Anatomia konia
Anatomia zwierzęcia bada strukturę jego ciała. Konwencjonalnie ciało zwierzęcia można podzielić na posągi, szkielet i narządy wewnętrzne. Dokładne zrozumienie budowy ciała pozwala poprawnie ocenić możliwości zwierzęcia w pracy z nim, w razie potrzeby udzielić pomocy. W tym artykule rozważymy strukturę ciała konia - jego szkielet, układy narządów wewnętrznych i.
Zadowolony
Szkielet konia
Szkielet tego zwierzęcia jest zaprojektowany tak, aby wytrzymać duże obciążenie, które występuje podczas szybkiego biegania i przenoszenia ciężkich ładunków. Ogólnie rzecz biorąc, źrebię ma po urodzeniu ponad 250 kości, z których niektóre rosną razem w wieku dorosłym. Szkielet osoby dorosłej zawiera 212 kości, które są połączone nieruchomo przez szwy lub ruchomo przez stawy.
Kości są podzielone na pięć grup w zależności od ich umiejscowienia w organizmie. Koń ma kręgosłup, który łączy wszystkie inne części szkieletu, klatkę piersiową, czaszkę, kości przednich i tylnych kończyn. Średnio każda grupa składa się z 45 kości.
Kości czaszki to lekko zakrzywione płytki ze szwami. Chronią mózg i narządy twarzy. Kręgosłup łączy w sobie kości szyi, pleców i dolnej części pleców, jest ruchomy i elastyczny.
Gładko zakrzywione żebra rozciągają się od kręgów w dół po obu stronach, przyczepiając się za pomocą chrząstki do dolnej części mostka. Tworzą jamę klatki piersiowej i chronią narządy wewnętrzne przed wpływami zewnętrznymi. Kręgosłup kończy się kością krzyżową, z której kości miednicy wychodzą w dół, tworząc jamę dla układu moczowo-płciowego.
Artykuły lub części ciała
Konie mają średnio około 60 artykułów. Ich przegląd pozwala ocenić wartość hodowlaną i użytkową zwierzęcia. Wszystkie artykuły są podzielone na trzy grupy - głowa i tułów, kończyny, konstytucja.
Budowa głowy konia
Kształt głowy określa czaszka. W zależności od rasy wyróżnia się trzy rodzaje głów - wklęsłe, wypukłe i proste.
Pysk
Prosty kaganiec szczupakowy występuje u wschodnich ras zwierząt. Taka budowa czaszki umożliwia chłodzenie gorącego powietrza w drogach nosowych po inhalacji i zapobiega przedostawaniu się piasku do nozdrzy. Wybitnym przedstawicielem jest koń achał-tekiński.
Uszy
Narządy słuchu u koni są ruchome i składają się z 3 miękkich chrząstek. Musi być wyprostowany, z zaokrąglonymi, spiczastymi lub prostymi końcami. Nadmierna ruchliwość małżowin usznych świadczy o tym, że zwierzę nie widzi dobrze i stara się zrekompensować brak informacji. Nieruchome uszy wskazują, że koń jest głuchy. Spokojne zdrowe zwierzę ma proste uszy, które są lekko odwrócone na boki.
Oczy
Główny organ zmysłów konia, który daje mu widok kołowy. Nawet nie odwracając głowy, zwierzę to widzi, co dzieje się za nim. Istnieją dwa martwe punkty - tył zadu i przód nosa.
Zęby
Odnosi się do jamy ustnej. W sumie dorośli powinni mieć 40 zębów - 24 zęby trzonowe, 4 kły (u samców) i 12 siekaczy. W trakcie życia są wymazywane, po wypadnięciu nie odrastają.
Stan zębów pozwala dość dokładnie określić wiek zwierzęcia. Odległość od skrajnego siekacza do pierwszego zęba trzonowego nazywa się krawędzią bezzębną. Wędzidło włożone w pysk konia wywiera nacisk na tę krawędź i pozwala kontrolować zwierzę.
Usta
Sparowany narząd o dwóch powierzchniach, to wrażliwa skóra i fałdy mięśniowe. Na zewnątrz pokryte są cienkimi włoskami, wewnątrz pokryte różowym nabłonkiem śluzowym..
Nos i nozdrza
Nozdrza konia wyglądają jak dwie dziurki w kształcie łezek, które otwierają drogę do jamy nosowej. U zwierząt aktywnych, temperamentnych nozdrza są cienkie i ruchliwe, u koni pracujących spokojnie - grubościenne, częściowo zamknięte. Nawilżony przezroczystą wydzieliną śluzową. Jeśli sekret zmieni kolor i zapach, zwierzę jest chore.
Szyja
Średnia długość szyi jest o jedną trzecią dłuższa niż długość głowy. Długa, cienka szyja wskazuje na manewrowość konia, szybkość jego reakcji. Średnia lub krótka muskularna szyja występuje u silnych koni, które są mniej ruchliwe, ale bardziej wytrzymałe. Kształt szyjki jest prosty i lekko wklęsły, co nie jest wadą. Na zewnątrz konie rosną w grzywie.
Kłąb
To jest połączenie szyi i ciała. Kłąb wysoki i niski. Zwierzęta o wysokim kłębie są zwinne i szybkie, z niskimi są trenowane w ujeżdżeniu i skokach przez przeszkody, ponieważ mogą podnosić przednie nogi wysoko w ruchu.
Plecy
Oceniane na podstawie proporcjonalności. Idealnie powinno być proste (nie wygięte, nie wypukłe), średniej długości. Opadanie pleców z powodu długiej jazdy na oklep, porodów i urazów przy pracy. Długi grzbiet nie nadaje się do jazdy konnej, ponieważ zwiększa się ryzyko zranienia zwierzęcia.
Krótka nie daje koniowi wystarczającej zwrotności, choć gwarantuje wytrzymałość i stabilność. Kształt karpia wskazuje na doskonałą koordynację i walory robocze. Klacze mają zawsze dłuższe grzbiety niż ogiery.
Mały z tyłu
To jest odległość od grzbietu do zadu. Lędźwie powinny być muskularne, szerokie, ponieważ to na nich spadają główne obciążenia podczas pracy i ujeżdżenia. U klaczy, które rodziły, lędźwie lekko opadają.
Zad
Zad odnosi się do tylnej części ciała od środka grzbietu do górnej części ogona. Zad stanowi około jednej trzeciej długości tułowia; u koni wyścigowych długość ta będzie nieco krótsza. Istnieją trzy typy - normalne, podniesione, obniżone.
U większości zwierząt zad jest normalny; u wytrenowanych koni wyścigowych jest obniżony. Oglądany od tyłu zad całkowicie zakrywa ciało, aż rozszerza się na łopatkach..
Klatka piersiowa i brzuch
Dla zwierząt pociągowych preferowana jest szeroka, muskularna klatka piersiowa, głęboka dla zwierząt jeździeckich i wyścigowych. Głęboka klatka piersiowa wskazuje na dużą pojemność płuc i silne serce..
Brzuch powinien być napięty, miękki i okrągły. Niedopuszczalny jest obwisły brzuch, pojawia się u otyłych zwierząt. To samo dotyczy zbyt naciągniętego brzucha - to oznaka zaburzeń jelitowych..
Ogon
Zewnętrzny włos ogona wyrasta z repiki - ruchomej części mięśniowej. Ogon sięga do stawu skokowego lub pęciny. Większość koni roboczych ma go skracane lub oplatane. Kolor ogona często różni się od koloru zwierzęcia..
Struktura kończyn
Kończyny przednie i tylne muszą być dobrze umięśnione. Tylne nogi zapewniają pchanie i jazdę do przodu, przednie zapewniają zwinność i stabilność. Kończyny przednie są krótsze niż tylne i znacznie szerzej rozstawione. Oglądane z przodu, tylne nogi powinny być widoczne przez przestrzeń między przednimi..
Budowa wewnętrzna konia
Narządy wewnętrzne konia są odpowiedzialne za oddychanie, trawienie, transport krwi przez tkanki i wyższą regulację nerwową..
Układ sercowo-naczyniowy
Jest reprezentowany przez duże i małe kręgi krążenia krwi. Składa się z czterokomorowego serca, które u dorosłych osiąga wagę do 8 kg, tętnic, żył i naczyń włosowatych. System ten zapewnia dostarczanie tlenu i składników odżywczych do tkanek organizmu, usuwa i usuwa dwutlenek węgla oraz produkty przemiany materii..
Z serca krew przemieszcza się tętnicami do narządów, rozchodzi się w tkankach przez naczynia włosowate i po procesach metabolicznych wraca do serca przez żyły. Średnie tętno w spoczynku zdrowej osoby dorosłej wynosi 30-40 uderzeń, u źrebaka - 70-80.
Oddechowy
Układ oddechowy konia składa się z nosa, krtani, tchawicy i płuc. Po inhalacji powietrze dostaje się do krtani przez nozdrza i drogi oddechowe. Drogi oddechowe przeprowadzają podstawowe czyszczenie, nawilżanie i ogrzewanie powietrza.
Rozpoznawane są również zapachy. Krtań to rurka do oddychania. Składa się z chrząstki, jest wyłożona błoną śluzową i jest jednocześnie narządem głosu. Tchawica, do której przechodzi rurka oddechowa, biegnie od krtani do górnej krawędzi serca, gdzie rozgałęzia się na dwa oddzielne oskrzela.
Płuca są miąższowym narządem, w którym krew jest nasycona tlenem i wydziela dwutlenek węgla. Proces ten jest możliwy dzięki miąższowi wyściełającemu wewnętrzną powierzchnię płuc, na którą składają się najmniejsze pęcherzyki płucne. Pokryte są naczynkami krwionośnymi, przez ściany których następuje wymiana gazowa..
Układ trawienny
Koń jest roślinożercą z jednoocznym żołądkiem o pojemności 10–15 l i długimi jelitami. Koń przed połknięciem miele go zębami trzonowymi i obficie zwilża śliną. Masa pokarmowa dostaje się do żołądka przez przełyk.
Jest układany warstwami, a także stopniowo, bez mieszania, jest trawiony. Rozpad zaczyna się od węglowodanów i trwa od tłuszczów. Woda konia szybko przepływa przez przewód pokarmowy, dlatego zwierzę należy podlewać przed każdym posiłkiem oraz półtorej godziny po nim.
Trawiona w żołądku masa trafia do jelita cienkiego, następnie do jelita grubego, a następnie do jelita ślepego, które jest odpowiedzialne za trawienie błonnika i białka. W żołądku masa pokarmowa jest przetwarzana przez około 12 godzin, w jelicie cienkim - od 7 do 10. W jelicie ślepym trawi się pokarm dłużej niż jeden dzień, a jelito grube - około dwóch. Ogólnie pasza jest w organizmie konia przez ponad 100 godzin.
Nerwowy
Centralny układ nerwowy konia reguluje wszystkie czynności zwierzęcia, w tym bezwarunkowe odruchy, a nawet metabolizm. Głównym podziałem tego systemu jest mózg. Składa się z 10 działów, z których każdy odpowiada za jakąś funkcję.
Koń jest zwierzęciem wysoce zorganizowanym. Ma doskonałą pamięć, łatwo nabywa odruchów warunkowych i chętnie udziela się towarzysko. Ciało konia składa się ze szkieletu, układów narządów wewnętrznych, skóry i mięśni. Zwykle dzieli się na artykuły, których analiza daje wyobrażenie o cechach użytkowych i hodowlanych zwierzęcia..
W zależności od rasy konia występują różnice w wyglądzie jego tułowia, głowy i kończyn. Każda rasa ma zalecane parametry ciała, aby zapewnić optymalną wydajność konia.
