przez chrząstkę. Ruchomy i długi, złożony z kości łokciowej i promienia. Na poziomie przedramienia znajdują się ważne mięśnie prostowników, które poruszają śródręcza, dlatego przedramię powinno być umięśnione i długie. Taka konstrukcja kończyn zapewnia zwierzęciu płynny, zamiatający krok..
Nadgarstek
Jest to złożona struktura składająca się z siedmiu kości. Nadgarstek powinien być szeroki, suchy i wydatny powyżej śródręcza. Skóra na zdrowym nadgarstku jest gładko i cienko naciągnięta. Oglądane od przodu kości nadgarstka powinny być symetryczne i zaokrąglone..
Przegub ogonowy i wrzeciennik
Kozioł zawieszenia to mechanizm sprężynowy, który wraz ze złączem pęciny łagodzi impuls od uderzenia kopyta o podłoże. Babcia powinna być płaska, a nie końsko szpotawa. Patrząc z boku, zauważalny będzie kąt nachylenia wrzeciennika do podłoża, który zwykle wynosi 60 °. Babcia jest połączona chrząstką ze stawami pęciny i kopytem.
Stawy ogonowe u zdrowych osobników są suche, żylaste i mocne, ze skórnym obrzękiem po wewnętrznej stronie, pokrywającym małe kości sezamu. Te kości chronią pęczek przed zginaniem. W miarę starzenia się koni na wiązaniach rosną sztywne szczotki z włosia ochronnego, które chronią skórę i ścięgna przed urazami..
Pęcina
Składa się z dwóch kości - śródręcza i łupka. Śródręcze powinno być krótkie, gładkie i szerokie, z wydatnymi ścięgnami. Na podstawie badania nadgarstka ocenia się siłę nóg konia.
Korona i kopyto
U podstawy kopyta znajdują się trzy kości: czółenko, korona i kopyto. Klopsik znajduje się nad kością wieńcową i odpowiada za dopływ krwi do kopyta..
Kopyta z przodu konia są szersze niż z tyłu. Kopyta płaskie, z dużą żabą (wgniecenie w podeszwie kopyta) i niską piętą. Im ciemniejszy kolor kopyta, tym jest silniejszy..
Co dzieje się z kończynami konia podczas biegu
Przeguby koni działają jak zawiasy drzwiowe i rozciągają się tylko w jednym kierunku. Podczas kroku kopyto uderza w ziemię. Kozioł zawieszenia i pęcina zmiękczają ten cios, amortyzują go ze strony ścięgien i przenoszą dalej, na śródręcze i nadgarstek. Nadgarstek zgina się do następnego kroku, mięśnie przekazują impuls wyżej na przedramię, bark i łopatkę.
Choroby kończyn i kopyt u koni
Wytrenowane zdrowe kończyny są kluczem do wydajnej i udanej pracy zwierzęcia. Większość chorób kończyn koni spowodowana jest niewłaściwą opieką i złymi warunkami mieszkaniowymi.
Brockdown
Najczęstsza choroba koni jeździeckich. Występuje z powodu częściowego zerwania ścięgien zginaczy. Jedno lub dwa ścięgna śródstopia lub śródręcza mogą zostać uszkodzone. Im dłuższe śródręcze i śródręcza, tym większe ryzyko złamania. Oprócz przeciążenia, zepsucie może powodować zbyt mocne bandażowanie śródręcza i dziedziczne skłonności..
Aby wyeliminować załamanie, na uszkodzone ścięgna nakłada się okłady lodowe przez pierwsze dwa dni, dożylnie podaje się ogólny lek przeciwzapalny Fenylobutazon oraz miejscowe kortykosteroidy, takie jak deksametazon..
Reumatyzm stawów
Jest to rozległe uszkodzenie tkanki kolagenowej chrząstki przez bakterie paciorkowcowe. Napad reumatyczny poprzedzają ostre bóle trwające od dwunastu godzin do doby. Warunkiem pojawienia się reumatyzmu jest przetrzymywanie w wilgotnych pomieszczeniach, nagłe zmiany temperatury po wysiłku fizycznym.
Koń dręczony reumatyzmem trzyma chorą kończynę w powietrzu i drapie nią ściółkę. Podczas badania i badania palpacyjnego można wykryć obrzęk i gorączkę w miejscu zmiany. Najczęściej dotyczy to stawów skokowych, rzadziej stawów kolanowych. Jeśli nie uciekniesz się do leczenia, chrząstka wzrośnie pięciokrotnie w ciągu dnia, a na skórze może pojawić się limfa. Leczenie ostrego ataku przeprowadza się domięśniowo 15 ml diklofenaku lub reopiryny.
Obrzęk (wypełnienie) stawów
Jest to miękkie zgrubienie w okolicy stawu. Koń nie odczuwa dyskomfortu, gdy się pojawia. Powodem pojawienia się jest siedzący tryb życia, nałożenie kajdan, nieproporcjonalne obciążenia u młodych zwierząt, siniaki. Chodzenie zwierząt co najmniej cztery razy dziennie i racjonowanie obciążeń będzie najlepszym sposobem zapobiegania wypełnieniu..
Odciski
Powstają z powodu nadmiernego nacisku na kopyta, kamyka wbitego w tkankę kopyta lub od dawna niezmienionej przewróconej podkowy. Wygląda na zrogowaciałe, odbarwione zgrubienie.
Jeśli znajdziesz kalusa na koniu, podkowę należy natychmiast usunąć, kalus ostrożnie wyciąć, a na uszkodzony obszar nałożyć okład alkoholowy. Aby zapobiec pojawianiu się pęcherzy, należy regularnie badać i czyścić kopyta..
Ochwat
Drugie imię tej choroby to opi. Jest to stan zapalny cienkiej warstwy arkusza (blaszki), która łączy kość trumienną z zrogowaciałym butem. W przypadku ochwatu warstwa arkusza nie jest ukrwiona, jej tkanki zaczynają obumierać i powiększać się. Koń z ochwatem kładzie kopyto na pięcie i natychmiast je podnosi. Lokalna temperatura kopyta wzrasta, tętnice nad stawem pęcinowym szybko pulsują.
Przede wszystkim wymagane jest przywrócenie krążenia krwi w kopytach, w przypadku których na koronę nakłada się balsamy nitroglicerynowe. W okresie rekonwalescencji zwierzę idzie po mokrym, zimnym piasku i otrzymuje regularne zastrzyki leków poprawiających krążenie krwi, takich jak heparyna i Isoxsuprin.
Łódkowaty
Przyczyną tej choroby kości jest przeciążenie lub niewłaściwa budowa ścian kopyta. Na tę chorobę cierpią tylko przednie kończyny..
Koń zaczyna utykać, klękać i wyginać kopyta do przodu w kierunku ziemi, aby złagodzić nacisk na bolesny obszar. Istnieją specjalne podkowy ortopedyczne, których instalacja zmniejszy obciążenie kości łódeczkowatej i wyeliminuje bolesne odczucia.
Zapalenie kości
Jest to stan zapalny, a następnie ropienie kości kopytowej, które jest następstwem ochwatu. Powstaje w wyniku demineralizacji tkanki kopyta i jej częstego potrząsania. Zwierzę rozwija szurający chód, przenosi obciążenie z przednich kopyt na tylne. Zainfekowane kopyto należy oczyścić, zdezynfekować i dwa razy dziennie umieścić balsamy alkoholowe pod czystymi bandażami.Nie będzie możliwe całkowite przywrócenie uszkodzonej tkanki, ale można założyć podkowy z obniżonym nosem i zagęszczoną piętą. Równoważą kopyta i zapobiegają nawracającym ropieniu..
Ropucha
Jest to swoisty okrągły odrost wokół główki i jest konsekwencją ciężkiego urazu, jakiego zwierzę doznało „na nogach”. Nagromadzenie stopniowo rośnie, temperatura rośnie lokalnie.
Nie ma lekarstwa na ropuchę. Stan zwierzęcia można złagodzić podając mu leki przeciwzapalne w okresach wzmożonego wysiłku..
Świdry
Najczęściej kończyny tylne koni jasnego umaszczenia są dotknięte i pojawiają się w okolicy szczotek. Kuczmany nazywane są również przysiadami, ich wygląd wywołuje infekcje bakterią Dermatophilus congolensis. Zaatakowana skóra pokrywa się małymi pęcherzami, które dojrzewają, pękają i zarastają ciemną skórką. Skórki z czasem odpadają, a na ich miejscu pozostaje delikatna różowa skórka, która pęka przy najmniejszym naprężeniu.
Aby zapobiec pojawieniu się gryzących muszek, nie wolno wypuszczać koni na mokrą, brudną ziemię. Jeśli nadal trzeba było chodzić ze zwierzętami w błocie, należy umyć kończyny ciepłą wodą z mydłem i osuszyć. Przy pierwszym pojawieniu się gryzących muszek należy leczyć dotknięte obszary słabym roztworem nadmanganianu potasu, pociąć wełnę wokół gryzących pryszczaków, wytrzeć stopy do sucha i nasmarować je Linimentem Syntomycyny.
